ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

    ลำดับตอนที่ #22 : ความกล้าที่แสนโง่เขลา

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 10.29K
      743
      15 มิ.ย. 61

    อึก!!

    เสียงกลืนน้ำลายของเครเซอร์กับภาพของบุรุษเบื้องหน้า ที่อยู่ในชุดเกราะสีทองมือซ้ายกำลังถือดาบมหึมาสีแดง และส่วนมือขวากำลังกำดาบของเครเซอร์เอาไว้

    เพล้งง

    เสียงดาบของเครเซอร์ที่ถูกลีโอบีบจนแตกละเอียดคามืออย่างง่ายดาย

    "มะ มหาผู้กล้าใน ตะ ตำนาน"เครเซอร์ถอยหลัง ผงะ ออกมา ก่อนที่ลีโอจะตั้งท่าเอาดาบเข้าหาลำตัว

    มหาเวทย์ลำแสงมังกรเพลิงพิโรท

    สิ้นเสียงการร่ายเวทย์ของลีโอดาบสีแดงส่องแสงและมีออร่าสีแดงเข้ามารวมอยู่ที่ตัวดาบ และเครเซอร์ที่ตอนนี้ได้แต่ลงไปนั่งคุกเข่าน้ำตาคลอก่อนจะหันไปมองที่ฟีน่าอารมณ์ประมาณขอมองหน้าลูกสาวเป็นครั้งสุดท้าย

    "ลีโอ!! เจ้าคนใจร้าย เจ้าจะฆ่าพ่อข้าจริงๆหรอ ฮืออๆ"ฟีน่าที่วิ่งมาบดบังพ่อขอตนเอาไว้ ก่อนที่เธอจะเข้าไปสวมกอดผู้เป็นพ่อและปล่อยโฮออกมา

    'เฮ้ยๆนี้เจ้าจะฆ่าพ่อตาของเจ้าจริงๆหรอฟร่ะ'เทโอที่เตือนสติลีโอกล่าว

    'หืมมันแรงขนาดนั้นเลยหรอไอ้มหาเวทย์ของเจ้าเนี้ย'ลีโอถามกลับ

    'สำหรับเจ้ามันอาจจะไม่เจ็บไม่คัน แต่สำหรับมนุษย์แล้วหละก็ถ้าโดนเข้าไป ได้สลายหายไปจากโลกนี้แน่'

    'เห๋!!เกือบโดนฟีน่าเกลียดแล้วสิ'ลีโอที่กลัวฟีน่าจะเกลียดก็เลยปลดปล่อยพลังออก

    "ปลดปล่อยพลัง." เกราะสีทองกับดาบมหึมาสลายหายกลายเป็นละอองแสงสีทองก่อนจะพวยพุ่งกลับเข้าไปในต่างหูสีแดง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเครเซอร์ที่กำลังช็อคดวงตาเบิ้กกว้าง ก่อนที่ลีโอจะเรียกเพิ่อคืนสติเขา

    "ข้าหวังว่าท่านจะรักษาคำพูดนะขอรับ..ท่านเครเซอร์" ลีโอที่ยิ้มก่อนจะเดินเข้าไป ซึ่งฟีน่าก็ยังอ้าแขนบังพ่อของตนไม่ให้ลีโอเข้ามาทำร้าย ก่อนที่ชายหนุ่มจะโบกมือเชิงบอกว่าไม่เป็นไร ก่อนที่ลีโอจะเดินเข้าไปพยุงเครเซอร์ให้ลุกขึ้น

    "ขะ..ขอบใจ" เครเซอร์กล่าวสั่นๆ

    "แล้ว..ข้อตกลง ขะ..ของเราหล่ะครับ" ลีโอที่เป็นฝ่ายทวงถามข้อตกลง ก่อนที่เครเซอร์จะหลับตาแต่แล้วแววตาของคนที่เป็นแม่ทัพก็กลับมา

    "ข้าพูดคำไหนคำนั้น แต่ถ้าเจ้าทำให้ฟีน่าของข้าต้องร้องไห้เมื่อไหร่ ถึงวันนั้นข้าต้องขอแสดงความเห็นใจแก่ ท่านจักพรรดิมังกรแดง ห้ามยืนมือเข้ามาช่วยเด็ดขาด" เครเซอร์ที่พูดก่อนจะหันไปมองเทโอที่อยู่ในต่างหู

    "โฮ้ว555 เจ้าหนูแม่ทัพ ถ้าข้าไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยเจ้าคงกลายเป็นเศษเนื้.."

