คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : XXX_LUST : BECAUSE I LIKE YOU …BABY
ONE
XXX_LUST : BECAUSE I LIKE YOU …BABY
@BARSOR….
สถานบันเทิงที่เต็มไปด้วยแสงสีเสียงที่ดังกระหึ่ม ผู้คนมากมายมากหน้าหลายตาที่ต่างเมามันไปด้วยเสียงเพลงและน้ำเมาของประจำที่บาร์ต้องมี ร่างผอมบางเรียวยาวสวยราวกับหญิงสาว พร้อมกับชุดคลุมสีน้ำเงินลายดอกไม้ตัวยาวที่แหวกตรงกลางโชว์เรียวขาสวยของเจ้าของชุด
เขาที่นั่งดื่มอยู่ยังบนชั้นสองของบาร์พร้อมกับสาดดวงตาก้มมองลงไปยังด้านหลังที่เต็มไปด้วยผู้คน มือเรียวยาวสวยก็ยังคงถือแก้วไวน์ควงหมุนไปมาก่อนที่จะมีผู้มาใหม่ที่มาพร้อมกับชุดสูทสีดำเต็มยศเดินมานั่งลงที่โซฟาตรงข้ามกับเขา
“ไง...คุณไวน์ ไม่คิดว่าจะมาปรากฏตัวที่บาร์ของผมได้”เสียงชายร่างขาวเอ่ยออกด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนที่มือหนาตะเอื้อมไปหยิบแก้วเหล้าตรงหน้าที่ลูกน้องของคนเป็นชงให้เมื่อกี้
“คุณกราฟเนี้ย....เซ็กซี่จังนะ”เจ้าของร่างผอมสวยเอ่ยออกมาด้วยสายตาที่แสนเย้ายวนใจ ก่อนที่จะยกข้อศอกวางรองกับที่วางแขนของโซฟาแล้วเอียงหัวทุยไปซบลงกับกำปั้นมือของตัวเองที่อยู่ในท่าทาวแขน
“หึ คงมองหาเหยื่อสินะ...เด็กที่มีอยู่ในสังกัดไม่พองั้นหรอครับ”
“น่าเบื่อจะตายไป...ถ้ายังอยู่แต่ของเดิมๆน่ะ”
“กับผม...ไม่สนใจหรอครับ”ร่างหนาว่าพร้อมกับโน้มตัวไปข้างหน้าวางแขนแกร่งทั้งสองจ้างวางรองกับหน้าขาแกร่งของตัวเองแล้วยกยิ้มมุมปากจ้องร่างกายที่แสนจะสวยตรงหน้านั่นด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“ได้ยินมาว่าคุณกราฟกำลังสนใจเด็กคนนึงอยู่เหมือนกันหนิ ใช่เด็กคนนั้นรึป่าว”กราฟชายตามองตามที่คนตรงข้ามที่กำลังก้มตามองไปยังด้านหลัง ก็พบกับกลุ่มเด็กวัยรุ่นที่กำลังดื่มกันสนุกสนาน รอยยิ้มของเด็กหนึ่งในกลุ่มที่เขามองมาตลอดเวลาที่เจอยังคงสดใสและตราตรึงอยู่ในใจของเขาไม่จางหาย
“น่ารักใช่มั้ยล่ะ”
“เค้าชื่ออะไรงั้นหรอ?”ว่าผมกับกระดื่มไวน์ในแก้วอย่างช้าๆ
“จิ๊กซอว์ครับ”
“ช่างเป็นเด็กน่ารักจริงๆเลยนะ”
“หึ.....”
“ฉันน่ะสนใจเด็กคนนั้นด้วยน่ะสิ...เป็นเด็กที่หล่อมัดใจฉันมากเลยล่ะ”
คิ้วหนาเลิ่กขึ้นสูงแล้วมองตามที่คนตรงข้ามพูด ก็ต้องยกยิ้มเมื่อรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้คนที่ตามตัวได้ยากอย่างคุณไวน์คนนั้นคืออะไร
ก็เด็กหนุ่มที่เป็นนายแบบที่มีชื่อเสียงพอสมควรในตอนนี้แบะกำลังเป็นข่าวว่าจะแต่งงานนั่นอีกน่ะสิ...
