สิ่งที่ผมทำกับเพื่อนพี่สาว
เขียนโดย
afp066810
ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวสองคนในบ้านสองชั้นหลังเล็กๆ
ที่ทำงานของผมอยู่ห่างจากบ้านไม่มากนัก
ทุกวันหลังเลิกงานผมจะเดินกลับบ้านด้วยความหวังว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนเสียที
ขณะที่ผมกำลังดูหนังอยู่ในห้องก็ได้ยินเสียงพี่สาวเรียกให้ลงมาข้างล่าง
พี่สาวผมบอกว่าเพื่อนของพี่สาวย้ายเข้ามาเช่าบ้านติดกับบ้านผม
พี่สาวแนะนำให้ผมรู้จัก 'พี่มด' และขอแรงผมช่วยขนย้ายสัมภาระเข้าบ้าน
แต่สายตาและรอยยิ้มของพี่มดที่มองมายังผมซิครับ
ทำเอาหัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้นผิวของพี่มดขาวละเอียดมาก
เข้าใจว่าคงผ่านการดูแลมาอย่างดี พี่มดสูงประมาณ 170 ซม.
เอวเล็กรับกับก้นที่ได้รูปอย่างแปลกประหลาดในระหว่างที่ช่วยกันขนย้ายสิ่งของ
ผมมองผ่านหน้าอกของพี่มดอย่างไม่ตั้งใจ แต่ก้ออดจะนึกถึงแตงโมลูกย่อมๆ
ที่แม่ค้าวางขายอยู่ในตลาดไม่ได้ เธอเอามันมาจากไหนนะ
เห็นแล้วน่าหนักอกหนักใจแทนจริงๆยามที่เราขนย้ายสิ่งของผ่านช่องทางเล็กๆ
ที่ต้องค่อยๆเบียดผ่านกัน
ผมรู้สึกได้ถึงความนิ่มจากร่างกายพี่มดที่บดเบียดลงมาบนร่างกายผมที่เต็มไปด้วย
เม็ดเหงื่อของผม มันเป็นความรู้สึกที่คน อย่างผมยากจะบรรยายจริงๆ
พี่มดคงมองผมเป็นน้องเลยไม่ได้ระวังตัว ผมได้แต่ ข่มความรู้สึกแปลกๆ
ที่กำลังปะทุขึ้นมาในใจอย่างสุดความสามารถ
อย่างน้อยก้อเพื่อเห็นแก่พี่สาวผมวันเวลาผ่านไปพี่มดมาเป็นแขกประจำของพี่สาวผมแทบทุกวัน
บางวันก้อชวนกันออกไปดูหนังพักผ่อน
บางวันก้อชวนกันไปหาหมอความงาม
(ไม่รู้พี่สาวผมจะบ้าความงามตามพี่มดไปถึงไหนไม่เข้าใจจริงๆ)
แต่สายตาที่พี่มดมองมายังผมมันแฝงแววตาแปลกๆ มากขึ้นทุกวัน
บางคืนผมหลับตานอนยังมองเห็นรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นจนนอนไม่หลับ
ต้องลุกขึ้นมาออกกำลังกายหนักๆ
เพื่อข่มความรู้สึกตัวเองให้บรรเทาลงคืนนี้ตีสองกว่าแล้ว
ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของพี่สาว ผมเดินลงบันไดมาเจอ
พี่สาวกำลังประคองพี่มดที่อยู่ในอาการเมาไม่ได้สติ
พี่สาวบอกว่าคืนนี้เพื่อนร่วมรุ่นเลี้ยงฉลองกัน แต่พี่มดเมามาก
กุญแจบ้านพี่มดก้อหาย จึงต้องพามานอนบ้านเรา
แล้วพี่สาวก้อบอกให้ผมประคองพี่มดขึ้นไปนอนบนห้องของพี่สาว
ส่วนตัวพี่สาวขับรถออกจากบ้านไปส่งเพื่อนๆ
อีกสองสามคนผมประคองพี่มดขึ้นบันไดไปห้องพี่สาวด้วยแขนขาที่สั่นจนแทบควบคุมไม่ได้
กลิ่นไวน์อ่อนๆ ผสมกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่อาบอยู่บนตัวพี่มดลอยมาแตะจมูกย่อมๆ
มันเบียดกับร่างกายผมจนหลุดออกจากเกาะอกมาโชว์แก่สายตา
ผมได้แต่ข่มความรู้สึกตัวเองประคองพี่มดขึ้นมาจนสุดขั้นบันไดอย่างยากเย็นแต่แล้วเหตุการณ์
ที่ผมไม่คาดคิดก้อเกิดขึ้นคงด้วยความเมา
พี่มดผลักผมเข้าไปติดผนังหน้าอกทั้งสองของพี่มดบดเบียดกับหน้าอกเปลือยเปล่าของผมอย่างแนบแน่น
ก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากของพี่มดก้อกดลงมาบดเบียดกับริมฝีปากผม
จากนั้นสติของผมก้อขาดลง ลืมผิดชอบชั่วดี ลืมทุกสิ่งรอบกาย
ผมทำสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตกับพี่มด
อย่างไม่น่าให้อภัยสติผมกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่งภายใต้เสียงร้องครวญครางเจียนจะขาดใจของพี่มด
แต่ทุกอย่างมันก้อสายเกินที่จะแก้ไขซะแล้ว
อารมณ์ที่อัดอั้นมันไหลออกจากตัวผมอย่างสุดจะควบคุมผมไม่น่าทำมันลงไปเลย
…..ผมขอโทษ ….
