ชีวิต

เปิดเทอมแล้วการบ้านก็เยอะ งานเต็มหัวไปหมดเลย -*-

ปีแรกที่มาเรียนที่นี่ ตัดสินใจว่าจะหาเวลาว่างๆซักวันกลับไปเยี่ยมโรงเรียนเก่า

แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่ได้กลับไป

ชีวิต ม.1 ไม่มีไรมาก เรียนไปวันๆ ศึกษาเพื่อนใหม่ๆ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ

แต่ก็ไม่เคยกลับไปเยี่ยมเซนต์โยฯเลย คิดทุกครั้งแหละ ว่าจะกลับไป

แต่แล้วก็ผลัดไปเรื่อย

งานเยอะมั่งล่ะ ไกลมั่งล่ะ


ม.2 เริ่มสนิกับเพื่อนมากกว่าเดิม มีกลุ่มให้เดินด้วยกัน ทำงานร่วมกัน

แต่ก็ยังไม่ได้กลับไปเซนต์โยฯอยู่ดี

แล้ววันนึง ก็ได้รู้ข่าวว่า เพื่อนคนนึงไปเรียนต่อที่อเมริกา

ไปโดยที่ไม่ได้บอกเรา เคยบอกไว้ว่าจะไปเรียนที่ออสเตรเลียตอนจบ ม.2

แต่นี่มันยังไม่จบ ม.2 แล้วมันยังไปไกลถึงอเมริกา

ห่างกันคนละซีกโลก กว่าจะได้เจอกันอีก

ถึงตอนนั้น เราจะยังสนิทกันเหมือนเดิมรึเปล่า

พวกเรายังตบหัว ดึงเปีย ล้อเล่นกันเหมือนเดิมได้มั๊ย

เราทำพลาดอีกแล้ว

ที่ไม่กลับไปโรงเรียน ไปล่ำลากัน ก่อนที่แกจะไป

....ปีนี้ เรายังคงไม่ได้กลับไปเยี่ยมโรงเรียนอยู่ดี

ม.3 ปีใหญ่ของ ม.ต้นแล้วสินะ

ปีหน้า ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะไปต่อที่อื่นรึเปล่า

งานยังคงเยอะเหมือนเดิม

เราก็ยังเหลวแหลกเหมือนเดิม

ผลัดอยู่นั่น

ว่าจะไป ก็ไม่ได้ไป

อยากจะกลับไปวันไหว้ครู กลับไปหาครู ไปไหว้ครูที่เคยสอนๆมา

ไปหาเพื่อนด้วย

แต่ เราก็ได้แต่คิด

ปล่อยให้วันครูผ่านไป โดยที่ไม่ได้ไปหาครูอย่างที่หวัง

....

ทำพลาดอีกแล้ว

อยู่ที่นี่ เราก็มีความสุขตามประสา ม.ต้นบ้าๆคนนึง

วันนี้ก็เป็นวันดีด้วย

วันเกิดพ่อ ดีใจที่วันนี้ไม่ได้ทะเลาะกับพ่อ ถือเป็นความสำเร็จอย่างนึงในชีวิตก็ว่าได้

วันไหนไม่ทะเลาะกับพ่อ เราจะสะใจมากก

แล้วตอนเย็นก็เปิดเน็ต อรก็ทัก

ถามว่าเรารู้ข่าวรึยัง

ก็ไม่รู้ว่าข่าวอะไร

อรก็บอกว่า ครูจิ๊บเค้าเสียแล้วนะ

1...2...3

ใช้เวลาคิดอยู่ 3 วิ

งง....

ใครวะ ครูจิ๊บ??

เราไม่ได้อยู่ที่นั่น 2 ปีกว่าๆ

เราลืมอะไรไปเยอะแยะแล้ว คงเพราะเราไม่ได้ใส่ใจ

จนมานึกได้

ว่าครูเค้าเคยสอนเรา ตอน ป.6

คงเป็นช่วงเวลาสั้นๆ สั้นจนอาจจะนับเวลาเป็นนาทีได้เลยละมั้ง

ถ้าจำไม่ผิด ป.6 เทอมแรก ห้องเราเรียนกิจกรรมวิทย์ก่อน

ก็ได้ครูจิ๊บ เดินเข้ามาสอนในห้อง

ครูพาไปทดลอง ทอดไข่บนกระดาษ

55+

กลุ่มเราทำไฟไหม้ด้วย

เสียดาย ไข่บางกลุ่มจะสุกแล้ว แต่ไฟดันไหม้กระดาษ เพื่อนๆก็ดันกลัวว่าโรงเรียนจะโดนเผา

ก็รุมกระทืบกันใหญ่ สุดท้าย...ไข่เละ ต้องเริ่มใหม่

ครูจิ๊บสอนสนุกมากกกกกกกกกกกกก

แต่ถึงงั้นก็เหอะ เทอม 2 ก็ไม้ได้เรียนกับครูแล้ว

เพราะโดนลากเข้ากิจกรรมห้องสมุด อยู่แต่ห้องสมุด

อยากอยู่กิจกรรมวิทย์

น่าเสียดายจริงๆ

พวกวงโยฯ เค้าบอกกันว่า

ไม่มีใครจะตีกลองได้มันส์ส์เท่าครูแล้ว

เราก็ไม่รู้หรอก

แบบว่าเรามันเด็กดนตรีไทย 55+

แต่จำได้ ตอนจะจบ ป.6

แต่ไม่แน่ใจว่า ตอนสอบดนตรีไทย รึตอนไปซ้อมตีกลองแขกกะหยก(พิรัชต์-สามสี)

ครูจิ๊บยังไปนั่งตีขิมอยู่เลย

ครูจำหนูไม่ได้หรอก

ตอนอยู่ที่เซนต์โยฯ

หนูไม่ใช่เด็กกิจกรรม

ไม่เด่น ไม่ดัง

ไม่มีอะไรให้จดจำเลย

ก็นะ....

ถึงไงก็เหอะ หนูว่า หนูก็รักครูแหละ ครูจิ๊บได้ให้ประสบการณ์กับหนู

ว่าทอดไข่ในกะทะง่ายสุด = =b




หลับให้สบายนะคะครู

natta.....ศิษย์คนนึง ที่รักครูไม่แพ้ใคร




ถึงเวลาแล้วหรือ-อ้อม


ปล.ได้เพลงนี้มาจากบล็อกของเพื่อนเก่า(ขโมยมา -*-)
จะขอบคุณรึขอโทษดีล่ะ

เอาเป็นว่าทั้งสองอย่างเลยแล้วกันนะ =/\=