คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : บทที่หกสิบสอง -- ข่าวลือ
บทที่หกสิบสอง
อาหารเย็นวันนี้แม่ทำเมนูพิเศษเพิ่มอีกหลายอย่าง พี่สนถึงกับต้องขอตักข้าวเพิ่มอีกจานพูนและเอ่ยปากชมว่าอาหารอร่อยอย่างนั้นอย่างนี้ ทำเอาแม่ของเขาดีใจจนยิ้มไม่หุบ
เขารู้ดีว่าพี่สนไม่ได้โกหกหรอก เพราะฝีมืออาหารของแม่เขาอร่อยจริงๆนี่นา
การสนทนาบนโต๊ะอาหารจึงเป็นไปด้วยความสนุกสนานและเป็นกันเอง เห็นอย่างนี้แล้วเขาก็รู้สึกสบายใจและผ่อนคลายมากขึ้นกว่าเมื่อตอนกลางวันมาก
หลังรับประทานอาหารจนเสร็จเรียบร้อย พวกเราทั้งสองอาสาช่วยแม่ล้างจานและทำความสะอาดโต๊ะ แต่ระหว่างนั้นโทรศัพท์มือถือเขามีคนโทรเข้ามาพอดี จึงให้พี่สนช่วยแม่ทำงานไปก่อน
“ ฮัลโหล ?...ว่าไงเหรอแพร ? ” ณัฐเดินออกมาจากบริเวณครัว เพื่อจะได้คุยกับเพื่อนสนิทสะดวกขึ้น
“ ณัฐเป็นยังไงบ้าง ? ” เสียงสดใสของอีกฝ่ายดังมาตามสาย
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ก็เหมือนเดิมแหละ วันๆไม่ได้ทำอะไรเลย เบื่อจะตายอยู่แล้วเนี่ย ”
แต่เพราะวันนี้พี่สนมาหาเขาถึงที่บ้านทำให้หายเบื่อขึ้นเยอะเลย แต่เรื่องนี้จะบอกให้แพรรู้ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นมีหวังโดนแพรแซวยกใหญ่แน่
“ นั่นสินะ เอาเข้าจริงแพรก็อยากให้เปิดเทอมเร็วๆแล้วแหละ ”
“ เออใช่...แล้วแพรเรียนเปียโนไปถึงไหนแล้ว ”
เพราะแพรเคยโทรมาเล่าให้ฟังว่า เธอเอาเวลาว่างช่วงปิดเทอมไปหัดเรียนเปียโนที่โรงเรียนดนตรี พึ่งเริ่มเรียนเท่านั้นแต่ก็คุยให้ฟังเสียยกใหญ่ว่าเปิดเทอมจะมาเล่นโชว์ให้ฟัง
อีกฝ่ายหัวเราะเสียงใสกลับมา
“ ฮ่ะ ๆ ๆ แพรเล่น grade1 ได้ 2 เพลงแล้วนะ อยากเล่นให้ณัฐฟังเร็วๆแล้วอ่ะ ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ
“ ฮ่ะ ๆ ๆ แล้วณัฐจะรอฟังนะ ”
“ .................................... ”
“ .................................... ”
“ อือ ณัฐ ?? คือว่า....แพรมีเรื่องสงสัยน่ะ ? ”
“ อะไรเหรอ ? ”
“ คือ...แพรไม่รู้ว่าควรจะบอกหรือถามออกไปดีหรือเปล่า ? ” น้ำเสียงของเธอเริ่มเปลี่ยนไป
“ ทำไมล่ะ ? ”
“ แต่แพรคิดว่าจริงๆแล้วคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง แต่ณัฐก็น่าจะได้รู้ แพรคิดว่างั้นนะ ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ แพรพูดอะไรเนี่ย ? ณัฐงงไปหมดแล้ว ” ฟังไปก็รู้สึกขำเพื่อนสนิทไป
“ แล้ว...ตอนนี้ณัฐเล่นคอมอยู่หรือเปล่า ? ”
“ ไม่ได้เล่น ทำไมเหรอ ? ”
“ ก็...แพรอยากให้ณัฐดูกระทู้หนึ่งในเว็บ med น่ะสิ ”
เป็นที่รู้กันดีว่า เว็บ med นี้...เป็นเว็บที่นิยมในหมู่นักศึกษาแพทย์อย่างกว้างขวาง เพราะเป็นโลกไซเบอร์ที่เป็นศูนย์กลางข่าวความเป็นไปของทุกชั้นปี ทุกชมรม และทุกงานที่เกี่ยวกับคณะ ตลอดจนความรู้อื่นๆที่ไม่เกี่ยวกับวิชาแพทย์ที่อยากมาแบ่งปันกัน...ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องไร้สาระต่างๆนานาอีกมากมายที่คงกล่าวเท่าไหร่ก็คงไม่หมด
แต่สำหรับเขาแล้ว...นานๆทีถึงจะได้เข้าไปอ่าน ถ้ามีข่าวความเกี่ยวกับเรื่องเรียน เพราะถ้าจะให้ไปคุยกันเล่นทุกวันเหมือนเพื่อนบางคนก็ไม่ไหวเหมือนกัน
“ เป็นเรื่องอะไรเหรอ ? ทำไมแพรถึงอยากให้ณัฐดูขนาดนั้น ”
“ ก็แพรบังเอิญเปิดไปเจอว่ามีกระทู้หนึ่งพูดถึง ‘พี่สน’ น่ะสิ ”
พอได้ยินดังนั้นเขาก็รู้สึกสนใจอยากรู้ขึ้นมาทันที จึงเปลี่ยนใจเดินขึ้นชั้นสองของบ้านเพื่อมุ่งตรงไปยังห้องนอน
“ ตอนนี้ณัฐกำลังเปิดคอมแหละ แพรอยากให้ณัฐอ่านกระทู้ของพี่สนเหรอ ? อย่าบอกนะว่าเป็นพวกกระทู้ที่ชมว่าหล่ออย่างนั้นอย่างนี้ ฮ่ะ ๆ ๆ ณัฐไม่อยากอ่านหรอกนะ อ่านแล้วหมั่นไส้น่ะ ”
เขาแกล้งพูดตลก ทั้งที่รู้ดีว่าคงไม่ใช่เรื่องแค่นี้แน่ ไม่อย่างนั้นเพื่อนของเขาจะใช้น้ำเสียงที่ฟังดูจริงจังแบบนี้เหรอ ?
