ลำดับตอนที่ #54
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : เครเซอร์เจ้าลีโอมันจะ...อ๊ากกกกกกกก!!!
เอ้กอี้เอ้กอ๊ากกกกก
"หาวววว...ไม่ชินกับเสียงไก่ของโลกนี้จริงๆ"ลีโอที่ลุกขึ้นมาจากเตียงพร้อมกับบิดขี้เกียดไปมา ก่อนจะเดินไปจัดแจงอาบน้ำแต่งตัวด้วยท่าทีที่ยังสะลึมสะลืออยู่ ก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง
ตู้มมมมม
เสียงระเบิดที่ดังขึ้นสนั่นหวั่นไหวไปทั้งคฤหาถ์ส ทำให้ชายหนุ่มนั้นตาสว่างขึ้นมาทันทีก่อนจะวิ่งไปยังต้นเสียง ก็พบกับฟาน่าที่กำลังยืนอยู่กับรันเซลและจีเซล ก่อนที่นางจะเหลือบมาเห็นลีโอที่กำลังยืนมองอยู่
"อ้าวตื่นแล้วหรอ!!ขอโทษทีที่เสียงดังจนทำให้เจ้าตื่นนะ"ฟาน่ากล่าว
"ไม่เป็นอะไรหรอกข้าตื่นตั้งนานแล้ว..ว่าแต่กำลังทำอะไรกันอยู่หรอ?"ลีโอที่เป็นฝ่ายถามกลับไป
"อ่อ..ข้ากำลังสอนเวทย์มนต์ให้กับเด็กๆอยู่หน่ะ"ฟาน่าตอบ
"อ่อๆ วันนี้ข้าจะออกไปที่พระราชวังนะ เย็นๆคงจะกลับ"ลีโอที่กล่าวออกมาก่อนที่ฟาน่าจะพยักหน้ารับรู้
"ให้ข้าไปด้วยมั้ย?"ฟาน่ากล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นอะไรหรอก..ทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี"ลีโอกล่าวก่อนจะเดินออกไปนอกคฤหาถ์สทันที ..
.
'ตื่นๆ โดยเฉพาะเจ้าซีน่อน เมื่อวานพอถึงเมืองก็เงียบไปเลยนะ' ลีโอที่ปลุกอสูรพันธะของตนให้ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
'หาววว..แจ๋บๆ~ ต้องขออภัยด้วยขอรับ เมื่อวานข้าเพลียไปหน่อย'ซีน่อนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทีสะลึมสะลือ
'หรอเพื่อนหรอ!!ข้าบินข้ามทวีปมา..แถมยังต้องบินหนีเจ้าคลื่นยักษ์นั้นอีกข้าไม่เหนื่อยไม่เพลียเลยเน๊าะ'เทโอที่กล่าวออกมาพร้อมกัดจิกไปที่เพื่อนซี้มังกรอย่าหมั่นไส้
'พอๆอย่ากัดกัน และ อีกอย่างพวกเจ้าสองตัวหลังจากกลับไปอาซุสเตรียมตัวโดนข้าเตะได้เลยข้อหารู้อะไรแล้วไม่ยอมบอก!!'
'ม่ายยยยยยยรางไม่ดีอีกแล้ววว×2'เสียงขอมังกือทั้งสองร้องโอดครวญก่อนที่ลีโอจะกล่าวขึ้น
'ซีน่อนนำทางข้าไปยังพระราชวังของราชาอาณาจักรนี้และข้าจะลดพลังในการเตะเจ้าลงครึ่งนึง'สิ้นเสียงของลีโอ ถุงมือสีดำทมึนก็ส่องแสงออร่าสีน้ำตาลออกมาอย่างเข้มข้น
'เห้ยขี้โกงอ่ะ!!'เทโอแย้งขึ้น
'เออคือว่านายท่านขอรับ..ตรงไปอย่างเดียวเลยไม่ต้องเลี้ยวไหนก็จะพบกับประตูทางเข้าสู่พระราชวังแห่งมาโฮเลยขอรับ'ซีน่อยที่กล่าวออกมาหลังจากได้ใช้สกิวสแกนไปทั่วทั้งเมืองกล่าว
'อ้าว..แบบนี้ก็ง่ายหน่อย'ลีโอที่เดินตรงไปยังพระราชวังโดยไม่รีรอ
ผ่านไป 15 นาที
ลีโอที่เดินมาหยุดอยู่ตรงประตูทางเข้าของพระราชวังมาโฮก็ถูกทหารยามสองนายดักเอาไว้
"เจ้าหนุ่ม!!เจ้ามาทำอะไรที่นี้?"ทหารยามทางฝั่งซ้ายถามกับลีโอขึ้น
"ข้านำสาน์สขอยุติสงครามระหว่างทั้งสองอาณาจักรมามอบให้องค์ราชาของอาณาจักรนี้!!"ลีโอที่กล่าวพร้อมกับหยิบม้วนสาน์สออกมาถือเอาไว้
"พระองค์ไม่อยู่หรอกนะ!! ถ้าเจ้าต้องการที่จะเข้าเฝ้าก็คงต้องรอให้ถึงวันงานประลองและไปเข้าเฝ้าที่สนามประลองแทน"ทหารยามอีกคนกล่าวเสริมขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มถึงกับทำหน้าเซงแบบสุดๆ ก่อนจะกล่าวลากับทหารทั้งสองและเดินจากไปในทันที
"สาน์สนั้นเป็นของจริงงั้นหรอ?"ทหารยามนายแรกหันไปถามกับทหารยามคนข้างๆ
"เป็นของจริงนั้นแหละ!! แต่เราคงจะให้เขา เข้าเฝ้าไม่ได้หรอก เพราะมันเป็นรับสั่งขององค์ราชาหนิ้ว่าห้ามผู้ใดเข้าเฝ้าจนกว่าจะถึงวันงานประลองที่จะถูกจัดขึ้น"ทหารยามอีกนายกล่าว
ณ ราชวังอาณาจักรมาโฮ
ภายในท้องพระโรงที่เงียบสงัดมีหญิงสาวผมสีเงินใบหน้าสวยสดงดงามราวกับเทพตกสวรรค์กำลังนั่งเท้าคางอยู่บนบัลลังและชายตามองลงไปยังชายวัยกลางคนผมสีขาวดวงตาสีดำในชุดผ้าคลุมขาวและสวมชุดเกราะสีดำ อยู่ภายในที่ตอนนี้กำลังนั่งคุกเข่าก้มหัวติดกับพื้นอยู่พร้อมๆกับร่างกายที่สั่นงึกงักด้วยความกลัว
"องค์ราชามนุษย์ สิ่งที่เราสั่งให้เจ้าไปทำ.. เจ้าดำเนินการไปถึงไหนแล้ว!!"หญิงสาวผมเงินกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมแต่ก็ไม่อาจที่จะลดความงดงามของนางลงได้
"ขะ..ข้า ประกาศจัดงานประลองไปทั่วทวีปของมนุษย์แล้วขอรับ มีผู้กล้าที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าเข้าร่วมแข่งขันกันถึง 4 คนเลยขอรับ ท่านเทพเจ้าแห่งมนตรา.."ชายผมดำกล่าวออกมา ซึ่งก็ทำให้หญิงสาวที่มีตำแหน่งเป็นถึงเทพเจ้าแห่งมนตรายิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจ..
