ตอนที่ 30 : S30 รอยอะไร

S30

“หึหึหึ ไปสิพี่อาบด้วย"

“หือ......มะ...ไม่เป็นไรดีกว่าครับ” ขนุนรีบปฏิเสธทันที แล้วยันตัวเองให้ลุกขึ้น

พอเห็นสภาพตัวเองที่ชัดๆแบบนี้แล้วหน้าคนตัวเล็กก็ขึ้นสีจัดยิ่งกว่าเดิม ทั้งเปลือยแล้วก็น้ำที่อยู่บนตัวเขานี่อีก

“หึหึ ทำไมน่ารักขนาดนี้ ฟอด”

ฟาสอดไม่ได้ที่จะกดจูบลงไปที่แก้มแดงๆนั่นอีกครั้ง ขนุนก็ได้แต่ก้มหน้าลงไปอีกเพื่อซ่อนความอายแล้วก็พยายามกระเถิบตัวไปยิบกางเกง แต่ไอ้ท่าทางเก้ๆกังๆนั่นทำให้คนมองอดแกล้งไม่ได้

“หึหึ ทำแบบท่าทางแบบนี้เดี๋ยวพวกพี่ต่อกันอีกรอบนะ” 

ผาแซวออกมาพร้อมกับจับหน้าคนตัวเล็กให้เงยขึ้นแล้วจูบที่หน้าผากอีกที

“พอแล้วพวกมึงนี่ เดี๋ยวก็อดกันไม่ไหวอีก กูจะมาอีกรอบแล้วเนี่ย”

ขนุนรีบหันขวับไปทางพีทันที อะไร?อดอะไรไม่ไหว แล้วอะไรอีกรอบ อย่านะ! อย่าแม้แต่จะคิดนะ!!

“/////......”

“มานี่มา พี่ช่วย”

พีหยิบผ้ามาเช็ดบนตัวให้ขนุนเพราะดูท่าทางจะลุกลำบาก เหมือนคนตัวเล็กจะกลัวว่าน้ำที่อยู่บนตัวจะไหลเลอะ

“ไปๆ อาบน้ำกัน”

ฟาสจัดการช้อนตัวขนุนขึ้นทันที

“เหวอออ!! พี่ฟาสครับ ผมเดินไปเองได้”

ขนุนตกใจรีบคว้าคอทันทีเพราะกลัวตก และบอกให้ฟาสวางเขาลงเพราะเขาเดินเองได้

“รู้ว่าเดินเองได้ แต่พี่อยากอุ้มนี่ หึหึ อ่ะถึงแล้ว”

ฟาสอุ้มขนุนเดินมาวางที่อ่างอาบน้ำ อีกสองคนก็เดินตามเข้ามาด้วยเช่นกัน

“ละ...แล้วเข้ามาทำไมกันหมดครับ”

“อาบด้วยไง อาบเป็นเพื่อน”

ผาตอบทันทีพร้อมกับถอดเสื้อผ้าออก แน่นอนว่าพีและฟาสเองก็ถอดเช่นกัน

0.0///// ขนุนรีบดึงผ้าที่กั้นในส่วนอ่างอาบน้ำให้ปิดทันที เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเห็นพวกพี่ๆเปลือย แล้วก็รีบล้างตัวด้วยฝักบัวด้วยความรวดเร็ว ก้มมองตัวเอง รอยจูบแดงๆตามตัวทำให้หน้าขึ้นสีอีกครั้ง มันมีเต็มไปหมด แม้แต่ตรงต้นขาอ่อนด้านในมีอีกสองสามจุด

พรึ่บ!!~

ผ้ากั้นถูกเปิดออก เผยให้เห็นผู้ชายสามคนที่ยืนตัวเปียกปอนแน่นอนมันดูเซ็กซี่มาก แต่ขนุนไม่ได้หันไปมองนานก็ต้องรีบหันกลับ เพราะทั้งสามคนยืนเปลือยและที่สำคัญเลยกลายเป็นว่าตอนนี้เราเปลือยกันหมด

“พี่ถูสบู่ให้”

“หือ.....!!! ไม่ต้องครับ!!! ผมถูเองได้/// พี่พี่ปิดก่อนจะเปิดทำไม”

คนตัวเล็กรีบยื้อผ้ากั้นเพื่อจะปิด แต่ผาก็รั้งเอาไว้ไม่ให้ปิด แหม...อาหารตาแบบนี้ตัวขาวๆบางๆกำลังเปียกน้ำมองแล้วยิ่งคึก พาให้....เกิดอารมณ์!! และแน่นอนว่าเป็นกันทั้งสามคนที่ตอนนี้แกนกลางตื่นขึ้นมากันอีกแล้ว

