เตะภูเขา เผากระท่อม ที่ต่างโลก

ลำดับตอนที่ #51 : รี๊ดงงมั้ย ไรต์งงนะ

ณ ทะเลทรายที่ร้อนระอุ

ทะเลทรายที่ไร้ซึ่งผู้คนและมีสภาพอากาศที่โหดร้ายซึ่งความร้อนของมันนั้นสามารถคราชีวิตบุคคลที่หลงเข้ามาได้อย่างงายดาย

ครืนนน

แต่ทันใดนั้น ณ เส้นขอบฟ้าจู่ๆก็มีคลื่นน้ำขนาดยักษ์ความสูงกว้าง 500 เมตร ที่กำลังไหลผ่านมาตามทางของทะเลทรายที่ร้อนระอุโดยไม่มีทีท่าว่ามันจะไปซัดลงที่ตรงไหน แต่ถ้าสังเกตเข้าไปดีๆ ตรงใต้เกลียวคลื่นของคลื่นขนาดมหึมานั้นมีมังกรตัวสีแดงเพลิงที่กำลังบินหนีคลื่นขนาดใหญ่อยู่อย่างหัวซุกหัวซุนพร้อมๆกับชายหนุ่มผมสีดำสนิดที่ยืนอยู่บนแผ่นหลังของมังกรตัวสีแดงนั้น

"ย้าฮู้ววว..ฮ่า ฮ่า บินให้เร็วกว่านี้อีก!!"เสียงของปีศาจผมสีดำสนิดกำลังยืนหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งอยู่บนหลังของมังกรตัวสีแดงด้วยท่าทีเมามันส์จากการที่เขาได้กลั่นแกล้งอสูรพันธะของตน...ใช่แล้วนั้นคือลีโอนั้นเอง

"จ้ากกกกก!! เจ้าบ้าคลายเวทย์เดี๋ยวนี้เลย จะฆ่าข้าหรืองายยย !!!"เทโอที่ร้องเสียงหลงออกมาเมื่อจู่ๆผู้เป็นนายได้ร่ายเวทย์วารีระดับ 3 เล่นๆ แต่ผลที่ได้ออกมานั้นคือคลื่นยักษ์ที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้และกำลังพุ่งตามหลังของมันมาด้วยความรวดเร็วโดยไม่มีทีท่าว่ามันจะหยุดลง

"ฮ่า ฮ่า คลายเวทย์!!" ลีโอที่คลายเวทย์ก่อนจะหัวเราะออกมาด้วยความขบขันและลงไปนอนกลิ้งบนหลังของเทโออย่างสะใจ โดยมีสายตาอาฆาตแค้นของมังกรตัวสีแดงที่กำลังจับจ้องราวกับจะกินเลือดกินเนื้อผู้เป็นนาย แต่ชายหนุ่มนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะรีบเปลี่ยนเรื่องอย่างฉับไว

"ซีน่อนอีกเมื่อไหร่จะถึง!!?"ลีโอที่ถามกับซีน่อนออกไปเพราะมันก็เป็นเวลาหลายวันแล้วที่เขาออกเดินทางมา ระหว่างทางเขาก็ได้เจอกับอาณาจักรที่น่าสนใจมากมาย และเลือกเก็บเอาไว้ในใจว่าอาณาจักรไหนจะได้โดนเขาลงไปเกรียนในตอนขากลับ

"อีก 10 กิโลเมตร ก็ถึงแล้วขอรับ"ซีน่อนที่กล่าวออกมาก็ทำให้ลีโอรู้สึกใจชื่นเป็นอย่างมากที่จะมีอะไรแก้เบื่อทำ โดยระหว่างการเดินทางนั้นมันหน้าเบื่อเกินไปก็เลยหาเรื่องแกล้งเทโอเพื่อข้ามเวลาเล่นๆ ซึ่งมันก็สร้างความสุขทางใจให้กับเขาได้ไม่น้อย

"เออหนิ้..เทโอข้ามีเรื่องข้องใจอีกอย่างที่จะถามเจ้า"ลีโอกล่าวออกมาด้วยใบเปื้อนยิ้ม

"...." จักพรรดิมังกรแดงไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ทำตาขวางมองมาอย่างแค้นเคือง

"โอ๋ๆ ขอโทษๆ ฮ่า ฮ่า งอลเป็นลูกมังกรไปได้ งั้นถามซีน่อนก็ได้ไม่ง้อหรอก"ลีโอที่กล่าวออกมาก่อนจะหันไปถามกับซีน่อน ซึ่งเทโอก็ทำแก้มป๋องในร่างมังกรโดยที่ลีโอเห็นดังนั้นก็เกิดความหมั่นใส้จนอยากจะตีลังกาแปดสิบหมื่นล้านตลบและเตะมันให้ร่วงลงพื้นเสียจริง