"แต่ข้าทนรอไม่ไหวแล้วที่จะให้ถึงวันนั้น.. จงประกาศออกไปอีกครั้งเลื่อนงานประลองเป็นวันพรุ่งนี้...เจ้าพวกมนุษย์ที่ริอาจจะครอบครองสมบัติของพระเจ้าข้าคนนี้..จะยึดคืนมันกลับมาให้หมดทุกชิ้นเลย!!"เทพเจ้าแห่งมนต์ตราประกาศลั่นไปทั่วท้องพระโลงก่อนที่องค์ราชาแห่งมาโฮจะเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ซีดเผือก ก่อนจะกล่าวออกไปอย่างแผ่วเบา
"นะ..น้อมรับบัญชา ท่านเทพเจ้าแห่งมนต์ตรา!!"
.
.
.
.
.
.
"เฮ้อ...เสียเวลาชะมัด เอาไว้มะรืนงานประลองเริ่มขึ้น พอข้าตบเกรียนเจ้าพวกผู้กล้านั้นหมดก่อนค่อยเอาไปให้ละกัน!" ลีโอที่กำลังเดินกลับเข้าคฤหาสถ์ของตระกูลโรเซ้ ก่อนจะสบถออกมาอย่างเซงๆ
"อ้าวกลับมาแล้วหรอลูกเขยสุดหล่อของแม่ อิอิ~"จีน่าที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ก็เหลือบมาเห็นลีโอที่กำลังเดินเข้ามา ก่อนจะกล่าวแซว
"เฮ้อ..จ้าๆ เสียเที่ยวชะมัดเลย..คนอุสารีบไป พอไปถึงเจ้าองค์ราชาบ้านั้นกับไม่อยู่อีก"ลีโอที่บ่นให้จีน่าฟัง ซึ่งเธอก็ยิ้มแห้งๆกลับให้ชายหนุ่มพร้อมกับคิดในใจว่าตะกี้ลูกเขยของเธอเรียกองค์ราชาว่าเจ้าบ้างั้นหรอ?
"แล้วฟาน่าอยู่ไหนหรอ? พอดีข้าอยากจะถามเรื่องสนามประลองอยู่พอดีว่ามันอยู่ตรงไหน?"ลีโอที่กล่าวถามจีน่าออกไปก่อนที่นางจะชี้ไปยังสนามฝึกซ่อมหลังคฤหาสถ์ที่เขานั้นพบกับฟาน่าเมื่อเช้า ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปยังสนามฝึกซ่อมในทันที เมื่อมาถึงก็พบฟาน่าที่กำลังฝึกซ่อมให้กับรันเซลและจีเซลอยู่เหมือนเช่นเคย
"หืมกลับมาไวหนิ้..!! เป็นยังไงบ้าง..องค์ราชาว่าอย่างไร?"ฟาน่าที่เห็นลีโอเดินมาก็รีบพุ่งตรงเข้าหาชายหนุ่มทันที ก่อนจะยิงคำถามออกมาเป็นชุดๆด้วยความร้อนรน
"ไม่เจอหน่ะสิ..เฮ้อเสียเที่ยวเลย เห็นทหารยามบอกองค์ราชาไม่อยู่ต้องรอจนกว่าวันงานประลองจะเริ่มขึ้นถึงตอนนั้นจะเข้าเฝ้าได้..ที่ข้ามาก็จะถามท่านว่าไอ้สนามประลองนี้มันตั้งอยู่ที่ไหนกัน?"ลีโอกล่าวออกมาอย่างเซงๆ ซึ่งก็ทำให้ฟาน่าถึงกับหน้าจ๋อยไปเลยทีเดียวเชียว ก่อนที่นางจะตอบชายหนุ่มตรงหน้าไป
"เดี๋ยวถึงวันงานประลองข้าจะพาเจ้าไปเอง..แต่ข้าขอเตือนเจ้ารอบสุดท้ายนะ..เมื่อเช้าข้าได้ข่าวมาว่าผู้กล้าอีก 2 อาณาจักร เข้ารวมในสงครามครั้งนี้ด้วยและหนึ่งในนั้นครอบครองเครื่องประดับของพระเจ้าที่มีความสามารถที่ขี้โกงสุดๆซ่อนเอาไว้อยู่.."ฟาน่ากล่าวเตือนหวังว่าจะให้ชายหนุ่มนั้นเปลี่ยนใจขึ้นมา แต่สิ่งที่ชายหนุ่มนั้นกล่าวกลับมาทำให้ฟาน่าถึงกับโกรธเลือดขึ้นหน้าในทันที
"ข้าไม่เป็นอะไรหรอกไม่ต้องห่วง.!! ต่อให้มันขนมากันทั้งทวีป ข้าก็จะเตะมันให้หายจากทวีปนี้เช่นกัน"ลีโอที่กล่าวไปด้วยใบหน้าเรียบๆก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าห้องไป โดยไม่สนเสียงของฟาน่าที่ตะโกนไล่หลังมาเลยซักนิด
"นี่เจ้า!! ที่ข้าเตือนเจ้าก็เพราะว่าข้าเห็นเจ้าเป็นคนในครอบครัวถึงเป็นห่วง!!...ทำไมนะฟีน่าถึงเลือกคนที่มีนิสัยหยิ่งผยองไม่รู้จักประมาณตนเช่นเจ้ามาเป็นคู่ครอง..ถึงเจ้าจะแข็งแกร่งขนาดไหนก็ไม่อาจที่จะสู้กับผู้ที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าได้หรอก!! เจ้าบ้า!!ข้ายังพูดไม่จบหันกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"ฟาน่าที่ตะโกนโหวกเหวกออกมาอย่างโมโหกับบุตรเขยของตน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินลับหายไปจากสายตาของเธอ...แต่ก็ต้องเดินกับมายังฟาน่าอีกครั้ง..โดยที่นางก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อยและคิดว่าลีโอคงยอมเชื่อนางและไม่ลงแข่งขันงานประลองที่จะเริ่มขึ้นในวันมะรืน..
