ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    " YOU are the ONE " รักเราหวานซะ

    ลำดับตอนที่ #100 : บทที่เก้าสิบสอง -- พอกันที

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.45K
      4
      5 มี.ค. 55

    บทที่เก้าสิบสอง

       

    อาทิตย์หน้าก็จะเปิดเทอมและเป็นนักศึกษาแพทย์ปีสองสักที ช่วงนี้เขาเริ่มเอาหนังสือเรียนและชีทของพี่สนมาอ่านล่วงหน้าไว้ก่อน พอเปิดเทอมจะได้เรียนเข้าใจมากยิ่งขึ้น พอรุ่นพี่รู้เรื่องนี้เข้าก็ตกใจเสียยกใหญ่บอกว่า...จะขยันมากเกินไปแล้วนะ

    ก็คนมันไม่มีอะไรทำนี่นา ผิดด้วยเหรอ ?

       
    ส่วนรุ่นพี่นั้นยังคงไปเรียน และอยู่เวรตามปกติเหมือนเดิม ช่วงหลังๆมานี้พี่สนจะบอกให้เขาซื้อของกินไปให้ทุกครั้งที่อยู่เวร เขาพอจะเข้าใจเหตุผลว่าทำไมและไม่ได้ขัดข้องด้วย เพราะว่า...เขาเองก็ไม่อยากให้คนอื่นมายุ่งกับ ‘แฟนตัวเอง’ เหมือนกันนี่นา  ยิ่งวันก่อนได้เห็นสายตาของรุ่นพี่คนนั้นที่มองมาที่เขาทำให้รู้สึก...ไม่ชอบใจยังไงก็ไม่รู้สิ

       
    วันนี้เป็นวันศุกร์...พอฝ่ายนั้นกลับมาถึงห้องก็เรียกเขาให้เข้าไปหาทันที บอกว่าอยากนอนหนุนตัก เขาก็ทำหน้างงแต่ก็ยอมให้นอนหนุนแต่โดยดี  นั่งเล่นผมรุ่นพี่คุยกันเรื่องไร้สาระต่างๆนานา จนเริ่มรู้สึกปวดเมื่อยขา สักพักฝ่ายนั้นก็ถามขึ้น

       
    “ ณัฐครับ ? ”
       
    “ หือ ?? ”
       
    “ คือพรุ่งนี้เป็นวันเปลี่ยนกลุ่มแล้ว รุ่นพี่ก็เลยอยากจะเลี้ยงส่ง วันนี้ก็เลยชวนกันไปผับน่ะ  แล้ว...พี่อ๊อฟก็ไปด้วยนะ ”

    พอได้ยินดังนั้น เขาก็นิ่งไปสักพัก 

    “ แล้ว...พี่สนอยากไปหรือเปล่า ? ”
       
    “ พี่ไม่อยากไปอยู่แล้ว แต่...เพื่อนในกลุ่มก็ไปกันหมดทุกคน รุ่นพี่คนอื่นๆก็ไปกันเยอะไม่ใช่แค่พี่อ๊อฟคนเดียว เพราะถือโอกาสเลี้ยงน้องกันด้วย พี่กลัวเสียมารยาทถ้าจะไม่ไปน่ะ ณัฐคิดว่าไง ? ”
       
    “ ณัฐตามใจพี่สนนะ แต่ฟังดูแล้ว...ณัฐว่า ก็ควรไปอ่ะ ”
       
    “ ห้ามสักหน่อยก็ได้นะ ที่รักไม่หึงพี่บ้างเหรอ ? ”
       
    “ ก็มีบ้างเหมือนกันแหละ แต่ณัฐก็เชื่อใจพี่สนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก ใช่มั้ย !!? ” แกล้งทำเสียงดุใส่รุ่นพี่ไปสักเล็กน้อย
       
    “ ฮ่ะ ๆ ครับ ไม่มีแน่นอน แต่แค่อยากให้หึงอ่ะ หึงเยอะๆเลยก็ดี ”
       
    “ บ้า ! หึงเยอะๆ พี่สนจะรำคาญเอาน่ะสิ ”
       
    “ ถ้าเป็นณัฐ...พี่ยอมนะ ”  แล้วก็ดึงมือเขาไปหอมอีกแน่ะ
       
    “ พี่สนไปเถอะ ณัฐไม่ว่าอะไรจริงๆ ”

       
    “ งั้นไปด้วยกันมั้ย ? ”
       