“ แต่มันไม่ใช่กระทู้ชมน่ะสิณัฐ...ณัฐลองดูเองละกัน ”
พอได้ยินแบบนั้นเขารู้สึกสังหรณ์ในใจแปลกๆชอบกล...เรื่องอะไรกันนะ ?
“ เข้าตรงไหนอ่ะแพร ? ”
“ พอเข้าเว็บ med แล้วใช่มั้ย ?...ณัฐก็คลิกไปที่รุ่นของปีสามนะ ”
“ อืมม... ”
“ ณัฐก็จะเห็นกระทู้อยู่เต็มไปหมดใช่มั้ย ให้มองหากระทู้ ‘ออก COM MED เป็นยังไงบ้าง...มาเล่าให้กันฟังหน่อยดิ ’ ”
“ ................................. ”
ไม่ต้องกวาดสายตาก็สามารถมองเห็นได้โดยง่าย เพราะกระทู้นี้อยู่ข้างบนบ่งบอกว่าพึ่งจะมีคนโพสต์กระทู้เมื่อไม่นาน
‘ออก COM MED เป็นยังไงบ้าง...มาเล่าให้กันฟังหน่อยดิ [^o^]’
เขาคลิกเข้าไปดูทันที !!
“ ณัฐอ่านเองนะ แพรจะยังไม่วางสาย... ” เธอพูดเบาๆแต่คำพูดนั้นเขาก็แทบจะไม่ได้ฟัง เพราะกำลังเพ่งสมาธิไปที่ข้อความต่างๆที่อยู่ตรงหน้าเหล่านั้น
เขาค่อยๆอ่านทีละบรรทัด...ทีละบรรทัด...ด้วยใจเต้นระทึก รอคอยว่าจะเป็นเรื่องอะไร ?
[ SAKURA : หวัดดีนะ^^ เพื่อนๆแต่ละคนออกคอมเมดเป็นยังไงกันบ้างเหรอ ? อยากรู้ๆ
เราอยู่เขต 1 แหละ อยากบอกว่าเพื่อนๆแต่ละคนในบ้าน 109 ตลกมากกกกกก
ฮ่า ๆ ๆ พูดแล้วยังขำไม่หาย (คิดถึงทุกคนจังเลย T^T)
ถึงบ้านที่อยู่จะโทรมมากก็เหอะ...แต่เราจะไม่ขอกล่าวถึง ฮ่า ๆ ๆ
เพราะพ่อกับแม่ใจดีโคตรๆเลย มีความสุขมากๆ
สรุปแล้วประทับใจง่ะ T^T คิดถึงเพื่อนๆบ้าน109 เน้อ...
เพื่อนๆคนอื่นเป็นยังไงกันบ้าง...มาเล่าให้ฟังหน่อยนะ ^o^/ ]
[ พลอย : บ้านเรามีเครื่องเล่นด้วย ดูซีรีส์เกาหลีทั้งวันเลย ฮ่า ๆ ๆ มีความสุข
เหมือนไม่ได้ออกคอมเมด..ว่างั้น ? -*-]
[ lll-000-lll : บ้าน306 คร้าบบบ
ไอ้เม้ง—ตูดบาน
หวาน – สาวหวานประจำบ้าน(สมชื่อ)
คัมภีร์ – ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนมากรี๊ดมึง 555 พ่อคนหล่อปานเทพบุตร
พาย – คำพูดประจำตัว... ‘ไม่เป็นไร...เราทำเอง’ เป็นไงล่ะมึง
ส่วนกู -- รักดอกถึงหยอกเล่น 555 ]
[ Pitt009 : อยากกิน ‘อ่อมไก่’ คุณป้าอีกอ่ะ อร่อยจนน้ำตาไหลเลยจริงๆ ]
[ TAWANN_onlyyou : กูแม่งฮาบักแป๊กว่ะ !! มันเข้าห้องน้ำแล้วเสือกไม่ล็อกห้อง
ผู้หญิงเปิดเข้าไป กรี๊ดดกระจายยย (สงสัยของมึงเล็กว่ะ ฮ่า ๆ ๆเผาเพื่อน) ]
[ QpppppQ : กระทู้ข้างบน—ไอ้ฟายย !! มึงน่ะแหละครับ ใส่กางเกงในซ้ำ แล้วไม่กลับด้านอีกนะมึง โสโครกกว่ากูอีก..เพราะกูกลับด้าน 555]
[ GOLF_Oops : เขต2 ไม่อยากบอกว่าเจอ ‘ของดี’ ด้วย...บรื๋ออออ ]
[ Why I love YOU!!! : จริงง่ะ !! เล่าให้ฟังหน่อยดิ อยากรู้ ๆ ๆ ]
[ สวามิภักดิ์ต่อท่าน : เขต2ได้ข่าวว่าเจอหลายคนหนิ ]
[GOLF_Oops : อืมม...ไปถามกุ๊กไก่เอาละกัน คนนั้นเขาเจอเป็นมหากาพย์ อภิมหาซีรีส์ ฟังมาแล้วโคตรหลอนนน ตอนนี้ยังกลัวไม่หายเลย ]
[ Moo_Boo^^ : ชอบพี่โต้ง..สัตแพดค่ะ ^^]
[ พลอย : งืม ๆ ๆ เห็นว่าพบรักกันหลายคู่ ใครรู้คู่ไหน..เอามาบอกด้วย 555 ที่รู้ๆในบ้านเรามีด้วย เขต3แหละ...บ้าน....ไม่บอกหรอก ให้ทายเล่นๆ 555 ]
[ สวามิภักดิ์ต่อท่าน : ช่ายยยยยย มีให้ลุ้นหลายคู่มาก อย่างเช่น ย. กับพี่สัตวแพทย์ เขต1
พ.กับพี่พยาบาล เขต1
แล้วยังมี น.กับพี่ทันตะ เขต3(อันนี้ได้ยินมานะ) ]
[ 69696969 : เฮียพัฒน์พงศ์ถูกโหวตเป็นดาวเขตด้วย...ของเขาแรงจริง 555 ]
[ Only Sungmin oppa !!! : ขอเพิ่มเติมกระทู้บนๆด้วยคนนะ มี นน.กับ ป. อีกต่างหาก (พึ่งจะมาสปาร์กกันตอนนี้หรือไงคะเพื่อน อิอิ) แล้วยังมี ส.กับพี่ดาวทันตะอีกนะ ^^ ]