"ผิดทางนี้หว่า!!"ลีโอที่เดินกลับมาก่อนจะสวนกับฟาน่าไปพร้อมสบถออกมาเบาๆ
"เฮ้อ...ตายแน่ๆ..เจ้าตายแน่ๆ"ฟาน่าที่ยกมือขึ้นกุมขมับอย่างจนปัญญาที่จะรั้งชายหนุ่มเอาไว้พร้อมกับบ่นออกมาอย่างแผ่วเบา
หลังจากที่ลีโอกลับเข้าไปยังห้องพักก็รู้สึกเบื่อๆ ก่อนจะออกไปหาอะไรทำโดยการเดินชมเมืองไปทั่วทั้งเมืองหลวงมาโอแห่งนี้ ซึ่งก็สามารถฆ่าเวลาให้กับชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ส่วนเทโอกับซีน่อนก็ขอตัวไปชนแก้วที่บาร์แถวๆใจกลางเมืองหลวงซึ่งลีโอก็ไม่ได้ว่าอะไร ก่อนที่พวกมันจะกลับมาในสภาพที่เมาแบบไม่สามารถเรียกว่ามังกรได้ โดยเทโอนี้ค่อนข้างหนักเลยและไม่ใช่ครั้งแรกที่ลีโอเห็นเจ้าเทโอมันเมามากขนาดนี้..ซึ่งมันก็ยกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าชายหนุ่มก่อนจะพูดจาปากปีจอชวนตายว่า
[ฮ่า ฮ่า ข้าจะฟ้องเจ้าเครเซอร์มันว่าเจ้าแอบคิดที่จะแอ้มเมียของมัน เอิ๊ก ]
หลังจากสิ้นเสียงของเทโอมันก็โดนลีโอกระทืบอย่างหนักหน่วงจนไม่นานความเมาของมันก็จางหายไปพร้อมๆกับกระดูกทั่วร่าง ก่อนที่มันจะแกล้งตายและกลายร่างกลับไปเป็นต่างหูและปิดปากเงียบสนิดทันที
หลังจากที่ลีโอกลับมาจากการเดินทัวร์ชายหนุ่มก็ได้เข้ารับประทานอาหารกับแม่ยายทั้งสามคน..ซึ่งกาซ่าที่กลับมาจากทำธุระก็เริ่มชวนลีโอคุยถึงเรื่องต่างๆ ซึ่งฟาน่านั้นก็ไม่ได้กล่าวอะไรและดูเหมือนว่ายังคงโกรธเคืองกับเรื่องเมื่อตอนเช้าอยู่ ก่อนที่ทั้งหกคนรวมถึงรันเซลกับจีเซลด้วยจะกลับเข้าไปพักผ่อนที่ห้องนอน..ของตัวเอง..ลีโอเองก็เช่นกันถึงห้องก็จัดการเคลียร์ตัวเองก่อนจะกระโดดขึ้นเตียงด้วยความเร็วไว..
'เอิ๊ก เครเซอร์เจ้าลีโอมันแอบ..'
'2%'
ตุม
กร็อบ
'อ๊ากกกกกกกกก!!'เทโอที่ละเมอออกมาก่อนที่มันจะโดนอะไรซักอย่างกระทบอย่างรุนแรงในร่างของต่างหู..พร้อมๆกับกระเด็นไปติดอยู่ที่กำแพงก่อนจะร้องเสียงโหยหวนออกมา
"เสียงอะไรหน่ะ..คุณลูกเขยของมามี๊~"จีน่าที่ตะโกนถามออกมาทางด้านหลังของประตู
"ปะ..เปล่า..ข้าแค่นอนตกเตียงหน่ะ!!"ลีโอที่รีบแก้ตัวอย่างฉับไว
"อ๊อ~ ถ้าทำเรื่องอย่างว่าอยู่..ก็ช่วยเบาๆหน่อยนะ เพราะเด็กๆหลับหมดแล้ว อิอิ"
"ใครจะไปทำเรื่องแบบนั้นกันฟร่ะยัยแม่ยายโรคจิต!!"ลีโอที่โวยวายออกไปแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงของจีน่าตอบรับกลับมา ก่อนจะเข้านอนด้วยความอ่อนเพลียจากเรื่องวุ่นๆของวันนี้
.
.
.
.
.
เช้าวันใหม่ที่สดใส
"แฮกๆ !! ยัยบ้าฟาน่านั้นถ้าไม่ติดเป็นแม่ยายข้านะข้าจะจับเชือดให้!!" เสียงของชายหนุ่มที่ออกแรงวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
"ได้แล้วขอรับ..!! จากที่ข้าสแกนโครงสร้างของเมืองหลวงแห่งนี้แบบ100% สนามประลองต้องมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือ หรือ ถ้าจะเอาเข้าใจได้ง่ายๆ นายท่านวิ่งตามพุเวทย์นั้นไปเลยขอรับ" ซีน่อนที่กล่าวขึ้นมา พร้อมๆกับชายหนุ่มที่ออกแรงวิ่งตรงไปยังพุสีต่างๆที่ระเบิดอยู่บนท้องฟ้า
"ยัยบ้าเอ้ย!! งานประลองเลื่อนมาวันนี้แถมยังแอบไปโดยไม่ยอมบอกข้าอีก!!" ลีโอที่สบถบ่นออกมาตลอดทาง ก่อนที่จะวิ่งมาถึงจุดหมายในที่สุดก็พบกับประตูมิติแปลกๆที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงและมีทหารยามสองคนที่ชายหนุ่มพบเมื่อวานกำลังยืนคุ้มกันประตูอยู่
"เจ้าคนเมื่อวานหนิ้!! มาเข้าเฝ้าองค์ราชางั้นหรอ?"ทหารยามทางฝั่งซ้ายกล่าวถาม
"ใช่และข้าก็จะมาลงแข่งขันงานประลองที่จัดขึ้นด้วย เจ้ารู้มั้ยว่ามันอยู่ตรงไหน?" ลีโอกล่าวออกมาด้วยความเร่งรีบ
"หลังประตูมิติบานนี้แหละ...ถ้าเจ้าเดินพ้นผ่านเข้าไปก็จะเจอกับสนามประลอง" ทหารยามอีกนายกล่าวเสริม โดยที่ทหารยามทั้งสองนายได้เปิดทางให้กับชายหนุ่ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะวิ่งพ้นผ่านประตูมิติเข้าไปอย่างรวดเร็ว..!!
