(Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 1 My Fate Our Fate โอริฮิเมะ VS มาซาฮิโกะ ใครกันแน่คือผู้ต้องสงสัย (Class Trials)

   โอริฮิเมะจังกำลังจะช่วยพิสูจห์ว่าฉันไม่ใช่ฆาตกร ฉันเองก็จะต้องช่วยสนับสนุนคำพูดของเธอด้วยเหมือนกัน เอาล่ะ! ไม่ว่าจะยังไงก็ตามตอนนี้ฉันน่ะ...พร้อมที่จะต่อสู้กับความจริงแล้ว!!!

Nonstop Debate

อิซานากิ มาซาอิโกะ : "ฆาตกรที่ฆ่าโคสึจังน่ะ...คือเรย์จังอยู่แล้ว!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ทำไมเธอถึงมั่นใจขนาดนั้นล่ะคะ?"

อิซานากิ มาซาอิโกะ : "ก็เพราะว่าเรย์จังไม่มีพยานยืนยัน...ว่าตอนเวลาประมาณ 6 โมงเย็นเธอทำอะไรอยู่ที่ไหนน่ะสิ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ตอนนั้นเธอบอกกับฉันว่า...เธอกำลังเข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ"

อิซานากิ มาซาอิโกะ : "แต่เรย์จังอาจจะโกหกก็ได้นี่...จริงไหม?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เธอพูดความจริง"

อิซานากิ มาซาอิโกะ : "ใครเป็นพยานได้ล่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉันเนี่ยแหละ...เป็นพยานของเรย์จัง"

"ฉันเห็นด้วยกับเธอนะ!"

ฉันยิ่งกระสุนความจริง 'คำให้การของโอริฮิเมะ' เพื่อนสนับสนุนคำพูดของเธอ

Break!!!

เมกุมิ เรย์ : "ใช่แล้วล่ะ! โอริฮิเมะจังสามารถเป็นพยานยืนยันที่อยู่ให้ฉันได้"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ยังไง?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ก็ตอนที่ฉันออกไปเข้าห้องน้ำ ห้องแรกมันล็อกอยู่...ฉันก็เลยต้องไปเข้าห้องถัดไปแทนยังไงล่ะคะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "แล้ว..."

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แล้วคนที่จะเข้าห้องห้องน้ำในตอนนั้นได้ก็คงจะมีแค่เรย์จังเท่านั้นแหละค่ะ เพราะเธอเป็นคนเดียวที่ให้การว่าตัวเองไปที่ห้องน้ำ"

มานามิ ไทโกะ : "ถ้าอย่างนั้นเรย์ก็ไม่ใช่คนร้ายสินะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "โอเค...ผมผิดเองแหละที่คิดว่าเรย์จังน่าสงสัย"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "ยอมรับผิดง่ายดีนี่คะ"

คีโบ : "จบง่ายไปไหมครับ?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "นี่เมกุมิ...ฉันมีอะไรอยากจะถามเธอหน่อยน่ะ"

เมกุมิ เรย์ : "อะไรหรอคะ?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "นอกจากท่อเหล็กแล้ว...พวกเธอเจออะไรในห้องเก็บของอีกรึเปล่า?"

เมกุมิ เรย์ : "สิ่งที่เจอนอกจากนี้ก็คงจะเป็นขวดยาพิษที่แตกอยู่ไม่ไกลจากท่อเหล็กน่ะค่ะ แต่ก็คงไม่มีอะไรหรอก...เพราะว่ามันอาจจะบังเอิญตกลงมาในตอนที่คนร้ายหยิบท่อเหล็กก็ได้นะคะ"

ทาคาชิ จุนยะ : "ฉันว่าก่อนที่เราจะเอาแต่โทษคนโน้นคนนี้ว่าเป็นฆาตกร เราควรจะรู้ให้ได้ก่อนไหม? ว่าทำไมศพของมิชิโอะถึงมาอยู่ตรงทางเดิน"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "คนร้ายลากศพเขาออกมารึเปล่าคะ?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "ผมว่าไม่ใช่หรอก เพราะถ้าเขาฆ่ามิชิโอะแล้ว...ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเคลื่อนย้ายศพอีก"

นานาเสะ มิโฮะ : "แล้วทำไมศพมันถึงมาอยู่ตรงเดินได้ล่ะ!?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ถ้าอย่างนั้นก็มีความเป็นไปได้เดียว..."

