ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

    ลำดับตอนที่ #33 : Chapter 2 Dead or lie? บอกความจริงมา!!! โอริฮิเมะเดือดถึงขีดสุด! (Class Trials)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 110
      4
      11 ก.พ. 61

    โมโนคมะ : "ในเมื่อพวกแกแยกออกเป็นสองฝ่าย ก็ถึงเวลาที่ต้องใช้ไอนี่แล้วสินะ"

       พูดจบ...โมโนคุมะก็เอากุญแจในมือไขอะไรซักอย่าง แล้วหลังจากนั้น...ศาลชั้นเรียนก็เริ่มลอยตัวขึ้นเหมือครั้งก่อนไม่มีผิด มันจะเริ่มอีกครั้งแล้วสินะ...การโต้เถียงแบบกลุ่มน่ะ


    Scrum Debate

    หัวข้อ : อิซานากิฆ่าทาคาชิ?

    ทีม 1 อิซานากิฆ่าทาคาชิ

    -อิซานากิ มาซาฮิโกะ

    -ชิโนฮาระ อัตสึโกะ

    -เอโนโมโตะ มินาโกะ

    -โอทากะ เคนตะ

    -มานามิ ไทโกะ

    -ฟุคาซาวะ ชิโอริ

    ทีม 2 อิซานากิไม่ได้ฆ่าทาคาชิ

    -เมกุมิ เรย์

    -คาชิวากิ โอริฮิเมะ

    -อามามิ รันทาโร่

    -คีโบ

    -คิโยชิ ทาคุมิ

    -นานาเสะ มิโฮะ

    -ฮิเดโอะ ยูกิ

     Scrum Debate Start!!!


    ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "อิซานากิเป็นฆาตกร!"

    "คีโบคุง!"

    คีโบ : "เรายังไม่ควรด่วนสรุปว่าเขาเป็นฆาตกรนะครับ"

    ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "แต่หลักฐานทุกอย่างมันชี้ไปที่เขานะคะ"

    "ฮิเดโอะคุง!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ไม่ใช่ทุกอย่างหรอก...มันก็แค่หลักฐานบางอย่างเท่านั้น"

    มานามิ ไทโกะ : "แต่เศษผ้านั่นเป็นของมาซาฮิโกะนี่"

    "อามามิคุง!"

    อามามิ รันทาโร่ : "มันก็แค่เศษผ้า เรายังหาข้อพิสูจห์ไม่ได้หรอกว่าเขาจะเป็นคนทำจริงๆ"

    โอทากะ เคนตะ : "แต่ว่าเขาก็ยอมรับเองนะครับว่าเป็นคนทำ"

    "คิโยชิคุง!"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "หมอนั่นแค่ยอมรับว่าเป็นคนตัดหัว แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นคนฆ่าเฟ้ย!"

    เอโนโมโตะ มินาโกะ : "แต่การตัดหัวมันก็ทำให้เขาตายนะคะ"

    "โอริฮิเมะจัง!"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ไม่ใช่หรอกค่ะ ทาคาชิคุงเขาโดนตัดหัวหลังจากที่ตายแล้วต่างหากล่ะคะ"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ไม่เอาน่า~ ยอมรับความจริงกันได้แล้วนะ"

    "ฉันลุยเอง!"

    เมกุมิ เรย์ : "เดี๋ยวเราได้รู้กัน ว่าอันไหนคือความความจริง!"

    "นี่คือคำตอบของพวกเรา!!!"

    Break!!!

    เมกุมิ เรย์ : "อิซานากิคุง! บอกความจริงกับพวกเรามาเถอะนะ!"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "ใช่แล้ว! ตอนนี้ชีวิตของพวกเรากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายนะเฟ้ย!"

    นานาเสะ มิโฮะ : "ถ้าแกไม่ยอมบอกมาดีๆล่ะก็! เดี๋ยวแม่จับยัดท่อระบายน้ำซะเลยนี่!"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึหึหึ พวกนายนี่พยายามกันน่าดูเลยนะ"

    คีโบ : "นี่คุณยังหัวเราะได้อีกหรอครับ!?"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "แหม...ก็การที่พวกนายดิ้นรนอยู่นี่มันน่าขำสุดๆไปเลยล่ะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "นี่นาย-"

    ปึง!!!

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พอกันทีค่ะ!!!"