ฟุบ
เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
ชายหนุ่มที่พ้นผ่านประตูเข้ามาก็พบเจอกับสนามประลองขนาดใหญ่พร้อมกับเหล่าผู้ชมที่ส่งเสียงดังกระหึมไปทั่ว แต่ครั้งนี้มันเป็นโคลอตเซียมขนาดใหญ่กว่าทุกๆครั้งที่เขาได้เคยเจอ ขนาดของมันเทียบเท่ากับสนามฟุตบอล 4 สนามนำมาต่อกัน แถมจุเหล่าผู้ชมได้ประมาณ 300,000 คนเลยที่เดียว ก่อนที่ลีโอจะหันซ้ายหันขวาก็พบกับโต๊ะที่น่าจะเป็นที่รับสมัครคนที่จะเข้าแข่งขันและมีนักสู้มากหน้าหลายตาต่อแถวรอยาวเยียดซึ่งชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินตรงไปต่อแถวทันที แต่ซักพักชายหนุ่มก็รู้สึกถึงขนาดของแถวที่มันลดน้อยลงอย่างว่องไว ก่อนที่จะมาถึงคิวของลีโอ
"เฮ้อ..!! มีคนที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าอยู่ถึงสี่คน เจ้ายังจะเข้าสมัครอยู่มั้ย?" ชายร่างท้วมเอามือเท้าคางและชายตามองมายังชายหนุ่มเบื้องหน้าอย่างหน่ายๆ และคิดในใจว่า
'เฮ้อ..กลัวจนขี้แตกไปแล้วหล่ะมั้งถึงยืนนิ่งเชียว ถ้ากลัวก็รีบๆไสหัวไปเถอะ ฮ่า ฮ่า โชคดีจริงๆที่ขู่ด้วยวิธีนี้แล้วแถวลดลงอย่างรวดเร็ว'ชายร่างท้วมคิดในใจก่อนจะสแยะยิ้มออกมาแล้วมองไปยังชายหนุ่ม
"แล้วไงใครสน? ก็แค่สมบัติระดับพระเจ้า ข้าเตะทีสองทีก็ตายห่านกันหมดล่ะ"ลีโอกล่าวออกไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนที่ชายร่างท้วมจะสแยะยิ้มออกมาอีกครั้ง
"กล้าดีหนิ้..แต่เดี๋ยวเจ้าก็ตายล่ะข้าก็ไม่อยากที่จะต่อล้อต่อเถียงกับศพซ่ะด้วยสิ"ชายร่างท้วมกล่าวออกมาพร้อมๆกับยืนกระดาษให้ชายหนุ่มเพื่อกรอกมัน
"อ๊อหรอ!! ก็ขอให้เป็นเช่นนั้นทีเถอะ!!"ลีโอที่สแยะยิ้มกลับไปให้ชายร่างท้วม
"เอาหล่ะ..เจ้าเข้าไปรอหลังประตูลูกกรงตรงนั้น การต่อสู้จะเป็น 1 ต่อ 1 ถ้าเจ้าสามารถยืนหยัดต่อสู้แล้วชนะรวดเดียวได้หมดทุกคนก็ถือว่าเจ้าเป็นผู้ชนะหล่ะนะ" ชายร่างท้วมกล่าว ก่อนจะชี้ไปยังประตูลูกกรงที่อยู่ ณ ใต้กำแพงของคนดู ซึ่งลูกกรงที่ว่านั้นมีติดอยู่กับกำแพงถึง 2 ที่ และมีนักสู้มากมายยืนรออยู่ในนั้นโดยมีทหารยามเป็นคนเฝ้าประตูและปล่อยนักสู้ออกมาต่อสู้ที่ละคน ณ กลางโคลอตเซียม ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินเข้าไปในประตูลูกรงนั้นทันที
เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
"เงียบ!!!!!!!!" เสียงที่ใหญ่และหน้าเกรงขามกึกก้องไปทั่วโคลอตเซียมก่อนที่บรรดาผู้ชมจะปิดปากเงียบทันที พร้อมกับหันไปทางต้นเสียงก็พบกับชายผมขาวร่างกายบึกบึนที่ลุกขึ้นมายืนอยู่ ณ เบื้องหน้าโดยเบื้องหลังนั้นมีเพียงบัลลังสีทองที่ว่างเปล่าและมีบัลลังอีกอันข้างๆที่มีหญิงสาวผมสีเงินใบหน้างดงามในชุดเดรสสีขาวยาวกำลังนั่งไขว่ห้างและชายตามองลงมายังโคลอตเซียมพร้อมกับยิ้มที่มุมปากออกมาด้วยรู้สึกที่กำลังสนุกกับการได้มองมดปลวกต่อสู้กัน ก่อนที่ชายผมขาวจะกล่าวเปิดงานประลอง
"ข้าราชาแห่งมาโฮ ต้องขอขอบคุณพวกเจ้าทุกคนที่ให้เกียรติมางานประลองในครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นเหล่าผู้กล้าหรือองค์ราชาต่างอาณาจักร...ซึ่งก็เป็นที่รู้ๆกันอยู่ว่าข้านั้นได้แก่ชราลงมากแล้ว!! สำหรับการแข่งขันในปีนี้..ถ้านักสู้คนไหนสามารถกุมชัยชนะเอาไว้ได้ บุคคลผู้นั้นจะได้มาทั้งชื่อเสียงเกียรติยศและบัลลังของอาณาจักรแห่งนี้!! และท้ายที่สุดคือจะได้คะ..ครอบ..คะ.ครอง...สะ..สะ..สาวงามที่สุดในคาเลีย.. ข้าขอประกาศเปิดงานประลองณบัดนี้!!"ราชาแห่งมาโฮกล่าวเปิดงานประลองอย่างลื่นไหล..แต่ก็ต้องมาตะกุกตะกะตอนหันไปมองทางด้านหลังที่มีสายตาของหญิงสาวผมเงินกำลังสแยะยิ้มอยู่..
เฮ เฮ เฮ เฮ
"ขอทีเถอะ!! อย่ามานะลีโอ...ถึงข้าจะพึ่งเจอกับเจ้าแต่ข้าก็ไม่อยากสูญเสียลูกเขยคนเดียวของข้าไป.." ฟาน่าที่ตอนนี้สวมชุดเกราะอัศวินพร้อมกับสวมผ้าคลุมสีแดงเอาไว้โดยยืนอยู่ทางด้านหลังของบัลลังและกำลังจ้องมองลงไปยังโคลอตเซียมด้วยดวงใจที่สั่นคลอนและหวาดกลัวอยู่นิดๆ ก่อนที่องค์ราชาจะประกาศลั่นไปทั่วโคลอตเซียม..
"ทหารนำตัวนักสู้ออกมา ณ ลานประลอง!!"
.
.
.
ไรต์:โอเคเสร็จภารกิจนอนได้ คร่อก!!
