เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #39 : เหนือฟ้ายังมีฟ้า

"เสียเวลาน่า พวกเจ้าเข้ามาพร้อมๆกันเลยดีกว่า" สิ้นเสียงของลีโอ เหล่านักสู้ที่เหลืออยู่ถึงกับเลือดขึ้นหน้าด้วยความโกรธ แต่ก็ไม่มีใครโง่ที่จะพุ่งเข้าไปตรงๆ ก่อนที่พีที่ติดอยู่กับกำแพงจะร่างสลายหายไปเหลือไว้แต่เพียงผ้าคลุมเปล่าๆ

"หืม..นักสู้ของโคเนียนี้กระโหลกชะมัด โดนเตะทีเดียวถึงกับร่างสลายหายไปและอะไรว้า~" ราเอลที่พูดขึ้น ก่อนที่ซิงโคจะเส้นเลือดขึ้นหน้าพร้อมๆกับลุกขึ้นยืน

"ปะ..เป็นไปไม่ได้ เจ้านั้นมันเป็นถึง.. พวกเจ้ากลับ"ซิงโคที่สบถกับตัวเองพร้อมๆกับสั่งเหล่ากองทหารให้กลับ

"อ้ะ..อ้าว จะกลับแล้วหรอ องค์ราชาแห่งโคเนียการประลองยังไม่จบเลยนะ ~"ราเอลที่ยังตอกย้ำไม่เลิกพร้อมส่งสายตากวนอารมณ์ไปยัง ซิงโคก่อนที่มันจะประกาศลั่น

"เตรียมใจไว้เถอะ อีกไม่นานสงครามจะเริ่มต่อ ถึงวันนั้นอาณาสวะทั้งสองของพวกเจ้าจะได้หายไปจากแผนที่ในทวีปแห่งนี้แน่ ฮ่า ฮ่า อย่าได้ใจไปนี้เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวพลังของเจ้านั้น ประตูจงเปิดออกโคเนีย"สิ้นเสียงประกาศราชาแห่งโคเนียได้กรีดเลือดเพื่อเปิดประตูออก ก่อนที่ซิงโคและเหล่าทหารจะเดินลับหายไปในประตูนั้น

"หืม..เจ้ามนุษย์คนนั่นน่าสนใจดีหนิ้"หนึ่งในผู้ชมบนโคลอตเซียมกล่าว ก่อนที่จะถอดฮูดสีขาวที่คลุมศรีษะเอาไว้ เผยให้เห็นหญิงสาวผมสีฟ้าดวงตาสีน้ำทะเลหน้าตาแสนงดงาม

"ว่าแต่เรายังไม่เห็นนักสู้ของฮามุทเลยนะ" นิโคลกล่าวหลังจากที่เงียบมานาน

"ถึงเวลาท่านผู้นั้นก็จะปรากฏตัวเอง ฮ่า ฮ่า ปีนี้คงเป็นอาณาจักรของข้าสินะที่จะเป็นฝ่ายชนะ"โอลินกล่าวพร้อมกับหัวเราะอย่างชอบใจ

"หึ ๆ มันคงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก... จินจัดการเจ้านั้นซ่ะ" เซนคอที่แทรกขึ้นก่อนจะสั่งให้อัศวินเกราะเงินของตัวเองจัดการกับลีโอ ก่อนที่นักสู้ที่ชื่อจินจะพยักหน้าและยิ้มอย่างพอใจพร้อมๆกับเดินตรงไปหาลีโอที่ยืนอยู่ตรงกลางลานประลองพร้อมกับค่อยๆยกดาบชี้ไปยังชายหนุ่ม

"ข้าแม่ทัพลำดับที่หนึ่งของอาณาจักรกาเดียล จิน ขอท้าประลองกับเจ้า"จินกล่าวก่อนจะตั้งท่าพร้อมดึงดาบเข้าหาลำตัว