       
    “ หา !! ”

       
    “ ณัฐไปกับพี่มั้ย ? ”

       
    “ จะบ้าเหรอ ? มีแต่รุ่นเพื่อน รุ่นพี่พี่สนทั้งนั้น ณัฐไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย จะไปได้ยังไง ? ”
       
    “ ก็เป็นแฟนพี่ไง ”
       
    “ แต่พวกพี่อยากเลี้ยงน้องกันนะ ณัฐไม่เกี่ยว  ไม่ควรไปหรอก อีกอย่างอ่ะนะ...ณัฐพึ่งอายุ 19 เอง ยังไม่ถึง 20  เข้าผับยังไม่ได้ด้วยซ้ำ ”
       
    “ เออใช่ จริงด้วยแฮะ ”
       
    “ เห็นมั้ยล่ะ ? ”
       
    “ เฮ้อ...เสียดายอ่ะ อยากให้ไปด้วยกันจัง ”
       
    เขาบีบแก้มอีกฝ่ายเบาๆ  “ ไม่ต้องมาอ้อนเลย รีบไปแล้วรีบกลับมาเลยนะ ห้ามเมาด้วย รู้มั๊ย !! ”
       
    “ งั้นพี่จะรีบกลับมานะครับคนดี ไม่เมาจริงๆ...สัญญา ”


       
    พอใกล้ถึงเวลานัด ร่างสูงจึงอาบน้ำแต่งตัว ก่อนออกมาก็เอ่ยร่ำลากับณัฐบอกว่าจะรีบกลับ แล้วจึงขับรถไปยังร้านที่นัดกันไว้ทันที 


    เมื่อมาถึง...คนในโต๊ะก็เริ่มเยอะแล้ว เขาทักทายเพื่อนและรุ่นพี่บางคนที่สนิทกัน ส่วนเหล้าและมิกเซอร์ที่อยู่บนโต๊ะนี่ไม่ต้องพูดถึง เต็มที่กันอยู่แล้ว เหลือบไปเห็นพี่อ๊อฟยืนอยู่ตรงนั้นพอดี เมื่ออีกฝ่ายเห็นเขาแล้วก็เดินมุ่งตรงมาทางนี้ทันที


    “ สนกินแบบไหน เดี๋ยวพี่ชงให้ ” ฝ่ายนั้นเข้ามากระซิบใกล้ๆ  เสียงเพลงยังไม่ได้ดังขนาดนั้นไม่ต้องใกล้ขนาดนี้ก็ได้ครับพี่

    “ ไม่เป็นไรครับพี่ เดี๋ยวผมชงเอง ”  เขาจัดการทุกอย่างเองเสร็จสรรพโดยไม่ต้องรอ

    “ แล้วนี่กินข้าวมายัง ? ”  ฝ่ายนั้นถาม

    “ เรียบร้อยแล้วครับ ”

    “ วันนี้จัดเต็มเลยนะ พวกพี่ไม่อั้นอยู่แล้ว ”   พูดเสร็จก็ยกแก้วขอชนกับเขาอีกแน่ะ

    “ ขอบคุณมากครับพี่ ”



    กินไปได้สักพัก เขาจึงวางแก้ว เดินออกจากกลุ่ม ตั้งใจว่าจะไปห้องน้ำสักหน่อย ระหว่างทางก็เจอกับเพื่อนคณะรุ่นเดียวกันอยู่อีกโต๊ะหนึ่ง ก็ทักทายกันไปสักเล็กน้อย หลังทำธุระในห้องน้ำเสร็จยังไม่อยากเข้าไปด้านใน เขาจึงนั่งที่เก้าอี้ด้านนอกและหยิบโทรศัพท์มากดโทรออกหาใครบางคนทันที ได้ยินเสียงใสที่ตอบกลับมาแล้วก็รู้สึกชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก


    “ ฮัลโหล คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าครับ ? ”

    “ ................................. ”

    “ ก็มากันเยอะ ประมาณสิบกว่าคน ทั้งเพื่อน ทั้งรุ่นพี่เลย ”

    “ ................................. ”

    “ ยังไม่เมาครับ พึ่งกินไปแค่แก้วเดียวเอง แต่ถึงจะเยอะกว่านี้ก็ไม่เมาง่ายๆหรอก ฮ่ะ ๆ ”

    “ ................................ ”

    “ ครับ อีกสักหน่อยก็จะกลับแล้วล่ะ ”