[ หวานใจไฮโซ : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด จะย่อทำม้ายยยยย ?? อยากรู้ง่ะ ]
[ 69696969 : ส.ที่อยู่เขต4 ใช่มั้ย ?...อืมม...ได้ยินมาเหมือนกัน ข่าวดังมาก ]
[ RUNG__||||2135|||| : อะไรเหรอ ๆ ขอเจือกด้วยคน 555 ]
[ หวานใจไฮโซ : ไม่จริ้งงงงงงงงงงงงงงงง...ใครมาบังอาจแย่งเจ้าชายของฉ้านนน มันเป็นใคร !! ]
[ pitt009 : อาเจ้..ใจเย็นครับ -*-]
[ RUNG__||||2135|||| : เพื่อน ๆ ๆ ๆ รู้กันเหรอว่าใคร กรี๊ดดดดดดดดดดดดด...อยากรู้ด้วย ]
[ AdreNaline_TP : ย. คือไอ้โย่ง นน. คือ หนอยแน่ ป. คือ ไอ้เป่า ส. คือไอ้สน รู้แค่นี้แหละ ]
[ 69696969 : ว่าแต่ว่า...แต่ละคู่นี่ข่าวมันจริงเหรอ ? เห็นเขาบอกบางคู่ก็จริงบางคู่ก็ข่าวลือนี่นา ]
[ RUNG__||||2135|||| : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด...มีสนด้วยเหรอ ไม่ยอม ๆ ๆ ]
[ บุคคลทั่วไป : เขาบอกว่าคู่สนกะพี่ดาวทันตะนี่มีมูลนะคะ...ฟันธง!! ]
[ SaMuRai007 : อย่ามั่ว !! ใครวะ ?? ]
[ บุคคลทั่วไป : ก็ได้ยินว่า...แอบพลอดรักกัน...จูบกันดูดดื่มอีกต่างหาก จูบเลยนะคะ จูบ !!! ]
[ 69696969 : เฮ้ย !! จริงดิ อิจฉาไอ้สนว่ะแม่ง]
[ weerachaya_ning : เลิกพูดกันได้แล้ว ใส่ร้ายเพื่อน ถ้ามันไม่จริงแล้วเพื่อนมาอ่านจะรู้สึกยังไง พูดเรื่องที่มันสร้างสรรค์กว่านี้ได้มั้ย ? ขอร้องเถอะ แต่ถึงจะเป็นเรื่องจริงก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเขาไม่ใช่เหรอ ? ]
[ OTRE : เรื่องแบบนี้แหละสนุกดีแล้ว ]
[ Rock&Roll : กระทู้ข้างบนๆๆ...คุณเห็นกับตาเหรอครับ ?! ]
[ บุคคลทั่วไป : ข่าวโดยตรงจากคนในบ้านเลยค่ะ ^^ ]
[ RUNG__||||2135|||| : ไม่จริง...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด (สติแตกไปแล้ว) ]
[ หวานใจไฮโซ : คนที่สนจูบในคืนนั้นคือ ‘อาเจ้’ เองแหละค่ะ โฮะ โฮะ ๆ สนอุตส่าห์ไม่ให้บอกนะเนี่ย ]
[ พลอย : แหง่ว ๆ ๆ ๆ สรุปว่ากลายเป็นกระทู้ของสนแทนเหรอ ? ใครก็ได้ช่วยมาพูดเรื่องอื่นทีเถอะ T^T (ว่าแต่ว่า...มันจริงเหรอ ?) ]
[ Paul__Jung : ไม่อยากบอกว่าเรื่องสนได้ยินมาเหมือนกัน คู่นี้เค้ากิ๊กกันจริง...จูบจริงไม่ใช้สลิง ฮ่า ๆ ๆ ]
[ dew///teeraa///SW : พอเถอะเพื่อน จะจริงไม่จริงก็ไม่ควรมาพูด ‘ในเว็บ’ แบบนี้นะ เรื่องส่วนตัวของเขา ]
[ OTRE : เรื่องส่วนตัวคือเรื่องส่วนรวม 555 ]
[ pitt009 : แต่ ส. กับ พี่ดาวทันตะ เขาก็เหมาะสมกันดีนะ !! ]
[………………………]
[………………………]
ยังมีข้อความอีกหลายหน้า แต่เขาก็ต้องหยุดอ่านเพราะแพรเรียกขึ้นเสียก่อน
“ ณัฐ ? ”
“ หืมม ? ”
“ อ่านถึงไหนแล้ว ? ”
“ เห็นแล้วล่ะ ” เขาบอกออกไป
“ แล้ว...ณัฐว่าไง ? ” เธอถามเสียงเบา
“ ก็ไม่ได้ว่าไงหรอก...คงเป็นแค่ข่าวลือน่ะแหละแพร ” เขาพยายามพูดเสียงหนักแน่นทั้งที่ความจริงก็รู้สึกหวั่นใจอยู่เหมือนกัน
“ ............................ ” ฝ่ายนั้นเงียบไป
“ แพร ? ”
“ เอ่อ...คือ แพรก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกันนะณัฐ แต่ว่า... ”
เพราะคำว่า แต่ว่า... ของแพร ทำเอาเขาถึงกับต้องกลั้นหายใจรอฟัง
“ แต่ว่าอะไรเหรอ ? ”
“ คือ...แพรพึ่งมาอ่านเจอกระทู้นี้วันนี้อ่ะณัฐ แต่เมื่อสามวันก่อน แพรบังเอิญเห็นพี่สนอยู่กับผู้หญิงคนนั้นที่หอทันตะน่ะสิ ”
หัวใจของเขากระตุกวูบทันที !!
