[Fic Harry Potter ] Destinesia (Yaoi/BL) **ตัดจบ/ไม่แต่งต่อ/มีบทสรุปเรื่องที่เหลือ

ลำดับตอนที่ #39 : Destinesia (39) ปีศาจร้ายยามค่ำคืน

Destinesia (39) ปีศาจร้ายยามค่ำคืน

แม้จะรู้ว่ามันแค่เพียงชั่วคราว ร่างของเฮอร์ไมโอนี่ที่แน่นิ่งไม่ไหวติงค้างเป็นหิน มือข้างหนึ่งยกถืออะไรบางอย่างเอาไว้จนกระทั่งบางอย่างทำให้เธอเป็นแบบนี้..

ไม่ใช่ว่าเขาใจเย็นนะ .. แต่เพราะจำเป็นต้องใจเย็นต่างหาก ..

เขาไม่อยากให้อะไรเปลี่ยนไปมากกว่าเดิม ในตอนที่เขาทำอะไรไม่ได้ และไม่มีอำนาจมากพอจะทำอะไร .. ความเสี่ยงจะมาพร้อมการตัดสินใจของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย .. เรื่องทุกอย่างมันหมุนรอบตัวเขามาตั้งแต่ไหนแต่ไร

แค่เขาขยับผิดไปทางเดียว .. ทุกอย่างอาจจะผิดพลาด ..

เขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น ..

ยิ่งตอนนี้ มีศัตรูที่ชื่อ ทอม ริดเดิ้ลด้วยแล้ว .. เขาไม่อยากเสี่ยง..

“ขอให้ทุกคนฟังให้ดี เนื่องจากเหตุการณ์ไม่สงบที่เกิดขึ้น .. กฎต่อไปนี้จะมีผลบังคับใช้โดยทันที นักเรียนทุกคนจะต้องกลับมาห้องนั่งเล่นรวม ภายในเวลาหกโมงเย็นของทุกวัน จะมีอาจารย์เดินนำพวกเธอตอนเปลี่ยนชั่วโมง ไม่มีการยกเว้น”

ศาตราจารย์มักกอลนากัลประกาศก้องให้รับทราบโดยทั่วกัน ไม่มีข้อยกเว้น แม้แต่กับเขาก็ตาม..

เขาควรจะโดนด่าว่าใจร้ายมากรึเปล่านะ .. ที่เขาปล่อยให้เกิดเหตุการณ์อันตรายแบบนี้ .. มันจะเหมือนกับที่มัลฟอยหลงในป่าต้องห้ามอีกมั้ย .. ทุกครั้งที่เขาใจร้อน เรื่องมันก็ไม่เคยทุเลาลง .. แต่ก็ทุกครั้ง ที่เขาใจเย็น .. มันทำเขากระวนกระวายและตื่นตระหนกกับเรื่องที่กำลังจะเกิด ..

มันไม่เคยเป็นเรื่องดีเลย..

กริฟฟินดอร์อย่างเขา ก็กลัวเป็น.. ก็มีบ้างที่ขลาดเขลาจนปัญญา .. แต่นั้นไม่เคยหยุดความพยายามของเขาที่ตั้งใจไว้เลย .. ถ้าความทรงจำที่ผ่านมาเป็นเรื่องจริง .. เขาก็อยากยืดมั่นในความต้องการเดิม..

ในเส้นทางเดิม.

ความจริงคือทุกอย่างที่เขาต้องการ..

อิสระคือสิ่งที่เขาใฝ่ฝัน ..

ครอบครัว .. คือสิ่งที่เขาตามหา..

และเขาก็หวังอีกครั้ง ว่าเขาจะได้มันในโลกนี้ ..

“เราควรไปคุยกับแฮกริด แฮรี่ .. เฮอร์ไมโอนี่ต้องรู้อะไรแน่ ” รอนเคร่งเครียดเอ่ยกับเขา ตั้งแต่เฮอร์ไมโอนี่ไม่อยู่ เหมือนขาดจุดหมายไป เพราะทุกครั้ง จะเป็นเธอที่ตั้งข้อสงสัยและสืบหาความจริงที่ต้องการจะรู้ …

“ฉันรู้ รอน แต่ไม่ใช่ตอนที่ศาตราจารย์เดินเผ่นผ่านไปทั่วแบบนี้สิ ” เขาพยายามยิ้มปลอบใจเพื่อนเขา แต่เพราะแฮรี่ใช้ตัวตนโอนอ่อนแบบนี้ เลยทำให้คนอื่นเป็นห่วงและเป็นกังวลมากกว่าแต่ก่อน

โดยที่แฮรี่ก็ไม่รู้ตัว..

“พวกเขาจะทำยาแก้เสร็จเมื่อไหร่ เราคงต้องรอแบบนี้หรอ?” สำหรับแฮรี่ นั้นไม่ใช่ปัญหาหลัก .