    "เทโอ!!" เทโอที่กำลังจะพูดกับเครเซอร์แต่ก็ต้องโดนลีโอขัดไว้ก่อน ซึ่งสร้างความสงสัยให้แก่เครเซอร์เป็นอย่างมากกับคำพูดของจักพรรดิมังกรแดง

    "หืม..เข้าไปข้างในกันก่อนเถอะ" เครเซอร์ที่เป็นฝ่ายพูดก่อนจะเดินนำไป ซึ่งลีโอทีกำลังจะเดินไปจับมือของฟีน่าแต่ก็ต้องโดนนางสบัดออก ก่อนที่ฟีน่าจะทำแก้มป๋องแล้วเดินนำไป

    "เฮ้อ..งานงอกละทีนี้" ลีโอที่เป็นฝ่ายสบถเพราะถ้าฟีน่างอลเมื่อไหร่จะง้อแต่ละทีนี้หายงอลยากมาก หลังจากนั้นทั้ง 3 คน กับ อีก 1 ตัว ก็เดินเข้ามาในคฤหาสถ์ก็เผยให้เห็นการตกแต่งที่หรูหรา มีอาวุธและหนังสือมากมายอยู่ทั่วคฤหาสถ์

    "หืม สมแล้วที่เป็นคฤหาสถ์ของท่านแม่ทัพ" ลีโอพูดขึ้น

    "มันแหง อยู่แล้วท่านพ่อของข้าเป็นถึงแม่ทัพกองที่ 1 ของอาณาจักรอาซุสเชียวนะ" ฟีน่าที่พูดพล่างเอามือเท้าเอวพร้อมทำหน้าตาภูมิใจ
    ก่อนจะหยิกไปที่แขนของลีโอ

    "โอ้ยย!!อะไรของเธอเนี้ยฟีน่า หยิกข้าทำไม"ลีโอที่โดนฟีน่าหยิกก่อนจะหันไปถามหญิงสาว

    "ทำไมเจ้าไม่บอกข้า!! ว่าเจ้าทำพันธะสัญญากับท่านอาจารย์เทโอไปแล้ว เจ้ารู้มั้ยข้านึกว่าเจ้าจะโดนท่านพ่อของข้าฆ่าตายไปแล้วซะอีก!!"

    "เป็นห่วงข้าหรอ" ลีโอที่หันไปยิ้มก่อนจะแกล้งถาม

    "ก็ใช่หนะสิเจ้าโง่!!" ลีโอที่นึกว่าฟีน่าจะปฏิเสธแต่กลับกันที่เธอตอบออกมาตรงๆเลย ซึ่งทำให้เขาอดใจไม่ไหวก่อนจะก้มไปหอมแก้มหญิงสาวฟอดนึง ซึ่งทำให้ฟีน่าถึงกับหน้าขึ้นสีด้วยความอาย แต่ก็ยังมีจิตสังหารอ่อนๆ ออกมาจากเครเซอร์ ซึ่งลีโอได้ยิ้มแห้งๆแล้วก็ก้มหัวเชิงขอโทษก่อนที่เครเซอร์จะเปิดประเด็น

