[SF Yunjae] รักนี้ของฉัน...คือนายคนเดียว

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 80% ^O^

"แจจุง ทางนี้ๆ" เจสสิก้าโบกมือหย็อยๆ เมื่อเห็นเพื่อเดินเข้ามาในร้าน

"โอ๊ยยยย เจสสิก้าไม่อายคนมั่งรึไงเนี่ย" แจจุงหลบสายตาคนในร้านที่จ้องมาที่ทั้งคู่เหมือนเห็นสัตว์ประหลาด แจจุงรีบลากยุนโฮไปโดยด่วนที่สุด

"นายมาแล้ว ให้ฉันนั่งรออยู่คนเดียวเลยนะ" เจสสิก้าขยับให้ยุนโฮนั่งข้างๆ แต่ยุนโฮทำท่าจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม แจจุงเลยต้องกดบ่าให้ร่างสูงนั่งลงซะ

ยุนโฮหันมาส่งสายตาอาฆาตให้แจจุงที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ ก่อนจะหันไปยิ้มแห้งๆให้กับสาเหตุที่ทำให้เค้าต้องมานั่งในร้านนี่

"ยุนโฮจะกินอะไรมั้ยคะ?" เสียงหวานถามเจื้อยแจ้ว ช่างแตกต่างกับแจจุงที่เอาแต่สั่งลูกเดียวนัก

"เอ่อ ไม่ล่ะ ผมกินมาแล้ว"

"T.T" เจสสิก้าทำท่าจะร้องไห้

"อ่า" ยุนโฮนั่งนิ่ง

"จะนิ่งทำไมเล่า ไอ้หมี~ นายก็ง้อเค้าสิ" แจจุงแย้งขึ้นหลังจากเขมือบข้าวผัดไปแล้วครึ่งจาน

"แล้วจะง้อไงอ่ะ" ยุนโฮเกิดอาการช็อคไปชั่วขณะ

...................10%

"นายเป็นผู้ชายรึเปล่าเนี่ย ง้อผู้หญิงไม่เป็น โอ๊ยยยย เซ็ง นายก็ทำตามที่ผู้หญิงต้องการสิ ไอ้หมี~" แจจุงโวยวายหนักทำเอายุนโฮหน้าหดก่อนจะเขมือบข้าวผัดต่อไป

"ง่าาาาาา...อ่าาาา เจสสิก้าคือฉัน.." ร่างสูงคิดหนัก

"ยุนโฮไม่กินจริงๆเหรอ T..T"

"กินก็ได้" เมื่อเห็นว่าถ้าปฏิเสธไปอีกหญิงสาวคนนี้ได้ร้องไห้โลกแตกแน่ เลยจำใจพูดเสียงอ่อยกลับไป

"งั้นเดี๋ยวเจสสั่งให้นะคะ" คนได้ยินยิ้มกว้างก่อนจะรีบหันไปสั่งอาหารที่คิดว่าชายหนุ่มข้างๆนี้จะทานได้ทันที

.....................15%

"แจจุง นายคิดอะไรของนายฮะ" ตาคมส่งสายตาอาฆาตไปให้หลังจากส่งเจสสิก้าขึ้นรถไปแล้ว

"ก็จะทำให้นายชอบเจสสิ ถามได้ - -" ตากลมโตมองกลับอย่างไม่กลัว ขาเรียวก้าวเดินไปอีกทาง

"แล้วนั่นนายจะไปไหน?" ถามขึ้นก่อนจะเดินตามไป

"กลับบ้านดิ แล้วนายจะตามชั้นมาเพื่อ?" ใบหน้าเรียวหันไปมองคนตัวสูงกว่าอย่างเคืองๆ

"อะไรของนาย แล้วนายจะทำให้ชั้นชอบเจสสิก้าใช่มั้ย?" ไม่ตอบคำถามนั้น แต่กลับถามต่อซะเอง

"- -* เออดิ จะตอบได้ยังว่าตามมาทำไม" แขนเรียวยกขึ้นกอดอก

"ชั้นจะไปอยู่บ้านนายไง นายจะได้ทำได้สะดวกๆ จริงมั้ย?" ยักคิ้วกวนๆไปให้พลางยกแขนขึ้นโอบไหล่บางข้างๆ

"ไอ้บ้า!! นายไปอยู่บ้านนายสิ เอามืออกไปนะ" ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ มือบางก็พยายามแกะมือหนาออกไป

"หืม? ไม่เอา ชั้นจะอยู่กับนายดีกว่า จะได้มีเพื่อน" ขืนตัวไว้ก่อนจะดึงให้เดินไปด้วยกัน