    “ ............................... ”

    “ ถ้าที่รักง่วงก็นอนไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่จะรีบกลับไปหานะครับ ”

    “ .............................. ”

    “ ครับ บ๊ายบาย...รักนะ ”



    เขาเดินเข้าไปข้างในอีกครั้ง เสียงเพลงเริ่มดังกระจายและผู้คนก็ลุกขึ้นเต้นกันแล้ว พอเพื่อนเห็นเขาเดินมาแล้วก็ดึงให้เข้าไปร่วมกลุ่มทันที

    “ อ้าว สน มึงไปไหนมาวะ ? ”  ไอ้เป้...เพื่อนอีกคนในกลุ่มทักขึ้น ดูท่ามันคงจะเมาแล้ว

    “ กูไปห้องน้ำมา ”

    “ เออ กินเร็วๆเลยมึง เอาให้เมาไปเลย เพราะวันนี้เราได้แดกเหล้าฟรี ฮ่า ๆ ๆ ” ไอ้นี่ก็ไม่รู้เรื่องอะไร เทเหล้าใส่แก้วของเขาอย่างเยอะเลย  มึงไหวมั้ยเนี่ย ? วันนี้กูไม่อยากเมาโว้ย

    “ ไอ้เป้ กูไม่กิน ”

    “ เห้ย สักหน่อยเหอะน่า ” 

    พี่กอล์ฟ...รุ่นพี่ dent’med อีกคน พอหันมาเห็น ก็เชียร์ให้เขาดื่มไปกับไอ้เป้ด้วย เขามองน้ำสีน้ำตาลในแก้ว แล้วส่ายหัวเบาๆ...เออ กินก็ได้วะ ! เพียวแค่นี้คงไม่เท่าไหร่หรอก พอกินเสร็จเพื่อนก็ตบไหล่เบาๆ

    “ ดีมากเพื่อน ”

    แล้วไอ้เป้มันก็เทให้คนอื่นยกจนครบทุกคน...สงสัยมันจะเมาแล้วจริงๆ



    ผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ...สังเกตว่าเพื่อนๆพี่ๆหลายคนเริ่มจะเมากันแล้ว ยกเว้นแค่เขาเนี่ยแหละมั้งที่ไม่ค่อยกินเท่าไหร่ พี่อ๊อฟก็เริ่มมายืนใกล้ๆและชวนคุยบ่อยซะเหลือเกิน บางครั้งยังมีถึงเนื้อถึงตัวมาเกาะแขนอีกแน่ะ...อย่างนี้ต้องขอความช่วยเหลือ

    เขามองไปทางแซมมี่...เพื่อนกระเทยในกลุ่มที่สนิทกันอีกคนแล้วพยักหน้าให้  เพราะฝ่ายนั้นก็ยังไม่เมาเหมือนกัน ส่งสัญญาณอยู่นานมันถึงเข้าใจว่าหมายความว่ายังไง  แล้วจึงทำหน้าที่มายืนแทรกกลางระหว่างเขากับพี่อ๊อฟให้...อืม ทำได้ดีมากแซมมี่

    พี่อ๊อฟเห็นดังนั้นก็ดูเหมือนจะหงุดหงิดสักเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เอาแต่ยกดื่มอย่างเดียวเลย


    เสียงเพลงเริ่มดัง คนอื่นก็เต้นกันไป กินกันไป แต่เขาพยายามไม่กินเยอะ ซึ่งระหว่างนั้นก็มีผู้หญิงหลายคนเข้ามาหาเขาเหมือนกัน...บ้างก็มาขอทำความรู้จัก บ้างก็ขอเบอร์และชนแก้วด้วยเป็นระยะ เขาเองก็บอกไปตามตรงว่ามีแฟนแล้ว ส่วนใหญ่ก็จะถอยไปเอง แต่มีอยู่คนเดียวเนี่ยแหละ ที่ไม่ยอมถอยสักที


    “ น้องสน ยังไม่เมาเหรอ ? พี่เริ่มเมาแล้วนะเนี่ย ”  พี่อ๊อฟพูดเสียงยานคางเดินเข้ามาใกล้

    เขามองซ้ายมองขวา อ้าว ! ไอ้แซมมี่ หายไปไหนเนี่ย...สงสัยจะไปเข้าห้องน้ำล่ะมั้ง

    “ ครับ ผมไม่ค่อยกินน่ะ ”

