(Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

ลำดับตอนที่ #15 : Chapter 1 My Fate Our Fate จบการสืบสวน (investigate end)

   สภาพศพของโคสึเกะคุงมีรอยแผลเหมือนถูกอะไรบางอย่างแทงจนทะลุอยู่หลายจุด ทั้งตรงหลัง หัวไหล่ ต้นขา เท้าซ้าย และอื่นๆ ...ใครกันนะที่ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้กับเขาได้ลงคอ 

เมกุมิ เรย์ : "ปากแผลค่อนข้างกว้างพอสมควรเลย คนร้ายใช้อาวุธอะไรในการฆาตกรรมกันนะ?"

คีโบ : "นั่นสิครับ...แถมยังแทงมิชิโอะคุงตั้งหลายจุดอีก คนร้ายมีความแค้นอะไรกับเขาเป็นพิเศษรึเปล่านะ"

เมกุมิ เรย์ : "ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม แต่ฉันจะต้องเปิดโปงคนร้ายที่ฆ่าโคสึเกะคุงให้ได้ค่ะ"

"รอยแผล"ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

   นอกจากบาดแผลตามร่างกายแล้วก็ไม่มีอะไรผิดปกติ ฉันคิดว่าฉันควรจะไปหาโอริฮิเมะจังกับอามามิคุงที่ห้องเก็บของนะ สองคนนั้นอาจจะได้เบาะแสอะไรเพิ่มก็ได้

ห้องเก็บของ

   ฉันกับคีโบคุงเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูของห้องเก็บของ และถ้าถามว่าทำไมเราถึงยังไม่เข้าไปข้างในน่ะหรอ? นั่นก็เพราะว่า...

อามามิ รันทาโร่ : "คะ...คุณคาชิวากิ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อยู่นิ่งๆสิคะ...อามามิคุง"

อามามิ รันทาโร่ : "ตะ...แต่ว่า...นะ...หน้าอก"

   อะ...เอ๋? เอ๋~!!! ไอเสียงเมื่อกี๊นี้มันอะไรกันน่ะ!!! ฉันกับคีโบคุงรีบพุ่งพรวดเข้าไปข้างในทันที! ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำราวกับลูกมะเขือเทศ

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "จะเรื่องอะไรก็ช่างมันก่อนเถอะค่ะ แล้วก็...เลิกขยับหนีฉันซักทีจะได้ไหมคะ! เดี๋ยวก็เย็บแขนเสื้อของเธอไม่เสร็จกันพอดี!" (ไรท์//คิดไปไกลใช่ไหมล้าาา~ คิกๆ//โดนถีบ!)

   สิ่งที่เราสองคนเห็นก็คือ...โอริฮิเมะจังกำลังเย็บแขนเสื้อให้กับอามามิคุงอยู่ โดยที่หน้าอกขนาด 99 ซม. ของเธอไปชนกับอกอามามิคุง ทำให้ใบหน้าของเขาขึ้นสีจางๆ

เมกุมิ เรย์/คีโบ : "อะ...เอ่อ...พวกเรามาขัดจังหวะรึเปล่าคะ/ครับ 0///0"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "นี่คิดไปไกลถึงไหนแล้วคะเนี่ย? ฉันก็แค่เย็บแขนเสื้อให้อามามิคุงแค่นั้นเองค่ะ"

โอริฮิเมะจังหันมาพูดกับฉันและคีโบคุง แต่ยังคงค้างอยู่ท่าเดิม

อามามิ รันทาโร่ : "เอ่อ...เย็บเสร็จรึยังครับ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อ๋อ! เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ"

แล้วเธอก็ค่อยๆผละออกจากอามามิคุง ก่อนจะเก็บเข็มกับด้ายใส่ในกระเป๋าเสื้อเหมือนเดิม

เมกุมิ เรย์ : "นะ...นี่โอริฮิเมะจัง พวกเธอได้เบาะแสอะไรเพิ่มบ้างรึเปล่า?"

ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องคุยอย่างไว

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แน่นอนค่ะ!"

