เชื่อสิ ข้าน่ะธรรมดาที่สุดในเรื่องแล้ว (rewrite)

ข้าเป็นแม่มด...ธรรมดา เชื่อเถอะในยุคที่เวทมนตร์ครองเมืองอย่างนี้ การกระทบไหล่แม่มดซักสองสามคนต่อวันเป็นเรื่องปกติ

ข้าเกิดในครอบครัวแม่มดที่อบอุ่น โชคร้ายนิดหน่อยที่พ่อตกหน้าผาตายไปตอนข้าอายุ5ขวบ และพอข้าอายุ7ขวบ แม่ข้าก็ตายเพราะไข้ยุงมรณะระบาด (อาการคล้ายๆ ไข้เลือดออกของพวกเจ้านั่นแหละ)

เห็นไหม ข้าธรรมดาจะตาย 

 

ข้าใช้ชีวิตเรื่อยๆ ในหมู่บ้านแม่มดตะวันออกอย่างมีความสุขจนกระทั่งอายุได้16ปี

พวกป้าๆ แม่มดที่หมู่บ้านก็พร้อมใจกันส่งข้าเข้าวิทยาลัยเวทมนตร์อนาโตเมีย

ที่นั่นแหละ ที่ทำให้ชีวิตธรรมดาของข้าเปลี่ยนไป

 

ข้าได้เจอเจ้าหญิง เจ้าชาย อัศวิน นักปราชญ์ที่มีชื่อเสียงหลายคนเลยแหละ

แต่เดี๋ยว ข้าเป็นแค่แม่มดธรรมดานะ จะให้ไปสนิทกับพวกเขาเหรอ เดี๋ยวคนอื่นก็มองว่าข้าเป็นคนพิเศษเหมือนเจ้าพวกนั้นหรอก
 

โธ่...เชื่อข้าสิ ข้าน่ะธรรมดาที่สุดในเรื่องแล้ว