    “ กินหน่อยสิ จะได้สนุกกันไง ”

    ว่าแล้วก็ยกแก้วของตัวเอง ยื่นมาให้เขาตรงหน้า แขนอีกข้างก็มาเกาะแขนของเขาซะอย่างนั้น

    “ ผมขอโทษครับพี่ วันนี้ผมไม่อยากเมา ”

    “ สักหน่อยน่า แค่นี้ไม่เมาหรอก วันนี้มาสนุกกัน ”

    “ ไม่เอาดีกว่าครับ ”

    “ น้องสนรังเกียจพี่เหรอ ? ”

    ไม่ได้รังเกียจครับ...แต่กลัว  มองกูตาเยิ้มเลยเนี่ย !! ได้แต่คิดในใจ

    “ อย่าดีกว่าครับพี่อ๊อฟ ผมขอโทษจริงๆพี่ ”

    เขาปฏิเสธจริงจัง อีกฝ่ายเลิกคิ้ว แต่ก็ยอมโดยดี...เออ ยอมง่ายดีแฮะ



    ผ่านไปสักพัก...ตอนนี้เขาเริ่มจะมึนหัวนิดๆแล้ว แต่ยังไม่ได้เมาเพราะยังมีสติครบถ้วนดี เขาเห็นสมควรว่าตัวเองควรจะกลับได้แล้ว ถ้าอยู่รอจนผับปิด เดี๋ยวณัฐจะรอนาน

    เขาตั้งใจเดินออกมาจากผับโดยที่ไม่ได้บอกใคร อาจจะน่าเกลียดไปสักหน่อยที่ไม่ได้ร่ำลา แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องดีแล้ว เดินออกมาจนถึงลานจอดรถ ขณะที่กำลังพยายามหากุญแจในกระเป๋ากางเกงอยู่นั้น อยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงใครคนหนึ่งเรียกเข้าซะก่อน

    “ น้องสน  !! ”

    เขาหันไปมองตามเสียงนั้นทันที  คิดในใจ  เวรละ !!

    “ พี่อ๊อฟ...ออกมาทำอะไรครับ ? ” 

    ตอนนี้จะอารมณ์เสียเพราะเห็นหน้าไอ้พี่อ๊อฟเนี่ยแหละ จะเอาอะไรนักหนาเนี่ย เลิกยุ่งกะกูเถอะ !!

    “ จะกลับแล้วเหรอ ? ” ฝ่ายนั้นถาม

    “ ครับ ”  เขาต้องทำเป็นพูดดีตอบ เพราะไม่อยากมีปัญหา

    “ ทำไมถึงรีบกลับนักล่ะ ”

    เพราะพี่นั่นแหละ !! คิดในใจ

    “ เริ่มง่วงแล้วอ่ะครับ พอดีแฟนโทรมาตามแล้วด้วย ”

    แต่งเรื่องโกหกสักหน่อย ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ณัฐคงจะนอนหลับอุตุอยู่บนเตียงแล้วมั้ง ? รายนั้นก็เหมือนกัน...ไม่มีการโทรมาหาเขาเลย นี่เป็นห่วงกันบ้างหรือเปล่าเนี่ย !!


    “ พี่ก็เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน ขอกลับด้วยได้ไหม ? ”


    “ พี่มากับพวกพี่กอล์ฟไม่ใช่เหรอ ? พี่เค้าก็ยังอยู่ข้างใน ยังไม่กลับเลยนี่ครับ ”


    “ ถามพวกมันแล้ว พวกมันบอกว่าอยากจะไปต่อ แต่พี่ไม่อยากไป เพราะพรุ่งนี้พี่ก็อยู่เวรซะด้วย งั้นพี่ขอกลับพร้อมน้องสนเลยได้มั้ย ? ”

       
    อืมม...แผนสูงใช้ได้  !!
       
    เขาไม่ตอบ  “ ................................. ”

       
    “ แต่ถ้ารังเกียจพี่ขนาดนั้น พี่ไม่รบกวนแล้วก็ได้ งั้นน้องสนกลับเถอะ ” ฝ่ายนั้นทำหน้าเศร้าก้าวเท้าเดินกลับหลังไป ยืนก็แทบจะไม่ไหว เดินเซซ้ายเซขวาอยู่อย่างนั้น

       
    จะผิดอะไรมั้ย ? ถ้าเขาจะ...ปล่อยให้เป็นไปแบบนี้...

    ไม่เรียก...ไม่สนใจ...
       