“ พอดีว่าวันนั้นแพรว่าจะไปเอาโน๊ตเพลงกับเพื่อนที่หอแพทย์ แล้วช่วงที่ผ่านหอทันตะก็เห็นพี่สนเข้าพอดี จำได้แม่นว่าเป็นพี่สนเลยล่ะ แต่ว่าเดินมากับใครไม่รู้...เอ่อ...สวยมากเลย ”
“ แพรก็มองดูสักพักก็เห็นเดินเข้าไปในหอทันตะด้วยกัน แต่แพรคิดว่าคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง ก็เลยไม่ได้สงสัยอะไรต่อ ”
“ แต่มาวันนี้ดันมาเจอข้อความพวกนี้ในเว็บเข้า มันเลยทำให้แพรชักไม่แน่ใจอ่ะณัฐ ”
“ ..........................................” เขาเงียบรอฟังต่อ
“ แต่ว่า...เอาเข้าจริงมันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แพรอาจจะคิดเป็นตุเป็นตะไปเอง ” เธอส่งเสียงหัวเราะกลบเกลื่อน
“ เอ่อ...ณัฐว่าไง ? ”
“ .......................................... ”
“ ณัฐ ‘ไม่รู้’ อ่ะแพร ” เขาบอกออกไปตามตรง
“ อ้าว ? แล้วอย่างนี้...แพรมาทำให้ณัฐรู้สึกแย่หรือเปล่า ? แพรขอโทษนะ...แพรไม่ได้อยากจะมายุหรืออะไรทำนองนั้น เพราะแพรก็คิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องจริงน่ะ ”
“ ฮ่ะ ๆ ไม่หรอกแพร..แต่ว่าขอบคุณนะ ที่เอามาบอก ”
“ ณัฐ...แล้วณัฐจะทำไงต่อไปอ่ะ ? ”
“ ก็..........ไม่รู้เหมือนกัน ” เพราะตอนนี้เขาสมองตื้อจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว
“ เอ่อแพร...แม่ณัฐเรียกแล้วน่ะ แค่นี้ก่อนนะ ” เขาโกหก
“ อะ อื้อ....จ้ะ บายนะ ”
เขากดวางสาย แล้วได้แต่นั่งนิ่งอยู่บนเก้าอี้นานหลายนาที รู้สึกสับสนกังวลไปหมด
สมองพยายามคิดทบทวนถึงเรื่องที่พึ่งได้รับรู้มา
มีข่าวลือเรื่อง...พี่สนกับดาวทันตะ...งั้นเหรอ ?
ดาวทันตะคนนั้น ที่พี่สนเคยเล่าให้ฟังก่อนออกคอมเมดว่า...อยู่บ้านเดียวกัน...แล้วยังเคยเอ่ยปากชมอีกว่า...หน้าตาน่ารัก...
คิดแล้วหัวใจก็เจ็บแปลบขึ้นมาทันที !!
...หรือว่ามันอาจจะไม่ใช่แค่ข่าวลือ...
ไม่มีทาง !! ยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้ !!!
พี่สนไม่มีทางนอกใจเขาอยู่แล้ว...ก็พี่สนรักเขามากนี่นา
...พี่สนรักเขามาก....
แล้วข่าวลือยังบอกว่า...จูบกันด้วย ???
พี่สน...จูบกับ...คนอื่น
ริมฝีปากของพี่สน...สัมผัสกับริมฝีปากของ...คนอื่น
แล้วแพรยังบอกว่าเห็นเดินเข้าไปในหอทันตะด้วยกันอีก...มันยังไงกันแน่ ????!!!
ทั้งๆที่รู้ดีว่าทั้งหมดมันอาจจะเป็นแค่..... ‘ข่าวลือ’
รู้ดีว่าเขาจะต้อง ‘เชื่อใจ’ พี่สน
แต่ก็ยอมรับว่ากังวล...กลัวว่าพี่สนอาจจะ ‘ทำ’ อย่างที่คนอื่นพูดกันจริงๆก็ได้
อยู่ดีดีน้ำตาเจ้ากรรมก็ร่วงผลอยลงมาโดยไม่ทันตั้งตัว เขารีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกทันที ข้างในก็รู้สึกเจ็บแน่นหน้าอกจนหายใจลำบาก...
...ช่วงที่ออกคอมเมด...