"หาวววว...ไม่ชินกับเสียงไก่ของโลกนี้จริงๆ"ลีโอที่ลุกขึ้นมาจากเตียงพร้อมกับบิดขี้เกียดไปมา ก่อนจะเดินไปจัดแจงอาบน้ำแต่งตัวด้วยท่าทีที่ยังสะลึมสะลืออยู่ ก่อนจะเดินออกไปนอกห้อง
ตู้มมมมม
เสียงระเบิดที่ดังขึ้นสนั่นหวั่นไหวไปทั้งคฤหาถ์ส ทำให้ชายหนุ่มนั้นตาสว่างขึ้นมาทันทีก่อนจะวิ่งไปยังต้นเสียง ก็พบกับฟาน่าที่กำลังยืนอยู่กับรันเซลและจีเซล ก่อนที่นางจะเหลือบมาเห็นลีโอที่กำลังยืนมองอยู่
"อ้าวตื่นแล้วหรอ!!ขอโทษทีที่เสียงดังจนทำให้เจ้าตื่นนะ"ฟาน่ากล่าว
"ไม่เป็นอะไรหรอกข้าตื่นตั้งนานแล้ว..ว่าแต่กำลังทำอะไรกันอยู่หรอ?"ลีโอที่เป็นฝ่ายถามกลับไป
"อ่อ..ข้ากำลังสอนเวทย์มนต์ให้กับเด็กๆอยู่หน่ะ"ฟาน่าตอบ
"อ่อๆ วันนี้ข้าจะออกไปที่พระราชวังนะ เย็นๆคงจะกลับ"ลีโอที่กล่าวออกมาก่อนที่ฟาน่าจะพยักหน้ารับรู้
"ให้ข้าไปด้วยมั้ย?"ฟาน่ากล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นอะไรหรอก..ทุกอย่างจะเป็นไปได้ด้วยดี"ลีโอกล่าวก่อนจะเดินออกไปนอกคฤหาถ์สทันที ..
.
'ตื่นๆ โดยเฉพาะเจ้าซีน่อน เมื่อวานพอถึงเมืองก็เงียบไปเลยนะ' ลีโอที่ปลุกอสูรพันธะของตนให้ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
'หาววว..แจ๋บๆ~ ต้องขออภัยด้วยขอรับ เมื่อวานข้าเพลียไปหน่อย'ซีน่อนที่กล่าวออกมาด้วยท่าทีสะลึมสะลือ
'หรอเพื่อนหรอ!!ข้าบินข้ามทวีปมา..แถมยังต้องบินหนีเจ้าคลื่นยักษ์นั้นอีกข้าไม่เหนื่อยไม่เพลียเลยเน๊าะ'เทโอที่กล่าวออกมาพร้อมกัดจิกไปที่เพื่อนซี้มังกรอย่าหมั่นไส้
'พอๆอย่ากัดกัน และ อีกอย่างพวกเจ้าสองตัวหลังจากกลับไปอาซุสเตรียมตัวโดนข้าเตะได้เลยข้อหารู้อะไรแล้วไม่ยอมบอก!!'
'ม่ายยยยยยยรางไม่ดีอีกแล้ววว×2'เสียงขอมังกือทั้งสองร้องโอดครวญก่อนที่ลีโอจะกล่าวขึ้น
'ซีน่อนนำทางข้าไปยังพระราชวังของราชาอาณาจักรนี้และข้าจะลดพลังในการเตะเจ้าลงครึ่งนึง'สิ้นเสียงของลีโอ ถุงมือสีดำทมึนก็ส่องแสงออร่าสีน้ำตาลออกมาอย่างเข้มข้น
'เห้ยขี้โกงอ่ะ!!'เทโอแย้งขึ้น
'เออคือว่านายท่านขอรับ..ตรงไปอย่างเดียวเลยไม่ต้องเลี้ยวไหนก็จะพบกับประตูทางเข้าสู่พระราชวังแห่งมาโฮเลยขอรับ'ซีน่อยที่กล่าวออกมาหลังจากได้ใช้สกิวสแกนไปทั่วทั้งเมืองกล่าว
'อ้าว..แบบนี้ก็ง่ายหน่อย'ลีโอที่เดินตรงไปยังพระราชวังโดยไม่รีรอ
ผ่านไป 15 นาที
ลีโอที่เดินมาหยุดอยู่ตรงประตูทางเข้าของพระราชวังมาโฮก็ถูกทหารยามสองนายดักเอาไว้
"เจ้าหนุ่ม!!เจ้ามาทำอะไรที่นี้?"ทหารยามทางฝั่งซ้ายถามกับลีโอขึ้น
"ข้านำสาน์สขอยุติสงครามระหว่างทั้งสองอาณาจักรมามอบให้องค์ราชาของอาณาจักรนี้!!"ลีโอที่กล่าวพร้อมกับหยิบม้วนสาน์สออกมาถือเอาไว้
"พระองค์ไม่อยู่หรอกนะ!! ถ้าเจ้าต้องการที่จะเข้าเฝ้าก็คงต้องรอให้ถึงวันงานประลองและไปเข้าเฝ้าที่สนามประลองแทน"ทหารยามอีกคนกล่าวเสริมขึ้นมาทำให้ชายหนุ่มถึงกับทำหน้าเซงแบบสุดๆ ก่อนจะกล่าวลากับทหารทั้งสองและเดินจากไปในทันที
"สาน์สนั้นเป็นของจริงงั้นหรอ?"ทหารยามนายแรกหันไปถามกับทหารยามคนข้างๆ
"เป็นของจริงนั้นแหละ!! แต่เราคงจะให้เขา เข้าเฝ้าไม่ได้หรอก เพราะมันเป็นรับสั่งขององค์ราชาหนิ้ว่าห้ามผู้ใดเข้าเฝ้าจนกว่าจะถึงวันงานประลองที่จะถูกจัดขึ้น"ทหารยามอีกนายกล่าว
ณ ราชวังอาณาจักรมาโฮ
ภายในท้องพระโรงที่เงียบสงัดมีหญิงสาวผมสีเงินใบหน้าสวยสดงดงามราวกับเทพตกสวรรค์กำลังนั่งเท้าคางอยู่บนบัลลังและชายตามองลงไปยังชายวัยกลางคนผมสีขาวดวงตาสีดำในชุดผ้าคลุมขาวและสวมชุดเกราะสีดำ อยู่ภายในที่ตอนนี้กำลังนั่งคุกเข่าก้มหัวติดกับพื้นอยู่พร้อมๆกับร่างกายที่สั่นงึกงักด้วยความกลัว
"องค์ราชามนุษย์ สิ่งที่เราสั่งให้เจ้าไปทำ.. เจ้าดำเนินการไปถึงไหนแล้ว!!"หญิงสาวผมเงินกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมแต่ก็ไม่อาจที่จะลดความงดงามของนางลงได้
"ขะ..ข้า ประกาศจัดงานประลองไปทั่วทวีปของมนุษย์แล้วขอรับ มีผู้กล้าที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าเข้าร่วมแข่งขันกันถึง 4 คนเลยขอรับ ท่านเทพเจ้าแห่งมนตรา.."ชายผมดำกล่าวออกมา ซึ่งก็ทำให้หญิงสาวที่มีตำแหน่งเป็นถึงเทพเจ้าแห่งมนตรายิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจ..