       
    แต่แล้ว !!...ฝ่ายนั้นก็หันหน้ากลับมา แล้วเดินมุ่งตรงมากอดร่างเขาเอาไว้ทันที จนหลังชนกับประตูรถ เขาได้แต่มองด้วยความตกใจ
       
    “ พี่อ๊อฟ ?!! ”

       
    “ พี่ชอบน้องสนมากนะ ชอบมากจริงๆ แต่น้องสนก็ไม่สนใจพี่เลย ทำไมถึงใจร้ายจัง ”

       
    “ พี่อ๊อฟครับ ปล่อยผมก่อนครับพี่ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า... ”  เขาพยายามดึงแขนของอีกฝ่ายออก แต่ก็ดันกอดไว้แน่นซะเหลือเกิน

       
    “ ไม่เอา ไม่ปล่อย จะกอดไว้อย่างนี้แหละ ”  ฝ่ายนั้นยืนยัน เขาได้แต่ถอนหายใจพยายามระงับอารมณ์

       
    “ พี่อ๊อฟ ปล่อยเถอะ !! ” เขาใช้เรี่ยวแรงที่เหนือกว่าดึงอีกฝ่ายออกจากตัวจนได้ แล้วจ้องมองคนตรงหน้านิ่ง

    “ พี่ถามผมมาแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้พูดทีเดียว...เคลียร์กันให้จบสักที ”

    “ ผมมีแฟนแล้วนะครับพี่ น้องณัฐไง วันนั้นพี่ก็เห็น แล้วผมก็รักแฟนมากด้วย ตอนนี้ผมไม่สนใจคนอื่นหรอกครับ ไม่ว่าจะเป็นพี่หรือใครก็ตาม”



    “ ทำไมล่ะสน ? ปกติเกย์อย่างเรา ก็ไม่ได้รักใครจริงจังไม่ใช่เหรอ...ขอเป็นพี่ได้มั้ย ? ”



    ร่างสูงคิ้วขมวด มองอีกฝ่ายแน่นิ่ง  “ พี่หมายความว่ายังไง ?!! ”



    พี่อ๊อฟเดินเข้ามาใกล้ แล้วลูบไล้แก้มของเขา ก่อนที่จะกระซิบข้างหูเบาๆ





    “ พี่ให้ความสุขกับสนได้นะ แล้วพี่ก็เชื่อว่า...พี่ทำได้ดีกว่าแฟนสนแน่นอน ”





    เส้นแห่งอารมณ์ขาดผึงในทันที !!  เขาดึงคอเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้ด้วยอารมณ์โทสะ จนฝ่ายนั้นตกใจตาโต

     “ ที่ผ่านมา ผมไม่กล้าพูดตรงๆเพราะผมให้เกียรติพี่ แต่ตอนนี้คงไม่ต้องแล้วล่ะมั้งครับ ”


    “ พี่รู้มั้ย ? ว่าพี่ยิ่งพูดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเผย ‘ความน่ารังเกียจ’ ในตัวพี่มากขึ้นเท่านั้น ”


    “ เฮอะ !!  ท่าทางคงจะเชี่ยวมากเลยสินะ  ทำไม ? ตามมานี่อยากให้ผม ‘เอา’ จนตัวสั่นเลยล่ะสิ  แต่จะบอกให้นะ ผมไม่ ‘เอา’ พี่ให้เสียเวลาหรอก !! ” 


    ฝ่ายนั้นเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เขาผลักร่างตรงหน้าออกทันที รู้สึกขยะแขยงอย่างบอกไม่ถูก

    “ ผมไม่ใช่เกย์ !! และถึงจะใช่  ผมก็เป็นแค่กับณัฐคนเดียวเท่านั้น คนอื่นผมไม่แม้แต่จะมอง ”


    “ อีกอย่างอ่ะนะ...พี่อย่ามาดูถูกแฟนผม อย่าแม้แต่จะนึกเปรียบเทียบแฟนผมกับใคร เพราะเขามีค่ามากกว่าที่พี่จะคิดได้ซะอีก และผมก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งอธิบายให้พี่รู้ด้วยว่าเรารักกันมากแค่ไหน เพราะถึงยังไง...คนอย่างพี่ก็ไม่มีวันเข้าใจเรื่องรักแท้หรอก ”