พี่สนอาจจะได้พบเจอใครต่อใครมากมาย จะทำอะไร ที่ไหน กับใครเขาก็ไม่มีทางรู้ได้ อาจจะรู้สึกถูกใจใครหรือแม้กระทั่ง...อาจจะ ‘จูบ’ กับใครก็ได้ โดยที่ยังคุยโทรศัพท์กับเขาตามปกติ ‘เหมือนเดิมทุกวัน’
ยอมรับว่ากลัว...กลัวเหลือเกินว่าพี่สนอาจจะเป็นเหมือนผู้ชายปกติทั่วไปที่ก็ต้องมีเรื่องเจ้าชู้บ้างเป็นเรื่องธรรมดา
ถ้ามีผู้หญิงเข้ามาหา...แล้วรุ่นพี่เกิด ‘หวั่นไหว’ ขึ้นมาจริงๆล่ะ ?!!
คิดแล้วหัวใจก็ปวดร้าวจนน้ำตาไหลลงมาเป็นทาง
แต่ว่า...
ร่างเพรียวสูดหายใจลึกแล้วปาดน้ำตาออก พยายามเอ่ยกับตัวเองในใจด้วยเสียงที่หนักแน่น
ต้องถามพี่สนให้รู้เรื่อง !!!
พี่สนต้องให้คำตอบกับเขาได้ !!!
เขาเหยียดตัวลุกขึ้นยืน พอดีกับที่เสียงเคาะประตูได้ดังขึ้น
บานประตูเปิดออกช้าๆพร้อมกับร่างของใครคนหนึ่งเดินเข้ามา !!!
พี่สนนั่นเอง !!!
ฝ่ายนั้นเมื่อเห็นใบหน้าของเขาแล้วถึงกับหน้าถอดสีแล้วรีบเดินปรี่เข้ามาหาทันที
รุ่นพี่จับที่ไหล่สองข้างไว้แน่น แล้วเอ่ยถามด้วยความร้อนรน
“ ณัฐ...ณัฐเป็นอะไร ? ”
“ นี่ร้องไห้เหรอ ? ร้องไห้ทำไม ? ”
ใบหน้าของเขาบึ้งตึง ดวงตาแดงก่ำและยังมีคราบน้ำตาติดอยู่ที่แก้ม เป็นใครก็คงสงสัยว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่
เขาค่อยๆเลื่อนสายตามาจับจ้องที่ใบหน้ารุ่นพี่ มองผ่านริมฝีปากคู่นั้นแล้วหัวใจก็เจ็บแปลบขึ้นมาอีกครั้ง
เขาสูดหายใจลึกแล้วพยายามบังคับไม่ให้เสียงสั่น
“ พี่สน ? ”
“ ฮึ ? ” ฝ่ายนั้นแสดงถึงความเป็นห่วงและกังวลอย่างเห็นได้ชัด
“ ณัฐอยากคุยกับพี่สน ” เสียงแผ่วเบาแต่ฟังดูจริงจัง
อีกฝ่ายเดินประคองเขาให้นั่งลงบนเตียง หันหน้ารอฟังอย่างตั้งใจ
“ ได้สิ...คุยเรื่องอะไร ? ”
เขาสูดหายใจลึกอีกครั้งแล้วถามออกไป
“ ณัฐ...ณัฐอยากถามพี่สนว่า...? ”
“ ....................................... ”
“ พี่สน... ”
“ ....................................... ”
“ ...เคย ‘นอกใจ’ ณัฐหรือเปล่า ?!! ” ถามเสร็จก็เหลือบตามองท่าทางของอีกฝ่าย
พี่สนไม่ได้มีสีหน้าเปลี่ยนไปแต่อย่างใด แล้วยังตอบออกมาแทบจะในทันที
“ ไม่เคย !!! ”
พอได้ยินแบบนั้นแล้ว เขาก็รู้สึก ‘โล่งอก’ จนแทบจะเผลอถอนหายใจออกมา
แต่แค่นี้ยังไม่พอหรอกนะ !!!
“ ณัฐร้องไห้เพราะเรื่องนี้เองเหรอ ? ” รุ่นพี่ถามกลับ
เขาเม้มปาก ไม่ตอบสิ่งที่พี่สนถาม
“ แล้วตอนออก ‘คอมเมด’ ล่ะ ? ”
“ ไม่เคย !! ไม่ว่าตอนไหนก็ไม่เคยทั้งนั้น ” อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเช่นกัน
“ ณัฐไปได้ยินอะไรมา ?? ” รุ่นพี่ทำหน้าสงสัย
เขาเชิดหน้าขึ้น ยังคงถามต่อ แต่ครั้งนี้ถามเข้าประเด็นทันที
“ แล้ว ‘ดาวทันตะ’ นั่นล่ะ ?!! ”
“ อ้อ... ” ฝ่ายนั้นพนักหน้าสองสามที เขาจับตาดูทุกปฏิกิริยา
“ ก็ไม่มีอะไรหนิ ? ”
“ ไม่มีอะไรได้ไง คนเขาลือกันว่าพี่กับเขา...กิ๊กกัน... ”
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ” พี่สนยิ้มออกมาแทบจะในทันที
“ ไม่ได้เป็นกิ๊กอะไรกันทั้งนั้นแหละ เป็นแค่คนรู้จักกันเฉยๆ ไม่ได้มีอะไรเลย ”
ตอนนี้เขาชักจะรู้สึกหงุดหงิดที่พี่สนไม่ยอมพูดอะไรให้ชัดเจนมากกว่านี้ จึงพูดเสียงเข้มออกไป
“ แล้วที่คนเขาบอกว่า ‘จูบกัน’ นั่นล่ะ ?!!! ”
ฝ่ายนั้นหุบยิ้มลงทันที
เห็นแล้วหัวใจของเขาก็กระตุกวูบและเจ็บแปลบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ทำไมพี่สนทำหน้าแบบนั้น...ทำไมทำเหมือนว่า...ไปจูบกับผู้หญิงคนนั้นมาจริงๆอย่างนั้นแหละ
ไม่จริงใช่มั้ย ??!!!