       โอริฮิเมะจังกำหมับแน่น ก่อนจะทุบไปตรงแท่นของตัวเอง จนเกิดเสียงดังลั่นไปทั่วศาลชั้นเรียนด้วยใบหน้าที่ดูโกรธจัด! 

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ...ว่าเธอกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่! แต่ว่าถ้ายังไม่รีบบอกความจริงมาล่ะก็...ฉันไม่รับประกันนะคะว่าร่างกายของเธอจะยังครบ32ดีรึเปล่า!!!"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เห...ที่เธอโกรธจัดแบบนี้ เพราะว่าชีวิตของตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างนั้นหรอ? ไม่สิ...ฮิเมะจังน่ะไม่เคยคิดถึงตัวเองหรอก แต่คงเป็นเพราะชีวิตของคนสำคัญที่สุดคนสำหรับเธอก็กำลังแขวนอยู่บนเส้นได้เหมือนกันสินะ ผมพูดถูกใช่ไหม?"

       อิซานากิคุงพูดพลางหันหน้าไปทางอามามิคุง ...นี่ที่โอริฮิเมะจังโกรธจัดได้ถึงขนาดนี้...เป็นเพราะเรื่องนี้เองอย่างนั้นหรอ

    อามามิ รันทาโร่ : "นี่นายกำลังพูดถึงใครอยู่กันอิซานากิคุง?"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึหึหึ ดูเหมือนว่านายจะยังไม่รู้เลยสินะ ถ้าอย่างนั้นผมจะบอกใหห้ก็ได้ ความจริงแล้ว-"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อิ-ซา-นา-กิ-คุง"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อึก!..."

       อยู่ดีๆอิซานากิคุงก็มีสีหน้าที่ดูเจ็บปวดขึ้นมา ก่อนที่เขาจะกลับมายิ้มอีกครั้งหนึ่ง แต่รอยยิ้มนั่นดูยังไงๆมันก็เป็นการฝืนยิ้มชัดๆ

    เมกุมิ เรย์ : "มะ...เมื่อกี๊นี้เกิดอะไรขึ้นน่ะ โอริ-"

       ฉันกำลังจะหันไปถามโอริฮิเมะจัง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อฉันพบว่าในมือของเธอมี'ปืนยิงลูกดอก'ขนาดเล็กอยู่ ก่อนที่จะเก็บมันเอาไว้ที่กระเป๋ากระโปรง ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นเลย...นอกจากตัวฉัน 

    เมกุมิ เรย์ : "ระ...หรือว่าเมื่อกี๊นี้"

       ฉันหันไปทางอิซานากิคุงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับโอริฮิเมะจังพอดี ตอนนี้เขากำลังเอามือข้างหนึ่งกุมขาซ้ายของตัวเองที่มืออะไรบางปักอยู่ ก่อนจะรีบดึงมันออกทันทีเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต ยะ...อย่าบอกนะว่าโอริฮิเมะจังยิงอิซานากิคุงอย่างนั้นหรอ แต่ว่าระยะห่างขนาดนั้น...แถมยังยิงในมุมต่ำแบบนี้อีก 

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึ...ผมจะยอมบอกความจริงก็ได้"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ดีใจที่เธอเข้าใจนะคะ^^"

    นะ...น่ากลัว...น่ากลัวเกินไปแล้ว นี่ตกลงเธอเป็นคนยังไงกันแน่นะ...

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ความจริงแล้วผมน่ะ เห็นการฆาตกรรมทั้งหมดเลยล่ะนะ"

    ทุกคน : "หาาา~!!! ว่ายังไงน้าาา~!!!"

    ...........................................................................................................................................................

    ไรท์เตอร์ : ทำไมไรท์รู้สึกว่ายิ่งแต่งโอริฮิเมะจังกับมาซาฮิโกะคุงยิ่งดูโรคจิตขึ้น(?)ยังไงก็ไม่รู้แฮะ แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ ตอนนี้ทำให้เรารู้ว่าโชตะจอมกวนของเรารู้ถึงเหตุการณ์ฆาตกรรมทั้งหมด! แต่ดันไม่ยอมบอกทุกคนซะงั้น! แล้วมันจะเป็นยังไงต่อไปนะ! ช่วยแสดงความคิดเห็นกันเอาไว้ด้วยนะคะ

















     





























    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×