ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่9 คาเฟ่เมดน้อย
ตอนนี้ก็ตามชื่อตอนคะพวกเอมี่จะได้สกินเมดมาคะแล้วก็ตอนนี้จะไม่ให้พวกเซอร์กับฮันเล่นเกมกันนะคะเพราะเราจะเอาตอนนี้ให้มันเป็นแบบตอนพักผ่อนหน่อย เดี๋ยวตอนหน้าเนื้อเรื่องก็จะดุเดือดขึ้นแล้วคะตัวร้ายเหลือแค่ตัวเดียวแล้วคะที่จะมาน่ะเป็นตัวละครที่รีดทุกคนรู้จักกันดีเลยล่ะคะ ถ้าไปอ่านตอนที่3ชื่อตอนคือเล่นเกมครั้งแรกพวกรีดจะรู้ว่าใครบางคนหายไปนะคะ
_______________________
เอมี่ บรรยายสวัสดีพบกับฉันคนเดิมเพิ่มเติมคือร่าเริงกว่าเก่าเพราะอาคิตะยังนอนซมอยู่ที่ห้องอยู่เลยซึ่งก็ดีฉันจะได้ไม่ต้องเจอหมอนั่นไปสักพักแต่รู้สึกเริ่มเบื่อกับเสื้อผ้าเก่าแล้วอ่ะ เมื่อไหร่ดาร์คทีเซียจะส่งสกินอันใหม่มาให้ฉันกันนะ? เห้อ~
"เป็นอะไรของเธอ?"
"กรี๊ด!"
ฝึบ! ผัวะ!
"โอ๊ย! ทำอะไรของเธอเนี่ยเอมี่!?"
ฉันที่โดนถามแบบนั้นก็รีบขอโทษทันทีก็ฉันเผลอไปต่อยนาอิบเข้าน่ะสิ!
"ขอโทษ!ก็นายเข้ามาข้างหลังฉันแล้วพูดใกล้ๆฉันก็ต้องตกใจอยู่แล้วเลยปล่อยหมัดออกไปตามสัญชาตญาณน่ะสิ!ขอโทษนะนาอิบ!"
ฉันพูดอธิบายพร้อมกับช่วยพยูงเขาขึ้นมาก็เล่นโดนเต็มหน้าข้างซ้ายของเขาเลยน่ะสิเจ็บน่าดูแรงฉันก็ไม่ใช่น้อยๆสะด้วยสิ
"ชั่งเถอะคุณเอมิลี่ให้มาตามเพราะมีสกินใหม่มาให้เธอน่ะ"
นาอิบพูดขณะยังจับแก้มงือออ~ฉันขอโทษนะนาอิบแต่เอ๊ะสกินใหม่หรอ?งั้นก็แสดงว่า...
"ฉันได้สกินใหม่?"
"ใช่เธอได้สกินใหม่"
พอฉันได้ยินจบก็รีบพา(ลาก)นาอิบลงมาทันทีก็คนมันดีใจนี่นาได้สกินใหม่ทั้งทีจะเป็นอะไรน้า~
"อ้าว! มากันแล้วหรอ?เอมี่นี่คือกล่องของเธอนะ"
พอลงมาถึงห้องนั่งเล่นคุณเอมิลี่ก็ร้องทักแล้วชี้ไปทางกล่องที่มีสีชมพูอ่อนของซากุระอยู่ฉันจึงเดินเช้าไปแล้วเปิดกล่องทันทีแล้วสกินที่ฉันได้ก็คือ...
"..เมดหรอ?"
ฉันพึมพำพรางเอาชุดออกมาแล้วลองมาทาบกับตัวดูใช่จริงๆมันคือชุดเมดเป็นสีชมพูซากุระตัดกับขอบดำง่ายๆคือทั้งชุดจะเป็นสีชมพูซากุระที่เหมือนกับสีผมของฉัน แถมยังมีรองเท้าบูทสีดำถึงหน้าเข่งอีกแหนะ
"ว้าว! ชุดน่ารักจัง!"
เอมม่าร้องขึ้นมาเมื่อเห็นชุดของฉันแน่นอนว่าคนอื่นๆก็มารุมดูด้วย
"ใส่เลยเอมี่!"
เทรซี่พูดขึ้นฉันถึงกับเหงื่อตกจริงอยู่ที่ฉันขอสกินใหม่แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นเมดก็ได้นะคนอื่นๆก็พูดเสริมฉันจึงยอมที่จะใส่ชุดเมดสุดน่ารักลงมาให้คนอื่นดู แถมยังมีหูกับหางแมวแถมมาให้อีกด้วยพอฉันใส่เสร็จก็ลงมาที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้งหนึ่งพอฉันเข้ามาคนแรกที่เห็นก็คือ...
"เอมี่น่ารักที่สุด!"
เอมม่านั้นเองเสียงของเอมม่าทำให้คนอื่นๆหันมามองฉันก็เริ่มเขินสิก็ไม่เคยโดนจ้องแบบนี้นี่นา
(แปะรูปสกินเมดของเอมี่หรือซากุระคะ//ไรต์)
(ต่อไปนี้เอมี่หรือซากุระจะมีหน้าตาแบบนี้นะคะพอดีไรต์พึ่งไปโหลดแอพใหม่มาคะ//ไรต์)
"ขอเอากลับไปนอนที่ห้องได้มั้ยเนี่ย?"
คุณเควินพูดขึ้นมาแต่ก็โดนวิลเลี่ยมพูดขัดขึ้นว่า
"หยุดความคิดนั้นไปเลยคุณลุง"
แล้งทั้งสองก็เถียงกันไปมาจนเหมือนเด็กน้อยเลยล่ะ
"เอมี่ลองพูดคำของเมดหน่อยสิที่คอยบริการลูกค้าน่ะ"
คุณมาร์ธา~!!!พูดอะไรของคุณเนี่ย!?จะให้ฉันพูดคำน่าอายออกมาเนี่ยนะ!?ไม่เอาาาา~!!!