คิโยชิ ทาคุมิ : "แล้วมันอะไรกันล่ะ ไอความเป็นไปได้เดียวที่เธอพูดน่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "มิชิโอะคุง...เขาออกมาเองยังไงล่ะคะ"

สีหน้าและน้ำเสียงของโอริฮิเมะจังในตอนนี้ชวนให้บรรยากาศภายในศาลชั้นเรียนน่าขนลุกแปลกๆ

คิโยชิ ทาคุมิ : "ว๊ากกก~!!! ผีหลอก~!!!"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "นี่คุณเสียงดังอีกแล้วนะค้าาา~!!!"

ฮิยามะ อายากะ : "แต่คุณก็เสียงดังไม่ใช่รึไงคะ"

อามามิ รันทาโร่ : "ผมเห็นด้วยกับคุณคาชิวากินะ"

เมกุมิ เรย์ : "โคสึเกะคุงเขาออกมาเองอย่างนั้นหรอ?"

จะว่าไปแล้ว...ฉันก็มีหลักฐานด้วยนี่นา

- รอยเลือด

-หอพัก

-คำให้การของไทโกะ

"ใช่แล้ว!"

เมกุมิ เรย์ : "รอยเลือดยังไงล่ะ!"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "รอยเลือดอย่างนั้นหรอคะ?"

เมกุมิ เรย์ : "ใช่แล้วค่ะ! มันมีรอยเลือดที่หยดเป็นทางจากศพของโคสึเกะคุงไปจนถึงห้องเก็บของอยู่ เขาอาจจะพยายามพยุงตัวเองออกมาจากห้องเก็บของเพื่อมาขอความช่วยเหลือ แต่ว่า..."

   ฉันหยุดพูดไป...โคสึเกะคุงคงจะทรมานมาก ที่ไม่มีใครได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเขาเลย ถ้าตอนนั้นฉันอยู่กับเขาด้วยล่ะก็...เขาคงจะไม่ต้องจากไปอย่างโดดเดี่ยวแบบนี้

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อย่างนี้นี่เอง...ทีนี้ผมก็พอจะเดาออกแล้วล่ะนะ ว่าใครฆ่าโคสึจังน่ะ"

คีโบ : "หวังว่าคงจะไม่โทษคนอื่นไปมั่วๆอีกนะครับ"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "เราเชื่อคำพูดของหมอนี่ไม่เคยได้เลยซักครั้งอะ"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "ไหนนายลองพูดมาสิอิซานากิ ว่านายสงสัยใคร?"

นานาเสะ มิโฮะ : "นายเชื่อหมอนั่นด้วยรึไง?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "เปล่าหรอก...ผมแค่คิดว่าเราควรจะฟังความคิดเห็นของทุกๆด้วยน่ะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "แหม...ยูกิจังเนี่ยใจดีจังน้า~ ผิดกับคนบางคนแถวนี้ลิบลับเลย"

นานาเสะ มิโฮะ : "หุบปากไปย่ะ! ไอเด็กขี้ตอแหล!"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เอาล่ะ...คนที่ผมสงสัยก็คือคนที่เป็นพยานให้คนอื่นได้ แต่ตัวเองกลับไปมีพยานแทนน่ะสิ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "คือฉันสินะคะ"

เมกุมิ เรย์ : "!!!!!"

ทุกคนต่างหันมามองที่โอริฮิเมะจังเป็นตาเดียว 

อิซานากิ าซาฮิโกะ : "ปิ๊งป๊อง! ถั่วต้มแล้วคราบบบ~"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "จะบ้าหรอคะ!? คนร้ายน่ะ...ต้องไม่ใช่คาชิวากิจังอยู่แล้ว! ผู้ชายง่าวๆอย่างคุณก็เอาแต่โทษผู้หญิงไปเลื่อยนั่นแหละ!"

ทาคาชิ จุนยะ : "แต่ฉันว่าคาชิวากิก็น่าสงสัยอยู่นะ เพราะไม่มีใครเห็นเธอเลยจริงไหม? ถ้าเธอไม่ใช่คนร้ายจริงๆก็บอกพวกเราสิ ว่าหลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จแล้วเธอไปไหนต่อ"

คีโบ : "เธอก็กลับมาหาพวกผมที่ห้องพัฒนาทักษะของคุณนานาเสะไงครับ"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "แล้วคุณคีโบบอกได้ไหมคะ? ว่าเธอแยกกับพวกคุณไปนานาเท่าไหร่?"

