บทกวีจากเหล่าขี้เมาทั้งหลาย

อุทิศแด่ความไร้สาระขณะขณะอยู่กลางโขง

บท 1

๐ พระอาทิตย์ ขึ้นอ้างว้าง กลางเหลี่ยมเขา

เห็นอิเหนา นั่งเมา กินเหล้าอยู่
มีผีสาง นางไม้ คอยเฝ้าดู
ซวยล่ะตู กูกับมึง เอาไงดี

๐ แดดแผดเผา อิเหนาไหม้ ใกล้จะม่อง
ควรจะต้อง รีบออกไป ไหนสักที่
เก็บกระเป๋า อิเหนาวิ่ง อย่างเร็วรี
เฮ้ย! พอหนี ผีรีบตาม ตายล่ะวา

๐ โดดลงโขง ว่ายหนีผี วิธีรอด
โดนพรายกอด เคราะห์ซ้ำ ระกำหนา
มาแบบนี้ เห็นที พี่ขอลา
หลั่งน้ำตา ฆ่าตัวตาย วายวอดเอย

บท 2

๐ อิเหนาเศร้า รินเหล้า เคล้าสายหลอก
โดนผีหลอก ชอกช้ำ น้ำตาไหล
หวนนึกถึง คืนวาน ที่ผ่านไป
เหตุไฉน กูต้องตาย วายชีวา

๐ เสียดายก็ แต่ร่าง ทรงเสน่ห์
แสนจะเท่ กว่าใคร-ใคร ในทั่วหล้า
ยังไม่ได้ ดอมดม ชมบุษบา
ดันพลาดท่า เสียที ผีนางพราย

๐ จึงดำผุด มุดถ้ำ ใต้น้ำโขง
ว่ายลงโพลง งมหาร่าง ที่สูญหาย
ไม่ทันแล้ว ร่างข้า ช่างน่าอาย -////-
ถูกนางพราย พาดไว้ ที่ปลายเตียง!

๐ พรมจรรย์ ข้านั้น พลันสูญสิ้น
น้ำตาริน ร่ำไห้ อย่างไร้เสียง
นอนสะอื้น คืนนี้ มีผีเคียง
โดนผีเลี้ยง เพราะเพลี่ยงพล้ำ จึงช้ำใจ T_T

รายนามเหล่ากวีผู้เมาค้าง?
กุหลาบน้ำเงิน
S Aapp Mhorrasri
Setampz RadianceRose
Np Pn
Kidwizard Nicholous Kuzider

บทกวีจากเหล่าขี้เมาทั้งหลาย

ความคิดเห็น