คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 16 : คุณหนูผู้นั้น ดำดิ่ง
Chapter 16 
“ ไขว่ขว้าไม่ได้แม้แต่เส้นผม หลุดลอยจากสายตา
สายธารพัดคุณหายไป
ขออภัยที่กระผมรั้งคุณไว้ไม่ได้......”
“ กรี๊ดดดดด ”
ช่วยด้วย!!!
ฉัวะ!
แหมะ....เอ๋?
เด็กสาวได้ยินเสียงคมดาบตวัดบางสิ่งออก
เมื่อลืมตาขึ้นดูกลับพบว่าตัวซอบบี้ถูกตัดเป็นสองท่อน เลือดสาดกระเซ็นดุจสายธาร เจ่อนองทั่วพื้น
แต่ซอมบี้ยังพยายามคลานมาหาเธออยู่
“ ลุกไหวมั้ยคุณซีอาน่า ” เด็กหนุ่มประคองเด็กสาวลุกขึ้นยืน เขาไม่เห็นเธออยู่ในงานจึงออกตามหา
“
คุณเอ็ดเวิร์ด!!? ”
ซีอาน่าแหงนมองอัศวินม้าขาวผู้ช่วยชีวิตเธอ
ฉัวะ
ฉัวะ!
“
เจ้านี่มันตัวบ้าอะไรกัน ”
เอ็ดเวิร์ดปักดาบลง ซวกแทงกลางหลังซอมบี้
แต่มันไม่มีแม้แต่ท่าทีอะไรเลย ยังไม่ยอมหยุดคลานมาหาแม้ว่าจะเหลือครึ่งตัวก็ตาม
“ ทะ ทะ ทำลายหัวมันค่ะ ” เธอกอดแขนเขาแน่น
สิ่งเดียวที่จะหยุดการเคลื่อนไหวมันได้คือทำลายสมองซะ
เอ็ดเวิร์ดไม่รีรอ
ทำตามที่เด็กสาวบอกทันที เขาจัดการบั่นศีรษะตัวประหลาดกระเด็นและมันก็หยุดเคลื่อนไหวจริงๆแบบที่เธอบอก ก้มมองซากศพแน่นิ่งกับพื้น มันเป็นตัวอะไร
ขนาดใช้ดาบแทงที่หัวใจหรือแม้แต่บั่นร่างกายเป็นสองท่อนมันก็ยังมีชีวิตอยู่
“ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ ”
“ ซอมบี้....มันคือซอมบี้หรือศพคนตายฟื้นคืนชีพค่ะ ” ดูจากสถานการณ์
เจ้าซอมบี้นี่คงเกี่ยวข้องกับข่าวในหนังสือพิมพ์แน่นอนและคาดว่าต้องมีพวกมันอีกมากในเรือลำนี้ “ ทางเดียวที่จะหยุดมันได้คือบดขยี้สมองของมันให้สิ้นซาก
”
แล้วเราต้องเอาเรื่องนี้ไปบอกชิเอลก่อน.....จริงสิ! ลืมลิซซี่สนิทเลย
“ คุณเอ็ดเวิร์ด เราต้องรีบแล้วนะคะ ลิซซี่หายตัวไปเหมือนกัน
”
“
ว่าไงนะ!!! ”
ดวงตาของเอ็ดเวิร์ดเบิกกว้าง ขารีบตามซีอาน่าทันที กึก!! แล้วทั้งสองก็หยุดลง
ช็อคกับภาพที่เห็นตรงหน้า สบดออกมาเบาๆ
“ บะ.....บ้าน่า ”
“
แฮ่.... ฮื่อออ !!!! ”
เยอะขนาดนี้เลยเหรอ!!!
