บ่วงรัก สังเวยแค้น

ลำดับตอนที่ #4 : [ ตอนที่ 3 ]

ตอนที่ 3

 "คุณอร ช่วยเอากาแฟมาให้ผมหน่อย"กาจ อัครเพลิง ชายหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้าน อ่อนหวา นแต่สายตาดุดัน ผมยาวระต้นคอ กดอินเตอร์คอมกับ อรจิรา เลขาคนสวยหน้าห้อง

"ก๊อกๆๆ"เสียงเคาะประตูตามารยาท แล้วตามด้วยร่างอ้อนแอ่นของอรจิรา

"บอสท่านกาแฟถ้วยที่4แล้วนะค่ะ"อรจิราอดท้วงไม่ได้เมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มกำลังจิบกาแฟ

"เมื่อคืนหนักไปหรอคะ"อรจิราถามต่อ ถ้าเป็นคนอื่นมาเซ้าซี้อย่างนี้ เขาคงไล่ออกไปแล้ว แต่นี่คืออรจิรา เลขาที่รู้ใจและรู้จักเขาดี และหล่อนก็แต่งงานแล้ว

"นิดหน่อยนะ พอดีเด็กไร้เดียงสา ก็เลยสอนกันยาว"กาจจิบกาแฟแล้วตอบหน้าตาเฉย เมื่ออยู่ที่ทำงาน เขาจะกลายเป็นเจ้านายหนุ่มผู้น่าเกรงขาม หากใครทำผิดสักนิด เขาจะสั่งพักงานทันที แต่ถ้าเลิกงาน เขาก็จะกลายเป็นหนุ่มเพลย์บอย สำราญกับหญิงไปเรื่อย เพื่อผ่อนคลายตัวเองจนดึกดื่น บางวันก็ถึงเช้าสางนู่น เขาถึงต้องกินกาแฟตั้งแต่เช้ายันเย็น

"ค่า"อรจิราลากเสียงยาวแล้วเดินออกไป

***************

"บอสค่ะ คุณทรงภพขอพบค่ะ"ไม่นานเสียงเจื้อยแจ้วของเลขาก็ดังผ่านอินเตอร์คอมเข้ามา

"เชิญเข้ามาเลย"กาจรีบลุกตรงเข้าไปไหว้ผู้เป็นอา แล้วสวมกอดอย่างคิดถึง

"เป็นไงครับอา สาวเมืองรัสเซียสวยมั้ยครับ"กาจเอ่ยถามเมื่อมานั่งบนโซฟา สีหน้าของเขายิ้มแย้มผิดจากเมื่อครู่ ที่นั่งทำงานหน้าตาเคร่งเครียด

"เฮ้อ อาไม่ได้ไปรัสเซียน่ะสิ ก็เพื่อนตัวดี พาอาไปโผล่มอนทาน่านู้น"ผู้เป็นอาเอนตัวกับโซฟา

"มอนทาน่า ที่ไหนครับ"กาจแกล้งเลียบเคียงถามสายตามีพิรุธ

"มอนทาน่าเป็นรัฐๆหนึ่งในประเทศปีโยรา มันพาอาเที่ยวสะรอบประเทศเลย"ทรงภพเอ่ย

"ทั่วประเทศเลยหรอครับ"กาจเอ่ยถาม แต่ในตาเหมือนเปลวเพลิง

"ก็ปีโยรามีอยู่สองรัฐเอง ก็มอนทาน่ากับอูกาส แล้วคนที่ปกครองประเทศก็คือ เจ้าชายคารงคารัฟอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ อาก็ได้ยินไม่ถนัด"ทรงภพเอ่ยไม่ได้สนใจสายตาของกาจ

"เจ้าชายคารูฟ"กาจเอ่ยเบาๆสายตาเคียดแค้น

"นั่นแหละๆ เอ่อ แล้วเพื่อนอาน่ะ มันจะฝากหลานมันเข้าทำงานสะหน่อย เห็นว่าเป็นเชื้อเจ้าสายเจ้าชายคารูฟนั่นน่ะ ไม่รู้จะสวยถูกใจกาจรึเปล่า"อาหยอกหลานเล่น กาจแสยะยิ้มออกไป สายตามีแผนการ

"ถูกใจสิครับ ต้องถูกใจแน่"กาจยิ้มมุมปากเล็กๆ

เมื่อกษัตริย์คาฟาเอลต้องจัดหาสถานที่ให้เจ้าหญิงฟรานซายน์ไปหาเนื้อคู่ จึงให้ทูตคนสนิทจัดการและทูตคนนั้นก็คือศักดิ์ของทรงภพ เขาจัดการให้ฟรานซายน์กลายมาเป็นเชื้อพระวงศ์ของฝ่ายเมืองอูกาส ไม่ใช่มอนทาน่า และได้ให้ฟรานซายน์ไปที่เมืองไทย

"องค์หญิงแน่ใจแล้วหรอเพคะ"พระสนมจินราเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง ขณะที่กำลังเสวยพระกายาหารค่ำ

"นั่นสิลูก"กษัตริย์ฟรานซ์ช่วยสมทบ

"ไม่ต้องห่วงหรอกเพคะ ลูกรู้สึกได้ว่า...เขาอยู่ไม่ไกลตัวลูกเลย"เจ้าหญิงฟรานซายน์เกิดมาพร้อมความรู้สึกพิเศษ เมื่อตอนเยาว์วัย ฟรานซายน์รู้สึกได้ว่าจะเกิดอุทกภัย ทำให้ชาวเมืองป้องกันภัยได้ทัน

 "ว่าไง เจ้าหญิงน้อย"เจ้าชายคารูฟเข้ามา ทั้งสามคนหันมองอย่างตกใจ

"ทรงพระเจริญเพคะ"ฟรานซายน์และพระสนมจินราคุกเข่าทำความเคารพ ขณะที่กษัตริย์ฟรานซ์โค้งให้เล็กน้อย

"ตามสบายเถอะ ข้าแค่อยากจะมาเชิญตัวเจ้าหญิงองค์น้อยไปตามหาเนื้อคู่เท่านั้นเอง หึหึ"คารูฟหัวเราะเย้ยหยันเหลือบมองฟรานซายน์ตาเป็นมัน

"อะไรกัน ไหนกษัตริย์คาฟาเอลทรงตรัสว่าเป็นพรุ่งนี้ไม่ใช่หรือ"กษัตริย์ฟรานซ์เอ่ยท้วง

"ท่านพ่อให้ข้าจัดการเรื่องนี้แทน แล้วก็ห้ามใครขัดขวางเด็ดขาด"คารูฟถลึงตาใส่กษัตริย์ฟรานซ์ จนเขาสงบลง

"เชิญ"คารูฟผายมือ ขณะที่ฟรานซายน์หันไปมองพระบิดาและพระสนม

"ลูกขอลาก่อน ทรงรักษาตัวนะเพคะ"ฟรานซายน์คุกเข่าคำนับ สะอื้นตัวโยน พระสนมจะเข้ามากอด แต่คารูฟกระชากตัวฟรานซายน์เดินออกไป

"องค์หญิง องค์หญิง"พระสนมจะวิ่งตามแต่กษัตริย์ฟรานซ์รั้งตัวเข้ามากอด และร่ำไห้ไปด้วยกัน

*****************************************