“หึ อ่า...เคนสินะ...ผมว่าแค่ผ่านไปคืนเดียวคุณก็เบื่อเขาแล้วล่ะ”
“อย่าพูดแบบนั้นเลย...แค่ฉันยังไม่ได้ลอง ยังรู้สึกติดใจแล้วล่ะนะ”ไวน์ว่าและยังคงจ้องมองไปยังชายหนุ่มด้านล่างที่ยังคงมีสีหน้าที่นิ่งแต่ก็มียิ้มบางๆบ้างเล็กน้อย
“งั้นขอผมไปทำงานก่อนแล้วกันนะครับ...ถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็เรียกได้เสมอนะคุณไวน์”
ทางด้านของเจ้าของชื่อว่า เคน....หนุ่มนายแบบชื่อดังที่มากความสามารถ กำลังนั่งดื่มด่ำกับเหล่าพวกเพื่อนสนิทที่กำลังหัวเราะเฮฮากันกับเรื่องราวที่ต่างเอามาแชร์ ถาวว่ามาแบบนี้แล้วจะไม่มีรูปหลุดหรือภาพลักษณ์เขาจะแย่หรือป่าว...ถึงแม้จะมีหลุด แต่อำนาจของเงินมันก็ช่วยได้ทุกอย่างเหมือนกันนั่นแหละนะ
“ขออนุญาตครับ”
ทั้งกลุ่มที่กำลังเฮฮาปาร์ตี้ก็ต้องชะงักแล้วหันไปมองชายชุดดำที่กำลังยืนในท่าทางสุภาพเข้ามาที่โต๊ะของพวกเขาตอนนี้
“คุณเคนช่วยมากับผมสักครู่ได้ไหม เจ้านายของผมต้องการพบคุณน่ะครับ...”
“อ่าครับ...”
เขาหันไปมองเพื่อนๆและพยักหน้าส่งให้พวกมันเพื่อเป็นการบอกว่าสนุกกันต่อเลย...
“ใครงั้นหรอที่อยากเจอผม?”เมื่อเดินตามหลังชายขุดดำมาถึงชั้นบนเขาก็เอ่ยถามคนที่กำลังเดินอยู่ตรงหน้าด้วยน้ำเสียงนิ่ง
“เดี๋ยวคุณเคนก็คงจะได้รู้จักครับ...ห้องนี้แหละครับ”
“แล้วคุณไม่เข้าไปด้วยกัน?”
“เจ้านายต้องการความเป็นส่วนตัวน่ะครับ”
“อ่าครับ”
เคนเอื้อมมือของต้นไปดันประตูกระจกหนาทึบบานใหญ่ตรงหน้าเข้าไปข้างใน เขาที่หันหลังอยู่เพื่อปิดประตูก็ค่อยๆหันกลับไปมองด้านหลัง ก็ต้องเลิกคิ้วเมื่อพบเจอกับเจ้าของร่างเป็นผู้ชายหน้าสวยตัวเล็กที่กำลังนั่งไขว้ห้างและยกยิ้มให้เขาอยู่
“คุณหรอครับที่บอกอยากจะเจอผม”
“หล่อจัง”เหมือนอีกฝ่ายที่เคยพยศต่อใครหลายคนก็ต้องศิโรราบต่อคนตรงหน้า ร่างสูงยังคงทำหน้าไม่เข้าใจกับคนตัวเล็กที่กำลังลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งแล้วก้าวขาเรียวเดินมาหาเขาด้วยท่าทางช้าๆ
เคนยอมรับเลยล่ะว่าเขาไม่เคยพบเห็นใครที่มีใบหน้าหวานสวยราวกับตุ๊กตาเหมือนคนตรงหน้านี้มาก่อน แถมเรือนร่างก็ใช่ย่อยถ้าบอกว่าอีกฝ่ายคือผู้หญิงเขาก็เชื่อ และถ้าเป็นผู้หญิงก็คงจะเซ็กซี่ที่ชายใดได้เห็นต่างได้ลุ่มหลงกันแน่นอน
แต่เพราะเอาแต่ชื่นชมอีกคนในภวังค์ของตัวเองนานพอรู้สึกตัวคนตัวเล็กตอนนี้ก็เข้ามาประชิดและกำลังโอบกอดรอบคอของเขาอยู่ ทำให้เคนตกใจสะดุ้งเล็กน้อยจนถอยหลังพิงกับประตู และก็รู้สึกได้ว่าประตูตอนนี้มันถูกล็อคจากด้านนอกแล้วเรียบร้อย
“เธอหล่อจัง...ฉันอยากจูบกับเธอจังเลยเด็กน้อย”
เขาขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกฝ่าย ดวงตาแวววาวที่แสนต้องการนั่นทำเอาเคนไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ที่ถูกรุ่มร่ามจากคนแปลกหน้าแบบนี้ เขาที่กำลังจะดึงเรียวแขนให้คลายออกจากรอบคอของตัวเองก็ต้องชะงักเสียก่อน
“มีเซ็กกับฉัน...แล้วเรามาเป็นของกันและกันนะ”เสียงหวานกระเส่าเอ่ยกระซิบลงข้างใบหูจนขนลุก ยิ่งรุ่มร่ามเขาแบบนี้เคนยิ่งไท่พอใจ เขาดึงเรียวแขนเล็กออกพร้อมกับผลักคนร่างบางจนล้มดังตุบลงกับพื้นห้อง
“เป็นโรคจิตรึไงหะ!!!”