“ ณัฐ...ฟังพี่ก่อนนะ ” พี่สนกุมมือเขาไว้เบาๆ
แต่ตอนนี้น้ำตาของเขาเริ่มคลอเบ้าขึ้นมาอีกแล้ว ก็เพราะท่าทางมีพิรุธของพี่สนเมื่อกี้น่ะแหละ
“ ไม่ว่าณัฐจะได้ยินอะไรมาก็ตามนะ แต่พี่ขอบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่าพี่กับเขาไม่ได้จูบกันจริงๆ...มันเป็นแค่ ‘อุบัติเหตุ’ ”
“ นี่แสดงว่า ‘จูบ’ กันจริงๆเหรอ ?! ” เขาละล่ำละลักเสียงสั่น น้ำตาร่วงผลอยลงมาทันที
“ ณัฐ...ณัฐ ” พี่สนเข้ามาโอบเขาไว้ แล้วพูดด้วยเสียงร้อนรน
“ มันไม่ใช่จูบสักหน่อย มันเป็นแค่ ‘ปากชนปาก’ ต่างหาก แบบนั้นจะเป็นจูบได้ไงกันล่ะ ? ”
น้ำตาของเขาไหลอาบแก้มเป็นทางทั้งสองข้าง แค่ได้รู้ว่าริมฝีปากของพี่สนไปสัมผัสกับริมฝีปากของคนอื่นที่ ‘ไม่ใช่เขา’...หัวใจก็เจ็บปวดรวดร้าวไปหมด
“ ฮือ...ฮือ...พี่สนบ้า !!!! ไปจูบกับคนอื่นได้ไง ?! ทำแบบนี้ได้ไง ?? ” พูดด้วยเสียงสะอื้นพลางทุบอกฝ่ายนั้นจนเกิดเสียงดัง อั่ก !! สองสามครั้ง
“ ก็มันเป็น ‘อุบัติเหตุ’ นี่นา ”
“ ไม่เชื่อหรอก !! พี่สนโกหก อุบัติเหตุอะไรกัน ฟังไม่ขึ้นเลย ”
“ .............................. ”
คราวนี้รุ่นพี่ไม่พูดอะไร นั่งเงียบ...ปล่อยให้เขาร้องไห้สะอึกสะอื้นและยอมให้ทำร้ายร่างกายได้ตามใจ
“ พูดสิ !!! พูดออกมา ฮือ...อึก...ฮือ ”
“ ณัฐ... ” พี่สนลูบศีรษะเขาอย่างแผ่วเบาพยายามทำให้อารมณ์ของเขาสงบลง
“ พี่จะเล่าให้ณัฐฟังทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้...ณัฐหยุดร้องไห้ก่อนนะ พี่ไม่อยากเห็นณัฐร้องไห้...เห็นแล้วมันปวดใจน่ะ ”
อาจจะเป็นเพราะได้อยู่ในอ้อมกอดของรุ่นพี่ และฝ่ายนั้นก็พูดด้วยเสียงที่อบอุ่นชวนฟังกลับมา จึงทำให้อารมณ์ของเขาเย็นลงได้อย่างง่ายดาย
พี่สนเอื้อมมือมาปาดน้ำตาที่แก้มทั้งสองข้างให้ด้วยสัมผัสที่แผ่วเบาอ่อนโยน แล้วเปลี่ยนมากุมมือไว้แน่นเพื่อมอบความอบอุ่นและความมั่นใจมาให้
“ เรื่องจูบน่ะมันเป็นอุบัติเหตุจริงๆนะ พี่จะเล่าให้ฟัง...”
“ ................................. ” เขาหยุดเสียงสะอื้น
“ ตอนนั้นประมาณตีสองกว่าๆ พี่ออกไปอาบน้ำข้างนอกบ้าน จะบอกว่าตอนนั้นน่ะมันมืดแล้วก็น่ากลัวมาก... ”
“ พี่สนอย่านอกเรื่องสิ ” เขาพูดแทรก เพราะได้ยินคำว่า...มืดและน่ากลัวมาก...เนี่ยแหละ
“ ไม่ได้นอกเรื่อง...มันเกี่ยวกัน ฟังต่อก่อน ”
เขาทำปากยื่นแต่ก็ยอมเงียบแต่โดยดี
“ มันมืดมากจนวังเวงเลยล่ะ พี่อาบน้ำเสร็จก็เลยเดินเข้าบ้าน...ก็พอดีว่าเห็นอะไรไม่รู้ เงาดำตะคุ่มๆยืนอยู่ ตอนแรกพี่นึกว่าเป็นผี แล้วอยู่ดีๆเงานั้นก็กรี๊ดขึ้นมา เหมือนหนังผีเลย ”
“ พี่ตกใจมาก !!! ทำอะไรไม่ถูก แต่ตอนนั้นมั่นใจว่าเป็นคนแล้วแหละ ก็เลยรีบวิ่งเข้าไปปิดปาก พอปิดปากได้แล้วอยู่ดีๆเราก็ล้มลงด้วยกันทั้งคู่ แล้วก็..... ”
“ บังเอิญ...ปากไปชนกัน...ก็แค่นั้นแหละ ”
“ .............................. ” ร่างเพรียวยังคงนิ่งเงียบ
“ จริงๆนะ พี่ไม่ได้โกหก...ณัฐไม่เชื่อเหรอ ? ”
เขาแหงนหน้าขึ้นมามอง คราบน้ำตายังติดที่แก้มทั้งสองข้าง
“ ฟังดูเหมือนแต่งเรื่องเลย อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ”
รุ่นพี่แอบอมยิ้ม
“ ไม่ได้แต่งสักหน่อย เรื่องจริง...สาบานเลย ”
