ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

    ลำดับตอนที่ #47 : Chapter 3 Despair again เธอไม่ใช่คนร้าย! คนค้านของยูกิ (Class Trials )

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 83
      2
      10 ก.พ. 61

       ว่าแล้วเชียว...เป็นเธอจริงๆด้วยสินะ แต่ว่าทำไมกันล่ะ!? ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย!? ฉันจ้องมองไปยังช่องที่ 2 ที่อยู่ข้างๆตัวฉัน ก่อนจะพูดชื่อของคนร้ายออกไป...

    เมกุมิ เรย์ : "คนร้ายของคดีนี้ก็คือ...!!!"


    ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะพูดชื่อของคนร้ายออกไป

    เมกุมิ เรย์ : "นานาเสะ มิโฮะ!!!"

    โอทากะ เคนตะ : "คะ...คุณนานาเสะหรอครับ"

    นานาเสะ มิโฮะ : "อืม...ฉันเองแหละ^^"

    มิโฮะบอกพลางยิ้มน้อยๆออกมา ส่วนฮิเดโอะคุงก็...

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ไม่ใช่..."

    นานาเสะ มิโฮะ : "ยูกิ..."

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "มันต้องไม่ใช่เธอสิ! อย่ามากล่าวหานานาเสะมั่วๆนะเมกุมิ!"

    เมกุมิ เรย์ : "ฉันไม่ได้กล่าวหามิโฮะมั่วนะ! ตัวเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าเธอเป็นคนร้าย! แต่หลักฐานหลายๆอย่างมัน...!!!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "หึ...หลักฐานหลายๆอย่างงั้นหรอ? แล้วมีอะไรบ้างล่ะ!?"

    หลักฐานบอกว่ามิโฮะเป็นคนร้ายมีอะไรบ้าง?
    -สภาพศพ
    -เวลาที่เหยื่อเสียชีวิต
    -กับดัก

    "ใช่แล้ว!"

    เมกุมิ เรย์ : "กับดักยังไงล่ะ!"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "กับดักหรอ?"

    เมกุมิ เรย์ : "ใช่แล้ว...ทุกคนจำๆด้ๆหม? ตอนที่เราพบศพของชิโนฮาระจังน่ะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "จะว่าไปแล้ว...ตอนนั้น..."

    ________________________________________________________

    เมกุมิ เรย์ : "โดนของมีคมแทงจนเสียเลือดมากอย่างนั้นหรอ?"

    นานาเสะ  มิโฮะ : "ทุกคนรีบออกมาจากตรงนั้น!!!"

        มิโฮะร้องตะโกนบอกพวกเรา และในตอนนั้นเอง...ก็มีแสงสีแดงสว่างวาบขึ้น พื้นบริเวณใกล้ๆกับที่พวกเราพบศพของชิโนฮาระจังก็มีหนามโผล่ขึ้นมา โชคดีที่คิโยชิคุงกับชิโอริจังหลบได้ทัน

    _________________________________________________________

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ตอนนั้นน่ะ มิโฮะจังตะโกนบอกคิโยชิคุงกับชิโอริจังว่าให้รีบออกมาจากตรงนั้น ทั้งที่แสงสีแดงนั่นยังไม่ขึ้นเลยด้วยซ้ำ เหมือนกับว่าเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่ามีกับดักอยู่ตรงนั้น ฉันพูดถูกใช่ไหมคะ?"

    อามามิ รันทาโร่ : "มันก็จริงอย่างที่คุณคาชิวากิพูดนะ ตอนนั้นแสงสีแดงมันยังไม่ขึ้นด้วยซ้ำ"

    เมกุมิ เรย์ : "เพราะอย่างนั้นมิโฮะจังถึง-"

    ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดให้จบประโยคดี ฮิเดโอะคุงตะโกนแทรกคำพูดของฉันขึ้นมาซะก่อน

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ผมไม่มีทางเชื่อหรอก!!!"

    เพล้ง!!!