    "ฟีน่าเจ้าออกไปก่อน พ่อขอคุยกับเจ้าหนุ่มนี้ตัวต่อตัว" เครเซอร์ที่สั่งฟีน่า แต่นางก็ไม่ยอมออกไป แต่ก็โดนเครเซอร์หลอกประมาณว่า -พ่อตาจะคุยกับลูกเขยเรื่องเกี่ยวกับเจ้า- ก็เลยทำให้ฟีน่าหน้าแดงก่อนนะวิ่งหายกลับเข้าห้องไป ก่อนที่ลีโอจะเป็นฝ่ายเปิดประเด็น

    "ท่านพ่อตาคงไม่ได้จะคุยแค่เรื่องของฟีน่าใช่มั้ยขอรับ" ลีโอที่เป็นฝ่ายถามพร้อมกับส่งสายตายี้ยวนไปทางเครเซอร์

    "ใช่ และก็ไม่ต้องมาเรียกข้าว่าท่านพ่อตาด้วย เรียกข้าว่าท่านเครเซอร์เฉยๆ"เครเซอร์ที่ไม่สบอารมณ์กับท่าทีของลีโอกล่าว

    "เห๋!!แล้วท่านจะคุยเรื่องอะไรหละครับ"ลีโอร้องเสียงหลงก่อนนะถามกลับ

    "ข้าจะคุยกับจักพรรดิมังกรแดง ไม่ใช่เจ้า"

    "หืม..คุยกับข้างั้นหรอ เรื่องอะไรหละเจ้าหนูแม่ทัพ"เทโอที่เป็นฝ่ายถามเครเซอร์

    "ข้าอยากจะขอยืมพลังของท่านในศึกระหว่าง 2 อาณาจักรที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่ถึงปีข้างหน้า เพราะทางเรามีเบาะแสว่าอาณาจักรโคเนียต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับผนึกของราชามังกรดำที่ถูกทำลายเป็นแน่"เครเซอร์กล่าว

    "ห้ะ!!×2ท่านว่ายังไงนะ ผนึกราชามังกรดำถูกทำลายแล้วหรอ" เสียงของลีโอกับเทโอที่ได้ทำการนัดกันไว้ในใจพร้อมกับรีแอ็คชั่นที่เวอร์วังพร้อมกับเครเซอร์ที่พยักหน้า

    'ฮ่า ฮ่า ถ้าเจ้าหนูนี้มันรู้ว่าเจ้าเตะตูดเจ้าแบล็คโบนตายไปนะ เจ้าหนูแม่ทัพนี้คง อกแตกตายตามเป็นแน่'

    'ข้าหละสงสัยจริงๆ เจ้าจิงเหลนดำนั้นมันร้ายกาจขนาดนั้นเลยหรอ'

    'ร้ายกาจสิ ถ้ามันไม่โดนเจ้านายคนเก่าของข้าผนึกไว้ก่อนหละก็ พลังมันก็พอๆกับจอมปีศาจ ซาล็อน เลยนะ'

    'อ๋อหรอ เออนี้..ข้าสงสัยเรื่องนึงมานานและ เจ้ามหาผู้กล้าคนเก่าหน้าตามันเหมือนกับข้าขนาดนั้นเลยหรอ เห็นยายมาเลียเรียกชื่อข้าผิดเป็นเซฟิรอสตั้งหลายครั้ง เจ้าเองก็ด้วยตอนที่เจอกันครั้งแรก'

    'ขนาดนั้นเลยแหละ อีกอย่างไม่ใช่แค่หน้าเหมือนนะนิสัยทั้งหมดของเจ้าก็ด้วยที่เหมือนกัน แต่ต่างกันตรงที่ เจ้าบ้านั้นมันเที่ยวไปปักธงวางไข่ไปทั่ว ก็เท่านั้น'

    'เห๋ ชักอยากจะเจอแล้วสิ'

    'เจ้าอย่าพูดข้าจะร้องไห้'เทโอที่น้ำตาซึมออกมาจากต่างหู พร้อมๆกับคิดถึงภาพเมื่อครั้งอดีต

    'เจ้าเป็นจักพรรดิมังกรแดงผู้เกรียงไกรจริงๆหรอเนี้ย บอกว่าเป็นจิ้งเหลนแดงขี้แย ยังน่าเชื่อกว่าเลย'