"นั้นสิลองพูดดูสิเอมี่"
คุณเอมิลี่ก็เอากับเขาด้วยหรอ!?แล้วก็มีหลายเสียงบอกให้ฉันลองพูดดูแต่ก็มีแต่นาอิบล่ะนะที่ไม่พูดน่ะสรุปแล้วฉันก็ต้องพูดอยู่ดี
"มะ..มะ..มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะนายท่าน"
โอ๊ยยย~!พูดออกไปแล้ว~!แต่ดูเหมือนคนอื่นจะไม่ได้ยินแหงล่ะ!ก็ฉันพูดเบานิ!
"พูดออกมาเลยมันไม่น่าอายขนาดนั้นหรอกงั้นเอางี้คิดสะว่าอยู่กับนาอิบสองต่อสองแล้วเขาเป็นเจ้านายสะสิ"
ทำไมต้องเอาให้คิดแบบนั้นคะ?ขนาดนาอิบยังทำหน้างงออกมาเลยให้คิดว่าอยู่กับนาอิบแค่สองต่อสองหรอ?จะลองดูก็แล้วกันฉันค่อยๆหลับตาลงแล้วหายใจเข้า-ออกเพื่อตั้งสติ เสียงรอบๆตัวเริ่มหายไปก่อนที่ฉันจะลืมตาขึ้นมาอีกทีก็เห็นนาอิบมองอยู่ก่อนแล้วฉันจึงยิ้มแล้วพูดออกไปอย่างไม่ตะกุกตะกักแล้วว่า
"มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะนายท่าน?^_^"
........................................................เอ่อ...ความเงียบนี่มันคืออะไร?ใครก็ได้ช่วยบอกฉันที~!
"น่ะ..น่ารัก!เอมี่น่ารักที่สุดเลย~!"
เอมม่าพูดพร้อมกับวิ่งมากอดฉันแถมยังลูบหูลูบหางอีกด้วยคุณวีร่าก็เข้ามาแล้วลูบเหมือนกับเอมม่าแน่นอนว่าผู้เหญิงทุกคนเข้ามาลูบหูกับหางแมวของฉันเนี่ยแหละ
"..ก็น่ารักดี.."
ฉันที่มัวแต่คุยกับคนอื่นๆก็ไม่ได้ยินสิ่งที่นาอิบพูดเลยจะว่าไปอแมนด้าไม่ออกมาจากห้องอีกแล้วหรอเนี่ย?
"คือว่า...ใครเห็นอแมนด้าบ้างหรือป่าวคะ?"
"ไม่เห็นนะเธอคงไม่ได้ออกมาจากห้องอีกแล้วน่ะทั้งๆที่ก็มีสกินใหม่ของเธอด้วยแท้ๆ"
ฟีโอน่าบอกกับฉันทำให้ฉันหันไปมองกล่องที่มีสีม่วงอ่อนแปะชื่อไว้ว่าอแมนด้าด้วยงั้นฉันยกไปให้เธอเลยแล้วกันจะได้รู้ด้วยว่าเป็นสกินอะไร
"งั้นเดี๋ยวฉันยกไปให้เธอเองคะเดี๋ยวฉันจะมาบอกนะคะว่าเธอได้สกินอะไร"
"งั้นฝากทีนะเอมี่"
"คะ!"
คุยจบฉันก็เดินไปยกกล่องของอแมนด้าขึ้นมาแต่ก็โดนนาอิบหยิบออกไปก่อนจะมาช่วยยกให้หรอ?ใจดีจัง
"ขอบคุณนะที่ช่วยยกน่ะ"
"อืม"
แล้วฉันกับนาอิบก็เดินขึ้นมาถึงชั้น3ห้องทางซ้ายมือถัดจากบันไดมาสองห้องแล้วก็เป็นห้องของอแมนด้าแล้วล่ะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ฉันเคาะประตูไปแล้วก็ได้ยินเสียงเดินมาเปิดประตู
เกร็ง! แอ็ดดด~!
อแมนด้าเปิดประตูแล้วมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าคงเพราะฉันขึ้นมาเลยโดยไม่เปลี่ยนชุดนี่เนอะ
"เอาสกินใหม่มาให้แล้วก็ขอฉันกับนาอิบเข้าไปดูด้วยนะ*_*"
ฉันส่งสายตาอ้อนไปเพราะฉันอยากรู้จริงๆนะว่าอแมนด้าจะได้สกินอะไรน่ะ
"..ก็ได้.."
เย้!ฉันยิ้มอย่างดีใจแล้วให้นาอิบยกกล่องไปไว้ตรงกลางห้องอแมนด้าเปิดกล่องดูแล้วหยิบชุดขึ้นมาก่อนจะขมวดคิ้วแต่ฉันว่าชุดมันน่ารักมากๆเลยล่ะ สกินใหม่ของอแมนด้าก็คือ..................................ชุดเมดกระต่ายจ้าาา~!น่ารักมากๆเลยอ่ะ!
"ลองใส่ดูมั้ย?มันน่ารักมากๆเลยนะ*^*"
ฉันพูดพร้อมกับตาเป็นประกายอแมนด้าไม่ตอบแต่หยิบชุดขึ้นมาแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"คุณเมดแมวครับวันนี้มาทำแผลให้ผมที่โดนต่อยด้วยนะครับ"
อร๊ายยย~!นาอิบพูดครับล่ะฟินคะ!แต่เดียวนะแผลหรอ!?ฉันจับใบหน้าของนาอิบแล้วหันไปมองรอยฝกช้ำที่มันขึ้นสีม่วงจางๆแล้วทำไมเขาไม่บอกคุณเอมิลี่ล่ะเนี่ย!?
"ทำไมนายไม่บอกคุณเอมิลี่ให้ทำแผลให้ล่ะ?"
ฉันถามอย่างเป็นห่วงก็รอยมันเริ่มชัดขึ้นทุกทีแล้วสิ
"คนทำก็ต้องมารับผิดชอบสิครับแล้วตกลงคุณจะมาทำแผลให้ผมมั้ยครับ?คุณเมด"
ฉ่า~!