    เมกุมิ เรย์ : "เอ๋?"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "หลักฐานแค่นั้นน่ะมันใช่พิสูจห์อะไรไม่ได้หรอก! ว่านานาเสะคือคนร้าย!"

      รู้สึกว่าฉันคงจะต้องทำให้ฮิเดโอะคุงเขาเข้าใจสินะ โอเค...ฉันหลับตาทำสมาธิอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตั้งใจฟังในสิ่งที่เขาจะพูด เพื่อหาช่องว่างในการใช้ 'ดาบแห่งความจริง' เพื่อตัดคำค้านของเขา

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "นานาเสะแค่เตือนทุกคนเรื่องกับดัก"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ไม่ได้แปลว่าเธอจะเป็นคนร้ายซะหน่อย!"

    เมกุมิ เรย์ : "แต่ตอนนั้นมันก่อนที่แสงสีแดงจะขึ้นด้วยซ้ำนะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แล้วยังไงล่ะ!?"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "เธอน่ะไม่มีหลักฐานที่จะบอกว่านานาเสะติดตั้งกับดักนั้นได้ยังไงใช่ไหมล่ะ!?"

    "ฉันจะตัดคำพูดนั้นให้ดู!!!"

    ฉันได้ใช้ดาบแห่งความจริง 'เครื่องมือช่าง' เพื่อตัดคำพูดนั้นของเขา

    Break!!!

    เมกุมิ เรย์ : "มิโฮะน่ะใช่เครื่องมือช่างยังไงล่ะ!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "คะ...เรื่องมือช่าง"

    มานามิ ไทโกะ : "แถมยังมาจากห้องพัฒนาทักษะของเธอเองด้วยนะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แล้วพวกเธอรู้ได้ยังไงว่ามันมาจากห้องพัฒนาทักษะของนานาเสะน่ะ!?"

    คีโบ : "ก็เพราะว่าห้องพัฒนาทักษะของคุณนานาเสะ เป็นห้องเดียวที่มีพวกอุปกรณ์เครื่องมือแบบนี้ยังไงล่ะครับ"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ที่นี้ก็คงเข้าใจดีแล้วสินะยูกิจัง^^"

    นานาเสะ มิโฮะ : "พอเถอะยูกิ...ฉันน่ะเป็นคนร้ายจริงๆนะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "มะ...ไม่มีทาง! ต้องมีหลักมากกว่านี้! ไม่งั้นฉันไม่เชื่อแน่!"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "นายก็ยังจะดิ้นรนต่อไปสินะ นี่ล่ะ...ความโง่เง่าของมนุษย์น่ะ"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แกน่ะหุบปากไปเลยอิซานากิ!"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ฮิเดโอะคุงใจเย็นๆก่อนค่ะ!"

       ตอนนี้ฮิเดโอะคุงไม่ฟังเสียงใครอีกแล้ว แต่ฉันจะต้องทำให้เขาใจให้ได้ ถึงแม้ว่าตัวฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันก็ตาม ว่ามิโฮะเป็นคนร้าย...แต่ยังไงฉันก็ต้องทำ

    .....................................................................................................................................................................

    ไรท์เตอร์ : ตอนนี้คนอื่นนอกจากเรย์จังและยูกิคุงแลดูเหมือนตัวประกอบ=v= 

    ทุกคน : ทำไมพวกฉันมีบทน้อยจังฟะ!?//วิ่งไล่ไรท์อาวุธครอบมือ

    ไรท์เตอร์ : เฮ้ย! เดี๋ยว! อย่าเพิ่งฆ่า!

    ทุกคน : ทำไม!? -*-

    ไรท์เตอร์ : ให้ไรท์วิ่งก่อนดิ!//พูดแล้ววิ่งไปทันที

    ทุกคน : อย่าหนีน้าาา!!!

    ไรท์เตอร์ : อ๊ากกก!!! ระ...รีดเดอร์ทุกท่านคะ! ช่วยแสดงความคิดเห็นกันไว้ด้วยนะ! ไรท์ไปก่อนล่ะ! ซาโยนาร๊าาา!!!//วิ่งสุดชีวิต
























    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×