รู้สึกว่าผู้เขียนจะใส่ในการทำงาน และหาข้อมูลเป็นอย่างมาก

ในเรื่องภาษาก็ค่อนข้างไปในทางที่ดีด้วย จึงทำให้เวลาเข้ามาอ่านค้นพบว่า

อ่านไปได้เรื่อยๆ

จนจบลง แบบไม่รู้ตัว

แต่ที่ต้องใส่ใจหน่อย ก็คงจะเป็นส่วนในการดำเนินเรื่อง ที่บางช่วง มีน้ำหนักน้อยไป เหมือนรีบพิมพ์ ส่วนเรื่องที่จะแนะนำอื่นๆ คงไม่มีแล้ว

ดังนั้น ขอการันตีอีกเรื่อง ว่า เยี่ยม

เมืองมายา มนตราอลเวง



หมวดแฟนตาซี คลิก!!! เพื่อเข้าไปดู เรื่องนี้!!!




ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่าจะได้คัดเรื่องนี้ขึ้น Hall of Dek-D เป็นเรื่องแรก ต้องบอกว่านักเขียนนามว่า ~AMA~ ผู้นี้พยายามได้ดีอย่างล้นเหลือในการแก้ไขงาน ปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอ





ล่าสุดได้เข้าไปเยือน และอ่านทวนอีกรอบหลังจากตัดสินใจอยู่นานว่าจะคัดเรื่องไหนขึ้นดี เพราะนิยายที่ข้าพเจ้าได้ไปอ่านมาค่อนข้างเยอะเหลือเกิน





โดยส่วนมากข้าพเจ้ามักไปติมากกว่าชมเสมอ ซึ่งใครโดนข้าพเจ้าชมก็นับว่าดีในระดับหนึ่งแล้ว(ส่วนมากข้าพเจ้ามักจะชมก่อนติ เข้าทำนองตบหัวแล้วลูบหลัง ก่อนจะเขียนแนะนำชี้ช่องโหว่ให้กระรอกน้อยแต่ละคนได้ดู)





เข้าเรื่องเลยนะเจ้าคะว่าภูมิใจมากที่ได้ย้อนกลับไปอ่านอีกรอบ





เรื่องเมืองมายา มนตราอลเวง อ่านชื่อเรื่องบอกตามตรงข้าพเจ้าคิดว่า "ธรรมดา" มันเป็นชื่อที่ค่อนข้างจะทำให้ข้าพเจ้าคิดไปในแง่ของฝีมือเชิงลบ(ซึ่งมันเป็นแค่การแอนตี้แบบงี่เง่าของผู้อ่านคนนี้เอง)





บอกตรงๆ ว่าชื่อเรื่อง ธรรมดามาก มันเหมือนอะไรสักอย่างที่ข้าพเจ้าก็บอกสาเหตุไม่ถูกว่าทำไมไม่ค่อยชอบ หรือเพราะมันมีคำว่าอลเวงก็มิอาจทราบได้

พอไม่นานก็เลยรู้ว่าชื่อเรื่องนั้น มันก็ดี และเข้ากับเนื้อเรื่องแล้ว(คนอ่านตัดสินใจผิด เพราะดูเพียงภายนอก โอ้ว~)





แต่กระนั้นข้าพเจ้าก็ได้หลงเข้าไปอ่าน เพราะด้วยความที่เป็นคนที่เขียนงานส่วนตัวเสร็จเร็ว และชอบตามอ่านงานของคนอื่นๆ เพื่อใช้เปิดกะลาที่ปกคลุมหัวกบของตัวเอง ก็ได้ทำให้ข้าพเจ้าค้นพบสิ่งที่น่าทึ่งจากนิยายเรื่องนี้





เรื่องของภาษา





ในเรื่องนี้ใช้ภาษาได้ดีมาก เรียกได้ว่าหากได้ลองอ่านสักบรรทัดเดียวก็จะไหลไปได้เรื่อยๆ(จริงนะเออ)





แม้ในช่วงแรกๆ ของงานจะยังไม่ได้รีไรท์ มันก็ดีในระดับหนึ่งอยู่แล้ว แต่หลังจากที่นักเขียนเข้ามาเก็บรายละเอียดที่ตกค้างก็ทำให้งานสมบูรณ์เลยทีเดียว





บอกตรงๆ ว่าใช้ภาษาได้สวย




และเรื่องนี้ก็ค่อนข้างวางปมได้เรื่อยๆ(มันยังเรื่อยๆ น่ะความรู้สึก) กินความรู้สึกได้ แม้ว่ามันจะเป็นแนว แฟนตาซี แต่ก็ออกดราม่าบ้าง



