(Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

ลำดับตอนที่ #27 : Chapter 2 Dead or lie? เริ่มการสืบสวน กับศพที่น่าสยอง (investigate)

-ดิ่งด่อง ดองด่อง-

โมโนคุมะ : “ประกาศพบศพ ขอให้นักเรียนทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องพัฒนาทักษะของสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแข่งรถ”

เมกุมิ เรย์ : “มะ...ไม่จริง...นั่นมัน...ทาคาชิคุงอย่างนั้นหรอ...”

มานามิ ไทโกะ : “จะ...จุนยะ...ตายแล้ว...เขา...ตายแล้ว...”

คีโบ : “โกหกใช่ไหมครับเนี่ย!!!”

เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่รู้ และในที่สุด...ทุกคนก็มารวมตัวกันที่นี่

คิโยชิ ทาคุมิ : “เฮ้ย! ทาคาชิ! ตะ...แต่ว่าทำไมกันล่ะ!?”

ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : “กรี๊ดดด~!!!”

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : “ห้ามมองนะคะอัตจัง!”

ชิโอริจังพูดพลางเอามือไปปิดตาของชิโนฮาระจัง

เอโนโมโตะ มินาโกะ : “ใครกันที่ทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ได้ลงคอกันคะ”

โอทากะ เคนตะ : “นะ...นั่นหัวของทาคาชิคุงอย่างนั้นหรอครับ!?”

นานาเสะ มิโฮะ : “หะ...หัว หัวของหมอนั่น!!!”

ฮิเดโอะ ยูกิ : “ใจเย็นก่อนนานาเสะ ตั้งสติก่อนสิ”

นานาเสะ มิโฮะ : “ยะ...ยูกิ!!!”

มิโฮะที่กำลังยืนตัวสั่นอยู่ พอเห็นฮิเดโอะคุงก็รีบพุ่งเข้าไปกอดทันที ก่อนจะพึมพำเรื่องหัวของทาคาชิคุงซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น

ฮิเดโอะ ยูกิ : “ผมว่านานาเสะคงจะไม่ไหวแน่ๆ”

เมกุมิ เรย์ : “ถะ...ถ้าอย่างนั้น ฮิเดโอะคุงก็พาเธอไปที่อื่นก่อนก็แล้วกันนะ”

ฮิเดโอะ ยูกิ : “ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน”

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : “มันเกิดอะไรหรอ? ฮะ...จะ...จุนยะจัง!”

   อิซานากิคุงที่เพิ่งมาถึง พอเห็นสภาพศพของทาคาชิคุงแล้วก็มีท่าทางที่ตกใจมากๆ มากซะจนเราสามารถรู้ได้เลยว่ามันแค่เพียงการเสแสร้งแกล้งทำของเขาเท่านั้น

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : “อ๊ะ...หัวนั่นมัน...อย่าบอกนะว่า!”

โอริฮิเมะจังที่เดินมาพร้อมอามามิคุง  รีบวิ่งตรงไปที่หัวของทาคาชิคุงทันที!

อามามิ รันทาโร่ : "จะทำอะไรน่ะคุณคาชิวากิ?"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : “อย่างที่คิดเอาไว้เลย...แต่ว่าก่อนอื่นก็ต้อง..."

แล้วเธอก็พูดในสิ่งที่พวกเราไม่คาดคิดออกมา...

อามามิ รันทาโร่ : "หวังว่าคุณคงจะไม่-"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เราจะต้องถอดหมวกกันน็อคของเขาออกก่อน"

เมกุมิ เรย์ : "หะ...หา? ห๊าาาาา!!!??"

อามามิ รันทาโร่ : "เป็นอย่างที่ผมคิดจริงๆด้วย=="

โมโนคุมะ : "อุปุปุปุ...รู้สึกว่าจะมีคนบอกว่า'ถอดหมวกกันน็อค'อย่างนั้นสินะ ใจกล้าดีนี่"

คีโบ : "นี่คุณอีกแล้วหรอครับเนี่ย"

โมโนคุมะ : "ถามอะไรแปลกๆ ถ้าไม่มีฉันก็ไม่มีดันกันรอนปะสิฟะ!"

เมกุมิ เรย์ : "แล้วที่นายโผล่มาแบบนี้ เพราะโมโนคุมะไฟล์สินะ ถ้าอย่างนั้นก็รีบๆส่งมาแล้วจะไปไหนก็ไปเลย!"