ทำไมเวลานาอิบพูดครับแล้วมันใจเต้นจังอ่ะ?คนอะไรก็ไม่รู้ทั้งหล่อทั้งน่ารักเลยอ่ะ(มีความอวย//ไรต์ ไปแต่งต่อสะแม่!//เอมี่ จ้า~!//ไรต์)หน้าฉันแดงหมดแล้วต้องให้เขาหยุดพูดคำว่าครับก่อนสะแล้วสิ
"ยะ..หยุดพูดคำว่าครับเลยนะ"
"ทำไมล่ะครับคุณเมด?"
"อึก!"
ใครก็ได้เอานาอิบที่แสนเรียบนิ่งคืนมา~!นาอิบที่ขี้แกล้งแบบนี้มันไม่ดีต่อใจมากๆเลยอ่ะ!
แอ็ดดด~!
และแล้วสวรรค์ก็ประทานอแมนด้าที่แต่งตังเสร็จมาให้ขอบคุณมากๆเลยคะที่ออกมาได้ตรงเวลาขนาดนี้!พอฉันหันไปมองก็ถึงกับลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปกอดอแมนด้าทันที
"น่ารักที่สุดเลยอแมนด้าใส่ชุดนี้ไปลงเล่นเกมกันนะฉันก็จะใส่ไปด้วยงือ~น่ารักที่สุด"
ฉันพูดพร้อมกับเอาแก้มถูไถไปมากับแก้มของอแมนด้าเจ้าตัวก็ทำหน้านิ่งต่อไปแล้วก็ตอบมา2พยางค์ว่า
"ก็ได้"
เท่านั้นแหละฉันก็กอดอแมนด้าเข้าไปอีกน่ารักที่สุดอแมนด้าในชุดเมดสีน้ำเงินเข้มกับหูกระต่ายแถมยังมัดผมทรงหางม้าด้วยน่ารักที่สุดอ่ะ!
(แปะรูปสกินเมดกระต่ายของอแมนด้าคะรูปนี้รีดท่านหนึ่งส่งมาให้ไรต์คะ//ไรต์)
ทามาโมะ บรรยาย
ทำไมรู้สึกวันนี้จะได้ของใหม่นะ? อ้อ! สวัสดีรีดที่น่ารักทุกท่านอยู่กับฉันทามาโมะคนเดิมเพิ่มเติมคืออยากได้สกินใหม่(คุ้นๆนะประโยคนี้//ไรต์)ตอนนี้ฉันก็เดินลงมาจากห้องแล้วเห็นเจ๊มิชิโกะกับโวโอเล็ตต้าได้กล่องอะไรไม่รู้เป็นกล่องใหญ่ขนาดบรรจุของลงไปได้น่ะ
"อ้าว! ทาโมะจังเจ๊ว่าจะไปตามอยู่พอดีนี่กล่องของทาโมะจังนะเป็นสกินใหม่น่ะจ๊ะ^_^"
แค่คิดว่าอยากได้สกินใหม่ก็ได้เลยแหะฉันจึงเดินไปดูกล่องของตัวเองแล้วทำการเปิดดูเหมือนจะมีแต่ผู้หญิงแหะที่ได้น่ะพอฉันเอาชุดขึ้นมาฉันก็ถึงกับนิ่งค้างไปเลย ใครมันจะไม่ค้างกันล่ะก็ฉันดันได้ชุดเมดแบบญี่ปุ่นน่ะสิ!แล้วฉันก็ไม่ค่อยชอบชุดเมดอยู่แล้วด้วยทำไมถึงให้สกินนี่กับฉันกันล่ะ?ทำม่ายยย~!?
"อุ๊ยตาย! ชุดน่ารักจังทามาโมะ"
ไวโอเล็ตต้าที่หันมาทางฉันก็เห็นชุดพอดีทำให้เจ๊มิชิโกะหันมามองบ้างแล้วก็รีบบอกให้ฉันไปเปลี่ยนชุดทันที
"ไปเปลี่ยนลงมาเร็วทาโมะจังเจ๊กับไวโอเล็ตต้าก็จะเปลี่ยนเหมือนกัน"
ฉันต้องจำใจใส่อย่างช่วยไม่ได้แล้วก็เดินขึ้นไปที่ห้องแล้วทำการเปลี่ยนทันที
"เห้อ~! ชุดเมดหรอ?ไม่ได้ใส่มานานแล้วมาใส่ใหม่นี่ไม่ค่อยชินเลยแหะ"
ฉันพึมพำออกมาที่ฉันพูดออกมาแบบนี้เพราะว่าก่อนที่ฉันจะมาเล่นเกมนี้ฉันต้องทำงานพิเศษเพื่อหาเงินเลี้ยงตัวเองฉันก็ไม่อยากจะใช้เงินของป้าไปตลอดชีวิตหรอกนะ พอฉันแต่งตัวเสร็จก็ส่องตัวเองในกระจกชุดเมดของฉันมันเป็นแบบเสื้อญี่ปุ่นครึ่งตัวสีดำตัดขอบขาวแบบที่เมดทั่วไปมี ส่วนท่อนล่างก็เป็นกระโปรงสั้นเหนือเข่าถุงน่องสีขาวเลยเข่าขึ้นมาแถมด้วยรองเท้าบูทไม่ถึงหน้าเข่งสีดำแล้วฉันก็เดินลงมาก็เห็นว่าทุกคนมารวมตัวกันหมดแล้วนี่ฉันแต่งตัวช้าขนาดนั้นเลยหรอ?
(แปะรูปชุดเมดของทามาโมะคะ//ไรต์)
(ต่อไปนี้ทามาโมะจะมีหน้าตาแบบนี้นะคะไรต์พึ่งโหลดแอปใหม่มาคะ//ไรต์)
"ปะ..เป็นยังไงบ้างคะ?"
ฉันถามออกไปอย่างประมาทก็โดนจ้องขนาดนี้ไม่ประมาทก็บ้าแล้วล่ะ
"น่ารักที่สุดเลย!ทาโมะจังของเจ๊~!"
