ลำดับตอนที่ #33
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : Chapter 2 Dead or lie? บอกความจริงมา!!! โอริฮิเมะเดือดถึงขีดสุด! (Class Trials)
โมโนคมะ : "ในเมื่อพวกแกแยกออกเป็นสองฝ่าย ก็ถึงเวลาที่ต้องใช้ไอนี่แล้วสินะ"
พูดจบ...โมโนคุมะก็เอากุญแจในมือไขอะไรซักอย่าง แล้วหลังจากนั้น...ศาลชั้นเรียนก็เริ่มลอยตัวขึ้นเหมือครั้งก่อนไม่มีผิด มันจะเริ่มอีกครั้งแล้วสินะ...การโต้เถียงแบบกลุ่มน่ะ
Scrum Debate
หัวข้อ : อิซานากิฆ่าทาคาชิ?
ทีม 1 อิซานากิฆ่าทาคาชิ
-อิซานากิ มาซาฮิโกะ
-ชิโนฮาระ อัตสึโกะ
-เอโนโมโตะ มินาโกะ
-โอทากะ เคนตะ
-มานามิ ไทโกะ
-ฟุคาซาวะ ชิโอริ
ทีม 2 อิซานากิไม่ได้ฆ่าทาคาชิ
-เมกุมิ เรย์
-คาชิวากิ โอริฮิเมะ
-อามามิ รันทาโร่
-คีโบ
-คิโยชิ ทาคุมิ
-นานาเสะ มิโฮะ
-ฮิเดโอะ ยูกิ
Scrum Debate Start!!!
ชิโนฮาระ อัตสึโกะ : "อิซานากิเป็นฆาตกร!"
"คีโบคุง!"
คีโบ : "เรายังไม่ควรด่วนสรุปว่าเขาเป็นฆาตกรนะครับ"
ฟุคาซาวะ ชิโอริ : "แต่หลักฐานทุกอย่างมันชี้ไปที่เขานะคะ"
"ฮิเดโอะคุง!"
ฮิเดโอะ ยูกิ : "ไม่ใช่ทุกอย่างหรอก...มันก็แค่หลักฐานบางอย่างเท่านั้น"
มานามิ ไทโกะ : "แต่เศษผ้านั่นเป็นของมาซาฮิโกะนี่"
"อามามิคุง!"
อามามิ รันทาโร่ : "มันก็แค่เศษผ้า เรายังหาข้อพิสูจห์ไม่ได้หรอกว่าเขาจะเป็นคนทำจริงๆ"
โอทากะ เคนตะ : "แต่ว่าเขาก็ยอมรับเองนะครับว่าเป็นคนทำ"
"คิโยชิคุง!"
คิโยชิ ทาคุมิ : "หมอนั่นแค่ยอมรับว่าเป็นคนตัดหัว แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นคนฆ่าเฟ้ย!"
เอโนโมโตะ มินาโกะ : "แต่การตัดหัวมันก็ทำให้เขาตายนะคะ"
"โอริฮิเมะจัง!"
คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ไม่ใช่หรอกค่ะ ทาคาชิคุงเขาโดนตัดหัวหลังจากที่ตายแล้วต่างหากล่ะคะ"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ไม่เอาน่า~ ยอมรับความจริงกันได้แล้วนะ"
"ฉันลุยเอง!"
เมกุมิ เรย์ : "เดี๋ยวเราได้รู้กัน ว่าอันไหนคือความความจริง!"
"นี่คือคำตอบของพวกเรา!!!"
Break!!!
เมกุมิ เรย์ : "อิซานากิคุง! บอกความจริงกับพวกเรามาเถอะนะ!"
คิโยชิ ทาคุมิ : "ใช่แล้ว! ตอนนี้ชีวิตของพวกเรากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายนะเฟ้ย!"
นานาเสะ มิโฮะ : "ถ้าแกไม่ยอมบอกมาดีๆล่ะก็! เดี๋ยวแม่จับยัดท่อระบายน้ำซะเลยนี่!"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึหึหึ พวกนายนี่พยายามกันน่าดูเลยนะ"
คีโบ : "นี่คุณยังหัวเราะได้อีกหรอครับ!?"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "แหม...ก็การที่พวกนายดิ้นรนอยู่นี่มันน่าขำสุดๆไปเลยล่ะ"
ฮิเดโอะ ยูกิ : "นี่นาย-"
ปึง!!!
คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "พอกันทีค่ะ!!!"
โอริฮิเมะจังกำหมับแน่น ก่อนจะทุบไปตรงแท่นของตัวเอง จนเกิดเสียงดังลั่นไปทั่วศาลชั้นเรียนด้วยใบหน้าที่ดูโกรธจัด!
คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ...ว่าเธอกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่! แต่ว่าถ้ายังไม่รีบบอกความจริงมาล่ะก็...ฉันไม่รับประกันนะคะว่าร่างกายของเธอจะยังครบ32ดีรึเปล่า!!!"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เห...ที่เธอโกรธจัดแบบนี้ เพราะว่าชีวิตของตัวเองกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างนั้นหรอ? ไม่สิ...ฮิเมะจังน่ะไม่เคยคิดถึงตัวเองหรอก แต่คงเป็นเพราะชีวิตของคนสำคัญที่สุดคนสำหรับเธอก็กำลังแขวนอยู่บนเส้นได้เหมือนกันสินะ ผมพูดถูกใช่ไหม?"
อิซานากิคุงพูดพลางหันหน้าไปทางอามามิคุง ...นี่ที่โอริฮิเมะจังโกรธจัดได้ถึงขนาดนี้...เป็นเพราะเรื่องนี้เองอย่างนั้นหรอ
อามามิ รันทาโร่ : "นี่นายกำลังพูดถึงใครอยู่กันอิซานากิคุง?"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึหึหึ ดูเหมือนว่านายจะยังไม่รู้เลยสินะ ถ้าอย่างนั้นผมจะบอกใหห้ก็ได้ ความจริงแล้ว-"
คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อิ-ซา-นา-กิ-คุง"
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "อึก!..."
อยู่ดีๆอิซานากิคุงก็มีสีหน้าที่ดูเจ็บปวดขึ้นมา ก่อนที่เขาจะกลับมายิ้มอีกครั้งหนึ่ง แต่รอยยิ้มนั่นดูยังไงๆมันก็เป็นการฝืนยิ้มชัดๆ
เมกุมิ เรย์ : "มะ...เมื่อกี๊นี้เกิดอะไรขึ้นน่ะ โอริ-"
ฉันกำลังจะหันไปถามโอริฮิเมะจัง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อฉันพบว่าในมือของเธอมี'ปืนยิงลูกดอก'ขนาดเล็กอยู่ ก่อนที่จะเก็บมันเอาไว้ที่กระเป๋ากระโปรง ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสังเกตเห็นเลย...นอกจากตัวฉัน
เมกุมิ เรย์ : "ระ...หรือว่าเมื่อกี๊นี้"
ฉันหันไปทางอิซานากิคุงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับโอริฮิเมะจังพอดี ตอนนี้เขากำลังเอามือข้างหนึ่งกุมขาซ้ายของตัวเองที่มืออะไรบางปักอยู่ ก่อนจะรีบดึงมันออกทันทีเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต ยะ...อย่าบอกนะว่าโอริฮิเมะจังยิงอิซานากิคุงอย่างนั้นหรอ แต่ว่าระยะห่างขนาดนั้น...แถมยังยิงในมุมต่ำแบบนี้อีก
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "หึ...ผมจะยอมบอกความจริงก็ได้"
คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ดีใจที่เธอเข้าใจนะคะ^^"
นะ...น่ากลัว...น่ากลัวเกินไปแล้ว นี่ตกลงเธอเป็นคนยังไงกันแน่นะ...
อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ความจริงแล้วผมน่ะ เห็นการฆาตกรรมทั้งหมดเลยล่ะนะ"
ทุกคน : "หาาา~!!! ว่ายังไงน้าาา~!!!"
...........................................................................................................................................................
ไรท์เตอร์ : ทำไมไรท์รู้สึกว่ายิ่งแต่งโอริฮิเมะจังกับมาซาฮิโกะคุงยิ่งดูโรคจิตขึ้น(?)ยังไงก็ไม่รู้แฮะ แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ ตอนนี้ทำให้เรารู้ว่าโชตะจอมกวนของเรารู้ถึงเหตุการณ์ฆาตกรรมทั้งหมด! แต่ดันไม่ยอมบอกทุกคนซะงั้น! แล้วมันจะเป็นยังไงต่อไปนะ! ช่วยแสดงความคิดเห็นกันเอาไว้ด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น