•โดนปฏิเสธ..เป็นปีที่สอง•
กีฬาจังหวัด
วันนี้..เป็นวันกีฬาจังหวัดซึ่งเปิดสนามตอนเย็น
แต่ทางโรงเรียนเล่นนัดตั้ง 12.30
แต่เราไปตอน11.30 เหอะ
กว่าจะเดินก็ปาไป4โมงแล้วมั้ง
รอกันร้อนเป็นไก่สุก
แต่ดีเราไม่ใช่กองเชียร์ เพราะเป็นกองเลี้ยง
ขอโทษด้วยนะสำหรับวันนี้
ที่เราบอกจะโทรไปหาเธอตอน11.00
แต่เพิ่งมาโทรตอน15.30 ขอโทษนะ
ว่าแต่.. วันนี้ทำไมเธอถึงใจร้ายจัง
มาถึงสนามแล้วเราบอกให้เธอโทรหาเรา
แต่เธอก็ไม่โทร
โทนี่บอกว่า เธอตามหาตัวเราอยู่..
แต่ทำไม เราไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์จากเธอเลย...
วันนี้บอกขนมแบกน้ำ
ขนมมันเบาของมันอยู่แล้ว
แต่น้ำนี่ดิ 44ขวด
บอกไปทั้งๆที่ใส่ถุงดำ
หนักก็หนัก แถมถุงดันขาดอีก
เศร้า แต่ก็ผ่านไปได้โดยสวัสดิภาพ
ใครๆก็มักจะบอกเสมอว่า..
กีฬาจังหวัด
คือช่วงแห่งความสุข
ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้นจริงก็เถอะ
แต่ทำไมต้องเป็นวันที่ทุกข์ของเราด้วย
เราอยากจะมีความสุขเหมือนคนอื่นๆบ้าง
ต้องการความรัก..ความอบอุ่น
สิ่งเหล่านี้ ถ้าเราทำเองได้
คงไม่ขอให้เธอช่วย..
ปฏิเสธ
ถึงจะขอไปก็โดนปฏิเสธ
นี่คือ..ปีที่สองแล้วนะ
และเป็นวันเดิม เวลาเดิม ของปีที่แล้ว
ที่เธอปฏิเสธเรา เราเสียใจมากเลยนะ
นี่ปีที่สองแล้วนะ แต่เธอ...
ทำไมเธอถึงไปกับเราไม่ได้
อย่างน้อยแค่เดินด้วยกันก็ยังดี
เราไม่ขออะไรไปมากกว่านี้แล้ว เพราะช่วงที่เราเรียนรด.
เราแทบจะไม่ได้เจอเธอเลย พอได้เจอ
เธอก็ปฏิเสธเราอีก เราน้อยใจนะ
แล้วทำไม ตอนวันพฤหัสที่13 ที่ผ่านมา
เธอยังออกไปเดินโอเชี่ยนกับพวกภว.ได้เลย
แล้วเราล่ะทำไมเธอถึงไม่ไปด้วย
เราเป็นแฟนเธอนะ...
หรือ...
ไม่ใช่...
กิ๊ฟ..เราเสียใจ
ความคิดเห็น