    “ ผมไม่ต่อยหน้าพี่ให้คว่ำก็บุญแล้ว เพราะพี่ก็สอนผมมาเยอะ แต่เรื่องนี้ผมรับไม่ได้จริงๆว่ะพี่  ก็ดีเหมือนกันที่จากนี้ไปผมไม่ต้องอยู่กลุ่มเดียวกับพี่แล้ว ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับผมอีกละกัน ”


    “ อ้อ !!  แล้วก็อย่ามายุ่งกับแฟนผมด้วย อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะครับพี่ ”


    “ ผมกลับล่ะ หวังว่าพี่จะกลับได้เองนะครับ หรืออยากจะไป ‘มอบความสุข’ ให้กับใครก็เรื่องของพี่นะ ”



    อีกฝ่ายหน้าเสีย มองมาที่เขาอย่างอึ้งๆ สงสัยถูกด่าจนสร่างเมาไปแล้ว เขาไม่สนใจหยิบกุญแจรถออกมา เปิดประตูแล้วสตาร์ทรถออกทันที !!
       
    ไม่นึกเลยว่าพี่อ๊อฟ ก็จะเป็นคนแบบนี้...เขายอมรับว่าแต่ก่อนก็เคยเป็นคนเสเพลมาก่อน แต่เขาก็ไม่เคยหน้าด้านขอนอนกับใครง่ายๆแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่าเขาเองก็มีแฟนแล้วด้วย และที่สำคัญยังพูดจาดูถูกณัฐเรื่องแบบนั้นอีก เรื่องนี้มันเกินไปจริงๆ
       
    แม่งงงง....กูไม่ต่อยให้คว่ำก็ดีแล้ว !!   



    **************************


       
    กลับมาถึงห้องอย่างปลอดภัย...เขารีบเดินมุ่งตรงไปยังห้องนอนทันที  เห็นคนรักกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนกอดเจ้าตุ๊กตาหมีสีขาวไว้แน่น เห็นเพียงเท่านี้ใจที่กำลังร้อนรุ่มก็ดับเย็นลงภายในทันที...เขายิ้มมองภาพคนรักตรงหน้า...ขนาดท่าหลับยังน่ารักเลยนะเนี่ย มองอยู่นานสักพักจึงตัดสินใจลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วอาบน้ำชำระร่างกายเสียหน่อย


    อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็กลับเข้ามาในห้องนอนเหมือนเดิม ทิ้งตัวลงบนเตียงเบาๆอย่างระวัง จับตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ออกแล้วให้ณัฐหันมากอดเขาแทน


    เห็นฝ่ายนั้นขยับตัว และปรือตาขึ้นมาเล็กน้อย 

    “ พี่สน กลับมาแล้วเหรอ ? ”

    “ ครับ กลับมาแล้ว รอนานมั้ย ? ”

    “ นานจนหลับเลยเนี่ย ”

    เขายิ้ม ลูบผมอีกฝ่ายเบาๆ แล้วพรมจูบลงบนหน้าผากอย่างทะนุถนอม

    “ งั้นนอนเถอะนะครับคนดี...ฝันดีนะ ”

    “ เป็นไงบ้าง ? สนุกมั้ย ”  ฝ่ายนั้นถาม ทั้งที่ยังทำหน้าง่วงงุน ดูแล้วน่ารักชะมัด

    “ ก็ดีครับ ”

    ณัฐเองก็คงเข้าใจในความหมายว่า...ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง  ฝ่ายนั้นจึงหลับตาแล้วซุกหัวเข้ามาใกล้ แขนเล็กกระชับกอดเขาเอาไว้แน่น เขาจึงกอดกลับคืน แล้วพรมจูบทั้งหน้าผากทั้งขมับให้ชื่นใจ

    “ ที่จริงก็มีเรื่องน่ารำคาญใจนิดหน่อย แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังนะครับ ตอนนี้นอนกันเถอะนะ ”

    “ ครับ ”

    ไม่ว่าจะมีใครผ่านเข้ามา...ก็ไม่มีใครสำคัญได้เท่ากับคนในอ้อมกอดของเขา คนนี้อีกแล้ว
       


    ****************************

       
    ตอนเช้า...พี่สนเข้ามาปลุกเขาประมาณสิบเอ็ดโมงเช้า หลังจากที่รุ่นพี่ไปราวน์(ตรวจคนไข้)เสร็จแล้ว เขาก็ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย
       
    “ พี่สน...ราวน์เสร็จแล้วเหรอ ? ”   