“อยากทารุณฉันหรอ เอาสิ...ฉันอยากถูกเธอรังแกจังเด็กน้อย”
“เป็นบ้ารึไง”เคนที่มีท่าทางไม่ค่อยพอใจเขาหันกลับเพื่อจะเปิดประตูออกไป แต่ก็พึ่งนึกขึ้นได้เมื่อกี้ที่เขาดันหลังกับประตู ใช่ ประตูมันถูกล็อคจากข้างนอกไง ก่อนที่เคนจะหลับตาแน่นอย่างข่มอารมณ์แล้วล้วงมือหยิบโทรศัพท์ของตัวเองพร้อมกดโทรหาเพื่อนเขาทันที
“รับสิวะจิ๊กซอว์”
หมับ
“ไม่อยากแต่งงานไม่ใช่หรอ”
เคนชะงักและทำตาโตก่อนจะค่อยๆหันหน้าไปหาคนตัวเล็กที่กอดเขาจากด้านหลัง เสียงกระเส่าแสนยั่วยวนยังคงเอ่ยกระซิบอยู่ข้างหู ใบหน้าที่แสนจะงดงามก็ยังคลอเคลียอยู่บริเวณซอกคอของเขาราวกับคนต้องการเรื่องอย่างว่า
“คุณรู้ได้ไง?”
“ฉันรู้...ถ้าหากฉันต้องการจะรู้”
หมับ
มือหนาทั้งสองข้างรวบจับลงที่ไหล่เล็กด้วยความแรง แต่ทว่าคนตรงหน้ากลับยกยิ้มและมองเขาด้วยสายตาที่แสนจะเจ้าเล่ห์นั่นอีก
“คุณต้องการอะไร?”
“ต้องการเธอ...ฉันต้องการเป็นของเธอและให้ธอมาเป็นของฉัน”
“.....”
“.....”
ไวน์ยังคงยกยิ้มให้กับคนร่างสูงตรงหน้า ก่อนที่เขาจะเอื้อมแขนไปกอดรอบเอวแกร่งและขยับดันร่างซุกใบหน้าลงกับแผ่นอกของเด็กตรงหน้า เคนก้มมองคนที่เหมือนกำลังออดอ้อนราวกับลูกแมวในอ้อมอกของเขา
“ไม่ ผมไม่ต้องการ...แล้วก็บอกให้คนข้างนอกเปิดประตูให้ผมออกไปเดี๋ยวนี้”ไวน์ดันลิ้นกับฟันตัวเองอย่างรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย ที่อีกฝ่ายยังดื้อดันไม่ยอมตนง่ายๆ เป็นเด็กที่ดื้อเสียจริงนั่นแหละนะ
“ถ้าฉันอยากได้แล้ว...ยังไงฉันก็ต้องได้”ไวน์ว่าจบก็จ้องตากับร่าฃสูงที่ก็จ้องเขากลับอย่างไม่ยอม
“เหอะ คิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้คิดจะมาพูดขอกันง่ายๆแบบนี้”
“ของ่ายๆที่ไหนกัน...ก็เราทำข้อตกลงกันอยู่นี่ไง เด็กน้อย”ปลายนิ้วเรียวที่ค่อยๆลูบและเชยคางของเคนที่ยังจ้องเขม็ง ก่อนที่ใบหน้าหล่อคมจะขมวดคิ้วแล้วสบัดหน้าหันหนีจากปลายนิ้วเรียวของคนตัวเล็ก
ไวน์ยกยิ้มออกมาอีกครั้งพลางกดไล่นิ้วชี้ลงตาสันกรามต่ำลงเรื่อยๆไล่จากลำคอของเด็กตรงหน้าและมาหยุดที่กลางอกแกร่งของเคนที่ยังนิ่งๆ
“ไม่ใช่ว่าในใจอยากจะแหกปากขอร้องให้ฉันช่วยอยู่หรือไงกัน...ไม่อึดอัดหรอ หื้ม?”