อามามิ รันทาโร่ : "ที่นี่น่ะ เป็นที่เกิดเหตุอย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อาวุธที่ใช่ในการฆาตกรรมก็คงจะเป็น...ท่อเหล็กเปื้อนเลือดที่กองรวมอยู่กับกองเลือดตรงนั้นล่ะค่ะ"

โอริฮิเมะจังเดินไปหยุดอยู่ตรงข้างๆกองท่อเหล็กเปื้อนเลือดหลายสิบอัน นี่นะหรอ...คือสิ่งที่คนร้ายใช้ฆ่าโคสึเกะคุง

"ท่อเหล็ก" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

คีโบ : "แล้วมีอะไรอย่างอื่นอีกไหมครับ?"

อามามิ รันทาโร่ : "ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับคดีนี้รึเปล่า แต่ผมเจอขวยยาพิษที่แตกอยู่ใกล้เคียงกับบริเวณที่พบท่อเหล็กน่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เห! จริงหรอคะ อามามิคุง!?"

โอริฮิเมะจังมีสีหน้าที่ดูงุนงงปนตกใจเล็กน้อย พอฉันถามว่าไม่รู้เรื่องนี้อย่างหรอ? เธอก็ได้แต่ส่ายหน้าเป็นคำตอบ

อามามิ รันทาโร่ : "ขอโทษที พอดีผมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณคาชิวากิน่ะ"

อามามิคุงบอกแบบนั้น ก่อนจะลงไปนั่งชันเข่าแล้วชี้ให้พวกเราดูขวดยาพิษที่แตกอยู่ทางทิศใต้ของกองท่อเหล็ก

เมกุมิ เรย์ : "เป็นขวดยาพิษจริงๆด้วย แต่ว่าทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะคะเนี่ย?"

คีโบ : "บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับคดีนี้ก็ได้นะครับ"

เมกุมิ เรย์ : "พวกเราควรที่จะจำมันไว้สินะ"

"ขวดยาพิษ" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แล้วทำไมเธอถึงไม่บอกฉันตั้งแต่แลกล่ะ? หรือว่าไม่ไว้ใจฉันอย่างนั้นหรอคะ? อา-มา-มิ-คุง"

   โอริฮิเมะจังมีสีหน้าที่ค่อนข้างหน้ากลัวมากในความคิดของฉัน ตอนนี้เธอจ้องอามามิคุงเขม็ง แล้วยังแสยะยิ้มอีกต่างหาก น่าขนลุกจริงๆเลย...แม่จ๋าช่วยหนูด้วย หนูกลัวอ้า T^T

คีโบ : "อะ...เอ่อคุณควชิวากิใจเย็นๆก่อนครั-"

ยังไม่ทันที่คีโบคุงจะพูดให้จบประโยคดี โอริฮิเมะจังก็พุ่งเข้าหาอามามิคุงอย่างไว! ก่อนจะ...

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "นี่ฉันมันน่าสงสัยอย่างนั้นหรอค้าาา~!!!"

   ก่อนจะหยิกแก้มของเขาทั้งสองข้าง โธ่! ทำเอาฉันใจหายใจคว่ำหมดเลยนะเนี่ย! แต่ว่าในตอนที่โอริฮิเมะจังพุ่งเข้าไปหาอามามิคุงนั้น...มันก็ทำให้เขาเสียหลักล้มลงกับพื้น ตอนนี้ทั้งคู่ในท่าที่...เอ่อ...จะบอกว่ายังไงดีล่ะ 

อามามิ รันทาโร่ : "คะ...คุณคาชิ...วากิ "

คาชิวากิ โอรฮิเมะ : "อะ...เอ่อ...คือ...0///0"

   ฉันไม่ขออธิบายอะไรมากก็แล้วกัน รู้แค่ว่าโอริฮิเมะจังทับอามามิคุงอยู่ก็พอ (ไรท์//อ้าว! บอกให้มากกว่านี้หน่อยสิเรย์จัง! ตัวอย่างเช่น- | โอริฮิเมะ//อย่าพูดนะคะ!!!)