    “ ใครไม่รู้...ตื่นสาย จนตะวันโด่งเลยเนี่ย ฮึ ? ”  ฝ่ายนั้นเข้ามาหอมแก้ม เขาฟอดใหญ่

    “ แต่ก่อนตัวเองก็นอนตื่นสายกว่านี้เหอะ ”  เขาแย้ง

    “ ฮ่ะ ๆ อาบน้ำ แต่งตัวเร็วเข้า พี่จะพาไปตัดผม ”


    อืมม...นั่นสินะ ต้องไปตัดผม  เพราะวันจันทร์นี้ก็จะเปิดเทอมแล้ว   

    แต่เดี๋ยวก่อน...


    “ เมื่อคืน...พี่สนบอกว่าจะเล่าเรื่องอะไรให้ฟังเหรอ ? ”

    รุ่นพี่ยิ้ม   “ รีบถามเชียวนะ ”

    “ ก็อยากรู้นี่นา ”

       
    รุ่นพี่จึงเข้ามานั่งข้างกัน หอมแก้มเขาฟอดใหญ่อีกรอบแล้วจึงเริ่มเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟัง เขาเปลี่ยนเป็นนั่งฟังอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ  พอเล่าจบ รุ่นพี่ก็ถอนหายใจทันที
       
    “ ก็ดีเหมือนกัน เพราะวันนี้พี่ก็เปลี่ยนกลุ่มใหม่แล้ว จะได้ไม่ต้องเจอหน้าพี่อ๊อฟอีก ”

       
    เขาโผเข้ากอดรุ่นพี่ทันที  จนอีกฝ่ายแปลกใจ

    “ มีไรเหรอ ? ”



    “ หวง ”



    ร่างสูงยิ้ม  “ ว่าไงนะ ? ”


    เขาผละกอดทันที  “ ไม่พูดแล้ว ”   

       
    “ โอ๋ ๆ ๆ ๆ ”  รุ่นพี่ตะครุบร่างเขาเอาไว้ในอ้อมกอดทันที
       
    “ ก็คำแบบนี้ ณัฐพูดบ่อยซะที่ไหน อยากได้ยินบ่อยๆไงครับ เมื่อกี้ว่าไงนะ ? ” รุ่นพี่ดึงมือเขาไปหอม

       
    ร่างเพรียวอายหน้าแดง  “ ก็หวงพี่สน ไม่อยากให้คนอื่นมาชอบ แต่ดีแล้วที่เมื่อคืนไม่โดนทำอะไร ? ”

       
    “ พูดเหมือนพี่จะโดนปล้ำอย่างนั้นแหละ ”

       
    “ ก็ไม่แน่หรอก ”  เขาทำปากจู๋

       
    รุ่นพี่จึงเข้ามาขโมยจูบของเขาไปจนได้ นัวเนียกันบนเตียงสักพักจึงยอมให้เขาไปอาบน้ำได้เสียที  รีบอาบน้ำแล้วแต่งตัว ส่วนรุ่นพี่ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลองเหมือนกัน แล้วเราทั้งสองก็ออกไปหาร้านอาหารกินกันในเมือง

    “ ทำไมถึงมากินถึงในเมืองล่ะ ไม่กินในมอเหรอ ? ”

    “ ก็จะพามาตัดผมด้วยนี่นา ร้านอยู่แถวนี้ ”


    พอกินอาหารเสร็จ รุ่นพี่ก็พามาร้านตัดผมร้านหนึ่ง พี่สนบอกว่าพึ่งจะเคยมาตัดครั้งที่แล้วเพราะเพื่อนแนะนำมา เห็นบอกว่าตัดสวยดี เลือกทรงได้เข้ากับหน้า จึงอยากให้เขามาตัดบ้าง

    เดินเข้ามาในร้านตัดผม คนก็มองใหญ่เลย...มองทั้งเขาทั้งพี่สนนั่นแหละ แต่คนจะมองพี่สนมากกว่า

       
    “ ตัดผมหน่อยครับ...คนนี้นะ ”  รุ่นพี่บอกช่างตัดผม แล้วผลักเขาให้เดินไป
       
    ช่างมองหน้าเขาเล็กน้อย แล้วยิ้มให้  “ งั้นเชิญสระผม ก่อนนะครับ ”
       
    สระผมเสร็จก็มานั่งเก้าอี้เตรียมตัว เขามองช่างตัดผมผ่านกระจก ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นเกย์ แต่ออกสาวสักหน่อย ฝ่ายนั้นชอบอมยิ้มและมองเขาแบบแปลกๆด้วย