เบื้องหน้าพวกเขาคือฝูงซอมบี้นับสิบ
รอบตัวพวกมันต่างเกลื่อนกลาดไปด้วยศพผู้เคราะห์ร้าย พวกมันเบนความสนใจและเข้าจู่โจมใส่ทันที
“ คุณซีอาน่า คุณไปอีกทางนึงเถอะครับ อึก! ” เด็กหนุ่มใช้ดาบป้องกันการโจมตีของซอมบี้ “ ผมจะกันเจ้าพวกนี้ให้เอง ”
“ ตะ....แต่ว่า ”
“ ไปสิ!!! ”
เธอรีบวิ่งตามที่เอ็ดเวิร์ดบอก บ้าเอ๊ย!! กัดฟันกรอดไม่ชอบใจซักนิดที่ตนเป็นเช่นนี้ ภาพของเขาที่ถูกฝูงซอมบี้รายล้อม เสียงตวัดดาบไล่หลังยังชัดเจนอยู่
เรา....จะปล่อยให้เขาสู้คนเดียวแล้วหนีไปทั้งแบบนี้เหรอ? ขาเริ่มผ่อนความเร็วลงจนหยุดนิ่ง
พรึ่บ!
ไม่มีทาง!!
ซีอาน่าปลดกระโปรงชั้นนอกสุดออก จนเผยให้เห็นกางเกงหนังขาสั้นด้านใน หยิบริบบิ้นมามัดผมหางม้ารวบตึง ชักดาบพระราชทานทั้งสองเล่มขึ้นประสานกัน
เคร้ง!
ฉันจะไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว!
“
หนอย....จะยั้วเยี้ยไปไหนเนี่ย พลั่ก! ” เอ็ดเวิร์ดถีบซอมบี้จนปลิว แม้พวกมันทำได้แค่วิ่งเข้าหา
แต่จำนวนที่มากเกินไปก็ทำให้แรงเขาตกได้เหมือนกัน
ฝึบ.....ฉัวะ
เคร้ง!!
เด็กหนุ่มเหมือนเห็นร่างของใครบางคนวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว ซอมบี้ที่รุมทึ้งใส่เขาศีรษะล้วนถูกสะบั้นทั้งสิ้น “ คุณซีอาน่า ” เมื่อเห็นเต็มตากลับเห็นร่างของซีอาน่าเบื้องหน้าเขา
“ ขอโทษที่ทำให้รอนะคะ ” เธอส่งยิ้มให้ “ จะเผด็จศึกเดี๋ยวนี้แหละค่ะ
” พุ่งตรงใส่ฝูงซอมบี้มิเกรงกลัว
ฉึก
ฉัวะ สวบ เคร้ง!!!
เอ็ดเวิร์ดนิ่งค้าง ตกตะลึงกับภาพตรงหน้า
สองคมดาบตวัดแล้วตวัดเล่า เสียงวืดหวือของปลายดาบตัดกับอากาศฟังแล้วละม้ายคล้ายกับท่วงทำนอง เลือดสาดกระเซ็นมองแล้วควรสยอง หากแต่โลหิตพวกนั้นกลับขับส่งความน่ายำเกรงของเด็กสาว
ลำแขนขาวนวลกวัดแกว่งพลิ้วไหวดุจร่ายรำ
ฝีเท้าก้าวอย่างแม่นยำเหมือนจังหวะกลอง หยาดโลหิตเปรอะเลอะข้างแก้ม
ดวงตาสีแซฟไฟร์คมกริบเสียยิ่งกว่าดาบทุกอย่างสอดประสานรวมดุจดนตรีบรรเลง ฉัวะ! คมดาบสุดท้ายสิ้นสุดลงราวกับบทเพลงซิมโฟนีที่ไร้เสียงปรบมือ
เหลือเพียงวาทยกร
เด่นสง่าท่ามกลางทะเลโลหิต เหล่าเครื่องดนตรีบ้าคลั่งไร้ซึ่งลมหายใจนอนเรียงรายเต็มพื้น สองดาบแน่นิ่งถูกย้อมไปด้วยสีแดงฉาน
งดงามแต่ทว่ามีหนาม
งดงามแต่ย้อมไปด้วยเลือด