แฮรี่ยิ้มมีเงื่อนงำ สายตาคาดเดาไม่ได้ ตอนนี้แฮรี่ไม่ต้องการให้เพื่อนเขามาเสี่ยงกับอะไรต่างๆเป็นแน่.. ถึงเขาไม่ใช่พี่เขา ที่จะให้เขาเผชิญกับอันตรายเพื่อพัฒนาตัวเอง เพื่อตัวของเขาเอง.. แต่เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เพื่อนเขาต้องเป็นอะไรไปก็ตาม..

เขาแลกทุกอย่างได้ เพื่อความปลอดภัยของเพื่อน .. แม้เขาจะไม่ฉลาดนัก เขาก็จะทำเท่าที่เขาทำได้ ..

แฮรี่ที่กว่าจะใช้ข้ออ้างหลากหลายหนีรอนออกจากหอพักมา ก่อนจะสะบัดผ้าคลุมล่องหนคลุมตัวเองออกจากหอไปอย่างเงียบงัน.. เขาต้องการแน่ใจว่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามเส้นทางของมัน ..

มันอาจจะเสี่ยง .. แต่เสี่ยงน้อยกว่าเขาเอาตัวเข้าไปยุ่งเกี่ยวให้เรื่องยุ่งยาก ..

หลบเลี่ยงสายตาของเหล่าพรีเฟ็คตรวจตราอยู่ทั่วปราสาท.. การเคลื่อนไหวคนเดียวสะดวกกว่ามาหลายคน .. แม้จะเป็นเพียงมุมมองไกลๆจากตัวปราสาท . ทั้งรัฐมนตรีกระทรวงเวทยมนต์ที่ชอบสรรหาคดีความเข้าตัวเพื่อชื่อเสียง แม้ในตอนท้าย จะโดนสอบสวนหลายคดี ก่อนจะได้ลาออกเสียอีก..

สามบุคคลปรากฎตัวขึ้นที่กระท่อมของแฮกริดเพื่อควบคุมตัวผู้ต้องสงสัย .. แน่นอนว่าถึงเขาเปลี่ยนอะไรไป แฮกริดก็ต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัยอยู่ดี ..

มัลฟอยคนพ่อก้าวเข้ากระท่อมคงพูดข่มขู่และมาเพื่อดูผลลัพท์ของเรื่องที่ต้องกระทำเอาไว้ … และที่สำคัญที่สุด เรื่องการพักงานของศาตราจารย์ใหญ่ที่ลงลายเซ็นชื่อ เนื่องจากความไม่สงบที่ชายชราไม่อาจแก้ไขได้ ..

เฮ้อออ ..  เขาคงเป็นทายาทงูจริงๆ ถึงเมื่อก่อนจะปฎิเสธยังไง เขาก็หนีความจริงไม่พ้น..

หมายถึงว่า เขาดันได้นิสัยอย่างสลิธีรินมาจากพ่อบุญธรรมเขาเต็มไปเลยแหละ .. เขาเชื่อแล้วว่า คนเรามักจะเปลี่ยนไปตามคนที่สอน .. สังคม และสิ่งแวดล้อมส่งผลต่อตัวตนเขาทั้งนั้น ..

พอได้คำตอบที่พอใจจากเหตุการณ์ตรงหน้า .. แฮรี่ก้าวถอยหลังเพื่อจะกลับหอพักไปเตรียมแผนการลงห้องแห่งความลับต่อ โล่งใจที่ผ่านไปได้อีกหลายเหตุการณ์ และครั้งนี้เขาหวังว่าจะไม่ต้องบุกป่าฝ่าฝูงแมงมุมอีกแล้วนะ

ปึก..

ชิบละ เขาชนใครเนี่ย … แล้วเขาดันประมาทไม่ระวังตัวเองอีกแล้วหรอเนี่ย ถึงให้คนยืนด้านหลังได้อย่างไม่ทันรู้ตัวเนี่ย …

“ใคร?” แต่พอเห็นหน้าคนที่ชนเขาก็ไม่แปลกใจ .. คนโดนชนคว้าบางอย่างที่เขาไม่รู้ ..แต่เป็นร่างคนแน่นอนที่ล่องหนอยู่.. ตอนนี้เลยเวลาเคอร์ฟิวที่กำหนดแล้ว .. ถ้าความจะแตก ก็คงแตกทั้งคู่ และตอนนี้ก็ดันลงเรือรำเดียวกันไปแล้ว

“นั้นใครน่ะ!” เสียงตะโกนดังก่อนที่เขาจะได้ตอบอีกคน .. ฟิลช์ที่เหมือนจะเดินผ่านไปโพล่งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนจากมุมนี้ .. คนตรงหน้าเริ่มหาทางหนีทีไล่ กำลังจะผลักแฮรี่ออก ..

แต่ความใจดีก็ไม่เคยออกจากแฮรี่ เมื่อเจอเพื่อนฝ่ากฎระเบียบเหมือนกัน .. ก็เลยใจดี .. ปิดปากอีกคนที่กำลังจะทำความแตก ..ลากเข้าผ้าคลุมล่องหนมาหลบภารโรงหน้าโหดที่ได้ยินเสียงเดินย่ำมาแต่ไกล .

ถ้าเป็นปกติ .. คนตรงหน้าคงไม่เผลอเผยพิรุธหรอก แต่เพราะดันมาชนเขาไง..

