ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

    ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 1 My Fate Our Fate เริ่มการสืบสวน (investigate)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 185
      4
      23 ธ.ค. 60

    -โมโนคุมะไฟล์ได้ถูกอัพเดทมายังโมโนแพดของคุณแล้ว-

    investigate

    โมโนคุมะไฟล์ #1

    ผู้ตาย : มิชิโอะ โคสึเกะ  สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายเกมเมอร์

    สาเหตุการตาย : ถูกแทงทั่วร่างกาย

    เวลาตาย : 19.03 น.

    สถานที่ : หน้าทาง Green road

    "โมโนคุมะไฟล์" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "นี่มัน..."

    เมกุมิ เรย์ : "มีอะไรหรอโอริฮิเมะจัง?"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ก็เวลาการตายของมิชิโอะคุงยังไงล่ะ ถ้าเขาตายตอน 1 ทุ่ม 3 นาทีจริงๆ ก็แสดงว่าเรามาพบศพหลังจากที่เขาเพิ่งตายไปได้แค่ 2-3 นาทีเองนะคะ"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "เห! แล้วคนร้ายจะหนีทันได้ยังไงล่ะ!?"

    ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "เขารีบวิ่งกลับไปที่ห้องรึเปล่าคะ?"

    อามามิ รันทาโร่ : "ถ้าจะวิ่งกลับไปห้องพักก็ไม่มีทางเป็นไปได้เลย เพราะผมอยู่แถวนั้นตลอดเวลาใครไปใครมาผมก็เห็นหมดนั่นแหละ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : " อย่างนี้นี่เอง...แล้วมีใครนอกจากเธอที่อยู่ที่นั่นอีกไหมคะ?"

    อามามิ รันทาโร่ : "คนที่อยู่แถวๆห้องพักตลอดเวลาก็มีผม ฮิเดโอะคุง อิซานากิคุง ทาคาชิคุง คุณเอโนโมโตะ คุณชิโนฮาระ แล้วก็คุณฮิยามะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ขอบคุณอามามิคุงนะคะ ที่บอกเรื่องนี้ให้กับพวกเรา"

    เมกุมิ เรย์ : "ฉันว่าเราควรจะจำเอาไว้นะ"

    "คำให้การของอามามิ" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ดิฉันว่าเราควรแยกกันไปสืบสวน ใครได้ข้อมูลอะไรก็ค่อยเอามาบอกกันในศาลดีไหมคะ?"

    ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "แล้วถ้าเกิดว่าคนที่เป็นฆาตกรพูดบอกขอมูลเท็จกับเราล่ะ?"

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "เพื่อแก้ปัญหานี้ ดิฉันจึงอยากจะขอให้ทุกคนแยกกันไปสืบสวนแบบเป็นคู่ยังไงล่ะคะ"

    มานามิ ไทโกะ : "เป็นความคิดที่ดีมาก สมแล้วที่มินาโกะเป็นสุดยอดที่ปรึกษา"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ฮิฮิฮิ... ถ้าอย่างนั้นผมขอจับคู่กับเจ้าหญิ-"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ไม่ได้ค่ะ"

    โอริฮิเมะจังรีบปฏิเสธอย่างไว จนอิซานากิคุงถึงกับชะงักค้าง

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แค่ฉันคนเดียวคงไม่สามารถรับมือกับความป่วนประสาทของเธอได้แน่ เพราะฉะนั้นก็ขอฝากด้วยนะคะ เคนตะคุง คุณเอโนโมโตะ"

    โอทากะ เคนตะ : "ไว้ใจเคนตะได้เลยครับ"

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ดิฉันจะช่วยดูแลคุณอิซานากิให้เองค่ะ"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อย่าใจร้ายกับผมนักสิเจ้าหญิง"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ขอให้โชคดีกับการสืบสวนนะค้าาา~"

    โอริฮิเมะจังโบกมีอให้อิซานากิคุงที่ถูกเคนตะจับพาดไหล่ แล้วเดินไปพร้อมๆกับเอโนโมโตะจัง

    เมกุมิ เรย์ : "พวกเราก็ควรที่จะเริ่มการสืบสวนกันบ้างนะคะ"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "โอเค! ถ้าอย่างนั้น...ฟุคาซาวะเธอมากับฉัน!"

    ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "หา! แล้วทำไมฉันจะต้องไปกับคุณด้วยล่ะคะ!"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "ก็เธอบอกเองไม่ใช่หรอ? ว่าจะยอมร่วมมือกับผู้ชายน่ะ ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่มีปัญหาสินะ"

    ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "คะ...แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นแหละค่ะ!!!"