“ บลัดดี้โรสเซส.....” เด็กหนุ่มเผลอไผลพึมพำเบาๆ
สมญานามที่เคยได้ยินจากท่านแม่สมัยวัยเยาว์ ไม่คาดว่าจะเห็นด้วยตาตนเอง
บลัดดี้โรสเซสคือสมญานามดาบผู้ปกปักษ์สหราชอาณาจักร กุหลาบงามขององค์ราชินี ไม้ดอกทรนงที่บานในสวนตลอดกาล
คราแรกคิดว่าเป็นเพียงแค่นิทาน
มีโคลงกลอนไว้ประดับบารมีขององค์ราชินี จนเขาได้เห็นสองดาบพระราชทานจึงได้รู้ว่าทั้งหมดคือความจริง
ดาบทูตรัตติกาลกับดาบกุหลาบจันทรา
“ คุณเอ็ดเวิร์ด.....” ซีอาน่าค่อยๆแหงนหน้ามองเด็กหนุ่ม สะบัดสองดาบไล่หยาดโลหิตที่ติดออก
เก็บดาบสองเล่มเข้าฝักไป เดินมาหาเขาที่ยังคงตะลึงไม่จางหาย “ เราต้องแยกกันตรงนี้ ”
“ ฉันจะตามหาลิซซี่
ส่วนคุณแยกไปหาท่านลุงกับท่านป้าฟรานซิส ”
“
อื้ม....ระวังตัวด้วยนะครับ ” เอ็ดเวิร์ดพยักหน้ารับ
ต่างคนต่างแยกย้ายไปคนละทิศละทาง
เขาไม่จำเป็นต้องพะวงห่วงเธอแล้ว
เก่งซะขนาดนั้นปล่อยให้เธอไปคนเดียวก็ได้
“ ชิ.....”
ซีอาน่าจิ๊ปากไม่สบอารมณ์ นอกจากไม่เจอลิซซี่แล้ว
ยังต้องช่วยผู้คนระหว่างทางอีก
ทำให้การตามหาล่าช้าพอตัว
“ แง......แม่คะ ” เธอหันขวับได้ยินเสียงเด็กหญิงตัวน้อยร้องระงม
กอดศพแม่ตนเอง ซีอาน่าเห็นซอมบี้กำลังงาบหัวโดยที่เด็กคนนั้นไม่รู้ตัว “ ระวัง! สวบ! ” จัดการจ้วงแทง
ผ่ากบาลซากศพเดินได้แล้วก้มลงเพื่ออุ้มเด็กคนนี้ขึ้นมา
กร้วม.....
“ อ๊ากกกกก!! ” จังหวะที่เธอไม่ระวังตัว
ซอมบี้อีกตนกระโจนกัดแขนเธอ “ บ้าเอ๊ย!! ” เธอถีบส่งมันซะกระเด็น เลือดไหลย้อยอาบแขน
กลิ่นคาวคละฟุ้งลอยทั่ว
“ ฉัวะ!
ท่าทางกำลังลำบากนะท่านพี่หญิง ”
“ ฟิบบ์ เกรย์!!? ” สองพ่อบ้านองค์ราชินีช่วยจัดการซอมบี้รอบตัวเธอให้
แควก! “ ต้องรีบห้ามเลือด
” ฟิบบ์ถือวิสาสะฉีกแขนเสื้อเธอทิ้ง
เอาผ้าเช็ดหน้ามาพันแขนเธอให้
“ เฮ้อ.....เป็นบลัดดี้โรสเซสแท้ๆแต่ดันพลาดซะได้นะเธอ ” เกรย์ทำเสียงกระแนะกระแหนใส่ แกว่งดาบบนมือเล่น ยกยิ้มมุมปากแสนกวนโอ๊ย
“ หุบปาก! อีกอย่างฉันพลาดเพราะช่วยแม่หนูนี่
” เธอฝืนอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยส่งให้เกรย์ “ ฝากดูแลเด็กคนนี้ที
ฉันมีที่ที่ต้องไปต่อ ”
“
เฮ้....แม่กุหลาบแล้วแผลเธอล่ะ ”
“
แผลจิ๊บจ๊อยเท่านี้ช่างฉันเหอะเกรย์ ”
ทางด้านเซบาสเตียน
ปีศาจหนุ่มร่วมสมทบกับบ้านมิดฟอร์ด
