ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi,Boy's Love] Memories of love กูเคยรักมึงส์ ?(ปอม-อ๋อง)

    ลำดับตอนที่ #47 : Chapter 39 วาเลนไทน์.............100%

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.14K
      3
      7 ธ.ค. 56

    39

     

    วันนี้ผมตื่นนอนมาด้วยความสดชื่นครับ คนในอ้อนกอดผมยังไม่ตื่นหรอก ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่เลย..รู้กันหรือเปล่าเอ่ยว่าวันนี้เป็นวันอะไร วันนี้เป็นวันแห่งความรักครับ วันที่ผมจะเผด็จศึกคนที่นอนกอดผมไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ตรงนี้...หึหึ ปีศาจร้ายจะออกมาจากตัวผมในคืนนี้แหละ..

    แต่ก่อนอื่นผมต้องมีอะไรที่แสนจะเซอร์ไพร้เค้าหน่อยนะครับ จะเรียกว่าหน่อยได้หรือเปล่านะเอาเป็นว่าเซอร์ไพร้เฉย ๆ ก็แล้วกันเนอะ ส่วนหน่อยหรือไม่หน่อยก็คอยดูกันก็แล้วกัน แล้วค่อยตัดสินนะครับ..

    ผมเคยเห็นอ๋องมันทำเลยลองทำบ้าง ผมหยิบมือถือของอ๋องขึ้นมาก่อนจะกดเปิดแอพพลิเคชั่นที่ชื่อว่าโซเชียลแคม ก่อนจะกดโหมดถ่าย..

    สวัสดีครับ..วันนี้เป็นวันแห่งความรัก เพื่อน ๆ คงรู้ดีกันหมดแล้ว และบางคนก็คงเตรียมจะไปฉลองกับคนรักกันแล้วใช่มั้ยละครับแต่ดูคนรักของผมดิ ยังนอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่เลย อย่างนี้ต้องทำโทษใช่มั้ยครับ..”  ผมว่าก่อนจะหันกล้องไปทางหน้าอ๋อง...

    เป็นไงละครับ ผมทำขนาดนี้แล้วยังไม่ตื่นอีก...เอาละครับวันนี้ผมมีแผนจะเซอร์ไพร้คนรักของผม ใครที่มีคนรักแล้วก็ขอให้มีความสุขกับคนรักมาก ๆ นะครับ..บายครับ...”  ผมกดบันทึกก่อนจะแชร์สาธารณะ...หึหึ..อ๋องก็อ๋องเถอะ...


    ผมลงจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำก่อนจะเดินเข้าไปทำอาหารให้อ๋องในครัว..ทำเสร็จก็ลงไปซื้อดอกกุหลาบข้างล่างมาหนึ่งดอก แล้วรีบขึ้นไปข้างบนห้องเลยครับ เดี๋ยวอ๋องจะตื่นมาแล้วไม่เจอผมแล้วจะงอแงเอาอีก..

    ผมขึ้นมาถึงห้อง ตามคาดครับ อ๋องมันยังนอนอยู่เลย สบายใจโลด..

    อื้อ....”  ผมจัดการปลุกอ๋องในแบบฉบับของผมแล้วละครับ ไม่ไหว หิวข้าวอะ..

    อื้อ..ปอมจะนอน...”  อ๋องพลิกตัวไปมาอย่างลำคานเมื่อผมซุกหน้าลงไปแถวคอของอ๋อง.

    ออกปาย...จะนอน...อื้อ..อย่าดิ...

    อ๋อง..

    จะตื่นมั้ยฮะ...

    เออ ๆ ตื่นก็ได้....

    อ๋องลุกมานั่งหลับหน้าบึ้งอยู่ตรงปลายเตียงแล้วครับ สเต็ปการตื่นนอนอ๋องนี่มันสุดยอดจริง ๆ วันไหนตื่นง่ายแม่งก็โคตรจะง่ายเลย วันไหนไม่ตื่นต้องให้ผมมาปลุกนี่ อย่าให้พูด ๆ ..

    กี่โมงแล้วอะปอม..

    จะเที่ยแล้ว..หิวข้าวมากด้วย..

    อืม..รอก่อน ไปอาบน้ำก่อน..

    โอเค ให้อาบให้ป่าว..