    'อย่าแซวดิ ฮืออ."เทโอที่ร้องออกมาเป็นเด็กก่อนที่เครเซอร์จะถามต่อ

    "ท่านจะช่วยข้าทำศึกในครั้งนี้ได้หรือไม่ ท่านจักพรรดิมังกรแดง เทโอ" เทโอที่ปาดน้ำตาก่อนจะตอบกลับไป

    "เจ้านายข้าว่ายังไง ข้าก็ว่าตามนั้น"เทโอที่ตอบกับไป จึงทำให้เครเซอร์สงสัยเป็นอย่างมากว่าเจ้าหนุ่มตรงหน้ามันมีอะไรดี ถึงทำให้จักพรรดิมังกรแดงยอมสยบ

    "เจ้าหนุ่ม ก่อนเจ้าทำพันธะสัญญากับท่านเทโอ เจ้าอยู่ในขั้นใดของนักเวทย์"

    "ข้าใช่เวทย์มนต์ไม่ได้"ลีโอตอบไปเสียงเรียบๆซึ่งทำให้เครเซอร์ถึงกับตกตะลึงในคำตอบ

    "งั้นเจ้ามันก็แค่สวะที่อ่อนแอไร้พลังสินะ"เครเซอร์กล่าว ก่อนที่เทโอจะยิงคำถามที่เคยถามกับฟีน่า

    "แล้วท่านเอาอะไรมาวัดค่าเจ้านายของข้าว่าเป็นสวะ" เทโอถามไปด้วยเสียงแข็งๆ

    "ก็เจ้าหนุ่มนี้มันไร้พลังถ้าจะไม่ให้เรียกว่าสวะจะให้เรียกว่าอะไร"เครเซอร์ก็ตอบไปแบบตรงๆ

    "เจ้ารู้มั้ยว่า ถ้าเจ้าหนูนี้คลั่งอาณาจักรทั้งอาณาจักรของเจ้า.."

    "เทโอ!!เงียบปากไปซะมั้งอยากโดนคอมโบ 999 HITหรอ"ลีโอตอบเสียงเรียบซึ่งทำให้เทโอถึงกับสะดุ้งทันที

    'โถ่เว้ย แล้วเจ้าจะปิดบังไปทำไมฟร่ะ ฟีน่าก็ด้วยนางเป็นคนรักของเจ้าแต่นางก็ยังไม่รู้เรื่องพลังของเจ้าเลย '

    'เถอะน่า.. ข้าก็แค่ไม่ชอบเป็นเครื่องมือทางสงครามให้กับใคร แต่ของฟีน่าที่ข้าไม่บอกเป็นเพราะข้าอยากให้นางรักข้าในฐานะที่ข้าเป็นเพียงแค่คนอ่อนแอคนนึงก็เท่านั้น'ลีโออธิบายลากยาว

    'แต่ถึงอย่างนั้น เจ้าจะปฏิเสธและปล่อยให้อาณาจักรนี้ กับคนที่เจ้ารักต้องพบเจออันตรายหรอ'เทโอถาม

    'ของอย่างงั้นมันแน่อยู่แล้วว่าต้องไม่ แต่ข้าจะไม่ใช่พลังของข้าถ้าไม่จำเป็น อีกอย่างพระเอกมันก็ต้องโชว์เท่ในอีเว้นสำคัญๆสิถึงจะถูก555'

    'ถึงข้าจะไม่เข้าใจเหตุผลที่เจ้ากำลังจะสื่อ แต่เอาเป็นว่าเจ้าว่ายังไงข้าก็ว่ายังงั้น'เทโอที่เป็นฝ่ายตอบไป ก่อนที่ลีโอจะยื่นขอเสนอให้ เครเซอร์

    "ข้าจะยอมออกศึกในครั้งนี้ก็ได้ แต่ข้าขอยืนข้อเสนอท่านเพียงอย่างเดียว"