โมโนคุมะ : "โห...นี่มันช่างสิ้นหวังซะจริงๆที่โดนสาวน่ารักๆพูดแบบนี้ใส่เนี่ย...สิ้นหวังสุดๆ!!!"

ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "เลิกลีลาแล้วทำตามที่เมกุมิจังบอกเถอะค่ะ!"

โมโนคุมะ : "ก็ได้ๆ พวกแกนี่ชอบสั่งจังเลยน่า!"

-โมโนคุมะไฟล์ได้ถูกอัพเดทมายังโมโนแพดของคุณแล้ว-

investigate

โมโนคุมะไฟล์ #2

ผู้ตาย : ทาคาชิ จุนยะ  สุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแข่งรถ

สาเหตุการตาย : ศีรษะโดนกระแทรกอย่างรุนแรง

เวลาตาย : 6.12 น.

สถานที่ : ห้องพัฒนาทักษะของสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแข่งรถ

"โมโนคุมะไฟล์#2" ได้ถูกเพิ่มเขามาในกระสุนความจริงเรียบร้อยแล้ว

เมกุมิ เรย์ : "ศีรษะโดนกระแทรกอย่างรุนแรงอย่างนั้นหรอ?"

โมโนคุมะ : "แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหม ฉันไปก่อนนะ...บายคุมะ!"

มานามิ ไทโกะ : "แล้วคนร้ายจะฆ่าจุนด้วยการเอาหัวเขากระแทรกได้ยังไงล่ะ? ในเมื่อจุนยะใส่หมวกกันน็อคไว้ตลอดเวลาน่ะ แถมที่หมวกกันน็อคของเขาก็ไม่มีรอยแตกเลยด้วย"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉันถึงได้บอกให้เราถอดหมวกกันน็อคของเขาออกก่อนยังไงล่ะคะ มีใครสนใจจะมาช่วยกันบ้างไหม?"

ทุกคน : "Nooooo~~~!!!!!"

   ทุกคนพร้อมใจกันประสานเสียงปฏิเสธคำชวนของโอริฮิเมะจังทันที ทำให้เธอมีแววตาที่เปลี่ยนไป...และกวาดตามองไปรอบๆราวกับว่ากำลังจะหาเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย นะโมๆๆๆ ขออย่าให้เป็นลูกช้างด้วยเถอะค่าาา~! สาธุ เพี้ยง!

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เลือกได้แล้วค่ะ"

ทุกคน : "อึก!!!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "มาช่วยหน่อยสิคะ...อิซานากิคุง^^"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อะ...เอ๋! ทำไมถึงเป็นผมล่ะ!? ไม่เอาอ่ะ! ผมกลัว!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "โกหก...เธอน่ะไม่มีท่าทางกลัวเลยซักนิด ฉันดูออกนะคะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เอ๋~ ผมก็นึกว่าจะไม่รู้ซะอีก"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "รีบๆมาช่วยกันเถอะค่ะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "คราบ~"

   หลังจากนั้นโอริฮิเมะจังกับอิซานากิคุงก็ช่วยกันถอดหมวกกันน็อคออกจากหัวของศพทาคาชิคุง 2คนนั้นพยายามกันอยู่ซักพัก และในที่สุด...พวกเขาก็ทำสำเร็จ

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เฮ้อ...ถอดออกซะที จุนยะจังเนี่ยใส่หมวกกันน็อคแน่นจังเลยนะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อ๊ะ...มีรอยแผลอยู่ที่ห้วของเขาจริงๆด้วยค่ะ ทุกคนมา-"

ทุกคน : "อ้วกกกกก~~~!!!!!"

ทุกคนรวมถึงฉันด้วย ถึงกับพากันอาเจียนออกมา

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เอ่อ...ถ้าอย่างนั้นไม่ต้อมาดูก็ได้ค่ะ"

อามามิ รันทาโร่ : "ผมว่าดูจากสภาพแล้วทุกคนคงจะไม่ไหวกันนะ"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "ผมก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "ศพของคุณทาคาชิคงจะน่ากลัวเกินไปสำหรับพวกน่ะค่ะ"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ช่วยไม่ได้นะคะ ถ้าอย่างนั้นเรย์จั-"

เมกุมิ เรย์ : "อ้วกกก~!!!"