    พอเริ่มตัดผมได้สักพัก ฝ่ายนั้นก็เริ่มชวนคุย

    “ มากับแฟนเหรอครับ ? ”   

       
    เขามองหน้าอีกฝ่าย เพราะไม่แน่ใจว่าถามเขาหรือเปล่า  เมื่อมั่นใจว่าพูดกับเขาแน่นอน เขาจึงตอบออกไป
       
    “ อ๋อ...อืมม ใช่ครับ ”  ตอบออกไปแบบนี้ก็อายเหมือนกันนะเนี่ย

       
    เห็นอีกฝ่ายอมยิ้ม  “ เป็นคู่ที่น่ารักดีนะครับ คนนั้นก็หล่อ ส่วนน้องก็น่ารักมากเลย ”

       
    “ ขอบคุณครับ ”  เล่นชมกันตรงๆแบบนี้ ทำตัวไม่ถูกเลยนะเนี่ย

       
    “ ก่อนหน้านี้ก็เห็นแฟนน้องมาตัดผมร้านนี้เหมือนกัน พี่ก็คิดว่าหล่อดี แต่ไม่คิดว่าจะ ‘เป็น’ อ่ะนะ...แต่พอมาวันนี้...ดันพาแฟนตัวจริงมาเปิดตัวจนได้ ฮ่ะ ๆ ๆ ”   

       
    “ พี่เขาเป็นเกย์เพราะผม และผมก็เป็นเกย์เพราะพี่เขานี่แหละครับ ฮ่ะ ๆ ”  เขาตอบติดตลก

       
    “ แหม พูดได้ถูกใจดีจริงๆ เดี๋ยววันนี้จะตัดให้หล่อเป็นพิเศษเลย...อืมม ใช่  อยากลองย้อมสีผมด้วยเลยมั้ย ? รับรองว่าน้องจะต้องน่ารักมากแน่ๆ ”

       
    “ อืมม เดี๋ยวนะครับ ”  เขาหันหลังไปหารุ่นพี่ทันที  “ พี่สน...ย้อมสีผมด้วยดีมั้ยอ่ะ ? ”
       

    ฝ่ายนั้นทำหน้าครุ่นคิดสักพัก  “ ปีสองเหรอ ? ก็ได้นะ แต่อย่าอ่อนมากละกัน ”


    หลังตัดผมเสร็จ พี่สนก็มาเลือกสีให้ สุดท้ายได้ย้อมเป็นโทนสีน้ำตาลกลาง ย้อมอยู่นานก็เสร็จสักที พอเป่าผมและเซ็ตเสร็จเรียบร้อยเขาก็มองหน้าตัวเองในกระจก หันซ้ายหันขวาสำรวจตัวเองสักพัก

    อืมม...ดูดีขึ้นจริงๆด้วยแฮะ
       
       

    “ น่ารักจังเลยครับ  ขอจีบได้ไหม ? ”  รุ่นพี่เดินเข้ามาแซว
       

    เขายิ้ม  “ ไม่ได้ครับ  มีแฟนแล้ว  แฟนขี้หึงมากด้วย ”


    รุ่นพี่หัวเราะชอบใจใหญ่ เดินไปจ่ายเงินให้ แล้วก็จูงมือเขาเดินออกมาจากร้านไม่แคร์สายตาคนอื่นเลย ได้ยินเพียงเสียงช่างตัดผมเอ่ยลาตามหลัง เขาจึงโบกมือลาให้


    “ พี่สนทำไมต้องจ่ายให้ด้วยล่ะ แพงอ่ะ ทั้งตัดทั้งย้อมเลย ”


    “ ก็พี่พาณัฐมาตัดนี่นา ไม่เป็นไรหรอก ทำออกมาแล้วน่ารักมาก...ก็ถือว่าคุ้ม ”  รุ่นพี่หันหน้ามามองแล้วขโมยจุ๊บแก้มเขาไปหนึ่งครั้ง ทั้งๆที่เดินกันอยู่ข้างถนน เขาตกใจตาโตจึงทุบตีแขนรุ่นพี่ด้วยความเขินอายทันที
       

    “ ฮ่ะ ๆ แก้มมีแต่กลิ่นน้ำยาย้อมผมอ่ะ โอ๊ยย ๆ !! ”




    **************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×