เขามาที่นี่เพื่อทำตามคำสั่งของนายน้อย
ไม่คาดว่าตระกูลอัศวินนี้จะจัดการฝูงซอมบี้ด้วยตนเองได้ราบคาบ
“ คุณพ่อบ้าน.....” เอ็ดเวิร์ดเดินมาหาเซบาสเตียนเพื่อบอกบางสิ่ง
“ มาดูพวกฉัน
ฉันว่านายไปดูคุณหนูดีกว่านะ ”
“ คุณหนู? ”
“
ใช่.....ซีอาน่า เธอยังไม่รู้ว่าลิซซี่อยู่กับชิเอล
และตอนนี้เธออยู่คนเดียวที่ไหนซักแห่ง ”
“
ขอบคุณนะขอรับ แต่กระผมคิดว่าคุณหนูคงดูแลตัวเองได้ ”
“ ไม่ห่วงเธอเหรอครับ? ”
เซบาสเตียนเงียบไปครู่นึง “
ไม่ห่วง.....ขอรับ ”
ผ่านสถานการณ์เรือชนภูเขาน้ำแข็งมาแล้ว
ซีอาน่ายังง่วนอยู่กับการตามหาเอลิซาเบท
เธอวกกลับมาที่ทางเดินสำหรับผู้โดยสารเฟิร์สคลาส เจอะเข้ากับวิสเคาท์โดลวิท
“ อ้าว? นั่นเลดี้แห่งสวนอีเดนคนนั้นนี่
” ฝ่ายนั้นหยุดเดินและเข้าหาเธอก่อน ยื่นนิ้วเรียวเกลี่ยไล่กับปลายคางของซีอาน่า
อึ๋ย!! ขนลุก
อย่ามาจับสิเจ้าบ้า!
เด็กสาวเบี่ยงตัวหลบจากวิสเคาท์หนุ่ม
ตาสะกิดเข้ากับเครื่องที่เขาพกมาด้วย
หรือว่าจะ....
มิน่าหล่ะเขาถึงไม่กลัว แล้วยังมีท่าทางสบายๆอีก เธอวิเคราะห์ทุกอย่างจากท่าทางของโดลวิท
แสดงว่าเครื่องนี้ต้องทำอะไรกับพวกซอมบี้ได้แน่ๆ
“ ท่านพี่!! ” ชิเอลเอ่ยเรียกผู้เป็นพี่สาว
“ โดนกัด แล้วน้องล่ะขาไปโดนอะไรมา ”
“
ผมแค่ล้ม ”
“
….. ”
“
….. ”
เจ็บตัวทั้งคู่สินะ
“ ฮี่ ฮี่ ฮี่ ”
“
สัปเหร่อ มาทำอะไรที่นี่ !!? ” ชิเอลและซีอาน่าหันไปหาเจ้าของเสียงหัวเราะยียวน กลับพบว่าสัปเหร่อกำลังแบกเจ้าเครื่องจักร
“ ระหว่างกำลังหนี ข้าถูกขอให้ช่วยแบกเจ้านี่น่ะ ”
“
แล้วนายรู้วิธีใช้เครื่องนี่รึเปล่า ” หนุ่มน้อยแอบกระซิบถามสัปเหร่อ
“ ฮี่ ฮี่ ใครจะรู้กันล่ะ
ข้าเองก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันช่วยอะไรได้ ”
เลาจ์สำหรับผู้โดยสารเฟิร์สคลาส
เป็นไปตามที่คาดไว้ว่าเครื่องนี่สามารถหยุดฝูงซอมบี้ได้ “ ตัวละครมากันครบเสียที ” โดลวิทมองเหล่าผู้คนโดยรอบ
เขารอรอจนกว่าไบรอันคนสร้างเครื่องจักรนี่มา ชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีบลอนด์หัวเราะในลำคอ
“ หึ หึ หึ ด้วยอำนาจของเครื่องนี้.....ฉันจะสร้างอาณาจักรใหม่ขึ้นมา
” เอาให้ล่มสลายดุจปอมเปอี
ก่อสร้างนีโอออรอร่าขึ้นใหม่
“ หา? ”
ทุกคนต่างร้องออกมาพร้อมกัน แอบสับสนมึนงง