    "อะไร!!" เครเซอร์ที่ตอบพร้อมกับสีหน้าเป็นกังวล

    "ข้าจะขอฟีน่ามาเป็นภรรยาของข้า"ลีโอตอบไปอย่างไม่ลังเล

    "เจ้าอย่าบังอาจสำคัญตัวผิดไป!! ถึงเจ้าจะมีพลังของท่านจักพรรดิมังกรแดง แต่ข้าไม่มีวันที่จะยอมยกลูกสาวให้คนอย่างเจ้าแน่นอน ถึงก่อนหน้านี้ข้าแค่จะยอมรับให้เจ้าดูแลฟีน่า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้เจ้ามาเป็นลูกเขยข้าหรอกนะ!!" เครเซอร์ที่ตอบไปอย่างไม่ลังเล ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปหยิบดาบที่ผนังห้องก่อนที่จะเดินตรงมาทางเครเซอร์

    "เจ้ากำลังจะทำอะไร!!"เครเซอร์ที่เห็นลีโอกำลังหยิบดาบตรงมาที่เขา ก่อนที่จะหยุดแล้วยืนดาบมาให้เครเซอร์

    "ปลดผนึกพลัง 0.0001% ชีวิตของข้าได้มอบให้ฟีน่าไปแล้ว ถ้าข้าไม่สามารถเคียงคู่กับนางได้ข้าขอยอมตาย" ลีโอปลดพลังพร้อมพูดไปด้วยใบหน้าที่เอาจริง เครเซอร์ที่มองเข้าไปในแววตาของชายหนุ่มตรงหน้าทำให้เขาเข้าใจว่าเจ้าหนุ่มนี้ ไร้ซึ่งความกลัวที่จะตาย แต่ดันกลัวที่จะไม่ได้อยู่เคียงข้างกับคนที่ตนรัก และถ้ามองเข้าไปให้ลึกยิ่งกว่านั้นไปอีกเจ้าหนุ่มตรงหน้าไม่แสดงทีท่าถึงความลังเลที่จะทำเรื่องแบบนี้ มีแต่ความกล้าและความเด็ดเดียว ก่อนที่เครเซอร์จะยืนมือไปรับดาบ

    "ดี.!!.ถ้างั้นก็จงตายซ่ะ"สิ้นเสียงขอเครเซอร์ที่กำลังเหวี่ยงดาบเข้ามาที่ลำคอของลีโอ พร้อมๆกับเสียงแตกตื่นของจักพรรดิมังกรแดง

    'เจ้าบ้า ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย !!ตายๆงานนี้ได้ตายของจริง เซฟิรอสข้ากำลังจะไปหาเจ้าแล้วนะเจ้าบ้าาาา!!'ลีโอไม่สนใจกับการไวอาลัยของเทโอแต่อย่างได้ ชายหนุ่มคิดเพียงแต่ถ้าไม่ได้อยู่กับฟีน่าคนรักของเขา ก็ยอมตายไปซ่ะดีกว่า ถึงจะพาฟีน่าหนีไปด้วยกันแต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ลูกผู้ชายจะพึงทำ คิดได้ดังนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆหลับตาลงและยอมรับกับสิ่งที่มันกำลังจะเกิด

    ฉึก..

    เลือดไหลออกมาจากลำคอของลีโอพร้อมๆกับดาบที่หยุดลง บาดแผลไม่ได้ลึกมากแต่อย่างใด ทำให้ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาพบกับใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเครเซอร์

    "ฮ่า ฮ่า ข้ายอมแพ้กับจิตใจอันกล้าหาญของเจ้าจริงๆ งานแต่งจะเริ่มขึ้นภายในเดือนนี้..ข้าขอฝากฟีน่าไว้กับเจ้าด้วยนะ ข้าไม่แปลกใจแล้วว่าท่านทำไมถึงเลือกเจ้าหนุ่มนี้มาเป็นเจ้านาย" เครเซอร์ที่หัวเราะลั่นออกมาก่อนจะกล่าวและหันไปพูดกับเทโอ ลีโอที่นึกว่าตัวเองตายไปแล้วรีบถามกลับไปด้วยความลุกลี้ลุกลน