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉะ...ฉัน...ฉัน...ขอตัวก่อนค่ะ0///0"

   เธอรีบลุกขึ้นมาด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีชมพูจางๆ ก่อนจะรีบลากฉันกับคีโบคุงออกมาจากห้องเก็บของอย่างไว! ทิ้งให้อามามิคุงอยู่ในนั้นตามลำพัง

คีโบ : "มะ...เมื่อกี๊นี้พวกคุณสองคน..."

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อย่าพูดนะคะ! คีโบคุง!"

เมกุมิ เรย์ : "ก็ได้ๆ ถ้าอย่างนั้นโอริฮิเมะจังจะมาสืบสวนร่วมกับพวกเราดีไหมล่ะ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แบบนั้นก็ดีเหมือนกันค่ะ"

ห้องอาหาร

   พวกเราสามคน ตัดสินใจจะมาสำรวจห้องอาหารเป็นที่ต่อไป และคนที่มาที่นี่นอกจากพวกเราก็คือคู่ของไทโกะจังกับชิโนฮาระจัง

มานามิ ไทโกะ : "ไง! เรย์ คีโบ แล้วก็ฮิเมะด้วยนะ"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "พวกเธอก็มาที่นี่ด้วยสินะ"

คีโบ : "คือว่าพวกผมอยากจะสอบถามพวกคุณเรื่อง-"

มานามิ ไทโกะ : "พยานยืนยันของพวกไทโกะสินะ"

คีโบ : "ใช่ครับ"

มานามิ ไทโกะ : "ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็...ไทโกะต้องขอโทษด้วยนะ เพราะว่าไทโกะอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดคนเดียว พยานอะไรนั่นน่ะ...ไม่มีหรอก"

เมกุมิ เรย์ : "อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือนะคะ"

มานามิ ไทโกะ : "ในเมื่อไทโกะไม่มีพยาน ไทโกะก็ต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัยอย่างนั้นสินะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ คนอย่างไทโกะจังไม่มีทางที่จะฆ่าใครหรอค่ะ อ้อ! แล้วก็...ตอนที่ฉัน คีโบคุง และมิโฮะจัง เดินมาเจอเธอระหว่างทางที่จะไปห้องอาหาร ไทโกะจังกำลังจะไปที่ไหนหรอคะ?"

มานามิ ไทโกะ : "อ๋อ! พอดีตอนเวลาประมาณ 6 โมงครึ่ง ไทโกะมาที่ห้องอาหารเพื่อทำกับข้าวให้ทุกคนน่ะ พอทำเสร็จแล้วก็เลยว่าจะออกไปตามทุกๆคน โดยเริ่มจากทาคุมิ ชิโอริ เคนตะ  และเรย์ ที่อยู่ห้อง Red room ไงล่ะ"

คีโบ : "เอ๋? คุณเมกุมิด้วยอย่างนั้นหรอครับ แต่ทำไมพวกผมไปเจอเธอที่โรงได้ล่ะครับ?"

เมกุมิ เรย์ : "เป็นเรื่องนั้น ก็เพราะว่าฉันขอตัวไปรอที่ห้องอาหารก่อน แต่ดันปวดท้องระหว่างทางก็เลยแวะเข้าห้องน้ำก่อนน่ะค่ะ กว่าจะมาถึงห้องอาหารก็ปาเข้าไปเกือบหนึ่งทุ่มแล้ว"

คีโบ : "เป็นแบบนี้เองสินะครับ"

"คำให้การของไทโกะ" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แล้วไทโกะจัง...อาหารที่เธอทำอยู่ไหนหรอคะ?"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "นั่นสิ...ฉันก็ว่าจะถามอยู่เหมือนกัน"

มานามิ ไทโกะ : "อยู่ในห้องครัวน่ะ ฮิเมะกับอัตสึโกะมีอะไรหรอ?"