“เหอะ คุณนี่มันโรคจิตสินะ”
“ตอบตกลงตอนที่ฉันยังให้ผลประโยชน์กับเธอสิ”เคนถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนที่เขาจะยกฝ่ามือใหญ่ของตัวเองกำที่ข้อมือเล็กของคนตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ
“อย่ามายุ่งกับผม”
“หืม?...ทำไมล่ะ เป็นของฉันมันไม่ดีตรงไหน”ร่างเล็กที่กำลังโน้มลงจะซบลงที่แผ่นอกของเคน ตืมืออีกข้างของเขาก็ยกขึ้นมาจับลงที่ไหล่เล็กไว้ก่อน
“ผมไม่รู้นะว่าคุณเป็นใครต้องการอะไร...แต่ทำแบบนี้ผมไม่ชอบ แล้วก็อย่ามายุ่งกับผม”
“เธอเนี้ย....น่ารักจังนะ”
“บอกให้คนข้างนอกเปิดประตู...ไม่งั้น ผมฆ่าคุณแน่”ไวน์กระตุกยิ้มก่อนจะค่อยๆเปลี่ยนสีหน้าออดอ้อนอีกฝ่ายที่กำลัฃไม่พอใจ มือหนาทั้งสองข้างของเด็กตรงหน้าก็ยังคงกุมที่ข้อมือและจับที่ไหล่ของเขาไว้ยังไม่ปล่อย
“ฉันมีปืนนะ อยากได้มั้ย...”
“บอกให้เค้าเปิดประตู”
“ประตูจะเปิดก็ต่อเมื่อเธอตอบตกลงเท่านั้นแหละ”เคนปล่อยมือของตัวเองก่อนจะขบฟันกรามดังกรอด ขณะที่เคนนั้นโกรธหัวแทบไหม้ แต่คนตัวเล็กกับยิ้มร่าไม่ได้กลัวอะไรเลยด้วยซ้ำนี่ไง
หมับ
จู่ๆร่างเล็กก็ขยับเข้ามาใกล้และกอดรอบแขนแกร่งของเคน ตอนนี้เขาเหนื่อยจะพูดกับอีกฝ่ายแล้วล่ะนะ
“ไปนั่งคุยกันที่โซฟานะเด็กน้อย”
“ผมไม่ใช่เด็กน้อยของคุณ”
“ใช่สิ เพราะเธอเป็นของฉัน”
คนตัวเล็กออกแรงดึงกระตุกแขนแกร่ง แต่ก็นะถึงจะเป็นคนมีอำนาจมากแค่ไหน ตัวแต่นั้นจะเอาอะไรกับแรงของร่างสูง เคนที่ยืนนิ่งส่วนแขนก็ยังถูกคนตัวเล็กกระตุกดึงนั่นอยู่
“เดินมาสิ ฉันไม่ได้แรงเยอะขนาดนั้นนะ”
เคนมองคนตัวเล็กที่เหมือนกำลังงอแงและยังกระตุกดึงแขนของเขาไม่หยุด เมื่อกี้ยังทำตัวร้ายๆ ทำเป็นวางอำนาจจนเขาโกรธ แล้วตอนนี้มางอแงเหมือนเด็ก อ่า งง เขาล่ะงงกับคนตรงหน้า
“อยากให้ไปนั่งก็พาไปเองสิ”
“อย่าดื้อ”
“ผมไม่ได้ดื้อ แล้วก็อย่าทำเหมือนว่าเราสนิทกัน”
“มานั่งสิ เร็วๆ”
ร่างเล็กสวยที่อยู่ในชุดคลุมตัวยาวกำลังพยายามออกแรงดึงแขนของเขา ถ้ามองอีกที พอไม่ใช่คนก่อนหน้าอีกฝ่ายก็ดูเหมือนลูกแมวน่ารักๆนั่นแหละ เคนกระตุกยิ้มเล็กน้อยกับคนตรงหน้าที่ยังพยายามจะดึงพาตัวเขาไปนั่งอย่างพยายามนั่นน่ะ
“ถ้าเหนื่อยก็เลิกดึงแขนผมสิคุณ แล้วก็ปล่อยมือผม”
“โอเค ยืนคุยกันนี่แหละ...”สุดท้ายไวน์ก็ยอมปล่อยมือเพราะอีกฝ่ายไม่ยิมขยับตัวเอาเสียเลย เสียลุคคุณไวน์อย่างเขาที่สุด แต่ก็นะ...ยังไงเขาก็ต้องได้เด็กตรงหน้ามาเป็นของตัวเอง เพราะเขาอยากได้ยังไงก็ต้องได้ ก็นี่ใคร...เขาคือคุณไวน์นะ!!!