"ไอ้บ้า!!!! ชั้นยังไม่ได้ชวนเลยนะ!" เสียงหวานตะโกนแต่คำว่า 'ไอ้บ้า' ใส่หูร่างสูงตลอดทางกลับบ้าน แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบใดจากร่างสูง

...................................25%
"อ้าว แจจุงกลับมาแล้วเหรอลูก นี่ใครน่ะ?" เสียงของผู้เป็นแม่ถามหลังจากเงยหน้าจากกองงานกองโต

"สวัสดีครับ คุณน้าสุดสวย ผมชื่อจองยุนโฮ เป็นแฟนของแจจุงครับ" ร่างสูงยิ้มแป้นพลางแนะนำตัวให้หญิงสาวรู้จัก

"เอ๋? แจจุงไม่เห็นบอกน้าเลยว่ามีแฟนน่ะ แน่ะ ยืนหน้าแดงทำไมน่ะลูก เขินเหรอ?" ผู้เป็นแม่เอ่ยแซวลูกสาว(?)ที่กำลังยืนหน้าแดงด้วยความอายทั้งๆที่ตนกับร่างสูงนั้นเป็นแค่เพื่อนเท่านั้น

"เปล่านะแม่! ผมเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นอ่ะ ไอ้บ้านี่ ยิ้มอยุ่ได้" เสียงหวานแหวออกมาอย่างเขินอายระคนโกรธก่อนจะวิ่งหนีขึ้นห้องไป

"สงสัยว่าแจจุงจะเขินน่ะลูก แจจุงน่ะไม่เคยมีใครมาประกาศว่าเป็นแฟนแบบนี้หรอก ถึงจะมีแฟน แต่แฟนของเค้าก็จะบอกว่าแจจุงเป็นแค่เพื่อน ทำให้แจจุงต้องเขินไงจ๊ะ"

"แจจุงน่ะเหรอครับ? คือจริงๆแล้วผมก็เป็นแค่เพื่อนเค้าน่ะแหละครับ แต่ผมว่าเค้าน่าสนใจ ผมก็เริ่มจะชอบเค้าแล้วด้วยครับ"

.............................................31%

"โอ๊ะ จริงเหรอจ๊ะ? งั้นแม่ฝากหนูแจด้วยนะจ๊ะ ฮิๆ แม่ไปทำงานล่ะ ลูกก็ขึ้นไปนอนห้องแจได้ มีเตียงตั้งสองเตียงนะ ไปสิลูก ตามสบายนะ" หญิงสาวยกยิ้มอย่างใจดี ก่อนจะเดินหายเข้าไปในครัว

"ขอบคุณครับ" ยุนโฮตะโกนไล่หลังไปก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้าน

"ห้องไหนน้า ห้องนี้รึเปล่า?" ร่างสูงกวาดตามองป้ายสีชมพูที่แกะสลักมาจากไม้แผ่นเล็กๆที่แขวนอยู่หน้าห้อง และตัวอักษรที่กำกับไว้ว่า 'JaeJae's Room ^w^' ก็เป็นคำตอบให้กับร่างสูงได้

แอ๊ดดด~

"แจจุง.." เสียงทุ้มเรียกชื่ออีกฝ่ายเบาๆ แต่กลับได้รับแต่เพียงความเงียบกลับมาเท่านั้น ขายาวจึงถือวิสาสะก้าวพาตัวเองเข้าไปด้านใน

"..Zzz..Zzzz.." เสียงกรนน้อยๆดังมาจากร่างบางที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียง ริมฝีปากสีเชอร์รี่ที่เผยอน้อยๆตามการหายใจ เส้นผมสีดำขลับที่ประอยู่ที่แก้มใส สำหรับยุนโฮแล้ว ดูแล้วเป็นภาพที่สวยงาม

ร่างสูงค่อยๆทรุดตัวลงบนเตียงข้างกายบาง มือหนาเอื้อมไปปัดผมที่คลอเคลียพวงแก้มใสออกไป ริมฝีปากหยักยกยิ้มบางๆ ให้กับความน่ารักตรงหน้า

"เวลานายนอนนี่น่ารักดีจัง..ไม่เหมือนเวลาตื่น แสบที่สุดเลย ฮึๆ" 

"ชั้นอยากให้นายเลิกคิดที่จะมาทำให้ชั้นชอบเจสสิก้า ชั้นไม่ได้ชอบเขา..แต่ชั้นรักนายนะ หลับฝันดีนะ เจ้าหญิงของผม" พูดจบก็โน้มตัวลงไปทาบทับริมฝีปากกับริมฝีปากอิ่มแผ่วเบาๆแล้วผละออกมา

...นี่คิมแจจุงกำลังฝันใช่มั้ยครับ? เจ้าชายรูปงาม สัมผัสที่อบอุ่น น้ำเสียงที่อ่อนโยนที่เอ่ยออกมา ทำให้ผมมีความสุขจนแทบไม่อยากจะตื่นจากความฝันนี่เลยครับ...