โอริฮิเมะจังกับชิโนฮาระจังไม่ตอบ แต่กลับเดินตรงเข้าไปที่ห้องครัว ฉันคีโบคุงและไทโกะจังจึงตามสองคนนั้นไป 

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "ฉันขอเปิดก่อนนะ"

   ชิโนฮาระจังพูดพร้อมกับก้มหน้าก้มตากินผัดกระเพาในจานอย่างตั้งใจ ส่วนโอริฮิเมะจังก็ไล่ชิมอาหารไปเรื่อยๆจนครบทุกจาน 

เมกุมิ เรย์ : "เอ่อ...นี่พวกเรากำลังทำการสืบสวนอยู่นะคะ"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "ฉันก็กำลังช่วยสืบสวนอยู่นี่ไง"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉันก็ด้วยค่ะ"

คีโบ : "ช่วยตรงไหนครับเนี่ย?"

มานามิ ไทโกะ : "อย่างนี้นี่เอง...คงจะหิวกันล่ะสิ กองทัพต้องเดินด้วยท้องเพราะฉะนั้นเชิญตามสบายเลยนะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ขอบคุณมากค่ะ แต่ฉันต้องขอตัวไปตรวจสอบที่อื่นก่อนนะคะ"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "ถ้าอย่างนั้นฉันเหมาหมดเลยก็แล้วกัน"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แล้วแต่เลยค่ะ ไปกันเถอะเรย์จัง คีโบคุง"

พวกเราสองคนยังไม่ทันตอบอะไร ก็ถูกโอริฮิเมะจังลากออกมาเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้เนี่ย 

เมกุมิ เรย์ : "ดะ...เดี๋ยวก่อนสิโอริฮิเมะจัง"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ค่ะ^^"

เมกุมิ เรย์ : "ที่คุณไล่ชิมอาหารทุกจานแบบนั้นน่ะมีเรื่องอะไรรึเปล่าคะ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อ๋อ! ฉันก็แค่ตรวจสอบว่ามีคนวางยาพิษในอาหารรึเปล่านะค่ะ"

คีโบ : "เพราะเราไปเจอขวดยาพิษในห้องเก็บของสินะครับ"

เมกุมิ เรย์ : "ถ้าอย่างนั้นอาหารของไทโกะจังก็ปลอดภัยสินะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ใช่ค่ะ แถมอร่อยด้วย^^"

"อาหาร" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

คีโบ : แล้วเราจะไปที่ไหนกันต่อดีครับ?"

เมกุมิ เรย์ : "ก็..."

Red room

คิโยชิ ทาคุมิ : "โอ้! ไง! เมกุมิ คีโบ คาชิวากิ"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "มีอะไรจะให้เราช่วยรึเปล่าคะ?"

ฮิยามะ อายากะ : "อันยองฮาเซโยค่ะ"

ทาคาชิ จุนยะ : "ถ้าจะมาตรวจสอบว่าที่นี่มีอะไรรึเปล่าล่ะก็ ขอบอกเลยว่าเปล่าประโยชน์"

เมกุมิ เรย์ : "มะ...ไม่ใช่ค่ะ พวกเราแค่อยากจะสอบถามอะไรพวกคุณนิดหน่อยน่ะค่ะ"

คิโยชิ ทาคุมิ : "ถ้าจะถามว่าในตอนที่มิชิโอะตายฉันกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน ฉันก็ขอบอกเลยว่าฉันน่ะ...กำลังคุยอยู่กับฟุคาซาวะและเคนตะในนี้ยังไงล่ะ!!!"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "แล้วคุณจะพูดเสียงดังทำไมล่ะค่ะ!!!"

ฮิยามะ อายากะ : "พวกคุณสองคนก็เสียงดังกันทั้งคู่นั้นล่ะค่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฮะๆ คิโยชิคุงกับชิโอริจังเนี่ยเข้ากันได้ดีเลยนะ"

ฮิยามะ อายากะ : "ฉันก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ"

"คำให้การของคิโยชิ" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว 

คีโบ : "แล้วทาคาชิคุงกับคุณฮิยามะล่ะครับ?"