สำหรับใครที่ชอบตัวเอกเป็นเจ้าหญิง หรือเจ้าชาย เรื่องนี้ก็โดนอีกนั่นแหละ(แล้วมันเกี่ยวอะไร) ที่จะพูดถึงก็คือ ข้าพเจ้าชอบตัวเอกเรื่องนี้




แต่จะชอบอย่างไรไม่ขอกล่าวอย่างละเอียด แนะนำให้ตามกันไปอ่าน





"เมื่อวงเวทแห่งมนตราประทับลงบนกายาของเจ้าหญิง โชคชะตาจึงถูกพันผูกไว้กับปีศาจในคราบพ่อมด หากไม่อาจรู้ได้ว่าดวงจิตที่หวั่นไหวนั้นถูกสะกดด้วยคำสาปหรือความปรารถนาแห่งใจตนกันแน่"





บอกตรงๆ ว่าคำโปรยก็เป็นแค่น้ำจิ้มที่เล็กมากๆ ต้องลองไปอ่านกันเอง





สิ่งที่ต้องชำแหละ(ติติง)





บางช่วงเหมือนผู้เขียนต้องการเล่นคำมากไปหน่อย จนลืมไปว่า เวลาสลับตำแหน่งของคำมันทำให้สะดุดได้เหมือนกัน ยกตัวอย่างจากคำโปรยบางวลีมาให้ดู





"พันผูก"





ถ้าเปลี่ยนมาเป็น "ผูกพัน" มันน่าจะเข้าท่ากว่าเยอะ อย่าเพิ่งเล่นสลับคำเลย เพราะบางทีนักอ่านเขาคุ้นเคยการเชื่อมคำแบบธรรมดา(ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ แต่กลัวว่าคนอ่านบางคนเขาจะสะดุดเอาได้)





และด้วยประการฉะนี้แล ข้าพเจ้าจึงมั่นใจว่า ควรแนะนำให้ทุกคนลองไปอ่านดู เพราะหากจะวิเคราะห์ปมเรื่องให้ฟัง มันก็จะเสียอรรถรสในการอ่านกันเสียหมด(มันเหมือนเฉลยข้อสอบ)





สุดท้ายนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ข้าพเจ้าอยากแนะนำว่าให้ไปอ่าน





และการันตีว่างานชิ้นนี้มีสิทธิ์ได้ตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ใด สำนักพิมพ์หนึ่งหลังจากที่เขียนจบแล้ว(ถ้าไม่ตายน้ำตื้นกับโครงเรื่องเสียก่อน)





อย่ารอช้า มาดูกันเองว่าจริงดังที่ข้าพเจ้าบอกหรือไม่?






เมืองมายา มนตราอลเวง โดย ~AMA~









ถามตอบ





Q : ทำไมไม่กล่าวถึงเนื้อเรื่องเลย


A : แค่บอกว่าชอบ และสนุก ก็น่าจะพอแล้ว

Q : อย่างน้อยๆ เอาโครงเรื่องมาชำแหละโชว์ว่าดีหรือไม่ดีสิ คนอื่นจะได้รู้ด้วย

A : ถ้าคุณมีเนื้อโกเบชั้นดีที่จะส่งให้เพื่อนๆ คุณรับประทาน คุณอยากจะหั่นมันก่อนไหม? หรือจะคงสภาพมันไว้ให้คนอ่านเห็นเองว่ามันเป็นเนื้ออะไร เพราะถ้าหั่นไปแล้ว บางทีเพื่อนๆ อาจจะคิดไปเองก็ได้ว่าไม่ใช่เนื้อโกเบ

Q : เขียนอวยไปหรือเปล่า มีแต่ชม ไม่ค่อยมีติเลย

A : ก็ถ้ามันไม่ดี ก็คงไม่เอาเข้า Hall แห่งนี้

Q : อยากบอกอะไรแก่คนที่จะตามไปอ่านเรื่องนี้

A : ร่วมกันเป็นส่วนหนึ่งก่อนมันจะออกกมาเป็นเล่มวางขายเถอะ


สวัสดี

การเขียนงาน ที่มีไสตร์เอกลักษณ์เป็นของตัวเอง คงจะไม่มีใครเกินไปกว่าเธอคนนี้แล้ว

เรื่องราวต่างๆ มีที่มาที่ไป และมีบางอย่างที่เป็น 'ความลับ' ชวนติดตามอีกต่างหาก

นี่หากนำมา Rewrite ก็เตรียมออกเป็นเล่มได้เลย

ข้อผิดพลาดน้อย แต่บางทีในมุมของเรื่องบางช่วงก็อืดไป บางทีก็เร็วไป อันนี้พี่อัญเดาว่าอยู่ที่อารมณ์คนเขียนแน่ๆ