เจ๊มิชิโกะลอยตรงเข้ามากอดฉันพรางถูไถกับแก้มของฉันไปมาฉันก็ได้แต่ส่งยิ้มไปเท่านั้นจนไวโอเล็ตต้าพูดขึ้นมาว่า
"ไหนลองพูดประโยคที่เมดจะต้องพูดกับลูกค้าสิ"
ฉันถึงกับเหงื่อตกจะให้พูดมันก็พูดได้อยู่หรอกแต่จะให้พูดต่อหน้าแจ็คมัน...ก็...เขินนะย่ะ!
"เอ่อ...ไม่พูดไม่ได้หรอคะ?"
ฉันถามออกไปแต่ได้การส่ายหน้ามาแทนต้องพูดจริงๆสินะ?โอเคได้พูดก็พูดฉันสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่คอยพูดต้อนรับลูกค้าว่า
"มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ?นายท่าน^_^"
"เฮือก!!!"
"อ๊ะ! ทุกคน!เป็นอะไรไปหมดเนี่ย!?จู่ๆก็มีเลือดออกมาทางจมูกเฉยเลย!"
ฉันถามออกไปอย่างตกใจก็ทุกคนดันเล่นมีเลือดกำเดาไหลออกมาจากจมูกกันหมดเลยน่ะสิ!ถึงแจ็คกับคุณโจเซฟจะไม่เป็นก็เถอะนะ(เพราะดาเมจของหนูมันแรงไงลูก//ไรต์) ฉันจึงเดินเข้าไปที่ห้องครัวแล้วหยิบทิชชู่มาแล้วส่งไปให้ทุกคนยกเว้นแจ็คกับคุณโจเซฟ
"น่ารักที่สุดเลยทาโมะจังของเจ๊"
เจ๊มิชิโกะพูดขึ้นมาขณะนอนดมยาดมอยู่ไวโอเล็ตต้าก็เหมือนกันคนอื่นๆก็มีสภาพไม่ต่างกันนั้นก็คือทุกคน(ยกเว้นแจ็คกับโจเซฟ)ต้องมียาดมกันทั้งหมด
"ที่ทุกคนเป็นแบบนี้ก็เพราะความสวยของคุณทามาโมะนั้นแหละครับจะว่าอะไรมั้ย?ถ้าผมจะขอถ่ายรูปคุณน่ะ?"
คุณโจเซฟพูดขึ้นมาแต่การที่ให้คนอายุเยอะแบบนี้มาเรียกว่าคุณมันก็ยังไงอยู่นะส่วนเรื่องถ่ายรูปฉันก็ไม่ว่าหรอก
"เอ่อ...คุณโจเซฟฉันว่าคุณเรียกฉันว่าทามาโมะเลยดีกว่าคะส่วนเรื่องถ่ายรูปฉันให้คุณถ่ายก็ได้คะ"
ฉันพูดออกไปคุณโจเซฟก็พยักหน้ารับก่อนจะตั้งกล้องขึ้นมาฉันจึงนั่งลงแล้วชูสองนิ้วขึ้นมาทั้งสองข้างให้อยู่ในระดับเดียวกับแก้มของฉันแล้วก็ส่งยิ้มไปให้กล้อง
แชะ!
พอคุณโจเซฟถ่ายเสร็จฉันก็เอามือลงแล้วรอเขาเอารูปมาให้ดูอยู่
"เป็นรูปที่สวยมากเลยล่ะครับ"
คุณโจเซฟพูดก่อนจะยื่นรูปมาให้ฉันดูแล้วก็เป็นจริงอย่างที่เขาว่ามันสวยจริงๆนะ
"จะว่าไปทามาโมะพอจะรู้เรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้มั้ยครับ?"
คุณโจเซฟยื่นรูปใบหนึ่งมาให้ฉันดูซึ่งก็คือรูปของอแมนด้าแต่ที่เขาชี้น่ะคือรูปผู้หญิงคนหนึ่งที่ส่งยิ้มมาทางกล้องลอยอยู่เหนือศีรษะของอแมนด้าตั้งหาก!
"ผู้หญิงคนนี้ชื่อ ลอร่า สมิต เป็นลูกพี่ลูกน้องของอแมนด้าคะแต่เธอ...เสียแล้วคะ"
ฉันพูดออกไปอย่างแผ่วเบาเพราะอแมนด้าเคยเล่าเกี่ยวกับลอร่าให้ฟังอยู่แต่มันก็น่าสลดใจอยู่นะที่คนดีๆแบบลอร่าต้องจากไปสะก่อน
"งั้นหรอครับแต่ดูเหมือนว่าอแมนด้าจะไม่รู้ตัวนะที่วิณญาณของลูกพี่ลูกน้องอยู่ใกล้ๆน่ะ"
"ฉันว่าอย่าไปบอกเธอเลยคะเพราะลอร่าเธอไม่อยากให้อแมนด้ารู้ตัวคะ"
ที่ฉันพูดออกไปแบบเพราะฉันเคยเจอแล้วน่ะสิลอร่ามีนิสัยที่คล้ายอแมนด้าอยู่ก็คือความกวนTeenนั่นแหละแต่เธอเป็นคนร่าเริงนะและใจดีนะฟังนิสัยมาจากปากของอแมนด้า พอนางเล่าถึงลอร่านางจะพูดด้วยคำหวานที่เถิดทูนมากเลยล่ะ
"ทามาโมะพูดเหมือนเป็นคนที่มีสัมผัสที่6เลยนะครับ"
ฉันยิ้มรับกับคำพูดของคุณโจเซฟก็มีจริงๆนั่นแหละนะสัมผัสที่6น่ะแรงด้วยฉันมองเห็นพวกวิณญาณและสัมผัสมันได้เลยล่ะ
"เอ๊ะ! ยิ้มแบบนั้นมีสัมผัสที่6จริงๆหรอครับ!?"