    ไม่...”  ว่าแค่นั้นก็คว้าผ้าขนหนูวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็วเลยครับ..น่ารักจริง ๆ เลยเด็กผมเนี่ย..

    รอไม่นานอ๋องก็เดินหน้านวลออกมาเลยครับ...

    หิวอะปอม.มีอะไรให้กินบ้าง..

    มีข้าวผัดรูปหัวใจ.. ทำไว้ให้แล้ว

    จริงอะ ฟินนาเร่ไปปะข้าวผัดรูปหัวใจ....

    ไม่หรอกน่า วันนี้วันอะไรอย่าลืมดิ...

    อืม..”  ว่าเสร็จก็เดินนำเข้าไปในครัวเลยครับสงสัยหิวจัดผมเดินไปหยิบดอกไม้ในตู้เย็นออกมาก่อนจะเดินตามอ๋องเข้าไปในครัว..

    อ๋อง...”  ผมเรียกอ๋องหันหน้ามาก่อนจะอึ้งเบา ๆ เน้นนะครับว่าเบา ๆ เพราะดอกไม้มันมีดอกเดียวอะ..

    รักนะครับอ๋องแอ๋ง..

    รักเหมือนกันกาปอม...”  ผมยิ้มอ๋องยิ้ม แต่มันมีอะไรแฝงอยู่ในยิ้มของอ๋องนะ ผมรู้ว่าอ๋องมันไม่ค่อยพอใจกับดอกไม้แค่ดอกเดียวเท่าไรหรอก..

    ปอม..มีแค่นี้จริง ๆ หรอ...

    อืม..

    แค่ข้าวผัดรูปหัวใจกับดอกกุหลาบสีชมพูดอกเดียวเนี่ยนะ..แล้ว..

    อืม..หามาได้แค่นี้แหละ ไม่ชอบหรอ..

    ก็ชอบ ชอบ..”  พอผมทำหน้าเหมือนจะน้อยใจอ๋องมันก็พูดประมาณเอาใจผม...คึคึ...

    แล้วไม่มีสีแดงหรอ..อยากได้สีแดงอะ..แต่ไม่ได้หมายความว่าสีชมพูไม่สวยนะ..

    ไม่มีอะ ..

    ฮะ อะไรไม่มี...

    หาทั้งตลาดแล้วมันไม่มี มีแค่ขาวกับชมพู...ไม่รู้ใครมันเหมาไปไหนหมดเซงเลย...

    สมน้ำหน้า ไม่รู้จักเตรียมเอาไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ...

     

    ผมโคตรจะน้อยใจเบา ๆ เลยครับ อะไรกันวันวาเลนไทน์ทั้งทีให้แค่นี้นะหรอผมวาดฝันเอาไว้ตั้งมากมาย ดับวูบเลย คอยดูนะคืนนี้ขอรางวัลจะไม่ให้เลย..มันไม่คุ้มค่ากับรางวัลเลย ปอมนะปอม.

     

    คิดอะไรอยู่นะอ๋อง..

    เปล่า ๆ ..กินข้าวกัน...

    อืม..

     
     

    ผมนั่งกินข้าวกับปอมอย่างมีความสุขดีนะครับ...นั่งกินไปคุยไป หวานกันไป..ตาผมก็เหลือบไปมองกุหลาบบ้างเป็นบางครั้ง.ดีใจและเศร้าใจเบา ๆ แต่เอาเถอะ ปอมไม่ลืมวันนี้ก็ดีมากแล้วละ..ได้แค่นี้ก็ดีแล้ว ของไม่สำคัญเท่าจิตใจเท่าการกระทำที่เรารักกันที่เรามีกันและกันทุกวันหรอกเนอะ.


    เรากินข้าวกันเสร็จก็ออกมานั่งดูหนังปกติ วันนี้เราจะไม่ออกไปเที่ยวไหนกันหรอกครับไม่เหมือนคู่อื่น ๆ เราอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่คอนโดให้เต็มอิ่มมากกว่า...ผมชอบแบบนี้มากกว่านะเวลาจะแสดงความรักก็ต่อได้เลย ไม่เสียอารมณ์และเวลา..เฮ้ย นี่ผมคิดอะไรอยู่วะเนี่ย..

    อ๋อง เป็นอะไรหน้าแดงเชียว...

    เปล่า..