ไม่เข้าใจกับสิ่งที่วิสเคาท์หนุ่มกำลังทำ
และ.....ทุกคนคงอยากฆ่า
วิสเคาท์โดลวิทเต็มที
หมอนี่ทั้งท่าเยอะ
กวนโอ๊ย เหล่ายมทูตเช่นเกรล ซาโตคริฟเริ่มโวยวาย “ รีบๆเปิดเครื่องนั่นซะทีสิยะ!!! ” พวกเราทั้งหมดที่นี่ต้องคอยหลบเลี่ยงและกำจัดฝูงซอมบี้ที่มากกว่าเท่าตัว
“ เห.....ได้เลย ถึงเวลาก่อตั้งอาณาจักรใหม่แล้ว ”
“
มาเถอะทุกท่าน ทำท่าฟีนิกส์เพื่อแสดงความภักดีต่ออาณาจักรใหม่กัน ”
“
อ๊ากกกก!!! ฆ่ามันได้มั้ย! ” ซีอาน่าทนไม่ไหวอยากจะฆ่าวิสเคาท์ผู้นี้ให้พ้นๆซะ
“ เอาล่ะทุกท่านทำสิ ” วิสเคาท์หนุ่มเร่งเร้า
“
ฮึ่มมม.....” ชิเอลกำหมัดแน่น เริ่มพูดสัตย์สาบานของสมาคมออโรร่า
“ เปลวเพลิงที่ปะทุกลางอกนั้น.....”
“
ไม่ว่าผู้ใดก็มิอาจดับลงได้ ” สานต่อประโยคโดยเกรลและโรนัลด์
“ เพราะพวกเราเราคือการจุติใหม่ของ ฟีนิกส์ ” แล้วทำท่าพิลึกพิลั่นพร้อมกัน ซีอาน่าได้แต่โอดครวญในใจ
อ๊ากกกก! ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย!
ไปๆมาๆ
เครื่องนั้นกลับใช้งานไม่ได้
เธอเฝ้ามองอยู่เงียบๆ คาดการณ์ว่าไรอันถูกใครซักคนหลอก
“ เป็นเรื่องตลกที่ไร้สาระซะจริง.....” ความอดทนของเกรลมาถึงขีดสุดแล้ว
ยมทูตผมแดงกระโจนจากชั้นลอย พุ่งเดธไซต์ใส่วิสเคาท์โดลวิท
เคร้ง!
แต่ถูกหยุดโดยสัปเหร่อ “ ฮี่ ฮี่ ฮี่ นานเท่าไหร่แล้วหนอที่ข้าไม่ได้หัวเราะสุดๆแบบนี้ ” เกรลตกใจที่เดธไซต์ตนไม่สามารถตัดแผ่นไม้นั้นได้
“ สำหรับข้าการสูญเสียชายผู้น่าอภิรมญ์เช่นนี้
เท่ากับขาดโลกทั้งใบ....”
“
เดธไซต์ตัดไม่ได้!!? ”
สัปเหร่อปัดป้องการโจมตีของเกรล
หมวกที่เขาสวมใส่ประจำหลุดออก
ปลดผ้าคลุมสีดำจนพลิ้วไสว ใช้แผ่นป้ายวิญญาณโจมตีใส่เกรล
เคร้ง!
ปักเข้ากับเพดานแก้วด้านบนจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยล่วงหล่นสู่พื้น สัปเหร่อใช้มือสางผมตัวเองขึ้นจนเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงซ่อนอยู่ด้านใน ดวงตาสีเขียวอมเหลืองทอประกายบ่งบอกถึงความเป็น
ยมทูต
“ พะ.... ”
ขณะที่คนอื่นกำลังตกใจกับตัวตนที่แท้จริงของสัปเหร่อ พอรู้ตัวอีกทีขาของซีอาน่าก็ก้าวไปหาเขาแล้ว ริมฝีปากสีกุหลาบสั่น มือที่ถือดาบหล่นสู่พื้น
ใช่....ไม่ผิดแน่
“ พี่ชาย.....” เขาคือพี่ชายที่แสนดีของเธอ?