คุณโจเซฟถึงกับตกใจทันทีคนอื่นๆก็เหมือนกันแต่คงไม่ใช่กับแฝดขาวดำหรอกก็สองคนนั้นเป็นยมทูตนี่นา
"ก็มีน่ะสิคะแถมแรงด้วยฉันมองเห็นดวงวิณญาณและสามารถสัมผัสพวกเขาได้เลยล่ะคะแต่เพราะแบบนั้นทำให้ไม่มีใครกล้าเป็นเพื่อนกับฉันหรอกคะนอกจากเอมี่น่ะ"
ฉันพูดยาวไปเพราะไม่มีอะไรต้องปิดบังนิเรื่องนี้มันก็แค่เรื่องธรรมดาสำหรับฉันไปแล้วล่ะฉันชินกับการโดนคนอื่นเมินแล้วล่ะ
"งั้นข้าขอถามเจ้าหน่อยนะทามาโมะเหตุการ์ณที่ร้ายแรงที่สุดในการมองเห็นวิณญาณของเจ้าเป็นยังไง?"
คุณเชี่ยปี้อ้านถามขึ้นมาฉันจึงนึกก่อนจะตอบไปว่า
"ร้ายแรงที่สุดก็เมื่อ4ปีที่แล้วตอนที่ฉันไปเรียนแลกเปลี่ยนที่อังกฤษคะตอนนั้นฉันโดนวิณญาณผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกฆ่าตายเข้ามาทำร้ายโดยการบีบคอ แรงอาฆาตของเธอที่มีต่อคนที่ฆ่ามันมากมายทำให้คนอื่นๆพลอยโดนลูกหลงไปด้วยตอนนั้นฉันเกือบตายไปแล้วล่ะคะถ้าไม่ได้อแมนด้าเข้ามาช่วยไล่วิณญาณตนนั้นไป"
พอฉันเล่าจบบรรยากาศก็เงียบไปในทันทีหรือฉันยังเล่าไม่น่ากลัวพอ?(น่ากลัวพอแล้วลูกอย่าเราเพิ่มนะแม่จะแต่งต่อไม่ไหวแล้ว//ไรต์ ก็ได้คะ//ทามาโมะ)
"แล้วคุณพอจะรู้มั้ยว่าคนที่ฆ่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?
อืม...ก็พอจะเดาได้ฉันแอบแหล่มองไปทางแจ็คนิดหนึ่งก่อนจะตอบคำถามของคุณโจเซฟไปว่า
"จากที่ฉันจำได้สภาพศพของเธอคือโดนของมีคมกรีดไปตามร่างกายแถมยังโดนทรมานก่อนตายเลยทำให้เธอแค้นมากๆส่วนฆากรนั้น..."
ฉันเว้นวักก่อนจะพูดออกไปว่า
"The ripper คือชื่อของฆากรที่ฆ่าผู้หญิงที่เป็นโสเภนีคะ"
พอฉันพูดจบทุกคนก็พร้อมใจกันหันไปมองแจ็คทันทีฉันไม่ได้โกรธอะไรแจ็คหรอกนะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้หญิงคนนั้นแค้นแล้วมาทำร้ายคนไปทั่วจนมาทำร้ายฉันน่ะ
"ฆ่าผู้หญิงไปทั่วจนทาโมะจังโดนเลยนะแจ็ค"
เจ๊มิชิโกะพูดขึ้นไวโอเล็ตต้าก็พยักหน้ารับเห็นด้วยฉันที่เห็นท่าไม่ดีรีบพูดขึ้นทันทีว่า
"อย่าไปว่าแจ็คเลยคะตามจริงแล้วฉันน่าจะเป็นฝ่ายผิดมากกว่าเพราะก่อนที่ฉันจะโดนบีบคอฉันได้ไปพูดกับวิณญาณดวงนั้นก่อนน่ะคะเลยเป็นสาเหตุที่ฉันโดนทำร้าย"
เจ๊มิชิโกะกับไวโอเล็ตต้าพากันพยักหน้าเข้าใจแต่ฉันขอไม่บอกนะว่าไปพูดอะไรกับวิณญาณดวงนั้นน่ะ
[ขอให้ฮันเตอร์และเซอร์ไวเวอร์ทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องโถงรวมด้วยทางเรามีกิจกรรมมาให้พวกท่านได้เล่นกัน]
พอพวกเราได้ยินแบบนั้นก็พากันลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องโถงรวมทันที
ไรต์ บรรยาย
พอฮันเตอร์กับเซอร์ไวเวอร์มารวมตัวกันหมดแล้วดาร์คทีเซียจึงออกมาจากห้องของเธอแล้วประกาศให้ทุกคนได้รู้ว่า
"อย่างที่ระบบได้ประกาศไปวันนี้ฉันจะงดเล่นเกมแล้วให้พวกเธอทุกคนมาเล่นกิจกรรมที่ฉันจัดขึ้นชื่อกิจกรรมก็คือร้านคาเฟ่ ขอให้ผู้หญิงทุกคนใส่ชุดเมดมาคอยต้อนรับพวกผู้ชายที่จะคอยมาชิมของหวานด้วยส่วนผู้ชายให้แต่งชุดที่มันดูดีเข้ามาในร้าน แล้วต้องให้คะแนนด้วยนะว่าผู้หญิงคนไหนบริการได้ดีที่สุดแค่นี้แหละมีเวลาในการจัดตกแต่งห้องนี้ให้เป็นร้านคาเฟ่นะแล้วก็ฉันจะคืนร่างให้พวกเธอกลับมาเป็นมนุษย์ชั่วคราวนะ เริ่มได้!"
จบคำที่ดาร์คทีเซียร่ายยาวผู้หญิงทุกคนไม่ว่าจะเซอร์ไวเวอร์หรือฮันเตอร์ก็พากันดันผู้ชายออกไปให้รอข้างนอกแล้วก็เริ่มลงมือตกแต่งทันที
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
ตอนนี้ร้านคาเฟ่ก็ตกแต่งเสร็จสมบูรณ์แล้วเหลือแค่ไปบอกพวกผู้ชายให้แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วเข้ามาใช้บริการเท่านั้น
"ว้าว!"
ผู้ชายสองคนแรกที่เข้ามาคือ ครีเชอร์ และ เฟรดดี้ เอมม่ากับเอมิลี่จึงเดินไปต้อนรับพร้อมกับพูดว่า
"ยินดีต้อนรับสู่คาเฟ่น้องเมดนะค่าาา~!"x2
แล้วทั้งสองคนก็พาลูกค้าคู่แรกไปนั่งที่โต๊ะพร้อมกับถามอีกว่า
"จะรับของหวานกับเครื่องดื่มอะไรดีคะ?"