“พี่ๆ ผมจะอาบน้ำ ปล่อยครับ///”

“โอเคๆ ปล่อยก็ปล่อย” พีพูดจบผาก็ปล่อยทันที

“เป็นไงล่ะพวกมึง ทำตัวเองกันแท้ๆ ห่า”

ฟาสหันมาบอกเพื่อนสองคนที่ตอนนี้ก็เกิดอารมณ์ไม่ต่างกัน

เสียงครางที่ดังระงมของสามหนุ่มดังไปทั่วห้องน้ำ ทำให้คนตัวเล็กรีบเร่งอาบน้ำถูกสบู่ด้วยสีหน้าที่แดงจัด พวกพี่ๆทำอะไรกันนนนน  ผมยังอยู่นี่นะ!!!~ เกรงใจกันบ้างสิครับ อายกันเป็นมั๊ย T^T

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยขนุนและสามหนุ่มก็มาเตรียมตัวนอน  

“ไปนอนที่เดิมเลยขนุน”

ขนุนก็ทำตามอย่างว่าง่าย ก็นะดึกแล้วจะได้นอนกันสักที

เมื่อขนุนนอนปุ๊ป พีและฟาสก็ประกบซ้ายขวาทันที เป็นเหตุให้ตอนนี้ ผายังยืนอยู่ที่ปลายเตียง

“อ่าว  ทำไมเอาเปรียบกูกันแบบนี้ล่ะ พวกห่านี่”

“เอาเปรียบอะไร กูก็นอนกันปกติป่ะ”

“หึหึ มึงช้าเองช่วยไม่ได้”

“พี่ผาเป็นอะไรครับ นอนไม่พอหรอ ให้ขยับมั๊ยครับ”

ขนุนถามเพราะไม่รู้ว่าผาจะนอนฝั่งไหน แต่เท่าที่เห็นเตียงก็ยังว่างอยู่นะ

“หึหึหึ ไม่เป็นไรครับ พี่รู้แล้วว่าจะนอนไหน  พวกมึงจำไว้เลย ไอ้ห่า”

ผาพูดจบก็ขึ้นบนที่นอนจากปลายเตียง แล้วก็ ตุบ!!

“!! พี่ผา /ไอ้ห่าผา/...ไอ้ผา”

ทั้งสามคนเรียกคนที่ทำอะไรก็ติดเล่นไปหมดออกมาพร้อมกัน โดยเฉพาะฟาสและพีที่ลุกขึ้นมานั่งมองตัวการที่ทำอะไรเจ้าเล่ห์อีกแล้ว เพราะผาล้มตัวลงนอนทับขุนโดยการเอาหัวซุกอยู่ที่หน้าท้องคนตัวเล็กแล้วกอดนอนทันที

“โอ๊ย..หนวกหูเว้ย นอนกันได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นกันแต่เช้า”

ผารีบตัดบทแล้วทำเสียงกรนใส่ทันทีเรียกเสียงสถบจากเพื่อนทั้งสองและเสียงหัวเราะเบาๆจากคนตัวเล็กที่ถูกทับได้เป็นอย่างดี

พีและฟาสล้มตัวลงนอนแล้วเอื้อมมือมากอดคนตัวเล็กตรงกลางทันที ขนุนก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่าพูดอะไรไปคนตัวโตทั้งสามก็ไม่มีใครฟังอะไรเขาอยู่ดี =_=;เกิดเป็นขนุนต้องอดทน

ค่ำคืนนี้คงเป็นอีกคืนที่คนตัวเล็กนี่คงจะจดจำเป็นประสบการณ์แรกในชีวิตก็ว่าได้ เพราะมันมีทั้งความตื่นเต้นและความกลัวในเวลาเดียวกัน แต่จากที่เขารับรู้ได้ในคืนนี้คือ เขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจสัมผัสจากพี่ๆเลยสักคน แถมยังรู้สึกดีจนน่าประหลาด แต่ถ้าถึงเวลาที่วันไหนเขาต้องตัดสินใจเลือกพี่คนใดคนหนึ่งวันนั้นเขาจะรู้สึกอย่างไร แล้วพวกพี่ๆจะรู้สึกอย่างไรนะ......

