ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Danganronpa Oc) Danganronpa V4 The end of killing game

    ลำดับตอนที่ #48 : Chapter 3 Despair again เหตุผลของคนร้าย (Class Trials )

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 106
      4
      11 ก.พ. 61

       ตอนนี้ฮิเดโอะคุงไม่ฟังเสียงใครอีกแล้ว แต่ฉันจะต้องทำให้เขาใจให้ได้ ถึงแม้ว่าตัวฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันก็ตาม ว่ามิโฮะเป็นคนร้าย...แต่ยังไงฉันก็ต้องทำ

    Panic Talk Action

    ตอนนี้ฉันกำลังเถียงกับฮิเดโอะคุง มันเหมือนกับว่าเขาเป็นองครักษ์ที่คอยปกป้ององค์หญิง แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันก็จะเป็นคนปลิดชีพอัศวินผู้กล้าหาญคนนี้เอง!!!

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "หลักฐานแค่นั้นจะไปทำอะไรได้! พวกเธอมีหลักฐานอื่นอีกมั้ยล่ะ!? ว่านานาเสะเป็นคนร้ายน่ะ!"

    หลักฐานอื่นอย่างนั้นหรอ? ใช่แล้ว...

    'คาบน้ำมัน'

    "ฉันไม่มีทางที่จะยอมแพ้เด็ดขาด!!!"

    "บ้าเอ๊ย!!!"

    Break!!!

    เมกุมิ เรย์ : "หลักฐานก็คือคาบน้ำมันยังไงล่ะ!!!"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "คะ...คาบน้ำมัน?"

    อามามิ รันทาโร่ : "ก็ตอนที่ผม คุณคาชิวากิ และคีโบคุงกำลังตรวจสอบกับดักอยู่ มือของผมก็เปื้อนคาบน้ำมันเข้าน่ะ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "อามามิคุงพยายามล้างออกหลายรอบแล้ว แต่มันก็ยังเหลือติดอยู่เลยน่ะค่ะ"

    คีโบ : "เพราะฉะนั้นพวกเราเลยคิดว่าคนร้ายก็น่าจะยังมีคาบน้ำมันนี่ติดอยู่เหมือนกันน่ะครับ"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "งะ...งั้น...คนที่ฆ่าอัตสึโกะกับชิโอริก็..."

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "นี่ๆมิโฮะจัง ช่วยถอดถุงมือของเธอออกแล้วก็แบมือให้ดูหน่อยได้ไหมอ่ะ?"

    โอทากะ เคนตะ : "ขอร้องล่ะครับคุณนานาเสะ"

    มานามิ ไทโกะ : "ว่ายังไงล่ะมิโฮะ?"

       ทุกสายตาจับจ้องมองไปที่สุดยอดนักวิทยาศาสตร์ เธอจึงถอดถุงมือที่สวมอยู่ออก ก่อนจะแบมือทั้งสองข้างให้พวกเราดู ซึ่งแน่นอนว่ามือของมิโฮะมีคราบน้ำมันติดอยู่จริงๆด้วย

    นานาเสะ มิโฮะ : "ทีนี้ก็มั่นใจได้แล้วนะ...ว่าฉันเป็นคนร้าย^^"

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "นะ...นานาเสะ..."

    เมกุมิ เรย์ : "มิโฮะ..."

    ฉันกับฮิเดโอะคุงร้องไห้ออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ทะ...ทำไม? ทำไมมิโฮะถึงต้องทำแบบนี้กันล่ะ?

    นานาเสะ มิโฮะ : "ขอโทษด้วยนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่าชิโนฮาระกับชิโอริหรอก มันเป็นความผิดพลาดของฉันเองที่คิดจะฆ่าผู้ทรยศ..."

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ว่าแล้วเชียว...อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดเลย"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดงั้นหรอ? เธอหมายความว่ายังไงคาชิวากิ?"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ก็...เรย์จังจำเรื่องที่เราคุยกันในห้องอาหารได้รึเปล่าคะ?"

    เมกุมิ เรย์ : "อืม...จำได้สิ"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "แล้วจำได้ไหมคะ ว่าตอนนั้นมิโฮะพูดว่าอะไร"

    เมกุมิ เรย์ : "อ๊ะ...จริงสิ! ตอนนั้นน่ะ..."

    __________________________________________________________

    นานาเสะ มิโฮะ : "เอ...แต่ทำไมฉันถึงจำชิโนกาเนะ สึมุกิไม่ได้นะ?"