"ถามอะไรหรือขอรับนายท่าน?"ซีน่อนกล่าว

"ก็ข้ายังสงสัยอยู่..ตอนแรกก่อนที่ข้าจะทำพันธะสัญญากับเจ้าเทโอ..ข้าถูกเรียกว่าสวะเพราะไม่สามารถใช้เวทย์มนต์ได้ แต่จากที่ข้าฟังที่เทโอมันเล่ามามนุษย์ก็ไม่มีใครสามารถใช้เวทย์มนต์ได้ตั้งแต่เกิดเลยหนิ้ จึงต้องขอยืมพลังจากเทพเจ้าอะไรนั้น.. แล้วคนที่ถูกเรียกว่าไร้พลังเวทย์มันคืออะไร?" (ไรต์:พิมเอง งงเองโครตกำพยายามทำความเข้าใจกรือปล่อยๆมันไปก็ได้นะขอรับ ฮ่า )

"คนที่ขอวิงวอนพลังเวทย์จากเทพแล้วสามารถใช้เวทย์มนต์ได้นั้นจะถูกเรียกว่าผู้ที่มีพลังเวทย์.. ส่วนบุคคลที่วิงวอนขอยืมพลังเวทย์จากเทพแล้วไม่สามารถใช้พลังเวทย์ได้ต่อให้ร่างกายของคนผู้นั้นแข็งแกรงเพียงใดใช้ไม่ได้ก็คือผู้ที่ไร้พลังเวทย์ขอรับ"ซีน่อนอธิบายออกมาแต่ลีโอก็ยังมีคำถามข้องใจอยู่ก่อนจะกล่าวไป

"แล้วทำไมตอนนี้ข้าถึงใช้มันได้หล่ะ..ในเมื่อตอนแรกก่อนทำพันธะสัญญากับเทโอ ข้าร่ายเวทย์มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้น"ลีโอถาม

"ก็เพราะตอนนี้คนที่วิงวอนขอยืมพลังไม่ใช่นายท่านยังไงหล่ะขอรับ.. คนที่วิงวอนคือพวกเราราชามังกรทั้งสี่ตน...ถึงคนที่ร่ายบทเวทย์จะเป็นนายท่านก็เถอะ..ส่วนนายท่านมีหน้าที่เป็นแค่เพียงภาชนะรองรับพลังก็เท่านั้นแหละขอรับ.."ซีน่อนอธิบายออกมาอย่างละเอียด ซึ่งก็ทำให้ลีโอเข้าใจแจ่มแจ้งในทันที (ไรต์:แต่รี๊ดจะเข้าใจมั้ยฮ่าๆ)

"อ๊ะ...ใกล้ถึงอาณาจักรมาโฮแล้วขอรับ"ซีน่อนที่มองเห็นกำแพงเมืองลางๆจากเส้นขอบฟ้ากล่าวขึ้น

"เทโอ..เดี๋ยวลงจอดแถวๆป่าตรงนู่นก็ได้ แล้วเดินข้าเอาเพื่อไม่ให้เป็นที่สะดุดตา"ลีโอกล่าวกับมังกรแดงแสนรักแต่มันก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาพร้อมมองตาขวางใส่ลีโออีกครั้งนึง

"เดี๋ยวเตะตาแตก ลงจอด!!"สิ้นเสียงของลีโอมังกรตัวสีแดงรีบแรนดิ้งลงไปที่ป่าอย่างเร็วไว..ก่อนที่มันจะกลายร่างกลับไปเป็นต่างหูโดยไม่พูดจาอะไรซักคำ

"เดี๋ยวนี้..ขี้งอลนะเราอ่ะ ฮ่า ฮ่า"ลีโอที่พูดแหย่เทโอไม่เลิกก่อนจะมุ่งหน้าเดินตรงไปยังทิศที่เมืองตั้งอยู่ทันที

"เออนี้ซีน่อนเมืองที่เรากำลังจะไปเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรนี้เลยงั้นหรอ"ลีโอที่สอบถามซีน่อนไปเพราะตั้งแต่พ้นเข้าพื้นที่อาณาจักรมาโฮมายังไม่เจอเมืองเลยซักเมือง

"ใช่แล้วขอรับ...เมืองหลวงของอาณาจักรมาโฮนี้มีชื่อว่ามาโอ..ที่ระหว่างทางเราไม่เจอเมืองย่อยเลยก็เพราะอาณาจักรนี้เป็นอาณาจักรเวทย์มนต์พ่อมดบางคนก็ได้ร่ายเวทย์บาเรียร่องหนเอาไว้ที่หัวเมืองแต่ละเมืองจึงทำให้เราไม่สามารถมองเห็นได้หน่ะขอรับ"ซีน่อนกล่าวออกมาอย่างแสนรู้

"อ้าวถ้าอย่างงั้น!! เมืองที่เราผ่านมา..เขาก็มองเห็นพวกเรากันหมดหน่ะสิ แล้วพวกเขาจะไม่แตกตื่นกันหรือไงที่เห็นเจ้าเทโอหน่ะ"ลีโอกล่าว

"ไม่หรอก..เมื่อ 1000 ปีที่แล้วพวกข้ามาที่อาณาจักรนี้บ่อยๆก็เลยไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรของคนอาณาจักรนี้ที่จะคุ้นชินกับการได้เห็นพวกข้า"เทโอหลังจากที่เงียบมานานก็พึ่งจะเปิดปากกล่าว