"แต่ข้าทนรอไม่ไหวแล้วที่จะให้ถึงวันนั้น.. จงประกาศออกไปอีกครั้งเลื่อนงานประลองเป็นวันพรุ่งนี้...เจ้าพวกมนุษย์ที่ริอาจจะครอบครองสมบัติของพระเจ้าข้าคนนี้..จะยึดคืนมันกลับมาให้หมดทุกชิ้นเลย!!"เทพเจ้าแห่งมนต์ตราประกาศลั่นไปทั่วท้องพระโลงก่อนที่องค์ราชาแห่งมาโฮจะเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ซีดเผือก ก่อนจะกล่าวออกไปอย่างแผ่วเบา
"นะ..น้อมรับบัญชา ท่านเทพเจ้าแห่งมนต์ตรา!!"
.
.
.
.
.
.
"เฮ้อ...เสียเวลาชะมัด เอาไว้มะรืนงานประลองเริ่มขึ้น พอข้าตบเกรียนเจ้าพวกผู้กล้านั้นหมดก่อนค่อยเอาไปให้ละกัน!" ลีโอที่กำลังเดินกลับเข้าคฤหาสถ์ของตระกูลโรเซ้ ก่อนจะสบถออกมาอย่างเซงๆ
"อ้าวกลับมาแล้วหรอลูกเขยสุดหล่อของแม่ อิอิ~"จีน่าที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ก็เหลือบมาเห็นลีโอที่กำลังเดินเข้ามา ก่อนจะกล่าวแซว
"เฮ้อ..จ้าๆ เสียเที่ยวชะมัดเลย..คนอุสารีบไป พอไปถึงเจ้าองค์ราชาบ้านั้นกับไม่อยู่อีก"ลีโอที่บ่นให้จีน่าฟัง ซึ่งเธอก็ยิ้มแห้งๆกลับให้ชายหนุ่มพร้อมกับคิดในใจว่าตะกี้ลูกเขยของเธอเรียกองค์ราชาว่าเจ้าบ้างั้นหรอ?
"แล้วฟาน่าอยู่ไหนหรอ? พอดีข้าอยากจะถามเรื่องสนามประลองอยู่พอดีว่ามันอยู่ตรงไหน?"ลีโอที่กล่าวถามจีน่าออกไปก่อนที่นางจะชี้ไปยังสนามฝึกซ่อมหลังคฤหาสถ์ที่เขานั้นพบกับฟาน่าเมื่อเช้า ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปยังสนามฝึกซ่อมในทันที เมื่อมาถึงก็พบฟาน่าที่กำลังฝึกซ่อมให้กับรันเซลและจีเซลอยู่เหมือนเช่นเคย
"หืมกลับมาไวหนิ้..!! เป็นยังไงบ้าง..องค์ราชาว่าอย่างไร?"ฟาน่าที่เห็นลีโอเดินมาก็รีบพุ่งตรงเข้าหาชายหนุ่มทันที ก่อนจะยิงคำถามออกมาเป็นชุดๆด้วยความร้อนรน
"ไม่เจอหน่ะสิ..เฮ้อเสียเที่ยวเลย เห็นทหารยามบอกองค์ราชาไม่อยู่ต้องรอจนกว่าวันงานประลองจะเริ่มขึ้นถึงตอนนั้นจะเข้าเฝ้าได้..ที่ข้ามาก็จะถามท่านว่าไอ้สนามประลองนี้มันตั้งอยู่ที่ไหนกัน?"ลีโอกล่าวออกมาอย่างเซงๆ ซึ่งก็ทำให้ฟาน่าถึงกับหน้าจ๋อยไปเลยทีเดียวเชียว ก่อนที่นางจะตอบชายหนุ่มตรงหน้าไป
"เดี๋ยวถึงวันงานประลองข้าจะพาเจ้าไปเอง..แต่ข้าขอเตือนเจ้ารอบสุดท้ายนะ..เมื่อเช้าข้าได้ข่าวมาว่าผู้กล้าอีก 2 อาณาจักร เข้ารวมในสงครามครั้งนี้ด้วยและหนึ่งในนั้นครอบครองเครื่องประดับของพระเจ้าที่มีความสามารถที่ขี้โกงสุดๆซ่อนเอาไว้อยู่.."ฟาน่ากล่าวเตือนหวังว่าจะให้ชายหนุ่มนั้นเปลี่ยนใจขึ้นมา แต่สิ่งที่ชายหนุ่มนั้นกล่าวกลับมาทำให้ฟาน่าถึงกับโกรธเลือดขึ้นหน้าในทันที
"ข้าไม่เป็นอะไรหรอกไม่ต้องห่วง.!! ต่อให้มันขนมากันทั้งทวีป ข้าก็จะเตะมันให้หายจากทวีปนี้เช่นกัน"ลีโอที่กล่าวไปด้วยใบหน้าเรียบๆก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้าห้องไป โดยไม่สนเสียงของฟาน่าที่ตะโกนไล่หลังมาเลยซักนิด
"นี่เจ้า!! ที่ข้าเตือนเจ้าก็เพราะว่าข้าเห็นเจ้าเป็นคนในครอบครัวถึงเป็นห่วง!!...ทำไมนะฟีน่าถึงเลือกคนที่มีนิสัยหยิ่งผยองไม่รู้จักประมาณตนเช่นเจ้ามาเป็นคู่ครอง..ถึงเจ้าจะแข็งแกร่งขนาดไหนก็ไม่อาจที่จะสู้กับผู้ที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าได้หรอก!! เจ้าบ้า!!ข้ายังพูดไม่จบหันกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"ฟาน่าที่ตะโกนโหวกเหวกออกมาอย่างโมโหกับบุตรเขยของตน ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินลับหายไปจากสายตาของเธอ...แต่ก็ต้องเดินกับมายังฟาน่าอีกครั้ง..โดยที่นางก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเล็กน้อยและคิดว่าลีโอคงยอมเชื่อนางและไม่ลงแข่งขันงานประลองที่จะเริ่มขึ้นในวันมะรืน..