    เมกุมิ เรย์ : "อืม...ฉันก็เหมือนกัน จำไม่ได้เลยซักนิด"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "คงเป็นความตั้งใจของผู้อยู่เบื้องหลังเกมครั้งนี้น่ะค่ะ"

    นานาเสะ มิโฮะ : "นี่...ถ้าผู้อยู่เบื้องหลังกับผู้สมรู้ร่วมคิดตาย เกมมันจะจบรึเปล่า?"

    เมกุมิ เรย์ : "ฉันว่าก็น่าจะจบนะ แต่ว่าการฆ่าไม่ใช่ทางออกเดียวเสมอไป"

    นานาเสะ มิโฮะ : "นั่นสินะ...เธอพูดถูก..."

    ___________________________________________________________

    เมกุมิ เรย์ : "นะ...นี่มิโฮะ...คิดจะทำการฆาตกรรมตั้งแต่ตอนนั้นแล้วหรอ?"

    มานามิ ไทโกะ : "เพราะแบบนั้นห้องพัฒนาทักษะของอัตสึโกะถึงได้ถูกลื้อค้นสินะ"

    โอทากะ เคนตะ : "แล้วเรื่องนั้นมันเกี่ยวอะไรด้วยหรอครับ?"

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "ก็เพราะว่ามิโฮะจังคงจะมาพบศพของอัตจังเข้า เลยรู้สึกตกใจแล้วก็คิดว่าอัตจังจะใช่ผู้ทรยศจริงๆรึเปล่า เลยไปลื้อค้นของในห้องพัฒนาทักษะของเธอเพื่อหาหลักฐาน แต่ก็คงไม่พบสินะ..."

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "แกน่ะหุบปากไปซะอิซานากิ!"

    นานาเสะ มิโฮะ : "พอเถอะยูกิ...ที่หมอนั่นพูดน่ะถูกแล้วล่ะ..."

    ฮิเดโอะ ยูกิ : "ฮึก...นะ...นานาเสะ...ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "บ้าเอ๊ย! นี่! นานาเสะ!"

    นานาเสะ มิโฮะ : "นายคงโกรธฉันมากสินะคิโยชิ"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "ไม่! ฉันไม่ได้โกรธอะไรเธอหรอก!"

    ทุกคน : "หะ...หา?"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "ฉันแค่อยากจะบอกว่า...ทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉันเอง! ถ้าฉันดูแลอัตสึโกะกับชิโอริให้ดีกว่านี้ล่ะก็! ฉันคงไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลังแบบนี้หรอก! เพราะฉะนั้น...ถ้านี่เป็นบาปของเธอ...มันก็ถือว่าเป็นบาปของฉันด้วย!"

    นานาเสะ มิโฮะ : "...^^"

    มิโฮะไม่ได้ตอบอะไรกลับไป...เธอได้ยิ้มให้กับคำพูดนั้นของคิโยชิคุง เธอคงจะรู้สึกสบายใจขึ้นมาแล้วสินะ...

    อิซานากิ มาซาฮิโกะ : "เอ...ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าคนอย่างทาคุจังจะพูดอะไรแบบนี้เป็นด้วยน่ะ"

    คิโยชิ ทาคุมิ : "หุบปากไปเถอะน่า! นี่คนเขากำลังซีเรียลนะเฟ้ย!"

    คาชิวากิ โอริฮิเมะ : "ซีเรียลบ้านคุณสิคะ=="

    อามามิ รันทาโร่ : "ตลกกิน=="

    นานาเสะ มิโฮะ : "นี่เรย์...ช่วยสรุปคดีนี้ให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?"

    เมกุมิ เรย์ : "มิโฮะ..."

    นานาเสะ มิโฮะ : "ถือว่าฉันขอร้อง"

    เมกุมิ เรย์ : "อืม..."

    Closing Argument

    "และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด!!!"

    .......................................................................................................................................................................

    ไรท์เตอร์ : เกือบจะเท่แล้วทาคุมิคุง//ถ้าไม่เล่นมุขซีเรียลอะนะ== แต่ก็ทำเอาพระเอกอย่างโคสึเกะคุงที่ตายไปตั้งแต่คดีแรกชิดซ้ายเลยนะเนี่ย

    โคสึเกะ : อะไรนะครับ=_=

    ไรท์เตอร์ : เปล่าค่ะ...ไม่มีอะไร ช่วยแสดงความคิดเห็นกันาเยอะๆเลยนะคะ ซาโยนาระค่ะ^^








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×