ทาคาชิ จุนยะ : "ฉันอยู่ในห้องคนเดียว รวมทั้งอิซานากิ ฮิเดโอะ เอโนโมโตะ และชิโนฮาระ"

ฮิยามะ อายากะ : "แล้วก็ฉันเห็นอามามิคุงเขาเดินอยู่แถวๆนั้นด้วยนะคะ"

เมกุมิ เรย์ : "เป็นอย่างที่อามามิคุงบอกพวกเราจริงๆด้วยแฮะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "คนที่อยู่ในห้องของตัวเองก็มีแค่นี้สินิคะ"

"ห้องพัก" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

เมกุมิ เรย์ : "ขอบคุณที่บอกนะคะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พวกเราไปสถานที่สุดท้ายกันเถอะค่ะ"

เมกุมิ เรย์/คีโบ : "สถานที่สุดท้าย?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ใช่ค่ะ"

ห้องพัก

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "มาถึงแล้ว"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อ๊ะ! นั่นพวกเจ้าหญิงนี่นา พอดีเลยพวกผมเจออะไรบางอย่างด้วยล่ะ"

   อิซานากิคุงวิ่งเข้ามาคว้ามือของโอริฮิเมะจัง แล้วพาไปหาเอโนโมโตะจัง เคนตะคุง ฮิเดโอะคุง และมิโฮะ ฉันกับคีโบคุงรีบตามไปทันที

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "มีอะไรอย่างนั้นหรอคะ?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "พวกเราเจอนี่ยังไงล่ะ"

   ฮิเดโอะคุงพูดพร้อมกับชี้ไปตรงกำแพงข้างหลังห้องพักที่เป็นรูโบ๋ขนาดพอที่คนสามมารถเข้าไปได้ ทำให้เราสามารถมองทะลุไปถึงห้องเก็บของที่อยู่ติดกัน

เมกุมิ เรย์ : "มีรูอยู่แบบนี้อยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่กันค่ะเนี่ย?"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ดิฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ รู้แค่ว่าในตอนแรกมันถูกปิดเอาไว้ด้วยวอเปเปอร์สีเขียว"

โอทากะ เคนตะ : "ใครกันนะที่จะทำให้เกิดรูโบ๋แบบนี้ได้น่ะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "จะเรื่องอะไรก็ช่างมันเถอะ แต่ต้องขอบคุณผมที่บังเอิญไปเจอมันเลยนะเนี่ย"

นานาเสะ มิโฮะ : "มั่ว! ฉันคนนี้ต่างหากล่ะที่เป็นคนเจอน่ะ!"

คีโบ : "เอ่อ...แล้วตกลงมันใครกันแน่ครับเนี่ย?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "อามามิเป็นคนเจอน่ะ แต่ตอนนี้หมอนั่นไปไหนแล้วก็ไม่รู้"

เมกุมิ เรย์ : "อย่างนี้เองสินะคะ"

"รูตรงกำแพง" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว 

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "โธ่! อย่าไปพูดความจริงแบบนั้นสิยูกิจัง"

นานาเสะ มิโฮะ : "เห็นด้วย"

 -ดิ่งด่อง ดองด๊อง-

โมนาคุมะ : "หมดเวลาทำการสืบสวนแล้ว ขอให้พวกแกทุกคนมารวมตัวกันที่ Red room นะบัดนาว!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ถึงเวลาของศาลชั้นเรียนแล้วสินะคะ"

เมกุมิ เรย์ : "ถ้าอย่างนั้น..."

"พวกเราก็ไปกันเถอะ!"

............................................................................................................................................

ไรท์เตอร์ : ในที่สุดก็จะเข้าสารชั้นเรียนแล้ว! คนร้ายที่ฆ่าโคสึเกะคุงคือใครกันแน่นะ!? แต่ก่อนหน้านั้น...ทำไมไรท์รู้สึกว่าตอนนี้มันมีฉากชวนจิ้นของรันทาโร่xโอริฮิเมะเยอะไปรึเปล่าเนี่ย? อืม...ช่างมันเถอะเนาะ ยังไงไรท์ก็ลงเรือคู่นี้เป็นคู่หลักอยู่แล้ว//โดนกองอวยรันทาโร่รุมกระทืบ!!! เอาเป็นว่าคิดเห็นยังไงก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ^^