เซบาสเตียนและเหล่ายมทูตต่างโจมตีใส่สัปเหร่อพร้อมๆกัน ขนาดสามรุมหนึ่งยังไม่สามารถทำอะไรสัปเหร่อได้ เด็กสาวได้แต่มองการต่อสู้เงียบๆข้างกายชิเอล ตอนนี้สมองอื้ออึงประมวลผลอะไรมิได้เลย
“ พี่ไม่เป็น.....อ๊ะ! ” พอรู้ตัวอีกทีสัปเหร่อก็อยู่ข้างหลังเธอแล้ว หนุ่มน้อยถูกเขาดึงคอเสื้อแล้วใช้เดธไซต์จ่อคอ
“ นายน้อย!! ”
พอเซบาสเตียนกระโจนเข้ามาก็จัดแจงโยนชิเอลลอยไปไกล
ฉัวะ!
อีกเพียงปลายนิ้วสัมผัส อีกนิดเดียว....เขาจะถึงตัวนายน้อยอยู่แล้ว
“ เซบาสเตียน ชิเอล!!
” ซีอาน่าร้องลั่น มองปีศาจหนุ่มถูกเดธไซต์ของสัปเหร่อปักกลางหลัง
“ อั่ก....”
เซบาสเตียนสำลักเลือดคำโต
พร้อมๆกับแผ่นฟิล์มพวยพุ่งจากตัว
บอกเล่าเรื่องราวระหว่างเขากับนายน้อย
จุดเริ่มต้นของพันธะสัญญา
“ นายน้อย!! ”
เซบาสเตียนขุดแรงเฮือกสุดท้าย พุ่งหาชิเอลและรับร่างของนายตนได้ทันท่วงที ร่างของเขากระแทกกับพื้น หนุ่มน้อยในอ้อมแขนไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน
“ เซบาสเตียน!!! ” ซีอ่านาทำท่าจะกระโดดลงจากบันไดเพื่อรีบไปหาเซบาสเตียน
“ โอ๊ะโอ๋ คลอเดีย.....” แต่ถูกสัปเหร่อโอบรัดขวางทางเอาไว้ “ โชเซย์ไม่ให้คุณไปหาเขาหรอกนะขอรับ
”
“ ปล่อยนะ!!! ” เธอดิ้นพล่าน “ ปล่อยสิ! ”
“
ฮี่ ฮี่ ไม่ปล่อย.....มันถึงเวลาสมควรที่โชเซย์ต้องรับคุณกลับแล้ว ”
“ สัปเหร่อฉัน......ปั่ก! ” สัปเหร่อสับสันคอของเด็กสาวให้เธอหมดสติ
หอบหิ้วร่างของซีอาน่าขึ้นสูงตามตนเองมาด้วย
ครืน
เรือเริ่มสั่นคลอนอีกครั้ง
ทั้งซอมบี้และไบรอันต่างร่วงไปข้างล่าง กระจกไม่สามารถรับแรงดันได้จึงแตกจนน้ำทะเลทะลักเข้ามา
“ เซบาสเตียน!! ” ชิเอลกำเสื้อปีศาจหนุ่มแน่น “
ช่วยท่านพี่กลับมา ”
“ ขอรับนายน้อย ” เซบาสเตียนพุ่งใส่สัปเหร่อ จังหวะเดียวกันเกรลก็กระโจนขึ้นมาด้วย
สัปเหร่อต้องหลบการโจมตีจากสองทิศทาง
ไม่ระวังตัวเผลอทำโซ่คาดเอวอันสำคัญร่วงหล่นพร้อมๆกับร่างของซีอาน่า เซบาสเตียนหมายจะใช้จังหวะนี้ดึงตัวคุณหนูกลับมา
“ หึ....ดูแลมันให้ดีล่ะท่านเอิร์ล มันคือของสำคัญของข้า ” สัปเหร่อเงื้อเดธไซต์ขึ้น
ออกแรงตวัดเพียงครั้งเดียว “ ไว้พบกันใหม่ล่ะ ”
ตึง!
อีกแค่เพียงนิดเดียวเขาจะถึงตัวคุณหนูแล้ว
แต่สัปเหร่อใช้เดธไซต์ผ่าเรือเป็นสองท่อนขวางไว้ “ คุณหนู!!!