"ผิดทางนี้หว่า!!"ลีโอที่เดินกลับมาก่อนจะสวนกับฟาน่าไปพร้อมสบถออกมาเบาๆ
"เฮ้อ...ตายแน่ๆ..เจ้าตายแน่ๆ"ฟาน่าที่ยกมือขึ้นกุมขมับอย่างจนปัญญาที่จะรั้งชายหนุ่มเอาไว้พร้อมกับบ่นออกมาอย่างแผ่วเบา
หลังจากที่ลีโอกลับเข้าไปยังห้องพักก็รู้สึกเบื่อๆ ก่อนจะออกไปหาอะไรทำโดยการเดินชมเมืองไปทั่วทั้งเมืองหลวงมาโอแห่งนี้ ซึ่งก็สามารถฆ่าเวลาให้กับชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ส่วนเทโอกับซีน่อนก็ขอตัวไปชนแก้วที่บาร์แถวๆใจกลางเมืองหลวงซึ่งลีโอก็ไม่ได้ว่าอะไร ก่อนที่พวกมันจะกลับมาในสภาพที่เมาแบบไม่สามารถเรียกว่ามังกรได้ โดยเทโอนี้ค่อนข้างหนักเลยและไม่ใช่ครั้งแรกที่ลีโอเห็นเจ้าเทโอมันเมามากขนาดนี้..ซึ่งมันก็ยกนิ้วขึ้นมาชี้หน้าชายหนุ่มก่อนจะพูดจาปากปีจอชวนตายว่า
[ฮ่า ฮ่า ข้าจะฟ้องเจ้าเครเซอร์มันว่าเจ้าแอบคิดที่จะแอ้มเมียของมัน เอิ๊ก ]
หลังจากสิ้นเสียงของเทโอมันก็โดนลีโอกระทืบอย่างหนักหน่วงจนไม่นานความเมาของมันก็จางหายไปพร้อมๆกับกระดูกทั่วร่าง ก่อนที่มันจะแกล้งตายและกลายร่างกลับไปเป็นต่างหูและปิดปากเงียบสนิดทันที
หลังจากที่ลีโอกลับมาจากการเดินทัวร์ชายหนุ่มก็ได้เข้ารับประทานอาหารกับแม่ยายทั้งสามคน..ซึ่งกาซ่าที่กลับมาจากทำธุระก็เริ่มชวนลีโอคุยถึงเรื่องต่างๆ ซึ่งฟาน่านั้นก็ไม่ได้กล่าวอะไรและดูเหมือนว่ายังคงโกรธเคืองกับเรื่องเมื่อตอนเช้าอยู่ ก่อนที่ทั้งหกคนรวมถึงรันเซลกับจีเซลด้วยจะกลับเข้าไปพักผ่อนที่ห้องนอน..ของตัวเอง..ลีโอเองก็เช่นกันถึงห้องก็จัดการเคลียร์ตัวเองก่อนจะกระโดดขึ้นเตียงด้วยความเร็วไว..
'เอิ๊ก เครเซอร์เจ้าลีโอมันแอบ..'
'2%'
ตุม
กร็อบ
'อ๊ากกกกกกกกก!!'เทโอที่ละเมอออกมาก่อนที่มันจะโดนอะไรซักอย่างกระทบอย่างรุนแรงในร่างของต่างหู..พร้อมๆกับกระเด็นไปติดอยู่ที่กำแพงก่อนจะร้องเสียงโหยหวนออกมา
"เสียงอะไรหน่ะ..คุณลูกเขยของมามี๊~"จีน่าที่ตะโกนถามออกมาทางด้านหลังของประตู
"ปะ..เปล่า..ข้าแค่นอนตกเตียงหน่ะ!!"ลีโอที่รีบแก้ตัวอย่างฉับไว
"อ๊อ~ ถ้าทำเรื่องอย่างว่าอยู่..ก็ช่วยเบาๆหน่อยนะ เพราะเด็กๆหลับหมดแล้ว อิอิ"
"ใครจะไปทำเรื่องแบบนั้นกันฟร่ะยัยแม่ยายโรคจิต!!"ลีโอที่โวยวายออกไปแต่ก็ไม่ได้ยินเสียงของจีน่าตอบรับกลับมา ก่อนจะเข้านอนด้วยความอ่อนเพลียจากเรื่องวุ่นๆของวันนี้
.
.
.
.
.
เช้าวันใหม่ที่สดใส
"แฮกๆ !! ยัยบ้าฟาน่านั้นถ้าไม่ติดเป็นแม่ยายข้านะข้าจะจับเชือดให้!!" เสียงของชายหนุ่มที่ออกแรงวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
"ได้แล้วขอรับ..!! จากที่ข้าสแกนโครงสร้างของเมืองหลวงแห่งนี้แบบ100% สนามประลองต้องมุ่งหน้าไปยังทิศเหนือ หรือ ถ้าจะเอาเข้าใจได้ง่ายๆ นายท่านวิ่งตามพุเวทย์นั้นไปเลยขอรับ" ซีน่อนที่กล่าวขึ้นมา พร้อมๆกับชายหนุ่มที่ออกแรงวิ่งตรงไปยังพุสีต่างๆที่ระเบิดอยู่บนท้องฟ้า
"ยัยบ้าเอ้ย!! งานประลองเลื่อนมาวันนี้แถมยังแอบไปโดยไม่ยอมบอกข้าอีก!!" ลีโอที่สบถบ่นออกมาตลอดทาง ก่อนที่จะวิ่งมาถึงจุดหมายในที่สุดก็พบกับประตูมิติแปลกๆที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงและมีทหารยามสองคนที่ชายหนุ่มพบเมื่อวานกำลังยืนคุ้มกันประตูอยู่
"เจ้าคนเมื่อวานหนิ้!! มาเข้าเฝ้าองค์ราชางั้นหรอ?"ทหารยามทางฝั่งซ้ายกล่าวถาม
"ใช่และข้าก็จะมาลงแข่งขันงานประลองที่จัดขึ้นด้วย เจ้ารู้มั้ยว่ามันอยู่ตรงไหน?" ลีโอกล่าวออกมาด้วยความเร่งรีบ
"หลังประตูมิติบานนี้แหละ...ถ้าเจ้าเดินพ้นผ่านเข้าไปก็จะเจอกับสนามประลอง" ทหารยามอีกนายกล่าวเสริม โดยที่ทหารยามทั้งสองนายได้เปิดทางให้กับชายหนุ่ม ก่อนที่ชายหนุ่มจะวิ่งพ้นผ่านประตูมิติเข้าไปอย่างรวดเร็ว..!!