"ก็บอกว่าเสียเวลา เข้ามาพร้อมๆกันนั้นแหละ" ลีโอพูดด้วยสีหน้าเซงๆ

"เจ้าอย่าผยองให้มันเกินไป ต่อหน้าอาวุธระดับตำนานที่หลอมมาจากเขาของราชามังกรปฐพีเจ้าจะทำอะไรได้ ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า ฮ่า ฮ่า"จินที่กล่าวโดยราชาทั้ง5อาณาจักรถึงกับตกตะลึงที่อาณาจักรกาเดียลมีอาวุธระดับตำนานอยู่ในครอบครอง

"อะ..อาวุธระดับตำนานแถมยังเป็นเขาของราชามังกรปฐพีด้วย เจ้าหามันมาจากทีใดกัน"เด็กน้อยตัวเล็กที่เป็นองค์ราชาของอาณาจักรดาฟอนกล่าวก่อนที่เซนคอจะหันหน้าไปตอบ

"หืม..ข้าก็แค่เจอมันอยู่ในป่าเขตเหนือของอาณาจักรของข้า เห็นว่าเมื่อ 1000 ปี ที่แล้วราชามังกรปฐพีได้เข้าต่อกรกับ 1 ใน 5 ของขุนพลปีศาจจนสูญเสียเขาไปหนึ่งข้าง"เซนคอกล่าวก่อนที่สายตาของนิโคลจะเปล่งประกาย

"เราอยากได้มัน!!"นิโคลกล่าว

"เฮ่อออ เด็กหนอเด็ก"เซนคอกล่าวอย่างหน่ายๆเพราะองค์ราชาองค์ก่อนของดาฟอนได้สิ้นพระชนม์ลงจึงต้องเอาองค์ชายลำดับที่หนึ่งเ
ขึ้นมาปกครองบัลลังแทนโดยสาเหตุที่ไม่มีสงครามกลางเมืองหรือก่อกบฏขึ้นอันเนื่องมาจาก อาณาจักร กาเดียลกับ ดาฟอน นั้นในอดีตกาลองค์ราชาของทั้งสองอาณาจักรได้สืบสายเลือดมาจากองค์ราชา องค์เดียวกัน เหตุนี้องค์ราชาของทั้งสองอาณาจักรนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับญาติพี่น้องกัน โดยตั้งแต่ที่องค์ราชาแห่งดาฟอนคนเก่าสิ้นพระชนม์ลง เซนคอได้ส่งคนมาคุ้มกันนิโคลอย่างแน่นหน่าโดยไม่คิดที่จะยึดคลองบัลลังของอาณาจักรดาฟอนแต่อย่างใด เพราะในสายตาของเซนคอ นิโคลก็ไม่ต่างอะไรกับน้องชายของเขา

ตัดกลับมาที่นักสู้แห่งกาเดียลที่กระชับดาบเข้าหาลำตัว ก่อนที่ตัวดาบจะดึงดูดละอองแสงสีทองขึ้นมาจากพื้นดินไปรวมอยู่รอบตัวดาบเกิดเป็นออร่าสีน้ำตาลไปทั่วใบดาบ



มหาเวทย์เพลงดาบศิลาถล่มปฐพี

ควับ

ครืนนน


สิ้นเสียงมหาเวทย์ของจิน ชายหนุ่มได้วาดดาบออกไปก่อนที่ออร่าสีน้ำตาลจะพวยพุ่งออกไปเป็นคลื่นคมดาบมุ่ง ตรงไปยังลีโอที่ยังยืนสบายๆอยู่

"จบแล้วสินะ เจ้าจะกลับเลยมั้ยราเอล"เซนคอที่ดูจากสถานะการณ์ก็พอจะเดาผลแพ้ชนะออก กล่าวขึ้นพร้อมหันไปพูดเชิงล้อเลียนใส่ราเอล ซึ่งราเอลก็หันมายิ้มให้ก่อนที่จะกล่าวคำพูดที่ตอกหน้าเซนคอกลับไป

"ข้าหรือเจ้ากันแน่ที่จะกลับ ฮ่า ฮ่า"ราเอลหัวเราะอย่างชอบใจ

"นี้เจ้ากำลังจะแพ้ยังจะปากดีอยู่อีก ฮ่าๆ จงรับความอับอายครั้งนี้ไปเถอะราชาแห่งซาเนีย"เซนคอกล่าว