รุ่งขึ้น

“อื้อออ....หนักอ่ะ”

ขนุนตื่นขึ้นมาในเวลาหกโมงกว่าเพื่อจะมาเตรียมอาหารเช้า แต่เมื่อคนตัวเล็กลืมตาตื่นขึ้นมาก็ต้องรู้สึกอึดอัดกับสิ่งที่ทับอยู่บนตัวของเขา ช่วงล่างที่ยังขยับไม่ได้เพราะมีผาทับอยู่ใบหน้าซุกอยู่ที่ช่วงหน้าท้อง คือเมื่อคืนนี้ท่าไหน ตอนนี้ก็ยังท่านั้นไม่กระดิก ส่วนหน้าอกมีแขนหนาของพีและฟาสกอดทับอยู่ ใบหน้าพีซุกอยู่ที่ซอกคอส่วนใบหน้าของฟาสก็จรดอยู่ที่แก้ม เลยกลายเป็นว่าขนุนกระดิกไม่ได้เลยถ้าไม่ปลุกพวกพี่ๆให้ตื่นกันซะก่อน

“อื้ออ พี่ๆครับ ปล่อยกันก่อนครับขอผมลุกหน่อย”

ขนุนสะกิดคนทั้งสามให้รู้สึกตัว เพื่อที่ตัวเองจะได้ลุกออก

“อืม เช้าแล้วเหรอ”

พีที่รู้สึกตัวคนแรกงัวเงียซุกซอกคอขาวแล้วถามคนตัวเล็กไปด้วย

“อืมมม หอมอะไรแต่เช้าเลย ฟอดดด”

ฟาสที่ก็รู้สึกตัวแล้วตั้งแต่คนในอ้อมกอดขยับก็หอมฟอดที่แก้มขาวแบบเนียนๆหนึ่งที

“ขออีกนิดดดด นุ่มจัง”

ผาพูดออกมาพร้อมกับกระชับกอดคนตัวเล็กแล้วเอาหน้าซุกที่หน้าท้องไปมา

“.....พี่พี่ ลุกก่อนครับ ผมจะไปอาบน้ำ”

ขนุนดันตัวทุกคนให้ขยับ แต่เหมือนจะไม่เป็นผลเลยเมื่อทุกคนยังคงทำมึนไม่ยอมตื่นลืมตาขึ้นมาขยับให้เขาสักคน

“ถ้าพวกพี่ไม่ลุกนะ ผมจะไม่ให้หอมแล้วนะ”

พรึ่บ~!!

ยิ่งกว่านาฬิกาปลุกทั้งสามคนสปิงตัวลุกพรวดทันทีที่ได้ยิน

“คิดว่าห้ามพี่ได้เหรอไง” ฟาสหันไปถามคนตัวเล็กที่นอนยิ้มขำให้พี่ๆที่ขู่ง่ายกว่าที่คิด

“คึคึ ก็ไม่คิดว่าห้ามได้หรอกครับ แต่พวกพี่ก็ยอมทำตามที่บอกนี่ครับ ^^”

“ไม่ได้ทำตามแค่ตื่นแล้วพอดี....” พีลุกขึ้นนั่งเกาหัวเพราะยังคงมีอาการงัวเงียอยู่

“ส่วนพี่กลัวไม่ได้หอมจริงๆเลยลุก หึหึ งั้นเช้านี้ก็ขอก่อนเลยแล้วกัน”

 ผาพูดออกมาแล้วก็กระโจนใส่คนตัวเล็กทันทีเพื่อหอมแก้มตอนเช้า แน่นอนว่าไม่ใช่แค่หอมแต่จูบอรุณสวัสดิ์ด้วย

จุ๊บ~

“หวานแต่เช้าเลย หึหึ”

“//// >.< พี่ผา....!!แต่เช้าเลยนะ”

“เออ รู้ว่าหวาน เสร็จแล้วก็ลุกไปสิมึง”   

พีดึงผาให้ลุกออกแล้วตัวเองก็จูบต่อทันที

“จุ๊บ~ อืม ขนาดตอนเช้าก็ยังหวานเหมือนเดิม”

พีสอดลิ้นลงไปเล็กน้อยไม่ได้ดูดดื่มมากแต่ก็ทำให้คนตัวเล็กตาสว่างได้ทันที จากนั้นก็ผละออกแล้วยิ้มให้คนตัวเล็กที่หน้าแดงจัดนิดนึง  ก่อนจะถอยออก 

พอพีถอยออกฟาสก็ก้มลงไปจูบคนตัวเล็กต่อทันที

“อืมมมม หอมแล้วก็หวานไม่เบื่อเลย”