    "ท่านหมายความว่าไงท่านเครเซอร์"ลีโอถาม

    "ก็ตามนั้น..ข้ายอมยกฟีน่าให้กับเจ้า และก็ไม่ต้องมาเรียกชื่อข้า เรียกข้าว่าท่านพ่อตา เหมือนเดิมก็ได้ ฮ่าๆ" เครเซอร์ที่เปลี่ยนบุคลิกไปเป็นคนละคนกับตอนแรก ทำให้ลีโอถึงกับยิ้มแก้มแทบฉีกถึงหูด้วยความดีใจก่อนจะตอบเครเซอร์ไป

    "ขอบคุณท่านมากขอรับ ท่านพ่อตา"ลีโอที่ตอบไปด้วยความดีใจ แต่คนที่ยังคงพัมเพ้ออยู่คืออสูรพันธะของเขา


    'เซฟิรอสสส นั้นเจ้าใช่มั้ยยย ข้าเห็นเจ้าลางๆแล้ว'เทโอที่สติหลุดลอยไปไกลแสนไกล

    ก่อนที่ลีโอจะขอตัวกลับก่อนเพื่อไปเตรียมตัวกับงานแต่งที่กำลังจะเกิดขึ้นโดยที่ฟีน่าซึ่งยังไม่รู้กับเหตุการณ์ต่างๆที่พ่อของเธอกับลีโอได้ตกลงกันไว้

    'เซฟิรอสสส'

    'หยุดพัมเพ้อได้แล้วเจ้าจิงเหลนโง่ !!ยังไม่ตายเว้ยยังไม่ตาย'ลีโอที่ด่าเทโอไปเพราะความรำคาญ

    'เซฟิรอ..อ้ะ.อ้าวยังไม่ตาย'เทโอที่สติกลับมากล่าว

    'ก็เออสิวะ!! ว่าแต่เจ้าจะพัมเพ้อทำไมคนที่จะตายมันคือข้าไม่ใช่เจ้า!!'ลีโอที่กำลังหัวเสียกับมังกรโง่ของตน

    'แหะๆ คือข้ายังไม่ได้บอกเจ้าเกี่ยวกับพันธะสัญญานิรันดร์สินะ'เทโอที่หัวเราะอย่างรู้สึกผิด

    'มันทำไม?!'ลีโอถามกลับ

    'ไม่มีอะไรมาก ถ้าเจ้าตายลง ข้าก็จะตายตาม'สิ้นเสียงของเทโอ ลีโอที่เอามือกุมขมับทันทีก่อนนะปรี๊ดแตก

    'เจ้าจิงเหลนบ้า!! เจ้าพาความปวดหัวมาแก่ข้าอีกแล้วนะ ทำไมชีวิตของข้าต้องไปพูกไว้กับเจ้าด้วยฟร่ะ'

    'ดูเหมือนเจ้ากำลังจะเข้าใจอะไรผิดอยู่นะ'

    'ยังไง?!'ลีโอเสียงแข็ง แต่เทโอตอบกลับไปด้วยน้ำเสียวที่เศร้า

    'ถ้าเจ้าตาย ความจริงที่ข้าจะตายตามมันก็ยังไม่เปลี่ยน แต่กลับกันแล้ว ถ้าข้าตายเจ้าก็ยังคงที่จะมีชีวิตอยู่..'น้ำเสียงของเทโอมีแต่ความเศร้าสร้อย

    'และทำไมเจ้าต้องเอาชีวิตของเจ้า มาฝากข้าไว้ด้วยหล่ะเจ้าบ้า!!'ลีโอถึงจะรู้อย่างงั้นก็ยังไม่พอใจอยู่ดี

    'ข้าแค่กลัว..'เทโอตอบ

    'กลัวอะไร'