“ แล้วพี่ชอบเขาหรือเปล่า ? ”
“ ไม่ได้ชอบ !! ไม่มีทางจะชอบด้วย ”
“ แล้ว...อยู่ด้วยกันมีหวั่นไหวบ้างหรือเปล่า ? ”
“ คือพี่เขาก็เป็นคนสวยนะ... ”
พูดแค่นั้นร่างสูงก็ร้อง ‘โอ๊ย!’ ขึ้นมาทันที เพราะอีกคนหยิกที่แขนเข้าให้ แต่ก็ยอมทนเจ็บและพูดต่อ
“ ...แต่ว่า...พี่ก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย เฉยๆธรรมดา เหมือนคนอื่นอ่ะแหละ ”
เขาถามเสียงเข้ม
“ แต่มีคนบอกว่า...เห็นพี่สนกับผู้หญิงคนนั้น...เดินเข้าหอทันตะด้วยกันนะ ”
“ อ๋อ...ตอนนั้นน่ะเหรอ ? ” รุ่นพี่ก้มลงมามอง
“ ว่าแต่...สายสืบณัฐนี่รู้เยอะนะเนี่ย ”
ว่าแล้วก็ต้องร้อง ‘โอ๊ย!’ อีกรอบ เมื่อถูกกระทำแบบเดิม
“ ดุจัง ? ”
“ ก็ตอนนั้นน่ะ...เป็นวันที่กลับมาจากคอมเมดพอดี รถมาส่งลงที่หอแพทย์ พี่เขาอยู่คณะทันตะก็เลยลงด้วย แล้วทีนี้...พี่เห็นว่ามีของเยอะ ก็เลยช่วยเขาถือ ”
“ แล้วทำไมต้องไปช่วยถือด้วยล่ะ ? ” ถามออกไปแต่ในใจก็รู้ดีว่าถ้าเป็นเขาก็คงจะทำแบบนั้นเหมือนกัน
“ ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ” พี่สนบีบจมูกของเขาอย่างเอ็นดู
“ ก็ผู้หญิงตัวเล็กๆ ขนไปคนเดียวไม่ไหวหรอก...กระเป๋าตั้ง 3 ใบ ”
“ เฮ้อ...ไม่รู้เหมือนกันว่าผู้หญิงเขาจะขนอะไรมากันนักกันหนา ”
เขาปัดมืออีกฝ่ายออกและยังคงทำหน้าบึ้งตึง...เท่าที่ได้ฟังมาก็พอจะรู้อยู่นะว่าพี่สนไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ไม่รู้ทำไมถึงยัง ‘อยากจะโกรธ’ อยู่ดี
อยากจะโกรธ...ที่พี่สนไม่ระวังตัวปล่อยให้ร่างของตัวเองไปจูบกับคนอื่นแบบนั้น อยากจะโกรธที่ทำไมต้องทำตัวเป็นสุภาพบุรุษช่วยถือของให้
อยากจะให้พี่สนมาง้อ...มาเอาอกเอาใจ พยายามอธิบายอะไรให้เขาฟังมากกว่านี้
อย่างน้อย...ก็เพื่อให้เขารู้สึก...มั่นใจ...
“ ที่รักสงสัยอะไรอีก...ถามมาได้เลยคร้าบบบ ” ฝ่ายนั้นส่งเสียงทะเล้น
“ ................................. ”
เพราะไม่มีอะไรถาม...เขาจึงก้มหน้าหลบตาซุกเข้าไปอ้อมอกอีกฝ่ายตามเดิม
“ ถ้าณัฐไม่มีอะไรจะถาม....งั้นพี่ก็จะบอก ”
เขาแหงนหน้าขึ้นมามองอย่างงงๆ ก็เห็นรุ่นพี่คลี่ยิ้มบางมาให้
“ คือพี่อ่ะ...ไม่ได้ชอบเขาแน่ๆ แต่พี่ก็ดูออกว่าเขาก็คงจะ..สนใจ..พี่อยู่เหมือนกัน ”
ร่างเพรียวคิ้วขมวดขึ้นมาทันที
“ เพราะว่า...วันที่พี่ไปส่ง...เขาให้เบอร์มือถือพี่มาด้วย บอกว่า...โทรมานะ...แล้วจะรอ ”
“ .................................... ”
“ แล้วพี่สนทำไง ? ” เขาถามออกไปทันที
***********************************
.....สามวันก่อน....
เขาตัดสินใจถือของช่วยพี่ใบหม่อนมาจนถึงหน้าห้อง ด้วยความคิดที่ว่าถ้าจะปล่อยให้ผู้หญิงร่างบอบบางคนเดียวถือของตั้ง 3 อย่างเดินขึ้นบันได 3 ชั้นก็ออกจะใจร้ายเกินไปหน่อย
แต่พอส่งถึงหน้าห้องแล้ว เขาก็รีบเอ่ยลาทันที
และช่วงที่กำลังจะก้าวเท้าออกเดินนั้น เขาก็ตัดสินใจได้ว่า...ควรจะ...
บอกอะไรเธอสักหน่อย...ก่อนดีกว่า ??
เขาหันกลับ
“ เอ่อ...พี่หม่อนครับ ”
“ จ้ะ ” ใบหน้าของเธอยังคงมีสีชมพูระเรื่อเหมือนเดิม
“ คือว่า...เบอร์โทรที่พี่หม่อนให้มา...ผมจะเก็บไว้... ”
เธออมยิ้ม...เก็บความรู้สึกดีใจเอาไว้ไม่อยู่
“ แต่ว่า...”