คีโบ : "เอ่อ...ก็ประมาณ 50 นาที เกื่อบๆ 1 ชั่วโมงน่ะครับ"

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "นั่นมันก็นานอยู่นะ"

มานามิ ไทโกะ : "นานพอที่จะทำอะไรบางอย่างได้เลยล่ะ..."

ฮิยามะ อายากะ : "มะ...มีอะไรจะพูดไหมคะคุณคาชิวากิ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "................."

โอทากะ เคนตะ : "ทะ...ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะครับ ระ...หรือว่าเป็นคุณจริงๆ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ทีนี้เชื่อผมกันรึยัง? เจ้าหญิงน่ะ...น่าสงสัยที่สุดแล้ว"

อามามิ รันทาโร่ : "ไม่..."

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หะ...หา?"

อามามิ รันทาโร่ : "ผมไม่คิดว่าคุณคาชิวากิจะเป็นฆาตกรหรอกนะ"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "ผมก็เหมือนกัน เธอน่ะ...ไม่มีพยานก็จริง แต่เราก็ยังไม่มีหลักฐานที่บ่งบอกว่าคาชิวากิเป็นฆาตกรเลยนี่"

นานาเสะ มิโฮะ : "ฉันเชื่อใจเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยประถม มากกว่าคนแปลกหน้าที่เพิ่งเจอกันไม่กี่วันอย่างแก! เขาใจไหมอิซานาก!?"

คิโยชิ ทาคุมิ : "ฉันเองก็เชื่อใจคาชิวากิเหมือนกัน คนสวยไม่น่าจะโหดร้ายถึงขนาดเป็นฆาตกรได้หรอกน่า!"

(ไรท์//นี่คือเหตุผลของนายอย่างนั้นหรอทาคุมิ!?)

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "ส่วนฉันก็ต้องเข้าข้างผู้หญิงด้วยกันอยู่แล้วค่ะ!"

คีโบ : "ผมเองก็คิดว่าคุณคาชิวากิไม่ทำเรื่องแบบนั้นหรอกครับ"

เมกุมิ เรย์ : "ใช่แล้ว! เธอต้องไม่ใช่ฆาตการแน่! ตอนที่ฉันถูกสงสัย...โอริฮิเมะจังก็ช่วยพิสูจห์ว่าฉันไม่ใช่คนร้าย คราวนี้ถึงตาฉันช่วยเธอบ้างแล้ว!!!

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "รู้สึกว่าเราจะแยกกันออกเป็น 2 ฝ่ายสินะคะ"

โมโนคุมะ : "เดี๋ยวก่อน!!!"

เมกุมิ เรย์ : "หา!?"

โมโนคุมะ : "เมื่อกี๊แกพูดว่า 'แยก' อย่างสินะ"

คิโยชิ ทาคุมิ : "แล้วมันทำไมล่ะฟะ!?"

โมโนคุมะ : "พวกแกคอยดูนี่ไว้ให้ดีก็แล้วกัน"

   พูดจบ...โมโนคุมะก็เอากุญแจในมือไขอะไรซักอย่าง แล้วหลังจากนั้น...ศาลชั้นเรียนก็เริ่มลอยตัวขึ้น ฉันตกใจจนเกือบหงายหลังตกลงไป แต่โชคดีที่ที่จับแท่นยืนไว้ทัน จากนี้ไปฉันคงจะต้องให้คนอื่นๆที่อยู่ฝ่ายเดียวกันช่วยแล้ว เพราะมันก็คือ 'การโต้เถียงแบบกลุ่ม'

.......................................................................................................................................................................

ไรเตอร์ : ไรท์มี 3 คำสั้นๆ จะมอบให้กับมาซาฮิโกะคุงค่ะ^^ เด็ก-เป-รต!!! ต่อจากเรย์จังก็มาสงสัยฮิเมะจังเจ้าหญิงของเราอย่างนั้นหรอ!? คงจะต้องฝากความหวังไว้ที่เรย์จัง รันทาโร่คุง ยูกิคุง คีโบคุง มิโฮะจัง และก็ชิโอริจังซะแล้วล่ะค่ะ!

ทาคุมิ : เฮ้ย! แล้วฉันล่ะ!? 

ไรท์เตอร์ : ก็เหตุผลของนายมัน...

ทาคุมิ : เหตุผลของฉันมันผิดตรงไหนฟะ!? ฉันก็แค่คิดว่าคนสวยคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกน่า

ไรท์เตอร์ : ช่วยแสดงความคิดเห็นกันด้วยนะคะ บ๊ายบาย~^^

ทาคุมิ : นี่! อย่าเมินกันสิฟ้าาา~!!!