แต่อย่างไรเสีย นี่คืออีกผลงานที่พี่อัญกล้าการันตรีว่าไม่ได้ซ้ำชาวบ้านเขามากนัก

ขอเป็นกำลังใจให้เรื่องนี้มีหลายๆ ตอน เป็นหนังสือมีหลายๆ เล่ม

อย่างอื่นฝึกกัน พัฒนากันได้


ปล.นิยายที่สมบูรณ์คือนิยายที่เขียนจบ

^^

บอกตรงๆ ว่าภาษาที่ใช้ มัดใจได้เลย

ถ้าหากจะเรียกว่าเอกลักษณ์คงได้ มีความสุดยอดอยู่ในตัว ห่ามออกมา ทำให้คนอ่านห่ามไปด้วย โดยไม่เอะใจเลยแม้แต่น้อย

สอดแทรกแนวคิด และแรงบันดาลใจได้บรรเจิด อาจจะฟังดูไม่เข้าใจ แต่ต้องเม้นต์บอกกันตรงนี้ว่า

เธอคนนี้เก่งจริง

ภาษาไหลลื่น แทบไม่สุดจนล้มหัวฟาดพื้น

อารมณ์ตัวละคร และตัวละครถูกออกแบบมาได้ดีพอสมควร

ที่สำคัญ เนื้อเรื่อง!!!

ต้องบอกไว้ว่า แม่เจ้า เธอคิดแบบนี้จริงๆ เหรอ?

มีการใช้คำที่ไหลลื่น และใช้อารมณ์ของเรื่องได้ดี ให้จังหวะในอารมณ์์เรื่องได้อรรถรส

ถ้าจะบอกว่า 'จอแก้ว' เป็นผู้กำกับล่ะก็ คงเป็นผู้กำกับที่ทำให้คนดูหลายๆ ภาษาดูเข้าใจได้ ด้วยตัวละครของเธอ

ตัวละครมีเอกลักษณ์

ที่สำคัญ โรแมนติกมั่กๆ และ ที่สำคัญไม่คิดว่าพล๊อตเรื่องแบบนี้จะเป็นนิยายรัที่ดีได้ด้วย

แต่ 'จอแก้ว' ก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่ามันทำได้

ต้องขอบอกกล่าวก่อนว่า อันมีคำคน ติ ก็เหมือนมีคนชี้ขุมทรัพย์ให้ หวังว่าน้องชายจะยังรับบทวิจารณ์นี้ได้ และแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น

เรื่องนี้อยู่ในขั้นเรียกว่า 'พอใช้'

แน่นอน! คำว่าพอใช้ มันก็ไม่ได้แปลว่าดีสักเท่าไหร่

แต่ย้ำว่า ยังแก้ได้ไม่สาย

บทบรรยายบางทีมันก็พา งง นะ แม้บางทีจะเข้าใจ แต่รูปประโยคมันพางงชัดๆ น้องคงอยากให้ภาษาสวยจนเกินไป จนลืมว่าจริงๆ แล้วคำที่อ่านได้เข้าใจ คือคำที่นักอ่านต้องการ

เอาตรงๆ คงเรียกได้ว่า เลือกภาษาสวย มาใส่ไม่ตรงจังหวัะอารมณ์เรื่องสักเท่าไหร่

จริงๆ แล้วมุมมองบุคคลที่หนึ่งเนี่ย เขียนตามอัธยาศัยได้เลย ไม่ต้องมาสนใจในการเล่นคำที่ 'เกินพอดีมาก' เพราะอ่านแล้วมันแปลกๆ

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเรื่องนี้ไม่สนุก ยอมรับว่าน้องคิดโครงเรื่องออกมาได้ค่อนข้างดี แม้บางช่วงมันยืด เหมือนไม่รู้จะเขียนอะไร แต่ก็วกกลับมาได้ดี

จบตอนสุดท้ายที่พี่อัญอ่าน กลับคิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจ เขียนให้จบก่อน แล้วค่อยกลับมายกเครื่องใหม่มันก็ได้ อย่าได้แคร์สื่อ อย่าไปกังวลกับคนอ่าน คนติ คนชมมาก