    ฮั่นแน่ หรือว่าคิดอะไรอยู่หรือเปล่าฮะ...

    เปล่าไม่ได้คิดอะไรเลย..ไม่ได้คิดจริง ๆ นะ..ไม่กล้าคิดเรื่องแบบนั้นหรอก หน้าอายจะตาย...

    ฮ่า ๆ อ๋อง หลุดวะ..พูดออกมาหมดเลยนะว่าคิดอะไรอยู่...ลามกวะ...

    บ้า..ไอ้ปอมบ้า..อย่ามาล้อนะ..

    ฮ่า ๆ.....

    บ้า บ้า บ้า ไม่คุยด้วยแล้ว....

    ผมปั้มตีปอมมือเป็นระวิงเลยครับ ไม่ยอม ยอมไม่ได้เด็ดขาดถึงแม้ว่าผมจะเอ๋อเองก็เถอะ แต่ปอมไม่มีสิทธิ์มาล้อผมนะ..

    อ๊ะ..ปอม...”  ผมว่าผมพลาดท่าแล้วแหละครับ..พลาดแล้วจริง ๆ ...


    ปอมค่อย ๆ ขยับก้มหน้าลงมาเรื่อย ๆ ท่าทางเราสองคนล่อแหลมมากเลยครับตอนนี้ ผมถึงว่าผมพลาดแล้วไง... ผมหลับตามพริ้มเลยครับ... ริมฝีปากเรียวก้มลงมาจุมพิตริมฝีปากของผมแผ่วเบาสัมผัสราวกับปุยนุ่น ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากผมอย่างร้อนแรงตามมา ริ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดพันกันเป็นว่าเล่น มือผมถูกส่งขึ้นไปคล้องคอปอมเอาไว้ ร่างกายผมแทบไร้เรี่ยวแรงที่จะทรงตัวอยู่ แทบหลอมละลายไปกับรสจูบอันน่าหลงใหลนี้ ...ปอมเล่นผมไม่ปล่อยจริง ๆ ครับ คิดว่าผมยอมั้ยละ เรายังจูบกันไม่ยอมผละออกจากกันราวกับว่าใครผละออกก่อนจะเป็นคนพ่ายแพ้...


    อะ.อื้อ...”  และแล้วก็เป็นผมที่ไม่อาจทนทานได้กับความอึดในจูบมาราทอนครั้งนี้ของเราสองคน..

    จุ๊บ ๆ .. น่ารักจังเลยที่รัก...

    แหงอะดิ...จูบไปซะขนาดนั้นไม่น่ารักก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว..

    หึหึ.คืนนี้มันยังมีต่อนะครับ ..

    ไม่...

    ดอกไม้ดอกเดียวก็หมดโควตาไปเมื่อกี้แล้ว...

    จริงอะ..ว้าแย่เลย คืนนี้กินแห้วอีกแล้วสินะ..คนอะไรก็ไม่รู้ใจร้าย เมื่อคืนขอก็บอกว่ารอวันนี้.พอมาวันนี้ก็หาเรื่องจะทิ้งกัน ไม่ยอมทำตามสัญญา...”  ปอมว่าออกมาพรางตีหน้าเศร้าเต็มที่ไปด้วย

    ไม่ต้องมาเศร้าเลยเหอะ..

    โอเค ๆ ไม่เศร้าก็ได้ แค่จะจำเอาไว้ว่าที่รักของปอมนะใจร้ายที่สุดเลย...


    Tru.. tru tru….

    สวัสดีครับ...

    ครับ...

    ครับ....”   ปอมรับโทรศัพท์หน้าตาเคร่งเครียดหวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรมาทำให้ปอมต้องออกไปจัดการอีกหรอกใช่มั้ย...ผมละกลัวจริง ๆ เลย...

    อ๋อง...

    หืม..

    คือ ปอมต้องออกไปเคลียร์งานด่วนอะ...

    งาน งานอีกแล้วหรอปอม..

    เอ่อ ครับ..

    จะมีสักวันมั้ยที่ไม่มีงานด่วนมาตรงกับวันสำคัญของเราเนี่ย....

    ไม่เอาสิครับ ไม่โมโหนะ..เดี๋ยวปอมจะรีบกลับมานะครับ..น้าคนดี...หรือจะไปกับปอมละ..