ตู้มมม

คลื่นคมดาบที่พวยพุ่งใส่ร่างของลีโออย่างจังๆ ก่อนที่มันจะระเบิดออกมาตามด้วยกลุ่มควันที่ปกคลุมบริเวณรอบๆตัวของชายหนุ่มปิดบังทัศนวิสัยในการมองเห็นของผู้ชมทั่วทั้งโคลอตเซียม

"ว้า~..น่าเสียดายจัง ตายซะแล้ว อุสาได้เจอหนุ่มน้อยน่าฟัดทั้งที"จักพรรดินีแห่งโซเทียกล่าวด้วยสีหน้าเสียดายตามมาด้วยราชาแห่งมาทาเนียที่กล่าวเสริมขึ้นมา

"นี้แหละจุดจบของพวกที่ไม่รู้จักประมาณตน"มาเชลกล่าวพร้อมจ้องมองไปยังกลุ่มควันด้วยสายตาสังเวช ก่อนที่กลุ่มควันจะค่อยๆจางหายเผยให้เห็นชายหนุ่มผมสีดำดวงตาสีดำยืนอยู่กับทีโดยเสื้อผ้าส่วนบนขาดหวิ้นเผยให้เห็นแผงอกที่มีกล้ามขึ้นเป็นมัดๆ แต่ก็ไม่ได้ใหญ่จนน่าเกียจ โดยมีสายตาที่กำลังตกตะลึงของเหล่าราชาทั้ง 5 คน พร้อมๆกับเหงื่อเม็ดโตที่ผุดออกมาจากหน้าผากของเซนคอ

"ปะ..เป็นไปได้ยังไงกัน "จินที่ตอนนี้ก็กำลังตกตะลึงไม่แพ้เหล่าผู้ชมและองค์ราชาทั้งหลายกล่าวขึ้น

กร็อบๆ แกร็บๆ

"หืม...เป็นคำพูดที่ดีหนิ้ เหนือฟ้ายังมีฟ้างั้นหรอ..."ลีโอที่ตอนนี้กำลังบิดตัวไปมาพร้อมเสียงกระดูกทั่วร่างที่ดังออกมาพูดขึ้น

"ทำไมเจ้าถึงไม่เป็นอะไร..อาวุธของข้าเป็นถึงอาวุธระดับตำนาน สร้างมาจากเขาของราชามังกรปฐพีที่เป็นสัตว์อสูรในตำนานเชียวนะ..เจ้าใช้กลโกงอะไรบอกข้ามา"จินที่รับไม่ได้กับเหตุการณ์ทั้งหมดกล่าวก่อนจะระดมยิงคำถามใส่ลีโอ ก่อนที่ลีโอจะสแยะยิ้มอย่างชั่งร้ายพร้อมกับกล่าวออกไป

"งั้นข้าจะบอกให้เอาบุญละกัน เจ้าหน่ะมีแค่อาวุธที่ทำจากเขาของราชามังกรปฐพี... แต่ข้าหน่ะมีมันทั้งตัว" สิ้นเสียงของลีโอ องค์ราชาที่นิ่งเงียบอยู่ก็ค่อยๆหัวเราะกันออกมา มีเพียงแค่มิเชลที่เอามือข้างนึงขึ้นมาก่ายหน้าผากเอาไว้พลางสายหัวไปมา เพราะไม่เชื่อในคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้า

"หืมมีมันทั้งตัวงั้นหรอ ฮ่าๆ หน้าขันยิ่งนัก ราเอลเจ้าเอาคนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้ามาเป็นตัวแทนไม่พอนี้เจ้ายังนำตัวตลกมาด้ว..."เซนคอที่หันไปกล่าวกับราเอลยังไม่ทันที่พูดอะไรจบก็มีเสียงตะโกนของลีโอดังขึ้น

"จงออกมาราชามังกรปฐพี ซีน่อน!!!"