เขียนจบเป็นเรื่องเป็นราวแล้ว รีไรน์มันซะก็ไม่เสียหาย และวิธีตรวจสอบประโยค ว่าอ่านแล้วเข้าใจดีไหม ลองเปิดนิยายของน้องขึ้นมาแล้วอ่านออกเสียงดู ตรงไหนอ่านแล้วสะดุดก็ค่อยแก้มัน(เคล็ดลับชาวนิยายเชียวนะเนี่ย)

ตอนนี้ ขอฟันเขียงว่า เรื่องนี้รุ่ง!! ถ้าอดทนที่จะเขียนต่อ และแก้ไขปรับปรุง

เพราะการเริ่มต้นเขียนเรื่องใหม่ มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขียนดีขึ้นมากว่าเดิมได้ นอกจากเรียนรู้จากเรื่องเก่าที่มีประสบการณ์เก่าๆ คอยเตือน คอยแนะนำน้องเอง

บอกตามตรง ถ้าบทนำเปิดตัวได้สวยกว่านี้ สนพ.เจ้าขา คงมาทาบทามไว้ล่วงหน้าเป็นแน่แท้

สุดท้ายพี่อัญขอกล่าว

อย่าท้อ ทนแก้ เพื่อตามหาขุนทรัพย์

แต่ไม่ใช่มานั่งแก้ตอนนี้เลยนะ

เขียนให้จบ แล้วค่อยแก้ทีเดียว

ถึงตอนนั้นอยากทำอะไรต่อในวงการนิยาย ก็โบยบินได้แล้ว

เชื่อพี่สาว แล้วจะดีเอง ^^

ตามติด ติดตามบทความแนะนำการเขียนนิยายเบื้องต้นได้ที่นี่

http://writer.dek-d.com/annya/writer/view.php?id=739387

คนเดิมเจ้าเดิม หาใช่ว่าทำไมไม่มีการอัพเดท แก้ไข หรือปรับปรุง แต่เพราะลืมพาสเวิร์ดเจ้าค่า

ที่บทความใหม่ยังคงมีการเน้นสาระ อ่านง่าย ได้ใจความเช่นเดิม เชิญไปยลโฉมอ่านกันใหม่ หาความรู้เพิ่มตาม link ข้างบนเลย

อย่างไรเสียพี่สาวคนนี้เป็นกำลังใจให้เสมอ สู้ๆ เจ้าค่ะ

ในส่วนของเนื้อหาเรื่อง น่าติดตาม มั่กๆ

จะมาแป้กบ่อยๆ ก็ในเรื่องอ่านแล้วสะดุด เหมือนประโยตมันไม่ค่อยต่อกันนี่แหละ

แต่โดยรวมต้องขอบอกเลยว่า ขยันดี และมีหัว แววในการเป็นนักเขียนระดับสูงในอนาคต ถ้าจะให้บอกไปเลย คงต้องบอกว่า ฝึกปรืออีกนิด ก็พิชิตการเป็นนักเขียนเต็มตัวแล้ว

ที่สำคัญคือต้องอ่านมากๆ

พี่สาวไม่แน่ใจว่า เรื่องคุณน้องได้ตีพิมพ์แล้วหรือยัง แต่คิดว่า ไม่แน่นะ ว่าเคยตีพิมพ์เรื่องใดแล้ว หรือยังไม่เคยตีพิมพ์เป็นหนังสืือเลย

ได้แต่แนะนำ ภาษาบางช่วงสะดุด แต่ไม่มีปัญหา

เขียนให้จบค่อยมารีไรน์ก็ได้ สู้ๆ

อย่าได้เสียใจเลยที่ไม่มีคนคอมเม้นต์ อันที่จริงเขียนใช้ภาษาค่อนข้างดีี แต่เรื่องราวก็ยังเน้นไม่ได้จังหวะเฉยๆ

แต่ต้องยอมรับว่ามีความพยายามดีมาก ลองอ่านให้มากกว่านีี้ ปรับแก้ไขอีีกสักหน่อย รับรอง รุ่งพะย่ะค่ะ

พยายามใช้ประโยคทีี่อ่านแล้วรู้เรื่อง ไม่สับสน และเน้นบรรยายกาศ และการบรรยายมากขึ้น คงช่วยให้งานนีี้ฉลุยไปได้ด้วยดีี สู้ๆ นะคะ