“ อั่ก!! เซบาสเตียน....” เพราะร่างของเธอกระแทกกับพื้นจึงทำให้ซีอาน่าได้สติ เด็กสาวเอื้อมมือไปหาเซบาสเตียนช้าๆ ตาเห็นเขาลางๆและค่อยๆมืดดับลง
นายยอมคุยกับฉันซักที......เซบาสเตียน
ซ่า.....
“ คุณหนูเซีย!!! ”
”
สายน้ำพัดพาร่างของซีอาน่าไป
เซบาสเตียนไม่สามารถไขว่ขว้าเธอได้แม้เพียงเส้นผม ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคือรอยยิ้มบางเบาของเธอ
เขาจักต้องโทษตัวเองขนาดไหนที่ปล่อยให้เธอหายไปต่อหน้าต่อตา
ความมืดเข้าครอบงำ
ความหนาวเสียดแทงร่างกาย
ดวงตาสีแซฟไฟร์พร่ามัวซะจนเธอไม่เห็นอะไรเลย สมองชาหนึบเช่นเดียวกับร่างกาย อึดอัดหายใจไม่ออก ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงใดใด คงเป็นผลพลอยได้จากการที่ตัวเธอกระแทกกับพื้นก็ได้
อึดอัดจัง......ทรมาน
ร่างของเด็กสาวค่อยๆดำดิ่งลึกลงเรื่อยๆ มืออันแข็งค้างพัดตามกระแสน้ำและสติของเธอใกล้จะดับลง
หมับ....
ใครน่ะ?
มือหนึ่งช่วยรั้งเธอไว้ สัมผัสอุ่นๆตรงริมฝีปากช่วยให้เด็กสาวพอประคองสติไว้ได้
ซีอาน่างัดแรงเฮือกสุดท้ายปรือตาขึ้นแม้ว่าจะมืดมาก
เส้นผมสีเงิน?
หรือจะเป็นพี่ชาย.....
พอเห็นว่าเขาคือใคร สติของเธอก็ดับวูบลงอีกครั้ง
ซ่า!
สัปเหร่อโผล่พ้นผิวน้ำ ขึ้นเรือส่วนตัวที่กำลังจอดรอเขาอยู่ “ ผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณลงทุนกระโดดลงน้ำเย็นๆนั่นเพื่อช่วยหล่อนทำไม?
” เสียงกระแนะกระแหนทำให้สัปเหร่อชำเลืองมอง
“ นายไม่เข้าใจหรอก บราบัท......”
ส่งสายตาเย็นชาให้กับหมอดูปากเสีย
วกความสนใจกลับมาที่เด็กสาวในอ้อมแขน
“ นายไม่เข้าใจข้าซักนิด ” ผินหน้าลงกับศีรษะทุยได้รูปของซีอาน่า กระชับร่างกายเย็นยะเยือกของเธอแน่นขึ้น
“ ในที่สุด......”
โชเซย์ได้คุณกลับคืนจริงๆเสียที....
ขอสัญญาเลยว่าเราจะไม่แยกจากกันอีก คลอเดีย.....
อะเฮื่อออ.......สัปเหร่อสามารถฆ่าเจ้าหมาตายได้ จะหล่อเกินไปแล้ว!!!!
#ลงครบ ยาวไปยาวไปเลยจ้า
#รีดหายโกรธเจ้าหมาได้แล้วหนา เค้าง้อแล้วนะ
อีกไม่นานเก๊าจะไปอยู่ฮ่องกงแล้ว......ซาโยนาระเด็กดีนะเออ
Spoil Next Chapter
“
มันไม่ใช่เรื่องยากเลย.....หากจะทำให้คุณรักโชเซย์อีกครั้ง
ดั่งเช่นคลอเดียคนเก่า ”
“ คุณคิดจะทำอะไร!? ”
“ ง่ายมาก..... ”
“ แค่ยัดบันทึกเก่ารวมกับบันทึกชีวิตใหม่ของคุณไงล่ะ ”
ความคิดเห็น