ตู้มม

หลังจากเสียงระเบิดที่ดังขึ้นจู่ๆก็มีสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ครึ่งมังกรตัวสีน้ำตาลโผล่ออกมาจากไหนไม่ทราบ บนศรีษะมีร่องรอยของเขาทีหักออก ก่อนมันจะหันไปหาลีโอแล้วกล่าวขึ้น

"นายท่านจะให้ข้าทำอะไรหรือขอรับ"ซีน่อนถามด้วยแววตาที่ใสซื่อซึ้งมันไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้ออกมา เหมือนสัตว์เลี้ยงที่กำลังอ้อนเจ้าของ ก่อนที่ลีโอจะสแยะยิ้มพร้อมออกคำสั่ง ซึ่งองค์ราชาทั้งหลายต่างเงียบกริบด้วยความช็อค โดยที่เซนคอที่เหงื่อไหลออกมาพร้อมกับหน้าซีดเผือก

"อย่าให้เจ้านั้นมันตายก็พอ"ลีโอที่ออกคำสั่งออกไปโดยที่ตอนนี้จินยืนขาสั่นพับๆ พร้อมๆกับมือที่กำลังถือดาบเริ่มอ่อนละทวยเหมือนไม่มีแรง ก่อนที่นักสู้แห่งกาเดียลจะประคองสติทั้งหมดเอาไว้พร้อมกับตะโกนออกไป

"ข้าขอยอมแ.."

ตู้ม

เฟี้ยวว

ตู้ม

ยังไม่ทันที่จินจะกล่าวอะไรจบซีน่อนที่พุ่งตัวไปโผล่ตรงหน้าของจินด้วยความเร็วสูงก่อนจะออกหมัดต่อยเข้าไปที่ท้องของชายหนุ่มผมดำจนร่างของมันลอยละลิ้วไปสตาฟติดอยู่ที่กำแพงข้างๆกับหลุมของนักสู้แห่งโคเนียเกิดเป็นหลุมยุบจากแรงกระแทก แต่หลุมนั้นก็ยังเล็กกว่าของลีโอที่เตะพีมาในตอนแรก

อั่ค

ตุบ

ร่างของนักสู้แห่งกาเดียลที่ติดอยู่กับกำแพงกำลังกระอั่คเลือดออกมาก่อนจะหลุดออกจากกำแพงล่วงหล่นลงสู่พื้นดินด้วยร่างที่โชกเลือด ก่อนที่จะมีทหารสองคนวิ่งมาหามจินออกไป

"ระ..ราชามังกรปฐพีตัวเป็นๆ ปะ..เป็นไปไม่ได้"เซนคอที่พูดออกมาอย่างตกตะลึงและเจ็บใจก่อนที่เสียงหัวเราะลั่นของราเอลจะดังตามมาเพื่อเยาะเย้ย

"ฮ่า ๆ อะไรกัน อะไรกัน นักสู้อาณาจักรเจ้าแค่โดนสัตว์เลี้ยงของนักสู้ของข้าต่อยทีเดียวถึงกับใกล้ตายเลยหรอ กระจอกชะมัด กระจอกเกินไปแล้ว.."ราเอลที่หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งเพราะก่อนหน้านี้ถูกเหล่าราชาทั้งหลายพูดเสียดสีด้วยคำพูดต่างๆนานา

"สะ..สัตว์เลี้ยงงั้นหรอ เจ้าอย่าผยองให้มันมากเกินไป นั้นมันสัตว์อสูรในตำนานเชียวนะถ้ามันคิดที่จะทรยศคนของเจ้าเมื่อไหร่อาณาจักรของเจ้าคงจะถูกมัน...เฮ้ย"โอลินที่พูดยังไม่ทันจะจบก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาเมื่อภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มที่เอามือลูบหัวสิ่งมีชีวิตครึ่งมังกรอย่างอ่อนโยน