    'กลัวว่าสิ่งที่สำคัญของข้าจะจากไปอีก..ครั้งก่อนข้ายังไม่ได้ตอบแทนคนสำคัญของข้าไปเลย ข้าจึงขอเดิมพันทุกสิ่งทุกอย่างกับพันธะสัญญาในครั้งนี้'เทโอที่อธิบายเหตุผลให้ลีโอฟัง ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้รังเกียจเทโอแต่อย่างใด เพราะตั้งแต่รู้จักกับมันมานอกจากฟีน่า มันก็พอจะเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนของเขาคนนึงและคอยช่วยเขาในหลายๆเรื่อง และในเรื่องของความรู้สึกของเทโอ จากที่ได้ฟังเรื่องเล่าในตำนานมาก็พอจะเข้าใจว่าการเสียสิ่งที่สำคัญไปมันเจ็บปวดมากแค่ไหน

    'ข้าจะไม่ตาย และเจ้าก็ห้ามตาย ถ้าเจ้าตายข้าจะเป็นคนกระโดดลงไปถีบเจ้าขึ้นมาจากโลกแห่งความตายเอง'ซึ่งคำพูดของลีโอได้ไปสกิดหัวใจของมังกรตัวน้อยๆให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง และรู้สึกว่าเขาตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่เลือกเด็กหนุ่มตรงหน้ามาเป็นเจ้าชีวิต ก่อนจะปาดน้ำตาและตอบลีโอไป

    'ข้าไม่แต่งกับเจ้าหรอกนะ ไม่ต้องมาพูดจาชวนเลียนกับข้า เจ้าเด็กบ้า'เทโอที่ตอบกับลีโอไปซึ่งทำให้ชายหนุ่มกับมาปรี๊ดแตก

    'ใครจะขอเจ้าแต่งกัน!!เจ้าจิ้งเหลนโง่เดี๋ยวข้าเตะตายเลยหนิ้'

    'โห้ยๆ เจ้าข้าเอ้ยช่วยข้าด้วยเด็กปีศาจจะเตะข้า'เทโอที่ตบมุกประจำตัวของเขาออกไป ซึ่งทั้งสองก็ทะเลาะกันมาจนถึงหน้าหอ สร้างความสุขใจเล็กๆให้กับทั้งสอง และทำให้ทั้งสองคิดพร้อมกันว่านี้สินะคือสิ่งที่เรียกว่า เพื่อน..

    'ว่าแต่มีเวลาตั้ง 1 เดือนเจ้าจะทำอะไรต่อหรอ?'เทโอที่ถามลีโอไป

    'ข้าก็ว่าจะอยู่กับฟีน่าทั้งเดือนเลย'ลีโอตอบกลับไป

    'เห๋ๆ !!ไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลยนะเจ้าอะ'

    'ยุ่งน้าา!'ลีโอตอบไปอย่างปัดๆ

    'ไม่สนใจลองไปตบราชามังกรตนอื่นมาเป็นอสูรพันธะหรอ' เทโอเปิดประเด็นเชื่อเชิญ

    'ไม่อะ มีเจ้าตัวเดียวก็ปวดกบาลและ และอีกอย่างนึงเอามาก็ไม่เห็นจะช่วยอะไรได้เลย กลับกันเป็นภาระเพิ่มซะอีก'ลีโอตอบไปซึ่งทำให้เทโอถึงกับหง่อยไปเลย

    'แต่เอ๋!! ข้าจำได้ว่าอาณาจักรที่ราชามังกร ปฐพี อาศัยอยู่นั้นมีอาหารเลิศรสมากมายเลยนะ' คำพูดของเทโอที่กำลังเชื้อเชิญชายหนุ่มถึงกับทำให้ลีโอหยุดเดิน ก่อนจะถามเทโอกับไป

    'นี้เจ้าเห็นข้าเป็นพวกตะกละเลยเอาของกินมาล่อข้าสินะ'

    'ป๊าววววว'


















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×