“ ผมคงไม่โทรไปถ้าไม่มีเรื่องจำเป็น... ”
“ ผมหมายความว่า...พี่หม่อนไม่ต้องรอโทรศัพท์จากผมหรอกนะครับ...ผมคงไม่โทรไปแน่นอน ”
ร่างสูงพูดด้วยเสียงหนักแน่น
“ เพราะว่า...ผมมีแฟนแล้ว...”
“ ขอโทษด้วยนะครับ ”
เขาก้มหัวให้น้อยๆ ก่อนจะเดินจากมาโดยไม่สนใจสีหน้าที่ผิดหวังของอีกฝ่าย
และเมื่อเดินมาจนถึงด้านล่างตึก เขาก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู...เบอร์โทร 10 หลัก...ยังคงโชว์หราอยู่หน้าจอ
เฮ้อ....
เขาตัดสินใจกดปุ่มลงไปหนึ่งครั้ง เพียงแค่นั้นทุกอย่างก็.....หายไป.....
ขอโทษนะครับ...พี่หม่อน...
**********************************
“ แล้วพี่สนทำไง ? ”
ร่างสูงคลี่ยิ้มบาง แล้วกระชับร่างในอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
“ พี่ก็บอก...ขอโทษครับ...ผมมีแฟนแล้ว...อะไรประมาณนี้แหละ ”
“ จริงอ่ะ ” ณัฐได้ฟังแล้วแอบอมยิ้ม
พี่สนโน้มตัวเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่
“ จริงสิ ”
ร่างเพรียวลอบสบตารุ่นพี่
เขาเองก็ไม่รู้หรอกนะว่าพี่สนจะเอาเรื่องของรุ่นพี่ดาวทันตะคนนั้นมาบอกทำไม ?
แต่อย่างน้อย...มันก็ทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยล่ะ เพราะพี่สนพยายามที่จะบอกทุกอย่างโดยไม่มีการปิดบัง พิสูจน์ทำให้เขาเชื่อใจและมั่นใจได้ว่าไม่ได้คิดมีใจให้คนอื่นจริงๆ
...อย่างนี้ค่อยสบายใจหน่อย...
“ แต่ว่า...เราคงต้องคุยกันหน่อยนะ ” รุ่นพี่เอ่ยขึ้น
“ หือ ?? คุยเรื่องอะไรอ่ะ ? ”
“ ต่อไปนี้...ณัฐต้องเชื่อใจพี่มากกว่านี้รู้ไหม ? ”
“ ............................. ” เขาหลุบตาต่ำทันที
ไอ้เชื่อใจก็เชื่อใจอยู่หรอก แต่ว่า...มันก็กลัวนี่นา ก็คนอื่นเล่นพูดซะเป็นตุเป็นตะขนาดนั้น ใครไม่หวั่นไหวก็บ้าแล้ว
“ ณัฐ ?? ”
“ ............................. ” เขาแหงนหน้าขึ้นมองอีกครั้ง
“ กับพี่...พี่อยากให้ณัฐมั่นใจมากๆ...หลงตัวเองมากๆ...คิดเข้าข้างตัวเองเต็มที่ไปเลยว่ายังไงพี่ก็ไม่มีทางนอกใจไปชอบคนอื่นแน่นอน ”
“ แค่นี้...ณัฐทำได้หรือเปล่า ? ”
ได้ฟังแบบนี้...มันก็รู้สึกดีอยู่หรอกนะ...แต่ว่า...
“ ถึงแม้ว่าที่ได้ยินมามันอาจจะ ‘น่าเชื่อ’ มากเลยงั้นเหรอ ? ” เขาถามออกไป
“ ใช่!! ”
“ แล้วถ้าพี่สนขี้โกง...ทำขึ้นมาจริงๆ ณัฐก็ต้องเชื่อว่าพี่สนไม่ได้ทำงั้นเหรอ ? ”
พี่สนก้มลงมาหอมแก้มอีกครั้ง แล้วมองลึกเข้ามาในดวงตาของเขา
“ พี่รักณัฐนะ ”
“ จะให้บอกเป็นร้อยเป็นล้านครั้งก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม ”
“ พี่...รัก...ณัฐ ”
คำพูดเหล่านั้นแทรกซึมเข้าสู่หัวใจดวงน้อยของเขา รู้สึกเต็มตื้นจนกลบความรู้สึกเศร้าเสียใจเมื่อครู่ได้อย่างสนิท คำว่ารักดังก้องอยู่ในหัวใจให้พองโตจนแทบจะเอ่อล้นออกมา
พี่สนบอกขนาดนี้...จะให้เขารู้สึกยังไงได้อีกล่ะ ?
ร่างเพรียวคลี่ยิ้มบาง แล้วเอื้อมมือขึ้นมาประคองใบหน้าอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา
“ ก็ได้...ณัฐเชื่อใจพี่สน ”
“ ต่อไปนี้จะไม่หวั่นไหวอีกแล้ว ”
นั่นสินะ...พี่สนรักเขามากขนาดนี้...มีอะไรต้องกลัวอีกล่ะ ?
เขาเลื่อนสายตาลงมองที่ริมฝีปากของรุ่นพี่โดยไม่รู้ตัว ไม่นาน...ใบหน้าของอีกฝ่ายก็โน้มเข้ามาใกล้ เขาค่อยๆพริ้มตาหลับอย่างรอคอย
คำพูดหนักแน่น...ถ้อยคำบอกรัก...และ...จูบที่แสนอ่อนโยนจากอีกฝ่าย ทำให้หัวใจของเขาอิ่มเอมและเป็นสุขล้น จนรู้สึกราวกับร่างทั้งร่างของเขากำลังล่องลอยไปไกล
*************************************
แอบยาวอีกตอน ฮ่า ๆ ๆ
ความคิดเห็น