"ขอเป็นสตรเบอร์รี่ชีคเค้กส่วนเครื่องดื่มขอเป็นโกโก้ร้อน"
"ผมขอแค่กาแฟก็พอ"
พอได้รายการทั้งสองสาวก็สไลท์ตัวไปตามพื้นอ่านไม่ผิดหรอกพวกเธอสองคนสไลท์ไปตามพื้นเพราะพวกเธอใส่รองเท้าลอเลอร์สเก็ตยังไงล่ะ!
5 นาทีผ่านไป
เอมม่ากับเอมิลี่ก็ออกมาพน้อมกับรายการที่สั่งพร้อมกับเสริฟแล้วพูดอีกว่า
"ของหวานกับเครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วคะ!ขอให้รับประทานกันอย่างอร่อยนะคะ!"x2
ทั้งสองคนพูดพร้อมกับสไลท์ตัวหายไปในครัวส่วนสองหนุ่มก็ยังเหม่อกับความงามของทั้งคู่อยู่ก่อนจะได้สติแล้วกินของหวานกับเครื่องดื่มไปพอทานเสร็จก็เรียกเก็ยเงินหรือคะแนนดี?
"เต็ม10ให้เท่าไหร่คะ?"x2
ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอีกทำให้ครีเชอร์กับเฟรดดี้พูดพร้อมกันออกมาว่า
"เต็ม10!"x2
"ขอบคุณที่มาอุดหนุนโอกาศหน้ามาใหม่นะค่าาา~!"x2
แล้วครีเชอร์กับเฟรดดี้ก็เดินออกมาตามด้วยคนที่เข้ามาคือ...ลัคกี้กับวิลเลี่ยมเฮเลน่ากับเทรซี่จึงออกมาต้อนรับพร้อมกับพูดคำพูดเหมือนกับพวกเอมม่า แล้วก็มีผู้ชายอีกคู่เดินเข้ามาก็คือเควินกับนักมายากลวีร่ากับเอมิลี่จึงออกมาต้อนรับแล้วพูดประโยคเหมือนกันหมดผู้หญิงทุกคนคอยบริการอย่างดีจนได้คะแนนไปเต็ม10กันหมด จนกระทั่งมาถึงคู่นี้คู่ของแจ็คกับนาอิบ(สาววายคิดเหมือนไรต์มั้ยคะ?//ไรต์)เอมี่กับทามาโมะจึงออกมาต้อนรับ
"ยินดีต้อนรับสู่คาเฟ่เมดน้อยมีอะไรให้พวกเรารับใช้คะนายท่าน?"x2
การพูดของเอมี่กับทามาโมะนั้นชำนาญมากๆเหมือนกับเคยทำมาก่อน
"ขอโกโก้ร้อนกับโดนัท"
นาอิบสั่งเป็นคนแรกก่อนจะตามด้วยแจ็คว่า
"ขอแค่ชาเอริท์เกรย์ก็พอ"
ทามาโมะกับเอมี่จดรายการพร้อมกับประกบมือเข้าหากันส่วนอีกข้างก็ภายมาทางทั้งสองคนพร้อมกับขยิบตาแล้วพูดว่า
"ถ้าเช่นนั้นแล้วขอให้นายท่านรอสักครู่นะเจ้าคะ!"x2
แล้วทั้งสองคนก็สไลท์เข้าไปในครัวด้วยท่าเต้นรำฝ่ายทามาโมะเป็นฝั่งผู้ชายส่วนของเอมี่ก็เป็นฝั่งผู้หญิงไปทำให้พวกเอมม่าที่มองอยู่ถึงกับเคลิ้มไปในทันที
"เอ้าๆ! อย่าพึ่งเคลิ้มมาช่วยกันทำของหวานก่อน"
มิชิโกะเตือนสติพวกเซอร์ทำให้พวกเอมม่าได้สติกลับมาแล้วรีบเตรียมของทันที
5 นาทีผ่านไป
เอมี่กับทามาโมะก็ออกมาเสริฟของหวานกันพร้อมกับพูดขึ้นอีกว่า
"ขอให้นายท่านทั้งสองทานให้อร่อยนะคะ!^_^"x2
แล้วนาอิบก็ทานของหวานไปถึงจะพูดว่าทั้งสองแต่ก็มีแค่นาอิบล่ะนะที่ทานโดนัทน่ะส่วนแจ็คก็แค่ดื่มชาแบบปกติแต่ท่าทางของทั้ังสองคนช่างงดงามมากจนโจเซฟอดถ่ายภาพเอาไว้ไม่ได้(แจ็คมันไม่ยอมถอดหน้ากากทามาโมะจึงให้หน้ากากแบบเปิดปากมาแทนคะเพื่อจะได้ดื่มชากับทานของหวานได้สะดวกคะ//ไรต์)
"โรคจิตอีกแล้วนะนายน่ะ"
เสียงผู้หญิงที่เรียบนิ่งดังขึ้นมาทำให้โจเซฟหันไปมองก็พบว่าเป็นอแมนด้าที่อยู่ในชุดเมดกระต่ายนี้เอง
"การถ่ายรูปเป็นงานของช่างถ่ายภาพอย่างผมนะครับแล้วก็...ผมไม่ใช่คนโรคจิตสะหน่อย"
โจเซฟตอบไปพร้อมกับดื่มชาอังกฤษที่เขาสั่งอแมนด้าหันมามองโจเซฟก็เห็นว่าท่าทางของโจเซฟดูเป็นผู้ดีมากจนเขาเป็นคนที่หล่อมากๆเลยทีเดียว
"จ้องผมแบบนั้นหลงเสน่ห์ของผมหรอครับ?"
โจเซฟถามขึ้นมาพร้อมกับลืมตาขึ้นมามองไปทางอแมนด้าที่ตอนนี้หลบตาโจเซฟอย่างเห็นได้ชัด
"คะ..คิดว่านายหล่อมากรึไง!?หน้าตาก็งั้นๆแหละ!"