    ไม่เอาอะ..เชิญปอมไปมีความสุขอยู่กับงานปอมเลย..แล้วเรื่องคืนนี้เป็นอันยกเลิก...

    ก็ได้ครับ ถ้ามันทำให้อ๋องสบายใจ...ปอมไปก่อนนะ แล้วปอมจะรีบกลับนะครับ..


    ฮึ่ย ไอ้ปอมบ้า ไอ้คนบ้า งาน งาน งาน งานตลอด งานสำคัญกว่าคนรักงั้นหรอ..หึไปอยู่กับงานไปนอนกับงานเลยไป ไม่ต้องกลับมาเลย ฮึ่ย น่าน้อยใจชะมัด ให้กุหลาบแค่ดอกเดียวไม่พอยังจะมาเห็นงานดีกว่าเราอีก...

    50%

     

    ผมเดินออกมาจากห้องแล้วครับ ผมรู้ว่าอ๋องมันต้องโกรธผมมากแน่ ๆ ที่ผมทำแบบนี้ ที่ผมเห็นงานดีกว่าอ๋องในวันแห่งความรักแบบนี้ แต่ทำไงได้ละครับ งานต้องมาก่อนเนอะ หรือเปล่าหว่า...

     

    ทางด้านอ๋อง ผมไม่มีอะไรทำเลย จะโทรไปหาไอ้เก่งเพื่อปรับทุกข์ ก็คิดได้ว่าวันนี้เป็นวันแห่งความรักมันก็ต้องอยู่กับคนรักของมัน เฮ้อ เอาวะอยู่คนเดียวก็ได้ ไม่มีใครให้คุยด้วยอยู่คนเดียวคุยคนเดียวเป็นบ้าเป็นหลังคนเดียวนี่แหละวะ...


    ผมลงไปนั่งหาหนังที่ชั้นวางมาดู ไม่รู้จะดูเรื่องอะไร ดูหนังแอคชั่นมัน ๆ ดีกว่า ไม่อยากดูหนังรักให้ตอกย้ำความเจ็บปวดของตัวเอง..

    ผมเลือกหนังเรื่องสตาร์เทคก็แล้วกันวะ ดูให้ตาฉ่ำไปเลย ผมนั่งดูหนังไปคนเดียวดูไปได้สักพักก็หิวอีกแล้วครับ ผมกดหยุดหนังเอาไว้ก่อนจะเดินเข้าไปหาหนังดูในครัวยังดีนะที่มีคุกกี้ติดไว้ให้กินเล่นบ้าง ไม่งั้นต้องมานั่งทำอะไรกินเองอีก ผมขี้เกียจทำก็จะอดกินไปโดยปริยาย เมื่อได้คุกกี้แล้วก็หยิบมากินที่หน้าทีวีก่อนจะกดเพลย์หนังอีกรอบ นั่งดูไปกินไปมีความสุขไปอีกแบบครับ.


    หนังจบเรื่องผมว่าจะหาเรื่องอื่นดูต่อแต่หนังตาผมมันไม่ไหวแล้วครับจะปิดอยู่แล้ว นอนหลับรอปอมกลับมาก็ได้วะ ผมเดินเข้าไปในห้องนอนก็ล้มตัวลงนอนทันทีเลยครับ ไม่ได้อดหลับอดนอนนะ แต่มันง่วงอะ ในเมื่อไม่มีอะไรทำง่วงนอนก็นอนแค่นั้น ผมหลับไปนานเท่าไรก็ไม่รู้ครับ รู้สึกตัวตื่นอีกทีดูนาฬิกาบนหัวเตียงแล้วก็ตกใจเลยครับจะสองทุ่มแล้วนอนไปนานขนาดนั้นเลยหรอวะเนี่ย ผมปัดมือไปหาโทรศัพท์ก็ไม่เจอเลยเดินออกมาดูที่โซฟาห้องรับแขกผมลืมเอาไว้ครับ เดินไปเปิดดู 10 สายที่ไม่ได้รับครับ เป็นปอมนั่นแหละที่โทรมา แล้วไงละ โทรมาว่าอะไร โทรมาเพื่อจะบอกว่าไม่กลับมานอนด้วยเพราะทำงานอย่างนั้นสินะ ผมไม่โทรกลับหรอกครับปล่อยให้นอนที่นั่นกระวนกระวายอย่างนั้นไปนั่นแหละ..