ฟาสที่กดจูบลงไปแผ่วเบาไม่ได้ล่วงล้ำเหมือนพีจากนั้นก็เงยหน้ามาจูบหน้าผากคนตัวเล็กนี่อีกหนึ่งที ก่อนจะผละออก

“สรุป....ผมไปได้แล้วใช่มั๊ยครับ///”

คนตัวเล็กรีบพูดแล้วลุกขึ้นทันที

“อาบด้วย!!~x3”

อีกครั้งที่ขนุนต้องหน้าแดงจัดแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อคืน เขาเลยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำลงล๊อคทันทีกันคนด้านนอกเข้ามา

“โห่... ขนุนอ่ะ งกว่ะ”

ผาตะโกนบอกคนในห้องน้ำที่ล๊อคไม่ให้เขาเข้าไปด้วย

“หึหึ สงสัยเข็ดเสียงเมื่อวานนี้มั๊ง”

ฟาสพูดแล้วมองหน้าเพื่อนสองคนที่ก่อเหตุเมื่อคืนนี้

“.....อืม ทำตัวน่ารักแต่เช้าเลย ห่า”

พีพูดออกมาอย่างหัวเสียเพราะขนุนทำน้องชายเขาตื่นตัวแต่เช้าเลย

หลังจากที่ขนุนอาบน้ำทำอะไรเสร็จก่อนใครเพื่อนเลยออกมาดูที่ข้างนอกว่าใครตื่นแล้วบ้างก็ เจอกับแม่สา ที่ตอนนี้กำลังทำกับข้าวอยู่

“แม่สาผมช่วยครับ”

“อ้าว ขนุน ตื่นแล้วเหรอลูก มาๆช่วยแม่ทำตรงนี้หน่อย”

แม่สาขยับที่ให้ขนุนได้เข้าไปช่วยทำ ทุกอย่างเลยเสร็จเร็วขึ้น แล้วก็มาจัดโต๊ะ ทุกคนก็ตื่นออกมากันหมดพอดี และพร้อมสำหรับมื้อเช้า

“แม่ครับเดี๋ยวทานกันเสร็จแล้วผมพาไปทำบุญนะครับ วัดอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่”

ระหว่างมื้ออาหารพัฒก็พูดขึ้นมาเพราะเมื่อวานเขาวางแผนจะพาแม่สาไปทำบุญ จะบอกว่าตอนนี้แม่สาเป็นเหมือนแม่ของเขาทุกคนก็ว่าได้ ทุกคนเลยค่อนข้างที่จะให้ความสำคัญกันมาก

“ขอบใจมากนะตาพัฒ”

“เออ ขนุนคอเป็นอะไรน่ะ”

พัฒเห็นแล้วก็อยากจะแกล้งน้องชายคนเล็กซะหน่อย สงบเสงี่ยมมาตั้งแต่เช้าไม่ค่อยได้ยินเสียงเท่าไหร่เลย

แค่ก ๆ ๆ !!

พอพัฒถามขนุนถึงกับสำลักข้าวทันที เพราะเมื่อเช้านี้ตอนอาบน้ำเขามาสังเกตุรอยที่คอดีดี มันเห็นชัดเจนซะจนน่าตกใจ ตั้งสามรอย ไม่รวมที่ตามตัวไม่อยากจะนับ////

“...ค่อยๆกินซิ”

ผารีบลูบหลังให้ด้วยความเป็นห่วง

“อ่ะนี่น้ำ”

ฟาสส่งแก้วน้ำให้ขนุนทันทีที่เจ้าตัวเล็กสำลัก

“พี่จะไปแกล้งน้องมันทำไมเนี่ย สำลักเลยเห็นป่ะ”

พีที่นั่งข้างๆพัฒหันไปต่อว่าพี่ชายตัวต้นเหตุทันที

แล้วสายตาสามคู่ของพี่ชายที่แสนดีก็หันมาจ้องพัฒอย่างเอาเรื่อง ที่ทำให้ไอ้ตัวเล็กของพวกเขาสำลักไอ

 “...อื้ออออหือออออ กูแค่ถามว่าคอเป็นอะไร พวกมึงทำเหมือนกูเป็นผู้ก่อการร้ายเลยเนอะ ไอ้ห่า ...เทคช่วยพี่ด้วยดิ”

“ไม่ช่วยอ่ะ แกล้งน้องผมนิสัยไม่ดีว่ะ แก่แล้วทำตัวเป็นเด็กๆ”

