ก้าวแรกของความฝัน
เขียนโดย
nay_za
ยังคงจำความรู้สึกแรกที่ออกมาจากห้องสอบได้
รู้สึกสับสน กลัว เครียด นี่ฉันทำอะไรลงไป?
ถามว่าทำทันมั้ย... ทันนะ...ทันแบบเฉียดฉิว
เราทุ่มเวลาให้กับพาร์ทกฎหมายมาก ล่อไปตั้ง 2 ชั่วโมง
ก็รวมๆแล้วคะแนนเยอะมากเลยนี่พาร์ทนี้น่ะ
อีกอย่างเขาก็จะตรวจคะแนนส่วนนี้ก่อนด้วย
ถ้าไม่ติด 1200 คน เขาก็ไม่ตรวจเรียงความย่อความเราน่ะสิ
พอกลับมาจากการสอบ เห็นเพื่อนๆที่โรงเรียนส่วนมากดูชิวๆกันจัง
บางคนก็มั่นใจว่าตัวเองจะติด แต่..
ไม่ใช่เรา เราเครียดและกังวลมาก กลัว..กลัวจะไม่ติด
เพราะเป็นสิ่งที่เราหวังและทุ่มเทมากกว่าอะไรในชีวิตที่เคยพยายามมา
ที่กลัวอีกอย่างนึงคือเรื่องคะแนน GAT ที่เอามาใช้
ลองเทียบคำตอบกับเพื่อนแล้ว เราผิดเยอะเลย กลัวว่าจะไม่ถึง 200
อีกอย่างปีนี้สอบก็ช้า ประกาศผลก็ช้า ตั้งวันที่ 20 ก.พ. 55 แน่ะ (วันเกิดพ่ออีก TT)
ที่สำคัญคือมันประกาศหลังโอเนตนี่สิ ทำให้เราต้องพยายามโอเนตไปด้วย
ถามว่าเสียใจมั้ย ถ้าไม่ติด ...เสียใจสิ ก็เราทุ่มเทที่สุดแล้วอ่ะ
แต่ก็ยังดีกว่าเสียใจในแบบที่ยังไม่ได้ลองทำให้เต็มที่นั่นล่ะนะ
จากนั้นสองสามวันเราก็เริ่มทำใจได้
เครียดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา เราต้องพยายามกับโอกาสที่เรายังเหลืออยู่
นั่นคือ การแอดมิชชั่น
ม.6 แทนที่การบ้านจะน้อย? แต่มันกลับเยอะมากๆๆๆ เยอะแบบไม่คิดไม่ฝัน
ใครที่คิดในใจว่าเราขี้เกียจ เราหมกงาน มัวแต่เล่นคอม เล่นเฟส ไม่ใช่เลย
ปีนี้เราพยายามอย่างมากในการเคลียร์งานให้ไวที่สุด เพื่อที่จะได้อ่านหนังสือ
คอมเราแตะแค่อาทิตย์ละ 2-3 ครั้งๆละไม่เกิน 2 ชม. เพื่อเช็คข่าว
เมื่อก่อนเราติดเฟสบุค แต่ตอนนี้ไม่ใช่ เราตัดสินใจหักดิบ ด้วยการไม่เข้ามัน
เราไม่ได้ติดเพราะคุยกับใคร แต่ติดเพราะเกมในเฟส เราชอบเล่นเกม
เกมออนไลน์นี่ของโปรด แต่เราไม่ได้เล่นมันมานาน พูดแล้วก็ติดถึง
แต่เราต้องอดทน ต้องชนะใจตัวเอง เชื่อมั้ยว่ามันคือสิ่งที่ชนะได้ยากที่สุด
ตอนนี้เหลือเวลาไม่มาก ก็จะถึงเวลาสอบโอเนตแล้ว
เราอยากจะบอกใครที่กำลังท้อ ว่าให้สู้ต่อไป แม้ตอนนี้เราจะเหนื่อย
เราจะล้ามากแค่ไหน แต่ลองนึกถึงวันที่ประกาศผลสิ
แล้วคุณจะมีกำลังใจมากขึ้น
อยากให้คิดไว้ว่า ทุกอย่างอยู่ที่การทำตัวของเราเอง
สู้ไปด้วยกันนะ เด็กแอดรุ่น 55 :)
I LOVE TU
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
16 ม.ค. 55
1,174
2
ความคิดเห็น
ตอนเราทำขอสอบออกมานะ เราร้องไห้เลยอ่ะ
ทำไม่ทันนน TT"
เราหวังไว้เยอะมาก แต่ตอนนี้เราก็ลองมองทางเลือกอื่นไว้บ้าง
เพื่อเราผิดหวัง :(
เอาเป็นว่า เราหวังว่า จะได้เจอกันวันเปิดเทอมนิติ มธ.นะ <3
เราก็ร้องไห้เหมือนกัน เดินออกมาเห็นรุ่นพี่ร้องเพลงรับน้องกัน ไม่กล้ามอง
กลัวมาก แต่สุดท้ายก็สอบตรงไม่ได้ ตอนนี้ก็ทำได้แค่รอวันเวลาจนถึงวันที่คะแนนออก
ทำเต็มที่แล้วนี่ ไม่ได้เราก็ขอเรียนรามต่ออ่ะ ^^