    Tru..tru….tru…

    ว่าไงวะไอ้เก่ง..

    มึงแฟนมึงโทรมาโวยวายกับกูเนี่ย เป็นอะไรไม่รับสายแฟนมึงวะ แล้วมึงไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอ

    ไม่อะปอมทำงาน..

    อ้าวกูคิดว่า..

    ว่าอะไร

    เปล่า ๆ ไม่มีอะไร

    เออ ๆ มึงรีบโทรกลับหาแฟนมึงเหอะ

    ไม่..

    เออ ๆ งั้นเดี๋ยวกูบอกให้แฟนมึงโทรหามึงก็แล้วกัน รับด้วยแม่งขัดเวลาสวีทกูชะมัดเลยมึงสองคนเนี่ย

    เออ ๆ ...

    ผมกดวางสายจากไอ้เก่งปุ๊บ เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นทันทีเลยครับ..

    ฮะโหล

    อ๋องทำไมไม่รับสายฮะ โทรไปตั้งเป็นสิบ ๆ สายรู้มั้ยว่าปอมเป็นห่วงมากแค่ไหน

    เป็นห่วงอ๋องด้วยหรอปอม

    อย่าพูดอย่างนั้นนะอ๋อง

    อืม ไม่พูดก็ได้ ช่างมันเถอะ

    อ๋อง

    ขอโทษก็แล้วกัน ที่ไม่รับเพราะลืมโทรศัพท์เอาไว้ข้างนอกห้องนอนแล้วเผลอหลับไปเลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์นะ

    อืมอาบน้ำแต่งตัวรอด้วยนะเดี๋ยวจะไปรับ

    ไปไหน..

    รับมาอยู่ด้วยกันที่ร้านไง คืนนี้เสร็จดึก

    ไม่เอาอะ ไม่ไปไม่ได้หรอ

    ไม่ได้ อย่างอแงอ๋อง เตรียมตัว พอไปถึงต้องเสร็จนะโอเคมั้ย

    อืม ๆ บังคับจัง”  ผมบ่นเบา ๆ ก่อนจะกดวางสายแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวรอปอมมารับ เสร็จแล้วก็มานั่งรอปอมที่ห้องรับแขกพรางเปิดทีวีดูรอไปพราง ๆ ..


    รอได้ไม่นานปอมก็โทรมาให้ผมลงไปด้านล่างเพราะจอดรถรออยู่แล้ว ผมก็เดินลงไปอย่างรีบ ๆ แหละครับ คุณชายปอมปล่อยให้รอนานไม่ได้เดี๋ยวเป็นอารมณ์เสียโมโหเอาอีก อารมณ์ร้อนด้วยนะครับ

    ปึง ผมขึ้นมานั่งบนรถก่อนจะเงียบ ปอมก็ไม่ได้พูดอะไรเปิดเพลงฟังเบา ๆ เพื่อทำลายความเงียบของเราสองคน ไม่มีใครชวนใครคุย จนผมแปลกใจในเส้นทางที่ปอมกำลังเลี้ยวไป..

    ปอม นี่ไม่ใช่ทางไปร้านนี่ จะไปไหนอะ

    นั่งไปเฉย ๆ เหอะน่า

    อืม ถามนิดหน่อยก็ไม่ได้ ไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูดเลย”  ผมบ่นเบา ๆ ก่อนจะหันมองไปด้านข้างอีกครั้งไม่สนใจมองไปทางปอมเลย..


    ปอมขับรถมาจอดเทียบหน้าบ้านหลังหนึ่งบ้านใครก็ไม่รู้ ไม่เปิดไฟเลยสักดวงไม่รู้พามาทำไมที่นี่ไหนบอกห่วงงานไง หรือนี่จะเป็นบ้านคู่ค้าคนใดคนหนึ่งละมั้ง

    อ๋อง ลงมาดิ..