"ฮืม หายงอลแล้วหรอคนดีมานี้มา โอ๋ๆ"ลีโอที่พูดพล่างลูบไปบนต่างหูของตนอย่างอ่อนโยนก่อนที่มังกรตัวสีแดงที่หัวใจบอบบางจะปล่อยโฮออกมา

"ฮึกๆ..ฮือ อย่าเล่นแบบนี้อีกนะเจ้าบ้าข้ากลัวจนเยี่ยวแทบเล็ดแหนะ"มังกือแดง

"โอเคๆ ไม่แกล้งแล้ว ฮ่า ฮ่า"ลีโอกล่าวก่อนจะมุ่งหน้าเดินไปยังเมืองหลวงด้วยความรวดเร็ว แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนึ่งดังขึ้นพร้อมกับเสียงระเบิดที่ดังตามมาเป็นระยะๆ ก่อนที่ลีโอจะเดินมาหยุดและแอบดูอยู่หลังพุ่มไม้ก็พบกับบุคคลสามคนกำลังล้อมอสูรแมงป่องขนาดยักษ์อยู่

"รันเซล เจ้าไปทางขวา จีเซล เจ้าไปทางซ้าย แล้วดึงความสนใจของมันเอาไว้ข้าจะใช้เวทย์ไฟระดับ 8 โจมตีมันเอง"เสียงของผู้หญิงคนนึ่งคาดว่าอายุน่าจะราวๆ 25-30 ปี แต่ใบหน้าของนางนั้นยังสวยสดงดงาม ผมสีทองสั้นดวงตาสีเขียวกำลังยืนประชันหน้ากับแมงป่องยักษ์อยู่ก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับเด็กหนุ่มผมสีเงินและเด็กสาวผมสีชมพู

'สะ..สวยจังเลย..' ลีโอที่จับจ้องไปยังสตรีเบื้องหน้าและกำลังเคลิบเคลิ้มไปกับความงามของนางก่อนที่จะมีเสียงขานรับของเด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองดังขึ้น

"ขอรับท่านแม่!!"เด็กหนุ่มผมเและเด็กสาวทั้งสองหันไปกล่าวกับหญิงผมทอง ก่อนที่เด็กหนุ่มและเด็กสาวจะชักดาบออกมา

'อะ..อ้าว จบกัน..ม่ายน้าา'ลีโอที่เอามือขึ้นมาก่ายหน้าผากที่สตรีเบื้องหน้านั้นมีบุตรแล้ว ก่อนจะโอดครวญออกมาอย่างเสียดาย

เด็กหนุ่มและเด็กสาวเมื่อได้ยินคำสั่งจากผู้เป็นแม่นั้นก็วิ่งวนรอบๆตัวของเจ้าแมงป่องยักษ์สลับกันไปมาสร้างความงุนงงให้กับอสูรเบื้องหน้าเป็นอย่างมาก ก่อนที่หญิงผมทองจะกางนิ้วมือออกพร้อมกับร่ายเวทย์

"ขอร่ายเวทย์ ข้าแด่เทพแห่งอัคคีจีเดล ข้าขอวิงวอนแก่ท่านจงมอบพลังแห่งไฟให้แก่ข้า เพื่อแผดเผาสิ่งชั่วร้าย ณ เบื้องหน้าของข้าให้กลายเป็นเถ้าธุรี และข้าจะสังเวยวิญญาณของมันให้แก่ท่าน เวทย์มนต์ระดับ 8 จงออกมาอัคคีสลาตัน"

ฟู้มมมมม

ตู้มมมมม

สิ้นเสียงคำร่ายของหญิงสาวผมสีทอง เด็กหนุ่มและเด็กสาวได้กระโจนออกมาทางด้านข้าง ก่อนที่แขนของหญิงสาวผมทองจะเกิดเปลวไฟเป็นสายพวยพุ่งเข้ามาวนอยู่รอบๆแขนของนางจนในที่สุดมันก็ระเบิดลูกไฟขนาดใหญ่พุ่งออกจากฝ่ามือตรงไปทางแมงป๋องยักษ์ก่อนที่มันจะระเบิดอย่างรุนแรงจนเกิดเสียงสนั่นหวั่นไหวไปทั่วป่าพร้อมกับกลุ่มควันมหาศาลที่ปกคลุมไปยังร่างของแมงป่องยักษ์

"จะ..จบแล้วสินะ..รันเซล!!จีเซลระวัง!!"หญิงผมทองกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรงจากการสูญเสียพลังเวทย์จำนวนมหาศาล ก่อนที่หัวใจของนางจะต้องล่วงหล่นไปสู่พื้นเมื่ออสูรแมงป่องที่พุ่งตัวออกมาจากกลุ่มควันและใช้หางที่มีพิษของมันแทงออกไปยังเด็กหนุ่มและเด็กสาวทั้งสองโดยที่เขาและเธอนั้นยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว

ฟุบ

"ทักษะระดับพระเจ้ามหาลูกถีบสยบฟ้าผ่าพิภพสยบมารบานบุรี ...2% พอนะ.."

ตู้มมมมมมมมมมมม

.
.
.
.
.
.