ร่างสูงพาร่างของตัวเองเดินลงไปชั้นล่างเหมือนเดิม ก่อนจะล้มตัวลงนอนที่โซฟา และเข้าสู่ห้วงนิทราไป พร้อมกับความฝันที่สวยงาม

+++++++++

เช้ารุ่งขึ้นที่สดใส

"อื้ม..." เสียงหวานครางในลำคอเบาๆเมื่อรู้สึกถึงการสัมผัสจากบางอย่างที่แถวๆพวงแก้มของตน เปลือกตาบางเปิดขึ้นอย่างตกใจ เมื่อสัมผัสนั้นรุนแรงกว่าเดิมและเปียกชื้น

"อ๊ากกกกก!" เสียงหวานร้องลั่นเมื่อพบกับเจ้าของสัมผัสปริศนาเมื่อครู่

"โฮ่ง!" 

"ยุนโฮ!!!!" เสียงหวานแผดลั่นด้วยความโมโหเมื่อคิดได้ว่าใครที่เป็นคนทำ

"อะไรครับ?" ร่างสูงเดินขึ้นมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"นายเอาเจ้านี่มาใช่มั้ย!!" นิ้วเรียวชี้ไปยังตัวต้นเหตุซึ่งกำลังนั่งมองตนตาแป๋วอยู่ปลายเตียง

"ใช่ ก็แม่ของนายบอกว่านายชอบสุนัขนี่นา แล้วอีกอย่างนะ ชั้นให้นายเป็นค่ามัดจำในการทำให้ชั้นชอบเจสสิก้าด้วย เพราะฉะนั้นดูแลมันซะ" 

..ขอโทษที่ต้องบอกอย่างนั้น จริงๆแล้ว ชั้นให้นายเพราะว่าชั้นอยากให้ต่างหาก..จากใจ..

"...O[ ]O!! นาย..ไม่ๆๆ ชั้นไม่ได้ชอบสุนัข เอามันออกไป" ถึงแม้ว่าลึกจะดีใจที่ได้มันมา แต่คำว่าชอบเจสสิก้ามันทำให้ร่างบางไม่พอใจจึงรีบปฏิเสธ

"ไม่ได้ๆๆ นายต้องดูแลมัน ถ้านายไม่ดูแลมัน ชั้นจะโกรธนายแน่" ร่างสูงเอ่ยยิ้มๆแต่น้ำเสียงกลับแฝงไปด้วยการขู่ 

........................................51%

"เชอะ!" ใบหน้าหวานเชิดหนีแต่กลับเล่นกับเจ้าลูกสนุกอย่างสนุก

"หึ ปากแข็ง" ร่างสูงพึมพำก่อนจะเดินออกไป

++++++++++++++++

ที่โรงเรียน

"นี่ แจจุง เมื่อเช้าตอนที่นายยังไม่มาน่ะ อาจารย์บอกว่าจะหยุดโรงเรียน 2 อาทิตย์เพื่อที่จะได้สร้างห้องอินเตอร์เน็ตเพิ่มล่ะ แล้วก็เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลานะ โรงเรียนจะจัดทัวร์พานักเรียนไปทะเลล่ะ!~" เจสสิก้าออกอาการดี๊ด๊าเมื่อนึกถึงคำพูดของอาจารย์

"จริงดิ?? ว้าวว~" นัยน์ตาหวานเป็นประกายเมื่อจินตนาการถึงทะเล และแผนการที่จะทำให้ไอ้หน้าหมีหล่อนั่นมาชอบเจสสิก้า

"จริงๆๆๆ กรี๊ดๆๆๆๆ~~" ว่าแล้วสองสาวก็ดี๊ด๊ากันสองคน - -"

"มีเรื่องอะไรกันเหรอ?" ชเวดงอุคเพลย์บอยหนุ่มประจำโรงเรียนเดินโอบไหล่ร่างเล็กหน้าตาน่ารักเข้ามาถาม

"ก็อาจารย์จะให้นักเรียนไปเที่ยวทะเลกันล่ะ!" เจสสิก้ารีบเอ่ยด้วยความเขินอาย

"อ้อ เรื่องนี้เองที่ทำให้สาวๆดี๊ด๊ากันจัง ฮะๆ สาวสวยคนนี้ชื่ออะไรครับ?" ร่างโปร่งส่งรอยยิ้มพิชิตใจไปให้เจสสิก้าและแจจุง แต่ดูเหมือนมันจะหนักไปทางแจจุงมากกว่า

