ป่วยอ่ะ

หายหน้าไปเสียหลายวัน เพราะกลายเป็นแมวป่วยไปซะแล้ว
ก็ไม่ใช่ไรหรอก เมื่อวันจันทร์เค้าปวดท้องอ่ะ แบบว่าปวดสุดๆเลย แถมอ้วกอีกตะหาก 
ฮือๆ ทรมานมากมาย..

ดีนะเมื่อวันจันทร์มี้ไม่ได้ออกจากบ้านตอนตีสามตีสี่เหมือนเดิม 
ไม่งั้นคิดสภาพตัวเองตอนลงมานอนปวดท้องอยู่ข้างล่าง 
คนเดียวไม่ออกจริงๆ (แถมยาก็ไม่มี ) ดีนะที่เมื่อวันจันทร์มี้เค้ามีประชุมตอนบ่ายสอง 
เราก็เลยได้คนคอยดูแล หายา หาโจ๊กมาให้กิน 
แต่พอเที่ยงเค้าก็ไปแล้ว ทิ้งให้เรานอนหลับๆ ตื่นๆ อยู่คนเดียว..  มี้ใจร้าย 
ไม่สนใจแมวน้อยที่นอนป่วย ผู้ต้องการกำลังใจและการเอาใจใส่บ้างเลย 
น่าน้อยใจชะมัด เชอะ เห็นงานดีกว่าเรา 
แต่เค้าก็โทรมาหาตอนเย็นๆ ตามปกติอ่ะนะ  แบบว่าเป็นไงมั้ง กินยายัง กินข้าวยัง ประมาณนั้น
 แต่เค้าอยากให้มาอยู่เค้าบ้างนิ.. แง่มๆ

พอวันอังคารก็ค่อยยังชั่วขึ้นอ่ะ แต่ก็มีมึนๆ หัวแบบโคลงเคลงนิดหน่อย ก็รีบกินยา แล้วก็นอน
พอวันพุธตื่นมาก็ดีขึ้นแล้ว เย้!!!!

ปล.การไม่มีโรค คือ ลาภอันประเสริฐ จะรู้ซึ้งสุดๆ ก็ตอนป่วยนี้แหละ.. หุ..หุ...หุ...

ปล2. เมื่อวานตอนเย็นฝนตกหนักมาก  โดนฝนนิดหน่อยด้วย แถมไฟยังดับอีกตะหาก
 เฉามากเลย แบบว่ามันทำอะไรก็ไม่ได้ทั้งดูทีวี เล่นเกมส์ หรืออ่านหนังสือ 
ร้อนอีกต่างหาก ดีนะว่าดับแป๊ปเดียว ประมาณครื่งชั่วโมงอ่ะนะ
 ไม่งั้น เค้าต้องนอนร้อนตายเลย..เหอะๆ