ฟอด~
"ตื่นได้แล้วครับ"
เสียงนุ่มกระซิบเสียงแผ่วเบา ทำให้คนที่นอนหลับขยับตัวนิดๆ ก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย
"นายเป็นใคร?"
ร่างเล็กถามด้วยความสงสัย พลางมองหน้าชายนิรนามที่มีใบหน้าหล่อราวกับหลุดออกมาจากเทพนิยายยังไงยังงั้น
"อีกไม่นานเราคงได้เจอกัน"
ชายนิรนามพูดยิ้มๆ ร่างเล็กขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ชายคนนี้พูดประโยคแบบนี้มา2ปีแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เคยได้เจอชายคนนี้เลยแม้แต่สักครั้ง
"แล้วเจอกันนะที่รัก"
พูดจบชายคนนั้นก็ค่อยๆหายไปพร้อมกับแสงสีขาวที่สาดส่องเข้ามา จนร่างเล็กต้องปิดตาสนิทด้วยความแสบ แต่พอแสงนั้นหายไป ชายนิรนามคนนั้นก็หายไปด้วย ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงก็รีบลุกขึ้นมาแล้วรีบเดินตามชายคนนั้นไป
ตุ้บ!
"โอ้ย!!"
ร่างเล็กร้องเสียงหลง รู้สึกถึงความเจ็บแล่นผ่านกระดูกสันหลังและสะโพก ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นแล้วนั่งลงที่ปลายเตียง
"ฝันอีกแล้วหรอวะเนี่ย"
ร่างเล็กพึมพำกับตัวเองเบาๆ ถ้าเขาฝันแบบนี้เมื่อไหร่เป็นต้องนอนตกเตียงทุกที ร่างเล็กถอนหายใจออกมาหนักๆ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องฝันแบบนี้มาตลอด2ปี และที่สำคัญคือทำไมต้องเป็นผู้ชาย
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ร่างเล็กหลุดออกจากภวังค์แล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู แต่ด้วยความเจ็บช่วงบริเวณสะโพกทำให้ร่างเล็กเดินเร็วไม่ได้
"อ้าว..ม๊ามีไรหรอครับ"
ร่างเล็กถาม เมื่อเปิดประตูมาก็เจอแม่ของตัวเองยืนยิ้มให้อยู่หน้าห้อง
"พอดีป๊าให้ม๊ามาตามแบคไปคุยเรื่องมหาลัยน่ะ"
ร่างเล็กหรือแบคฮยอน พยักหน้ารับรู้
"อีก20นาทีเดี๋ยวแบคลงไปครับ"
แบคฮยอนบอก ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที เพื่อที่จะทำธุระส่วนตัวแล้วจะได้รีบลงไปคุย เรื่องที่เรียนกับพ่อในยามเช้าของวัน
.
.
.
"อะไรนะ!มหาลัยSM"
แบคฮยอนตะโกนดังลั่น เมื่อพ่อของเขาให้ไปเรียนมหาลัยที่ขึ้นชื่อว่ารับน้องได้โหดสุดๆ นั่นคือเหตุผลที่แบคฮยอนไม่คิดอยากจะเข้ามหาลัยนี้แม้แต่น้อย
"ใช่แล้วจ่ะ!ม๊ากับป๊าอยากให้ลูกเข้ามหาลัยSM"
แม่ของแบคฮยอนบอก แบคฮยอนหน้างอทันที เพราะถ้าพ่อกับแม่เขาคิดอะไรตรงกันแล้ว นั่นคือเขาห้ามขัด
"ม๊าอ่ะ มหาลัยนั้นโหดจะตาย"
แบคฮยอนพูดเสียงกระเง้ากระงอด
"เถอะน่า!ไม่ถึงขั้นตายหรอก"
พ่อของแบคฮยอนพูดสมทบ ทำให้แบคฮยอนหน้างอกว่าเดิม
"เห้อ..ก็ได้ครับ"
แบคฮยอนถอนหายใจออกมา เมื่อรู้ว่าตนเองคงปฏิเสธไม่ได้ จึงตัดสินใจเรียนที่มหาลัยที่พ่อแม่เลือกให้ เมื่อได้ยินแบบนั้นคนเป็นแม่ก็ยิ้มตาหยี แล้วดึงลูกชายตนเองไปกอดด้วยความดีใจ
"แล้วผมต้องไปวันไหน"
แบคฮยอนถามเสียงแผ่ว ก็มหาลัยนั่นอยู่ตั้งโซล
"อีก2อาทิตย์จ่ะ"
แม่ของแบคฮยอนบอก แบคฮยอนเบิกตาโตด้วยความตกใจ
"มะ..ไม่เร็วไปหน่อยหรอครับ"
แบคฮยอนถามเสียงตะกุกตะกัก เพราะมันเร็วไปสำหรับเขา
"ไม่เลยจ่ะ...อีกอย่างแม่จัดการเรื่องค่าเทอมค่าหอเรียบร้อยแล้ว"
"................................"
ความคิดเห็น