ฉันยังคงอาเจียนออกมาไม่หยุด ก็ให้ทำไงได้ล่ะ...ศพมันน่าสยองนี่นา!

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แม้แต่เรย์จังก็ไม่ไหวอย่างนั้นหรอคะเนี่ย"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อุ้ย! มือลั่น!"

   พูดจบ...อิซานากิคุงก็โยนหัวของทาคาชิคุงมาทางพวกเราทันที! แน่นอนว่าพวกเรารีบกระโดดหนีกันอย่างไว! บางคนก็หัวโขกเสาบ้าง กระโดดที่เดียวออกนอกห้อง และฉันเป็นอย่างหลัง(กระโดดทีเดียวออกนอกห้อง) กรี๊ดดด~!!! นี่เขาคิดจะเล่นอะไรเนี่ย!?

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "คิกคิกคิก"

เขาหัวเราะชอบใจออกมา หน่อย! อิซานากิคุง! บังอาจมากนะที่มาแกล้งพวกเราแบบนี้น่ะ!

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ทำอะไรของเธอน่ะอิซานากิคุง..."

   โอริฮิเมะพูดพร้อมกับทำหน้าตาน่ากลัว เธอคงไม่พอใจที่อิซานากิคุงเอาหลักฐานชิ้นสำคัญไปโยนเล่นแบบนี้ ดีล่ะ! โอริฮิเมะจังจัดการเลย!!!

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อะ...เอ่อ ใจเย็นๆก่อนนะเจ้าหญิง"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เมื่อไหร่เธอจะเลิกดื้อซักทีค้าาา~!!!"

เธอบิดหูซ้ายของเขาอย่างแรง! แบบนั้นแหละโอริฮิเมะจัง!

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "โอ๊ย! เจ็บ! เจ็บ! เจ็บ! หูผมจะขาดอยู่แล้วนะ! ปล่อยผมเถอะเจ้าหญิง!"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "นี่แค่เบาะๆนะคะ ถ้าเธอยังไม่เลิกดื้อล่ะก็...เจอหนักกว่านี้แน่ค่ะ!"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "คราบๆ อูย~เจ็บ"

อิซานากิคุงพูดพลางจับหูข้างที่เพิ่งโดนบิดไป

เมกุมิ เรย์ : "ฉะ...ฉันขอแยกไปทำการสืบสวนที่อื่นนะคะ"

ทุกคน : "เราไปด้วย!"

อามามิ รันทาโร่ : "ตามสบาย"

ฮิเดโอะ ยูกิ : "แล้วแต่เลย"

เอโนโมโตะ มินาโกะ : "แล้วเจอกันนะคะ"

อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "บายน้า~"

คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "เราเองก็าเริ่มสืบสวนกันบ้างเถอะนะคะ"

   ต้องขอโทษด้วยนะโอริฮิเมะจัง ทั้งๆที่ในห้องพัฒนาทักษะของสุดยอดนักเรียนมัธยมปลายนักแข่งรถน่าจะมีหลักฐานมากที่สุดแท้ๆ แต่ว่าฉันไม่ไหวจริงๆน่ะ ไว้ฉันจะมาถามข้อมูลกับเธอที่หลังก็แล้วกันนะ ส่วนตอนนี้...

ทุกคน : "อ้วกกกกก~~~!!!"

พวกเราขอไปสงบสติอารมณ์ก่อนก็แล้วกัน...

..........................................................................................................................................................

ไรท์เตอร์ : คนที่ตายก็คือจุนยะคุงนั่นเองค่ะ ตอนนี้เรียกได้ว่าเป็นสืบสวนที่รั่วๆนิดนึง(มั้ง) ฮิเมะจังเองก็ใจกล้าแบบสุดๆ มาซาฮิโกะคุงนี่ก็ยังป่วนแบบเดิม รันทาโร่คุง ยูกิคุง และมินาโกะจัง มาแบบนิ่งๆไม่ตื่นตูม ส่วนเรย์จังกับคนอื่นๆที่เหลือก็...ถึงกับอ้วกกันเลยทีเดียวเชียว =v= แต่เอาเป็นว่าคิดเห็นยังไงก็ช่วยแสดงความคิดเห็นกันเอาไว้ด้วยนะคะ