เทคบ่นๆไปแบบไม่ใส่ใจเพราะกำลังง่วนอยู่กับการกิน

“หึหึ ตาพัฒก็ไปแกล้งน้องมัน ดูซินั่น หน้าแดงเพราะไอหรือเพราะอายล่ะลูก หึหึ”

แม่สาเห็นแล้วก็อยากร่วมวงด้วยเลยหยอกลูกคนเล็กหมาดๆไปบ้าง

“แหม..แม่สาก็ หน้าแดงเพราะไอค่ะ ไม่ใช่เพราะอายหรอก ใช่มั๊ยขนุนจะไปอายเรื่องอะไรกัน หึหึหึหึ”

ฟิวหันไปทำหน้ากรุ้มกริ่มใส่ขนุนเหมือนจะพูดช่วยแต่ทำไมฟังแล้วเหมือนล้อหนักกว่าเดิมก็ไม่รู้ ทำให้คนตัวเล็กหน้าแดงจัดยิ่งกว่าเดิม

ตอนนี้เขาโดนลุมอยู่กลางโต๊ะอาหาร///// งื้อออ เพราะพี่สามคนแท้ๆเลย ต่อไปขนุนจะไม่ยอมแล้ว (ห้ามได้หรา.....=_=;)

มื้ออาหารผ่านไปอย่างคึกคัก แต่มีคนเดียวที่ไม่คึกคักเพราะโดนแกล้งอยู่คนเดียว จนถึงช่วงสายทุกคนก็เตรียมตัวไปทำบุญที่วัด พอลงมาเพื่อจะไปขึ้นรถ ทุกคนก็ต้องแปลกใจเมื่อเจอกับต้น ต่อ แต้ว ติม นุ่น มินและเปิ้ล มายืนรออยู่ก่อน

“....? ไอ้ต้นพร้อมแล้วใช่เปล่ามึง แล้วนี่?”

พัฒมองคนอื่นๆที่ยืนยกเว้นต้นด้วยความแปลกใจก่อนจะหันไปถามเพื่อนตัวเอง

“เออ พร้อมแล้ว และก็พอดีพวกน้องๆมันอยากไปทำบุญด้วยเหมือนกันว่ะ ก็เลยให้มาด้วยแต่เดี๋ยวกูเอารถอีกคันแยกไปเองแล้วเจอกันที่วัดเลย”

“อ่อ เออ งั้นเจอกัน”

พูดจบกลุ่มนั้นก็แยกย้ายกันไปทันทีก่อนจะแยกย้าย สาวๆและหนุ่มๆกลุ่มนั้นก็ยังไม่วายมองมาที่กลุ่มของพวกขนุนก่อนไป

“อืมนะ จะไปทำบุญยังจะมี....เฮ้อ ด้านจริงอะไรจริง”

ฟิวบ่นออกมาเบาๆแต่คนทั้งกลุ่มก็ยังได้ยินอยู่ดี

“ฟิวไม่เอาลูก” แม่สายิ้มให้แล้วห้ามเล็กน้อยอย่างไม่จริงจังนัก (หนูรู้แม่คิดอะไรค่ะ)

“หนูแค่พูดไปตามที่คิด หึหึ” ฟิวยักไหล่แล้วตอบกลับไป แม่สาก็เลยได้แต่ส่ายหน้าให้

“น่ารำคาญ/ยุ่งยากชิบหาย/.....เฮ้อ น่าเบื่อ” พี ฟาส ผา สถบออกมาเช่นกันก่อนที่ทุกคนจะขึ้นรถกันไป

____________________

 รักคนอ่าน จุบุ

ขอบคุณทุกเม้นทุกกำลังใจ

และขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาติดตามจ้า

ไรท์: ทำไมทุกคนดูไม่ชอบกลุ่มตอเต่าคะ

ฟิว: ก็มันหน้ามั๊ยล่ะ ตามกันอยู่ได้

ไรท์: ถ้าเขาพวกนั้นเข้ามายุ่มย่ามมากกว่านี้ล่ะ จะทำไง

ฟิว: ยุ่มย่ามแบบไหนล่ะ

ไรท์ : ประมาณว่าให้ท่าพวกหนุ่มๆ หรือจะมาแยกขนุนออกจากหนุ่มๆอะไรงี้

ฟิว: ข้ามศพฟิวไปก่อน หึหึ 

แม่สา: ........ เปาะ!!!(หักตะเกียบด้วยมือข้างเดียว!)

ไรท,ฟิว : !!!!!!/!!!!!!