เสียงขอโทษของผมหลุดออกมาจากปากอย่างแผ่วเบา
ภายใต้เสียงสะอื้นและน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ผมกอดกระชับพี่มดอย่างสำนึกผิดในการกระทำของตัวเอง
แต่เลือดที่ไหลออกมาเต็มขาของพี่มด ทำให้ผมตกใจแทบสิ้นสติ
หลังจากคุณหมอรับตัวพี่มดเข้าห้องฉุกเฉินแล้วผมทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดแรง
คงเป็นครั้งแรกของพี่มดที่เจอเรื่องเลวร้ายเช่นนี้
พี่มดจะให้อภัยผมหรือเปล่านะ หากพี่มดแจ้งความกับตำรวจผมจะทำอย่างไรดี
ผมไม่น่าทำกับพี่มดอย่างนี้เลย
แต่ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
ร่างกายมันทำไปตามความต้องการของมันเองแล้วผมจะบอกเรื่องนี้กับพี่สาวอย่างไร?
พี่สาวยืนจ้องหน้าผมด้วยแววตาที่ยากเกินจะบรรยาย
ผมนั่งก้มหน้าปล่อยเสียเบาๆ
เล็ดลอดออกจากปากอย่างยากเย็น........'ผมขอโทษครับพี่'
.........พี่ก้อรู้ว่าผมเกลียดกะเทยมาก '
ผมลืมตัวถีบ พี่มดตกบันได'ผมทำไปอย่างไม่รู้ตัวจริงๆครับ
(ชั้นไม่น่าปล่อยแกไว้กับนังมด….. คิดไม่ถึงจริงๆ… พี่สาวรำพึงเบาๆ)
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า …..กะเทยควรระวังชายกล้ามใหญ่ ….เหอ …เหอ …
อ่านถึงตอนนี้แล้ว ถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ใช่ม่า รู้นะคิดอะไรอยู่ บ้าลามก
ฮิฮิฮิ
แจ้ง Blog ไม่เหมาะสม
17 ม.ค. 51
225
6
ความคิดเห็น
PS. ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ทุกคนคงเคยถามว่ารักแล้วได้อะไรสำหรับฉันความรักทำให้ฉันรู้จักคำว่า ความสุข และความหวัง แม้ว่าบางทีทำให้เราช้ำใจ แต่จงภูมิใจเพราะเรารักเป็นก็ยังดีกว่าคนที่รักไม่เป็น
น่าเกลียดจังเลย ขนลุก
6666666666+++++ (เเบบว่าเบื่อ5555)
คิดได้แต่ก็ชอบบบบ
วาบหวามแกมซาดิส
คิดไปโน้นเลย
โธ่เอ๊ย .... เอาซะตกใจ
คิดได้ยังไงเนี่ย?
PS. อุเอคิเคยสอนไว้ ว่า เพื่อนน่ะไม่ได้สำคัญตรงที่ว่าเขามีประโยชน์หรือนำสิ่งดีๆ ต่อเราแต่เป็นเพราะเพื่อนเป็นเพื่อนที่ร่วมทางทุกข์สุขต่างหาก...