อแมนด้าพูดจบก็เดินออกมาทันทีนี้อาจเป็นครั้งแรกก็ได้ที่โจเซฟเห็นว่าอแมนด้าพูดตะกุกตะกักน่ะแถมถ้าเขามองไม่ผิดหน้าของเธอขึ้นสีแดงจางๆด้วยล่ะ
"ผมให้คะแนนคุณเต็มก็แล้วกันเพราะได้เห็นสิ่งที่วิเศษแล้วล่ะ"
โจเซฟพูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากห้องโถงรวมที่ตอนนี้กลายเป็นร้านเมดน้อยคาเฟ่ไปแล้วส่วนทางด้านอแมนด้านั้น
"บ้าจริง!ยัยอแมนด้าเธอไปเขินกับคำพูดของคนหลงตัวเองแบบนั้นได้ยังไงกันนะ?บ้าที่สุด!"
ตอนนี้อแมนด้าอยู่ในห้องน้ำแล้วก็บ่นๆเกี่ยวกับคำพูดของโจเซฟเมื่อกี้พอยิ่งคิดก็ยิ่งหน้าแดงอแมนด้าจึงเปิดก๊อกน้ำแล้วล้างหน้าทันทีโดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีดวงวิณญาณดวงหนึ่งกำลังหัวเราะกับท่าทางของอแมนด้าอยู่
'คิคิ! มีคนทำให้เธอเขินแล้วโจเซฟงั้นหรอ?เป็นผู้ชายที่น่าสนใจจริงๆฉันจะรอดูว่านายจะทำให้อแมนด้ากลับมายิ้มได้อีกครั้งมั้ย'
ตัดมาด้านนาอิบกับแจ็คที่ยังคงอยู่ในคาเฟ่
"กินเลอะแล้วเจ้าคะนายท่านนาอิบ"
เอมี่พูดพร้อมกับเอาผ้าเช็ดปากไปเช็ดตรงมุมปากข้างขวาของนาอิบที่มีเศษโดนัทติดอยู่นาอิบที่โดนทำดาเมจใส่ก็นิ่งไปกอ่นจะดึงฮูดลงมาเพื่อปิดบังใบหน้าที่เริ่มขึ้นสีของตัวเอง ฝ่ายเอมี่ที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่แอบยิ้มในใจเท่านั้นทามาโมะที่เห็นแบบนั้นก็อดที่จะมั่นไส้ไม่ได้ก่อนที่ทามาโมะจะเดินเข้าไปในครัว แล้วขอยืมพัดของมิชิโกะมาก่อนจะหยิบใบมีดที่ติดอยู่ตรงใบพัดออกแล้วก็ขอพัดเพิ่มอีกอันหนึ่งแล้วก็เดินกลับมาพร้อมกับพูดว่า
"นี้เอมี่พวกเราสองคนมาบริการเพิ่มอีกหน่อยดีกว่า"
เอมี่หันไปมองก่อนจะรับพัดที่ทามาโมะโยนมาแล้วก็ร้องอ้อขึ้นมาเมื่อเห็นว่าทามาโมะกางพัดออกด้วยท่าทางเตรียมพร้อมเอมี่จึงวางกาน้ำชาลงก่อนจะเดินเข้าไปแล้วทำท่าเตรียมพร้อมเหมือนกัน
"3...2...1"
ทามาโมะนับก่อนจะขยับท่าเอมี่เองก็เหมือนกันทั้งสองคนต่างรำได้อย่างสวยงามและไม่ผิดพลาดเลยท่วงท่าที่อ่อนหวานและพริ้วไหวต่างสะกดทุกสายตาเอาไว้ มิชิโกะที่เคยเป็นนางรำมาก่อนถึงกับอยากเข้าไปแจมด้วยแต่ก็ต้องห้ามใจเอาไว้เพราะท่วงท่าของทั้งสองคนเข้าจังหวะเดียวกันมาก ถ้าเธอเข้าไปอาจจะทำให้การร่ายรำครั้งนี้จบลงทันทีแจ็คกับนาอิบที่ได้ชมการร่ายรำที่สวยงามนี้ต่างพากันมองไปที่สองสาวอย่างเหม่อลอย เพราะท่ารำต่างๆของทั้งสองคนมันทำให้คนที่ดูพลอยหลงไปด้วยแต่ก็มีความร้ายกาจแฝงเอาไว้อยู่และไม่นานการร่ายรำของทั้งสองคนก็จบลง โดยที่เอมี่ไปนั่งอยู่ตรงหน้าของทามาโมะโดยยกพัดขึ้นมาบังหน้าไว้ครึ่งหนึ่งส่วนทามาโมะที่อยู่ข้างหลังเอมี่ก็เอาพัดขึ้นมาอยู่ตรงระดับหน้าอกถือได้ว่าเป็นท่าจบที่สวยงามมาก
แปะ! แปะ! แปะ! แปะ!
ทุกคนที่ดูการร่ายรำของทั้งสองคนต่างพากันตบมือให้ถึงจะไม่มีดนตรีบรรเลงให้แต่ทั้งสองคนก็ยังรำได้อย่างสวยงาม
"พวกเธอน่าจะบอกฉันว่ารำเป็นจะได้หาเพลงมาให้หรือจะเป็นเพลงที่ไว้ใช้ในงานเต้นรำของคนอังกฤษล่ะ?"
ดาร์คทีเซียที่เข้ามาดูงานก็ได้เห็นการร่ายรำของทั้งสองคนเลยพูดออกมาทำให้ทามาโมะกับเอมี่หันไปมองก่อนที่ทามาโมะจะพูดไปว่า
"การเต้นรำของคนอังกฤษหรอ?ฉันเต้นได้นะไม่ว่าจะหญิงหรือชายน่ะแล้วเธอล่ะเอมี่?"