ฟุบ
เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
ชายหนุ่มที่พ้นผ่านประตูเข้ามาก็พบเจอกับสนามประลองขนาดใหญ่พร้อมกับเหล่าผู้ชมที่ส่งเสียงดังกระหึมไปทั่ว แต่ครั้งนี้มันเป็นโคลอตเซียมขนาดใหญ่กว่าทุกๆครั้งที่เขาได้เคยเจอ ขนาดของมันเทียบเท่ากับสนามฟุตบอล 4 สนามนำมาต่อกัน แถมจุเหล่าผู้ชมได้ประมาณ 300,000 คนเลยที่เดียว ก่อนที่ลีโอจะหันซ้ายหันขวาก็พบกับโต๊ะที่น่าจะเป็นที่รับสมัครคนที่จะเข้าแข่งขันและมีนักสู้มากหน้าหลายตาต่อแถวรอยาวเยียดซึ่งชายหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินตรงไปต่อแถวทันที แต่ซักพักชายหนุ่มก็รู้สึกถึงขนาดของแถวที่มันลดน้อยลงอย่างว่องไว ก่อนที่จะมาถึงคิวของลีโอ
"เฮ้อ..!! มีคนที่ครอบครองสมบัติระดับพระเจ้าอยู่ถึงสี่คน เจ้ายังจะเข้าสมัครอยู่มั้ย?" ชายร่างท้วมเอามือเท้าคางและชายตามองมายังชายหนุ่มเบื้องหน้าอย่างหน่ายๆ และคิดในใจว่า
'เฮ้อ..กลัวจนขี้แตกไปแล้วหล่ะมั้งถึงยืนนิ่งเชียว ถ้ากลัวก็รีบๆไสหัวไปเถอะ ฮ่า ฮ่า โชคดีจริงๆที่ขู่ด้วยวิธีนี้แล้วแถวลดลงอย่างรวดเร็ว'ชายร่างท้วมคิดในใจก่อนจะสแยะยิ้มออกมาแล้วมองไปยังชายหนุ่ม
"แล้วไงใครสน? ก็แค่สมบัติระดับพระเจ้า ข้าเตะทีสองทีก็ตายห่านกันหมดล่ะ"ลีโอกล่าวออกไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย ก่อนที่ชายร่างท้วมจะสแยะยิ้มออกมาอีกครั้ง
"กล้าดีหนิ้..แต่เดี๋ยวเจ้าก็ตายล่ะข้าก็ไม่อยากที่จะต่อล้อต่อเถียงกับศพซ่ะด้วยสิ"ชายร่างท้วมกล่าวออกมาพร้อมๆกับยืนกระดาษให้ชายหนุ่มเพื่อกรอกมัน
"อ๊อหรอ!! ก็ขอให้เป็นเช่นนั้นทีเถอะ!!"ลีโอที่สแยะยิ้มกลับไปให้ชายร่างท้วม
"เอาหล่ะ..เจ้าเข้าไปรอหลังประตูลูกกรงตรงนั้น การต่อสู้จะเป็น 1 ต่อ 1 ถ้าเจ้าสามารถยืนหยัดต่อสู้แล้วชนะรวดเดียวได้หมดทุกคนก็ถือว่าเจ้าเป็นผู้ชนะหล่ะนะ" ชายร่างท้วมกล่าว ก่อนจะชี้ไปยังประตูลูกกรงที่อยู่ ณ ใต้กำแพงของคนดู ซึ่งลูกกรงที่ว่านั้นมีติดอยู่กับกำแพงถึง 2 ที่ และมีนักสู้มากมายยืนรออยู่ในนั้นโดยมีทหารยามเป็นคนเฝ้าประตูและปล่อยนักสู้ออกมาต่อสู้ที่ละคน ณ กลางโคลอตเซียม ก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินเข้าไปในประตูลูกรงนั้นทันที
เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ เฮ
"เงียบ!!!!!!!!" เสียงที่ใหญ่และหน้าเกรงขามกึกก้องไปทั่วโคลอตเซียมก่อนที่บรรดาผู้ชมจะปิดปากเงียบทันที พร้อมกับหันไปทางต้นเสียงก็พบกับชายผมขาวร่างกายบึกบึนที่ลุกขึ้นมายืนอยู่ ณ เบื้องหน้าโดยเบื้องหลังนั้นมีเพียงบัลลังสีทองที่ว่างเปล่าและมีบัลลังอีกอันข้างๆที่มีหญิงสาวผมสีเงินใบหน้างดงามในชุดเดรสสีขาวยาวกำลังนั่งไขว่ห้างและชายตามองลงมายังโคลอตเซียมพร้อมกับยิ้มที่มุมปากออกมาด้วยรู้สึกที่กำลังสนุกกับการได้มองมดปลวกต่อสู้กัน ก่อนที่ชายผมขาวจะกล่าวเปิดงานประลอง
"ข้าราชาแห่งมาโฮ ต้องขอขอบคุณพวกเจ้าทุกคนที่ให้เกียรติมางานประลองในครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นเหล่าผู้กล้าหรือองค์ราชาต่างอาณาจักร...ซึ่งก็เป็นที่รู้ๆกันอยู่ว่าข้านั้นได้แก่ชราลงมากแล้ว!! สำหรับการแข่งขันในปีนี้..ถ้านักสู้คนไหนสามารถกุมชัยชนะเอาไว้ได้ บุคคลผู้นั้นจะได้มาทั้งชื่อเสียงเกียรติยศและบัลลังของอาณาจักรแห่งนี้!! และท้ายที่สุดคือจะได้คะ..ครอบ..คะ.ครอง...สะ..สะ..สาวงามที่สุดในคาเลีย.. ข้าขอประกาศเปิดงานประลองณบัดนี้!!"ราชาแห่งมาโฮกล่าวเปิดงานประลองอย่างลื่นไหล..แต่ก็ต้องมาตะกุกตะกะตอนหันไปมองทางด้านหลังที่มีสายตาของหญิงสาวผมเงินกำลังสแยะยิ้มอยู่..
เฮ เฮ เฮ เฮ
"ขอทีเถอะ!! อย่ามานะลีโอ...ถึงข้าจะพึ่งเจอกับเจ้าแต่ข้าก็ไม่อยากสูญเสียลูกเขยคนเดียวของข้าไป.." ฟาน่าที่ตอนนี้สวมชุดเกราะอัศวินพร้อมกับสวมผ้าคลุมสีแดงเอาไว้โดยยืนอยู่ทางด้านหลังของบัลลังและกำลังจ้องมองลงไปยังโคลอตเซียมด้วยดวงใจที่สั่นคลอนและหวาดกลัวอยู่นิดๆ ก่อนที่องค์ราชาจะประกาศลั่นไปทั่วโคลอตเซียม..
"ทหารนำตัวนักสู้ออกมา ณ ลานประลอง!!"
.
.
.
ไรต์:โอเคเสร็จภารกิจนอนได้ คร่อก!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น