"ดีมาก ดีมาก"ลีโอกล่าวพร้อมยิ้มอย่างสุขใจโดยที่ซีน่อนก็ยิ้มตอบ โดยมีสายตาสีน้ำทะเลคู่หนึ่งที่กำลังจ้องมองมาจากเหล่าผู้ชมในโคลอตเซียมด้วยความตกตะลึงอยู่นิดๆ

"นะ..นั้นมันเจ้าซีน่อนหนิ้..ทำไมไปก้มหัวให้เจ้ามนุษย์นั้นลูบหล่ะ"หญิงสาวปริศนาผมสีฟ้าดวงตาสีน้ำทะเลกล่าวด้วยใบหน้าที่งุนงงพร้อมกับตั้งคำถามกับตัวเอง

"ข้านักสู้แค่ดาฟอนขอยอมแพ้"ชายร่างใหญ่ยกมือขึ้นก่อนจะหันหลังเดินกลับไปยืนอยู่ข้างๆของสนามโดยที่นิโคลก็ไม่ได้ว่าอะไร ตอนนี้ ณ ลานประลองเหลือนักสู้อยู่เพียง 3 คนเท่านั้น ก่อนที่หญิงสาวผมเขียวจะชูคฑาขึ้นมาพร้อมกับชี้มันไปยังลีโอ ก่อนที่จักพรรดินีมิเชลที่คืนสติกลับมาจากความตกตะลึงจะตะโกนขึ้น

"ทีน่าเจ้ายอมแพ้ซ่ะ!! เจ้าไม่ไหวหรอก"มิเชลที่ตะโกนลงไปยังนักสู้ของอาณาจักรตน แต่ทีน่าก็ไม่ได้สนใจก่อนจะร่ายเวทย์ด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่งไร้อารมณ์

มหาเวทย์ในตำนานลำแสงราชามังกรเพลิงพิโรท

สิ้นเสียงร่ายเวทย์เกิดลำแสงสีแดงพวยพุ่งไปยังลีโอก่อนที่มันจะระเบิดออกเสียงดังสนั่นไปทั่วโคลอตเซียม

ตู้มมมมม

"เฮ้ๆ ตะกี้มันมหาเวทย์ของจักพรรดิมังกรแดงหนิ้" กลุ่มควันที่ค่อยๆจางหายเผยให้เห็นชายหนุ่มที่ไม่มีแม้แต่รอยขีดขวนใดๆก่อนที่จะกล่าวขึ้น โดยที่ทีน่าได้แต่เหงื่อไหลออกมาแต่ใบหน้ายังคงเรียบนิ่ง

"เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่ เราอยากทราบ"เสียงใสๆเย็นชากล่าวถามขึ้น

"ข้าก็เป็นมนุษย์นี้แหละ แต่เจ้ายังไม่ตอบคำถามของข้าเลยเจ้าใช้เวทย์ของจักพรรดิมังกรแดงได้ยังไง" ลีโอถามพร้อมเอียงคอสงสัยพลางนึกสนุกกับสาวคลูตรงหน้า

"คฆาเวทย์ของเราทำมาจากเกล็ดของจักพรรดิมังกรแดงหน่ะ"ทีน่าที่กล่าวก่อนจะชูมันขึ้นเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาอย่างน่ารัก

"อ่อ...งั้นเจ้าหน่ะ อยากเห็นจักพรรดิมังกรเพลิงตัวเป็นๆมั้ย?"สิ้นคำพูดของลีโอองค์ราชาทั้งห้า คนถึงกับนั่งไม่ติดที่ ทั้งมาเชลที่ร่างเริ่มสั่น ตามด้วยเซนคอที่ยังคงดูการต่อสู้ด้วยความตกตะลึง โดยที่คนที่กำลังกระวนกระวายที่สุดคือมิเชล เพราะกลัวจะเสียสหายรักเพียงคนเดียวของเธอไป แต่สิ่งที่กำลังจะทำให้ทุกคนทั่วทั้งโคลอตเซียมต้องตกใจกลัวสุดขีดและคิดพร้อมๆกันว่าปีศาจได้หวนคืนกลับมาแล้วมาจากคำพูดต่อไปนี้ของชายหนุ่มผมดำ