ทามาโมะหันไปถามซึ่งก็ได้คำตอบคือ
"เต้นได้แต่ฝั่งผู้หญิงอ่ะ"
ทามาโมะพยักหน้ารับก่อนจะหันไปหาดาร์คทีเซียแล้วพูดไปว่า
"ช่วยไปเอาเพลงมาทีนะเดี๋ยวฉันกับเอมี่จะบริการแจ็คกับนาอิบเพิ่มน่ะ"
ดาร์คทีเซียพยักหน้ารับก่อนจะดีดนิ้วก็มีเครื่องเล่นเพลงโผล่มาแล้วดาร์คทีเซียก็กดเปิดเพลงขึ้นมาท่วงทำนองที่ช้าๆไม่เร็วเกินไป
"เพลงนี้มัน..."
ทามาโมะพึมพำก่อนจะหลับตาลงเพื่อซึมซับเนื้อเพลงก่อนจะดีดนิ้วแล้วรอบตัวของทามาโมะก็เปลี่ยนไป
"ให้เกียรติเต้นรำกับผมนะครับคุณผู้หญิง"
เสียงทุ่มนุ่มพูดออกมาก่อนที่จะปรากฏเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาเรียวสีอำพัน กับผมสีเหลืองอำพัน ใส่ชุดสูทกำลังยื่นมือมาทางเอมี่ที่ตอนนี้ยืนอึ้งกับความหล่อของเพื่อนเธออยู่
"ดะ..ดะ..ได้คะ"
เอมี่พูดตะกุกตะกักก่อนจะกลับมามีสติอีกครั้งก็ตอนที่ทามาโมะจับมือกับเอวของเธอแล้วเริ่มเดินไปเป็นวงกลมแล้วทามาโมะก็ยกแขนขึ้นเอมี่จึงหมุนตัวพร้อมกับเอนลงไปในอ้อมกอดของทามาโมะ ทั้งคู่ต่างเต้นรำกันอย่างสวยงามเหมือนกับว่าในที่แห่งนี้มีแค่พวกเธอสองคนเท่านั้น เสียงเพลงค่อยๆเบาลงเป็นสัญญาณว่าเพลงใกล้จะจบแล้วทามาโมะกับเอมี่จึงเต้นรำท่าสุดท้ายทันทีโดยที่ทามาโมะจับเอวของเอมี่แล้วยกขึ้น เอมี่ก็ทำท่าเหมือนตัวเองกระโดดอยู่บนฟ้าทำให้เธอเหมือนกับหงส์ที่กำลังเต้นรำอยู่แล้วเพลงก็จบลงไปทุกคนที่ดูอยู่ก็พากันตบมือกันอย่างดัง
แปะ!! แปะ!! แปะ!! แปะ!!
"สุดยอดไปเลยทั้งสองคน!โดยเฉพาะทามาโมะที่แปลงเป็นผู้ชายอ่ะ!หล่อมากจ้า!"
มิชิโกะพูดขึ้นมาทามาโมะที่ได้ยินแบบนั้นก็ส่งยิ้มแบบกระฉากใจสาวๆไปให้ทำให้พวกเอมม่าต่างพากันหน้าแดงทันที
"พอเถอะทามาโมะกลับร่างเดิมสะ"
เออมี่บอกทามาโมะจึงดีดนิ้วแล้วกลับมาอยู่ในชุดเมดเหมือนเดิมก่อนจะพูดว่า
"เอมี่เธอตัวหนักขึ้นนะ"
"จะบ้าหรอ!น้ำหนักฉันไม่เคยถึง50นะย่ะ!"
เอมี่รีบเถียงออกไปทันทีมีแค่เรื่องนี้ล่ะที่เธอจะไม่ยอมทามาโมะแน่ๆ
"เอาล่ะอย่าพึ่งเถียงกันตอนนี้หันไปดูสองคนนั้นก่อนเถอะ"
เอมิลี่เข้ามาห้ามไว้พรางชี้ไปที่แจ็คกับนาอิบที่ตอนนี้เหม่อลอยไปแล้วเอมี่กับทามาโมะจึงเข้าไปตรงหน้าของทั้งสองคนแล้วพูดพร้อมกันว่า
"เป็นยังไงบ้างคะ?นายท่าน?"x2
แจ็คกับนาอิบได้สติกลับมาก่อนจะพากันหันหน้าไปทางอื่นนาอิบพูดขึ้นมาว่า
"กะ..ก็เต้นรำได้ดี"
ตามด้วยแจ็คว่า
"แปลงร่างได้ดีนิแต่หล่อน้อยกว่าฉันนะ"(หลงตัวอะ--ว้ากกก~!!!ขอโทษ!//ไรต์+โดนแจ็คไล่ฆ่า)
ถึงคำพูดของแจ็คจะไม่ตรงประเด็นแต่ก็ทำให้ทามาโมะแอบหัวเราะได้น่ะนะ
"แล้วจะให้คะแนนพวกเราเท่าไหร่เจ้าคะ?"x2
นาอิบพูดก่อนเป็นคนแรกก่อนจะตามด้วยแจ็คว่า
"..10.."
"10เหมือนกัน"
เอมี่กับทามาโมะดีใจมากที่ทำให้ทั้งสองชอบได้ก่อนจะก้มหัวลงแล้วพูดว่า
"ขอบคุณที่มาใช้บริการครั้งหน้ามาอุดหนุนใหม่นะค่าาา~!"x2
และแล้วกิจกรรมเมดคาเฟ่ก็จบลงด้วยรอยยิ้มของทั้งสองฝ่ายแต่ก็มีสายตาสองคู่ที่มองมาทางเอมี่กับทามาโมะอย่างเคียดแค้นพร้อมกับ1ใน2พูดขึ้นมาว่า
"พวกเธอจะมีความสุขได้อีกไม่นานหรอก ซูมิโกะ ซากุระ"
แล้วทั้งสองคนก็แยกย้ายกันไปคิดแผนการที่วางเอาไว้อย่างแยบย่นพร้อมกับผู้ช่วยอีกคนที่ใกล้จะมาถึงแล้ว
TBC.
______________________________
จบไปแล้วค่าาาากับตอนที่9ที่ไรต์ลงช้าเพราะไรต์เป็นหวัดคะแต่ก็มาแต่งต่อเพื่อรีดที่น่ารักคะอย่าลืมนะคะ 1 เม้น = 10 กำลังใจค่าาาา~!!!^0^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น