(Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

ลำดับตอนที่ #20 : Chapter 1 My Fate Our Fate เหตุผลที่ยังเชื่อมั่น (Class Trials)

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ผมน่ะ...แอบไปจิ๊กสุดของทุกคนมานะ ทีนี้เราก็เทียบลายมือได้แล้วใช่ไหมล่ะ"

เมกุมิ เรย์ : "ถ้าอย่างนั้นก็รีบๆเริ่มเลยค่ะ"

   ฉันเร่งอิซานากิคุง แล้วเขาก็เริ่มเทียบลายมือไปทีละเล่มๆจนครบ .....จนถึงตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคนร้ายน่ะคือใคร ฉันและทุกๆคนจ้องมองไปที่'คนๆนั้น' คนที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงช่องที่8 ตรงกันข้ามกับฉัน 

เมกุมิ เรย์ : "คนร้ายที่ฆ่าโคสึเกะคุงก็คือ...!!!"

ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดชื่อของคนร้ายออกไป

เมกุมิ เรย์ : "ฮิยามะ อายกะจัง!!!"

ฮิยามะ อายากะ : "!!!!!"

พอฉันพูดไปแบบนั้น...ฮิยามะจังก็มีอาการสะดุ้งตกใจเล็กน้อย เธอหน้าซีดตัวสั่นยกมือขึ้นกอดตัวเองแน่น

ฮิยามะ อายากะ : "ฉะ...ฉัน...คือฉัน"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "แหม...กลัวอย่างนั้นหรออายะจัง? ถึงเธอจะมาแกล้งเป็นลมตอนนี้มันก็ไม่ได้ผลหรอกนะ"

คีโบ : "จากการคำนาณของผมแล้ว...ลายมือขอคุณฮิยามะตรงกับข้อความในกระดาษแผ่นนั้น 100% ครับ"

คิโยชิ ทาคุมิ : "ฮะ...ฮิยามะเป็นร้ายจริงๆหรอเนี่ย?"

ทาคาชิ จุนยะ : "ดูจากท่าทางของเธอตอนนี้ก็คงจะใช่แล้วล่ะ"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "มีอะไรจะพูดไหมค่ะ?"

นานาเสะ มิโฮะ : "ไม่ถามมากหรอกน่า! เป็นยัยนั่นอยู่แล้ว! ก็ลายมือเล่นเหมือนกันซะขนานนั้นน่ะ"

มานามิ ไทโกะ : "อายากะตัวสั่นใหญ่เลย ใครก็ได้ช่วยไปตามหลวงพี่เท่งมาทีสิ"

(ไรท์//อายากะจังเขาไม่ได้ถูกผีเข้าซะหน่อยนะ! มันใช่เวลามาเล่นมุขไหมเนี่ยไทโกะจัง!)

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "อะ...อาจจะมีการเข้าใจผิดอะไรก็ได้ ฮิยามะคงจะไม่ใช้ฆาตกรหรอกน่า"

ชิโนฮาระจังพูดขึ้นมา เธอคงอยากจะปกป้องฮิยามะจังสินะ แต่ว่า...เธอคนนั้นน่ะฆ่าโคสึเกะคุง มันคือความจริงไม่ใช่คำโกหก 

โอทากะ เคนตะ : "เคนตะก็คิดว่าคนที่ขี้กลัวอย่างคุณฮิยามะไม่น่าจะฆ่าใครได้เหมือนกันนะครับ"

เมกุมิ เรย์ : "นี่...ฟังนะชิโนฮาระจัง เคนตะคุง ฮิยามะจังน่ะ-" 

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ไม่เป็นไรหรอกน่าเรย์จัง"

เมกุมิ เรย์ : "เอ๋?"

   อยู่ดีๆโอริฮิเมะจังก็พูดแทรกฉันขึ้นมา น้ำเสียงของเธอในตอนนี้มัน...ดูอ่อนโยนผิดปกติ ถึงเราจะรู้จักกันมาตั้งแต่อยู่ประถม แต่ฉันก็ไ่เคยเดาความคิดหรืออารมณ์ของโอริฮิเมะจังได้เลยซักครั้ง ตอนนี้ก็เช่นกัน...

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ที่พวกเขาพูดมาแบบนั้นก็เพราะเชื่อมั่นในตัวของฮิยามะไม่ใช่หรอคะ? ฉันเองก็เชื่อมั่นเหมือนกันค่ะ..."

เมกุมิ เรย์ : "ชะ...เชื่อมั่น? มะ...หมายความว่ายังไง?"

ควชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฮิยามะ อายากะคือฆาตกรที่ฆ่ามิชิโอะคุงก็จริง แต่เธอก็ถือว่าเป็นเหยื่อของโมโนคุมะด้วยเหมือนกันค่ะ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม...ฉันถึงยังเชื่อมั่นในตัวเธอ"

คำพูดของโอริฮิเมะจังทำเอาทุกคนในศาลชั้นเรียนเงียบไปตามๆกัน ...จริงสินะ ฮิยามะจังน่ะ...ก็ถือว่าเป็นเหยื่อของโมโนคุมะ พวกเราไม่สามารถเรียกได้เต็มปากว่าเธอเป็นฆาตกรจริงๆ...

ฮิยามะ อายากะ : "ชะ...เชื่อมั่นในตัวฉันอย่างนั้นหรอคะ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "........."

ฮิยามะ อายากะ : "ทำไม...ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้น ทำไมคุณถึงบอกว่าเชื่อใจคนอย่างฉันกันค่ะ!!!"

ฮิยามะจังพยายามจะทำหน้าตาให้ดูเหมือนว่าเธอกำลังโกรธอยู่ แต่น้ำตากลับไหลรินออกมาไม่ขาดสาย

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "นี่เรย์จัง...ฉันฝากเธอช่วยอธิบายแทนทีนะคะ"

เมกุมิ เรย์ : "อ้าว! ดะ...เดี๋ยวสิ! ทำไมเป็นฉันล่ะคะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : ".....^^"

   โอริฮิเมะจังได้แต่ยิ้มเป็นกำลังใจให้ฉัน นี่ตกลงเธอเอาจริงอย่างนั้นหรอเนี่ย!? แต่ทำไมถึงต้องเป็นฉันด้วยล่ะคะโอริฮิเมะจางงง!!! ฮือ... T^T

Panic Talk Action

ตอนนี้ฉันกำลังเถียงกับฮิยามะจัง มันเหมือนกับว่าเธอเป็นเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์แห่งกรุงโซ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็จะเป็นราชินีที่อยู่เหนือยิ่งกว่าให้ดู!!!

ฮิยามะ อายากะ : "ฉันน่ะ...คือคนที่ฆ่ามิชิโอะคุงนะ แต่ทำไม...ทำไมคุณถึงยังเชื่อมั่นในตัวฉันอยู่อีกล่ะ?"

เหตุผลที่เรายังเชื่อมั่น...ใช่แล้ว นั่นก็เพราะว่า...

'ฆ่าตัวตาย'

"ฉันไม่มีทางที่จะยอมแพ้เด็ดขาด!!!"

"กรี๊ดดดดด!!!!!"

Break!!!

เมกุมิ เรย์ : "เพราะความจริงแล้วเธอน่ะไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าโคสึเกะคุง แต่ตั้งใจจะฆ่าตัวตายต่างหากล่ะ!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ใช่แล้วล่ะค่ะ การที่เธอปัดท่อเหล็กลงไปใส่เขาไม่ใช่เพราะอยากจะฆ่า แต่แค่จะไล่เขาออกไปให้พ้นแค่นั้น..."

ฮิยามะ อายากะ : "คะ...คุณรู้...ได้ยังไง?"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "แค่อ่านข้อความในกระดาษพวกเราก็รู้แล้วล่ะ"

อามามิ รันทาโร่ : "เรื่องนี้น่ะมันเดาได้ง่ายจะตายไป"

ฮิยามะ อายากะ : "อย่างนี้เองหรอคะ...พวกคุณนี่...แย่จริงๆเลยนะคะ"

   ถึงเธอจะพูดไปแบบนั้น แต่ว่า...ฉันสังเกตเห็นว่าเธอกำลังยิ้มน้อยๆอยู่ ฮิยามะจังคงจะรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างแล้วสินะ

เมกุมิ เรย์ : "ขอให้ฉันสรุปคดีนี้นะคะ"

ฮิยามะ อายากะ : "ค่ะ..."

Closing Argument

"และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด!!!"

.......................................................................................................................................................

ไรท์เตอร์ : ตัดฉับ!!! เอาไว้มาฟังเรย์จังสรุปคดี และเริ่มการประหารสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายครูสอนภาษาเกาหลีกันตอนหน้านะคะ เอ...ทำไมตอนนี้ไรท์รู้สึกสงสารอายากะจังเลยแฮะ...แต่ยังไงเธอก็ฆ่าคนไปแล้วอะเนาะ รีดเดอร์ทุกท่านอย่าลืมมาแสดงความคิดเห็นกันเยอะๆนะค้าาา ไปล่ะ...บ๊ายบาย^^