ฟิลซ์ทำหน้าเหี้ยมโหดแม้จะไม่มีคุณนายนอร์ริส แต่ภารโรงคนนี้ก็ยังทำหน้าที่ตามจับเด็กทำผิดกฎระเบียบฮอกวอตส์อย่างดี .. ทางเดินไร้เสียงที่แว่วผ่านจนคิดไปเอง .. ไม่มีแม้แต่เงาคนให้ตามไล่จับ

ตะเกียงในมือชายแก่ยกสูง โบกไปมาจนรอบด้านไหววูบด้วยแสงไฟ สอดส่องสายตาตามมุมของเสา ไม่มีคนซ่อนอยู่ ไม่มีแม้แต่เสียงลมหายใจดังออกมา .. นอกปราสาทก็มืดมิดสนิท ฟิลซ์พ่นลมหายใจทำหน้าบึงตึง แล้วก็กลับไปทางเดิมที่ผ่านมา ..

บรรยากาศยามค่ำคืนยังคงนิ่งสงบ ลมพัดผ่านบริเวณทางนั้นเพราะติดป่าต้องห้าม.... เหมือนไม่มีคนอยู่ .. แฮรี่ถูกดันชิดติดกำแพงที่มุมหนึ่งของทางเดิน ไม่แม้แต่จะกระดิกตัว.โชคดีเหมือนกันที่ไม่มีคุณนายนอร์ริส เพราะกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆของคนตรงหน้าเขา คงถูกจับได้เป็นแน่ ..

ภายใต้ผ้าคลุมบดบังสองร่างจนแทบชิดกัน .. คนที่ถูกคว้าตัวกระทันหันเกือบจะโวยวาย แต่เพราะโดนอีกคนปิดปาก และเห็นหน้าคนล่องหนเสียก่อน เลยทำให้เขาเงียบลงไม่โวยวายอะไรไป

เมื่อเสียงฝีเท้าไกลออกไปจนไม่ได้ยิน .. เขาถอนหายใจโล่งอกเพราะกลัวถูกจับได้ .. และจะแย่มาก ถ้าถุกจับได้พร้อมผ้าคลุมล่องหน.. และจะแย่เข้าไปอีก เพราะไม่ใช่เขาแค่คนเดียว ..

“ออ นายใช้วิธีนี้เอง ไปไหนมาไหนตามใจชอบตอนกลางคืน พอตเตอร์..”

แม้แต่เวลาแบบนี้ หมอนี้ก็ยังมีกะใจเอ่ยถามเขาอีกนะ .. ทำไมชีวิตเขาถึงเจอแต่พวกชอบจับผิดเนี่ย … แต่จะ พูดอะไรก็เอาไว้ทีหลังเถอะ .. ตอนนี้เลิกตัวติดเขาแล้วถอยไปไกลๆเลย ..

เขาว่าทั้งสองคนที่เขาว่าแปลกประหลาดช่วงนี้ ก็แปลกจริงๆนะ ..

พวกเขาเป็นบ้าอะไรกัน จะเบียดเบียนพื้นที่หายใจเขาอีกนานมั้ย .. สเนปก็ทีแล้ว ที่แกล้งกดดันเขาจนตัวลีบ .. มาตอนนี้โดนเบียดพื้นที่ราวกับเกรงใจผ้าคลุมเขา..

“ถอยออกไปได้แล้ว มัลฟอย..”

เหอะ .. โชคชะตาชอบเล่นตลกกับเขาจังเลย

ตอนนี้เราสร้างเพจเฟสแล้วนะ

สนับสนุนคนอยากสร้างแฟนอาร์ต

https://www.facebook.com/ThirdToids/

เหมือนอีกเรื่องเป๊ะ .. ทำไมลีลาจัง กับแค่ลงห้องลับ?

ลงๆไปเลยก็ไม่ได้ ต้องมีเรื่องก่อน .. ปู่เรารอเก้อแล้ว

พอแต่งไปแต่งมา ไม่เจอตัวเอกสักคน มันไม่ได้หรอก ..

จะให้เดินเรื่องเฉยๆ มันน่าเบื่อจะตาย

เราชอบลงเรื่องเยอะๆ ยืดๆเยื้อๆ เราพอใจ อิอิ

เราด้นสดแต่งสดคิดเรื่องสด มันก็เลยออกมาไม่แน่ไม่นอน

เราจะทำให้ทุกคน … เลือดหมดตัวกัน ทุกลำเรือเลย ฮ่ะๆๆๆๆ

สำหรับใครที่คิดว่า ไม่ชอบเรื่องยาว

เราบอกเลยว่า เรื่องนี้ยาวแน่ๆ

ใครไม่ชอบยืดเยื้อก็ขอเตือนก่อนเลย

แต่ไม่ทิ้งไปไหนแน่นอน..

PS. เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อเป็นฟิค เพราะฉะนั้นเนื้อหาอาจจะมีการอ้างอิง

ที่ไม่ตรงกับเนื้อหาฉบับภาพยนตร์และในหนังสือชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์

ชี้แจ้งมานะที่นี้ ขอบคุณค่ะ

B
E
R
L
I
N
?