“ฉันจะเสนอเธอ...ถ้าเธอยอมทำตามที่ฉันพูด ฉันจะยอมช่วยสิ่งที่เธออยากจะทำ ทั้งเรื่องแต่งงานทั้งการเอาคืนครอบครัวของเธอ”
เคนถึงกับขมวดคิ้วยุ่งทันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายพูดมา ใช่ เขาต้องการและปรารถนาอยากจะทำทั้งสองข้อนั่น แต่เพราะเขาไม่มีกำลังสู้และอำนาจต่อต้านคนที่เป็นถึงประธานอย่าฃพ่อของเขา หรือครอบครัวจอมปลอมพวกนั้นน่ะ
“ฉันรู้ว่าเธอทั้งอึดอัดและอยากจะหลุดพ้นจากคนพวกนั้น...แล้วจะคิดอะไรอีก เธอได้ทุกอย่างเพียงแค่แลกกับร่างกายของเธอให้กับฉัน ทำให้ฉันพอใจก็แค่นั้น”
“แล้วทำไมคุณจะต้องมาบังคับผมแบบนี้ด้วย เรารู้จักกันหรอ เราเคยเจอกันรึไง ก็ไม่...ถ้าคุณเป็นพวกคนใหญ่คนโตก็ไปหาคนอื่น จะมาเสียเวลาซื้อผมทำไม”
“ถ้าฉันอยากจะได้...ฉันก็ต้องได้”
“คุณนี่มัน...”
“ตอบมาซะ...ว่าจะเอายังไง เป็นของฉันและฉันจะยอมช่วยเธอ...หรือ จะยอมเป็นของฉันโดยการถูกบังคับที่มีแต่เสียประโยชน์”
“แล้วผมเลือกอะไรได้ ในเมื่อคำตอบมันไม่มีข้อที่ผมอยากจะตอบ”
“งั้นก็ตอบสิ”
“นี่มันบ้าชัดๆ....แล้วยังไงถ้าผมตกลง แล้วผมจะเป็นยังไง ยังไงซะซักวันผมก็ต้องโดนคุณเขี่ยทิ้งแล้วตอนที่ผมหมดประโยชน์ผมจะเป็นยังไง”
“ฉันไม่เคยทำให้คนของฉันลำบากหรอกนะ”
“เหอะ....ไร้สาระ”
“เลือกสิ...ผลประโยชน์กับเสียผลประโยชน์น่ะ”
เคนกำมือแน่นอย่างช่วยไม่ได้ แล้วทำไมมันต้องเป็นเขา ทำไมเขาต้องเจอเรื่องที่มันไร้สาระแบบนี้ด้วยไง
“ก็ในเมื่อผมเลือกอะไรไม่ได้แล้วหนิ....”
หมับ
“เธอยอมเป็นของฉันแล้วใช่มั้ย น่ารังจัง”คนตัวเล็กพึ่งเข้ากอดรอบคอของเคนทันทีด้วยท่าทางดีใจ ร่างสูฝก็ยังคงมีใบหน้าบึ้งตึงไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่าไหร่ แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มร่าเริงสดใสขึ้นมาทันทีนี่ไง
“แต่บอกไว้ก่อน....ผมไม่ได้มีเวลาว่างมาหาคุณในเวลาที่คุณต้องการทุกครั้งหรอกนะ ผมต้องทำทั้งงานและเรียน”
“เด็กดีจังเลย...มีเซ็กกับฉันตอนนี้เลยมั้ย”
“ผมตอบตกลงแล้ว เปิดประตูด้วย”
“แต่....”
“อะไร”
“ถ้าคิดจะหนี...ถึงฉันจะถูกใจ ฉันก็ฆ่าได้นะ”
“เหอะ....คนอะไรเอาแต่ใจชะมัด เปิดประตู”
“น่ารักจัง หอมแก้มนะ”
ฟอดดดด!!!