"เอ่อ..ชั้นชื่อเจสสิก้าค่ะ! ส่วนนี่ชื่อแจจุงค่ะ!" ร่างเพรียวบางรีบบอกทันที ส่วนแจจุงได้แต่ยืนยิ้มบางๆไปให้ ตอนนั้นเองสายตาของแจจุงก็เหลือบไปเห็นยุนโฮกำลังมองมาทางตนด้วยใบหน้าบึ้งตึง

'ดูท่านายจะชอบเจสสิก้าแล้วสินะ หึๆ ดีมาก'

...................................60%

เช้าวันต่อมา แจจุงรีบตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้น ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ได้สนใจเลยว่าห้องน้ำนั้นมีคนใช้หรือเปล่า (^O^)

แกร๊กกกกก~ ปึง

ประตูห้องน้ำปิดลงเบาๆ ร่างบางในชุดคลุมอาบน้ำสีชมพูหวานแหววค่อยๆย่างไปยังอ่างอาบน้ำที่ตั้งอยู่หลังผ้าม่านลายช้างน้อยทันที

ครืดดดดดดด~

"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!~" เสียงหวานกรีดร้องลั่นเมื่อเห็นร่างสูงของยุนโฮกำลังนอนแช่น้ำในอ่างของตนอย่างสบายใจ ใบหน้าหวานแดงซ่าน ส่วนตากลมๆนั้นก็เบิกกว้าง แต่ยังไม่ยอมหันไปไหน

'กล้ามเป็นมัดๆเลยว่ะ โหยยย ซิกซ์แพ็กสวยจังงง ถ้าร่างนี้ลุกขึ้นมาจะเป็นยังไงนะ? '

"นายมองอะไร = =;;" คนถูกมองถามเรียบๆทั้งๆที่รู้คำตอบดีว่าร่างเล็กนี้มองอะไร

"ชั้นมองของนาย.." ร่างบางตอบอย่างเคลิ้มๆ

"ฮะ?? ของชั้นเหรอ?"

"ใช่..อะ เฮ้ย มะ..ไม่ใช่..ชั้น..ชั้นมองว่า..ว่า.." ร่างบางคิดหาคำตอบไม่ได้เลยได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ

"ว่า?" ยุนโฮกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเปลี่ยนเป็นทำสีหน้าเรียบดังเดิม มือหนาคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันเบื้องล่างไว้ก่อนจะลุกขึ้น "ว่าหุ่นชั้นเป็นยังไงน่ะเหรอ?" 

"เปล่า..คะ..คือ..นายอาบเสร็จแล้วใช่มั้ย ก็ออกไปสิ ชั้นจะอาบ!" มือบางรีบดันร่างสูงออกไป ซึ่งคนถูกดันนั้นก็ร่วมมือแต่โดยดี ประตูปิดลงแล้วแต่ร่างเล็กยังคงยืนนิ่งที่เดิม ในหัวยังคงมีภาพของยุนโฮเมื่อกี๊ฉายซ้ำไปซ้ำมา

ร่างสูงที่นุ่งเพียงผ้าขนหนูผืนเดียว หยดน้ำเม็ดใสเกาะพราวทั่วกาย ศรีษะที่เปียกน้ำถูกเจ้าตัวขยี้ให้มันดูยุ่งๆ กล้ามเนื้อที่ดูแข็งแรง ซิกซ์แพกที่เป็นลอนสวยงาม

"อ๊ายยยย นี่เราคิดอะไรเนี่ย!" ร่างบางสะบัดหัวไล่ความคิดนั้นออกไป ก่อนจะอาบน้ำบ้าง

..................................70%

ไม่นานนักแจจุงก็ลงมาในสภาพวิญญาณออกจากร่างเรียบร้อยแล้ว ในหัวยังคงมีภาพของยุนโฮฉายซ้ำไปซ้ำมา

พรืดดดดด!~

"เหวอออออออออออ~"

เพราะแจจุงเอาแต่เหม่อ ทำให้ไม่ทันได้มองทาง เท้าเล็กก้าวพลาดไปเหยียดเอาผ้าขนหนูที่ตกอยู่บนพื้น ร่างบางๆเริ่มหงายหลัง ตากลมเบิกกว้างอย่างตกใจ แต่ไม่ทันได้คิดอะไรก็มีอ้อมแขนแกร่งมารับไว้ได้ทันก่อนที่คนสวยจะลงไปเช็ดพื้นแทน

"อ๊ะ!" 

ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน รู้สึกเสียวซ่านหัวใจ~ เอิ๊กๆ

"เป็นไรมั้ย?" ยุนโอเอ่ยออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปาก

"อ๊ายยยยยยยยย!! ปล่อยน้าาา~!" มือบางผลักอกแกร่งออกไปให้พ้นตัวก่อนจะวิ่งหนีเข้าห้องไปทันที

"อะไรของเค้า = =?"

...................................80%