"จงออกมาจักพรรดิมังกรเพลิงเทโอ"

ฟู้มมมตู้มม

สิ้นเสียงของชายหนุ่มต่างหูสีแดงสดปลดปล่อยเปลวเพลิงพุ่งออกมาก่อนที่มันจะปรากฏร่างของมังกรขนาดใหญ่เกล็ดสีแดงเพลิงพร้อมกับปีกขนาดใหญ่ที่กลางออกมาอย่างน่าเกรงขาม

ตุบ

"เราตัวแทนของอาณาจักรโซเทีย ขะ..ขอยอมแพ้" ทีน่าที่นั่งกองอยู่กับพื้นก่อนจะกล่าวขอยอมแพ้ ด้วยร่างกายที่สั่นดุ๊กดิ๊กจากความกลัว

"งั้นก็เหลือแค่เจ้าสินะ"ลีโอพูดพลางหันไปมองที่กาซินซึ่งชายหนุ่มยืนถือกระบองตัวตรงไม่ได้กระดุกกระดิกไปไหน

"ผสานร่างมังกรเพลิงปฐพี"สิ้นเสียงของลีโอ เทโอและซีน่อนก็กลายเป็นลูกบอลแสงก่อนจะพุ่งมารวมกันเป็นลูกเดียว โดยที่ลูกบอลแสงลูกนั้นได้ระเบิดออก เผยให้เห็นชุดเกราะสีดำลอยกระจายอยู่กลางอากาศก่อนที่มันจะพวยพุ่งตรงมายังร่างกายของลีโอที่ละส่วน จนครบ (ไรต์:อารมณ์ประมาณไอรอนแมนสวมเกราะ555) พร้อมๆกับชายหนุ่มที่ก้าวขาเดินไปยังกาซินพร้อมกับดาบซาซิโลนสีแดงเพลิงที่ดึงออกมาจากข้างหลัง จนมาหยุดอยู่ตรงหน้าโดยลีโอไม่รอช้าง้างดาบหวังเพื่อจะฟาดฟันใส่

'อย่าไปทำมันเลยมันสลบฉี่แตกไปตั้งตอนที่เจ้าซีน่อนโผล่ออกมาแล้ว'เทโอที่กล่าวก่อนที่ลีโอจะก้มมองไปยังกางเกงของกาซินที่มันชุ่มน้ำอยู่

"จบแล้วสินะ"ราเอลกล่าวพร้อมหันไปมองยังโอลินซึ่งเขามีท่าทีแปลกๆตั้งแต่ตอนก่อนหน้านี้ก็เพราะโอลินนั้นมีสีหน้าที่สนุกและตื่นเต้นสุดๆต่างจากราชาคนอื่นที่มีสีหน้าที่กำลังหวาดกลัว

"ยังไม่จบหรอก"โอลินกล่าวพร้อมยิ้มอย่างชั่วร้าย

ตุม

ฟิ้ววว

ตู้มมม

"อ๊ากกกก×2" หลังของลีโอที่โดนบางสิ่งกระทบอย่างรุนแรงจนปลิ้วไปติดกับกำแพง ตามด้วยเสียงร้องโหยหวลของมังกรทั้งสองที่ดังขึ้น แต่เขาที่ยังไม่ปิดผนึกพลังจึงสัมผัสได้แค่ความรู้สึกชาๆ ก่อนที่ลีโอจะหันกลับไปมองก็พบกับหญิงสาวผมสีฟ้าดวงตาสีน้ำทะเลอกสะบึมยืนกอดอกอยู่ในชุดคลุมสีขาวทั้งตัว ก่อนที่นางจะกล่าวพร้อมสแยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว

"ไม่เจอกันนานเลยนะ เทโอ ซีน่อน"

"ม่ายยยยยยยยยยนะ×2"เสียงของสองมังกรเพื่อนซี้ร้องออกมาอย่างพร้อมเพียง









ไรต์:ไรต์จะรีให้ในภายหลังให้มันกระชับขึ้นนะขอรับ