“พอได้แล้ว ปล่อยผม”
เคนดันคนตัวเล็กออกจากตัวเองหลังจากถูกอีกฝ่ายหอมแก้มอย่างแรงเมื่อกี้ก็รีบจับคนตัวเล็กออกทันที
“เรียกฉันว่า...คุณไวน์นะ แล้วเจอกัน”
ไวน์โบกมือลาให้กับร่างสูงที่พอประตูเปิดได้เมื่อกี้ก็หันกลังแล้วเดินออกไปอย่างเย็นชา ลูกน้องคนสนิทอย่างคิมที่เดินเข้ามาในห้องแล้วมองคนเป็นนายที่เอาแต่ยิ้มทำหน้าดีอกดีใจนั่น
“ถูกใจเขาขนาดนั้นเลยหรอครับ”
“เป็นเด็กที่ดื้อแต่ก็น่ารัก ฉันโกรธไม่ลงเลย”ไวน์ว่า
“เฮ้อ...หวังว่าคนนี้ก็จะไม่เบื่อเร็วเหมือนคุณเจ็ทนะครับ”
“ทำไม ถ้าฉันเบื่อเร็วแล้วมันจะทำไม”
“ป่าวครับท่าน....คุณเคนดูเค้าเย็นชาเกินไปน่ะครับ ผิดกับเด็กคนอื่นที่คุณสนใจ ที่แค่เสนอเงินก็ยอมกันแล้วน่ะ”
“เคนเป็นเด็กดีใช่มั้ยล่ะ....ฉันต้องให้รางวัลเค้าเยอะๆแล้วล่ะ”
“แล้วผมจะรีบจัดการงานที่ท่านสั่งนะครับ”
“ให้เรียบร้อยภายในอาทิตย์นี้ แล้วก็คอยติดตามดูเคนด้วย...เมื่อไหร่ที่เด็กคนนั้นคิดจะตุกติก ก็ฆ่าทิ้งซะ”
“เมื่อกี้ท่านยังดีใจออกหน้าออกตาที่ได้เขามาอยู่เลยนะครับ”คิมถึงกลับงุนงงกับอารมณ์ของคนเป็นนาย แต่ก็เอาเถอะนะอยู่ดูแลและทำงานให้มานานเขาก็เริ่มชิน กับความใจดี ความร้าย ที่คล้ายเหมือนคนเป็นไพโบล่าของคนเป็นนายแล้วล่ะนะ
“พูดมากหน่า ไปทำงานของนายได้แล้ว...แล้วก็เรียกเท็ดมาหาฉันตอนนี้เลย”
“เฮ้อ เด็กคนนี้อีกแล้วหรอครับ”
“คิม”เสียงนิ่งพร้อมกับสายตาดุไม่พอใจของไวน์ทำให้ลูดน้องคนสนิทต้องรีบหลบตาก้มหน้าขอโทษทันที
“ขอโทษครับท่าน”
“รีบไปจัดการงาน...”
“ครับ”
TBC
TAG: #ฟิคเด็กคุณไวน์
ถือคติอยากได้อะก็ต้องได้ เด็กมันเย็นชาแบบนี้จะทำไงอะคุณไวน์ ยั่วสิ ยั่วๆบดๆแล้วก็ต้องรว้ายๆ สไตล์คุณไวน์แล้วนะคะงานนี้ เอาแบบเด็กหลงหัวปักหัวปำไม่ไปไหน แบบหนีไม่พ้นเลยประมาณเนี้ย
เราอยากแต่งฟิคเคะยั่วๆแซ่บๆแบบนี้มานานแล้วอ่า แบบ...ถ้าจะให้ยั่วๆบดๆกว่านี้ ขอคอมเม้นจากรีดเดอร์ให้คุณไวน์รับรู้ทีงงงงงง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านะคะ ดีไม่ดีพลาดตรงไหนเราขอโทษก่อนเลยแล้วกัน แต่แบบ...NC เยอะจะไม่เบื่อกันใช่มั้ย โอเคงั้นขอกลางๆละกันเราจะไม่เยอะเกินไปเนอะๆ 55555555555ยังไงก็ขอบคุณนะคะ จุ้บม้วฟ
TAG: #ฟิคเด็กคุณไวน์
#ฟิคของโนอาย
TWT: @0130_9795
KnO_Ey
ความคิดเห็น