       แม้ว่าชิโอริจังจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่เธอก็ยอมเดินไปกับคิโยชิคุงอยู่ดี และคนอื่นๆก็เริ่มแยกย้ายไปสืบสวนกันเป็นคู่ๆ

    นานาเสะ มิโฮะ : "ตาบ้าเดโอะ! นายมาจับคู่กับฉันซะ!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แล้วทำไมผมต้องไปกับเธอด้วยล่ะ?"

    นานาเสะ มิโฮะ : "อย่าถามมากได้ไหมยะ! คนที่จำความสามารถไม่ได้อย่างนายควรจะดีใจนะ ที่ได้ทำการสืบสวนร่วมกับฉันคนนี้น่ะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ดีใจอย่างนั้นหรอ? ผมว่าทุกข์ใจมากกว่า"

    นานาเสะ มิโฮะ : "หะ...หุบปากแล้วตามมาเถอะย่ะ!"

       ยังไม่ทันที่ฮิเดโอะคุงจะได้พูดอะไรตอบกลับไป มิโฮะก็คว้าแขนของเขาแล้วรีบพาตัวไปทันที ส่วนคนที่เหลืออยู่ที่นี่ก็มีแค่ฉัน โอริฮิเมะจัง อามามิคุง และคีโบคุงเพียง 3 คน กับอีก 1 หุ่นยนต์

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เหลือแค่พวกเรา 4 คนสินะ ถ้าอย่างนั้นก็...."

    โอริฮิเมะจังมองสลับไปมาระหว่างอามามิคุงกับคีโบคุง ก่อนจะเดินเข้าไปหา 'เขา'

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ไปกันเถอะค่ะ...อามามิคุง"

    อามามิ รันทาโร่ : "ผมหรอ?"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ค่ะ!"

    เมกุมิ เรย์ : "ถ้าอย่างนั้นก็เหลือแค่เราสินะคะคีโบคุง"

    คีโบ : "ครับ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เดี๋ยวฉันจะทำหน้าที่ตรวจสอบศพเอง พวกเธอก็ลองไปสำรวจที่ห้องต่างๆดูสิ อาจจะเจออะไรก็ได้นะคะ"

       โอริฮิเมะจังพูดออกมาแบบนั้น... เธอคงจะเป็นห่วงฉันสินะ กลัวว่าจะยังทำใจเรื่องมิชิโอะคุงไม่ได้ เลยอาสาที่จะตรวจสอบศพแทน

    เมกุมิ เรย์ : "ไม่เป็นไรจ้ะ เรื่องนี้น่ะ...ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง โอริฮิเมะจังไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกนะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แน่ใจนะเรย์จัง?"

    เมกุมิ เรย์ : "อืม..."

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ถ้าอย่างนั้น...พวกเราก็ตรวจสอบรอยเลือดที่หยดเป็นทางนั่นก็แล้วกันนะคะ"

    เมกุมิ เรย์/คีโบ : "เอ๋? รอยเลือด?"

    อามามิ รันทาโร่ : "พวกเธอไม่ได้สังเกตกันอย่างนั้นหรอ?"

    พูดจบ...อามามิคุงก็ชี้ให้พวกเราดูรอยเลือดที่หยดเป็นทางจากศพของมิชิโอะคุงไปจนถึงห้องเก็บของ อย่าบอกนะว่าสถานที่เกิดเหตุก็คือที่นั่นน่ะ

    "รอยเลือด" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ถ้าตวจสอบศพเสร็จแล้วก็ตามพวกเรามาที่ห้องเก็บของนะคะ"

    เมกุมิ เรย์ : "โอเคจ้ะ"

       แล้วโอริฮิเมะจังก็เดินไปที่ห้องเก็บของพร้อมๆกับอามามิคุง ส่วนฉันกับคีโบคุงก็เริ่มที่จะตรวจสอบศพของมิชิโอะคุง เราจะต้องเปิดโปงคนร้ายที่ฆ่าเขาให้ได้! เพื่อตัวของมิชิโอะคุงเอง และเพื่อทุกๆที่ต้องมาร่วมชะตากรรมเดียวกับเราด้วย! เพราะอย่างนั้น...ช่วยพวกเราด้วยนะมิชิโอะ- ไม่สิ...โคสึเกะคุง...

    ...............................................................................................................................................................

    ไรท์เตอร์ : ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ พอดีไรท์ติดธุระสำคัญน่ะค่ะ แต่ว่าตอนนี้เรย์จังเรียกชื่อต้นของพระเอกเราแล้ว! น่าเสียดายที่โคสึเกะคุงไม่มีโอกาสได้ยินคำๆนั้น อันที่จริงก็อยากจะแต่งแบบซึ้งๆ แต่ไรท์ไม่ถนัดแนวนี้นะสิ//เศร้าเลยเรา คิดเห็นยังไงก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×