    ไม่ลงไม่ได้หรอ นั่งรอบนรถไม่ได้หรอ

    ไม่ได้บอกให้ลงก็ลงมา เดี๋ยวนี้อย่าดื้อดิอ๋อง

    เออ ๆ รู้แล้ว

    พูดให้มันดี ๆ หน่อยอ๋องชวนมาด้วยแค่นี้จะเป็นจะตายเลยนะอย่าเอาแต่ใจให้มันมากนักนะอ๋อง

    ........”  ผมเงียบไม่พูดอะไรเลยครับ ไม่ได้โกรธแค่หงุดหงิด ผมคงจะงอแงจริง ๆ อย่างที่ปอมว่าจริง ๆ แหละมั้ง


    ผมเดินตามปอมไปเงียบ ๆ ปอมเดินมาหยุดยืนตรงหน้าประตูบ้านหลังมืดนั้นก่อนจะไขกุญแจที่ประตูก่อนจะกดอะไรสักอย่างที่เสาประตูก่อนที่ไฟทั้งบ้านจะสว่างฟรึบขึ้นมา ผมอึ้ง อึ้ง และอึ้งมาก ๆ เลยครับ บ้านหลังนี้ไม่ได้มืดอย่างที่ผมคิด บ้านหลังนี้ไม่ได้เป็นของคนอื่นอย่างที่ผมคิด บ้านหลังนี้ไม่ใช่บ้านที่ว่างเปล่า ระหว่างทางเดินเข้าบ้านหลังนี้เต็มไปด้วยกุหลาบสีแดงที่ถูกจัดใส่ตะกร้าเอาไว้รายทางตลอดทางเข้าบ้าน ผมเดินตามปอมเข้าไปช้า ๆ ก่อนที่ปอมจะเปิดประตูเดินเข้าบ้านไปไฟในบ้านสว่างขึ้นตั้งแต่ประตูเข้าตัวบ้านมีเทียนหอมถูกวางทั้งสองฝั่งเป็นแนวทางเดินไปที่โซฟากลางบ้านที่มีช่อดอกไม้ช่อใหญ่วางเอาไว้บนโซฟา พร้อมกับช่อช็อคโกแล็ตฟอเลโล่อีกหนึ่งช่อใหญ่ น้ำตาผมไหลลงมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ผมไม่รู้ตัวจริง ๆ ครับ ทั้งรู้สึกดีใจ ทั้งรู้สึกเสียใจที่เข้าใจปอมผิด ปอมเดินเข้าไปที่โซฟาก่อนจะหยิบช่อช็อคโกแล็ตขึ้นมาก่อนจะเดินมาหาผมช้า ๆ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะครับที่รักของปอม ปอมจูบช่อช็อคโกแล็ตก่อนจะยื่นมันมาให้ผม ผมยิ้มรับมาทั้งน้ำตา มือหนาค่อย ๆ ยื่นมาเกลี่ยน้ำตาให้ผมอย่างเบามือ

    ไม่ร้องนะครับคนดีของปอม ปอมขอโทษที่ทำให้เสียใจ รักนะครับ

    อืม..อ๋องก็ขอโทษที่ทำนิสัยไม่ดีใส่ปอม อ๋องไม่รู้จริง ๆ นี่ขอโทษนะ แล้วก็รักนะคนดีของอ๋อง

    ครับ..

    ส่วนนี่ช่อดอกไม้ช่อใหญ่...

    พรึบ..  ผมต้องอึ้งอีกครั้งเมื่อปอมคลุกเข่าลงไปตรงหน้าของผมก่อนจะส่งช่อดอกไม้ให้ผมพร้อมกับคำพูดแสนหวานหูที่ผมไม่คิดว่าจะได้ยินมันเลยในชีวิตนี้

    อ๋องครับ ได้โปรดแต่งงานกับปอมนะครับ

    “………”  ผมยังอึ้งพูดอะไรไม่ออกครับ ยืนนิ่งเลยค้างไปเลย

    นะครับ คนดีของปอม

    อื้อ...ตกลง ตกลงสิปอม

    ผมพูดตกลงจบแต่คนที่นั่งตรงหน้าผมยังไม่จบครับ ในช่อดอกไม้นั้นมีกล่องกำมะหยี่สีแดงสดอยู่ตรงกลางช่อดอกไม้ ปอมเปิดมันขึ้นมาแหวนคู่สองวงปรากฏตรงหน้าผมมันสวยมากเลยครับ สวยแบบเรียบ ๆ ดูหรูหราดูยังไงก็ไม่เบื่อครับ ปอมหยิบแหวนขึ้นมาหนึ่งวงก่อนจะสวมมันเข้ามาที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม

    อันนี้หมั้นไว้ก่อนนะครับรอวันแต่งมีใหม่อีกวงนะครับที่รัก

    อื้ม..”  ผมยังพูดอะไรไม่ออกอยู่ดี ปอมสวมแหวนให้ผมเสร็จก็ส่งกล่องกำมะหยี่มาให้ผม ผมจัดการหยิบแหวนขึ้นมาแล้วสวมมันให้ปอมบ้าง


    ริมฝีปากเรียวประทับลงมาที่ริมฝีปากบางของผมทันทีที่สวมแหวนเสร็จช่อดอกไม้ร่วงหล่นลงไปที่พื้นตอนไหนก็ไม่รู้ได้ มือของปอมข้างหนึ่งคอยประคองกอดเอวของผมเอาไว้อีกมือหนึ่งจับคางผมเอาไว้อย่างแผ่วเบา มือของผมทั้งสองข้างถูกยกขึ้นไปคล้องคอปอมโดยอัตโนมัติเพื่อเป็นหลักยึดไม่ให้ร่างกายที่อ่อนระทวยด้วยรสจูบของปอมต้องร่วงลงไปที่พื้นด้านล่าง เราจูบกันเนิ่นนานลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกันและกันอย่างไม่หยุดหย่อนให้พักหายใจ อารมณ์เร่าร้อนภายในถูกปลุกขึ้นมาทีละนิดทีละนิดจนแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว. ปอมค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออกช้า ๆ ก่อนจะคลายอ้อมกอดให้หลวมกว่าเดิมนิดหน่อยก่อนจะก้มมาคลอเคลียที่ซอกคอของผมอยู่อย่างนั้นก่อนจะเอ่ยคำน่าฟังออกมาอีกแล้วครับปอมช่างสร้างความตื่นเต้นให้ผมไม่เว้นแต่ละวันจริง ๆ

    อ๋องครับ..รู้มั้ยว่าที่นี่บ้านใคร

    ไม่รู้หรอกบ้านใครหรอปอม..

    ที่นี่ เรือนหอของเราไงครับ ปอมทำงานที่ร้านกำไรส่วนหนึ่งปอมได้มาเป็นส่วนของปอมจนได้เป็นบ้านหลังนี้ขึ้นมา หลังจากเราแต่งงานกันเรามาอยู่ด้วยกันที่นี่นะครับ

    ปอม”  น้ำตาผมไหลอีกรอบแล้วครับ มันดีใจมันซึ้งใจ จนไม่อาจจะเก็บน้ำตาเอาไว้ได้อยู่แล้วครับ

    ไม่เอาดิ ไม่ร้องน้า อย่าขี้แยดิอ๋องเดี๋ยวไม่น่ารักนะครับ.

    ฮึก ๆ ก็คนมันดีใจนี่ ปอมรู้มั้ยว่าในชีวิตนี้อ๋องไม่คิดมาก่อนเลยนะว่านอกจากป๊ากับม๊าของอ๋องแล้วอ๋องไม่คิดว่าจะมีใครรักอ๋องและทำเพื่ออ๋องได้มากมายขนาดนี้

    ครับรู้ไว้เลยนะว่าคน ๆ นั้นคือปอมนี่แหละครับ รักนะครับที่รักของปอม

    รักเหมือนกันที่รักของอ๋อง

    อ๋องรู้อะไรมั้ยว่าปอมนะจำเรื่องของเราได้มาสักพักแล้ว

    จะ..จริงหรอปอม

    จริงดิ

    คนบ้า จำได้แล้วก็ไม่ยอมบอก

    ที่ไม่ยอมบอกก็เพื่อวันนี้เลยนะครับจะบอกให้

    อื้ม..ขอบคุณนะปอม รักปอมที่สุดเลย

    รักอ๋องที่สุดเหมือนกันครับ เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะครับให้ปอมเป็นคนดูแลอ๋องตลอดไปนะ

    อื้ม เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป แต่อ๋องไม่ให้ปอมดูแลอ๋องตลอดไปอย่างเดียวหรอก เพราะอ๋องก็จะดูแลปอมตลอดไปเหมือนกัน เราจะรักและดูแลซึ่งกันและกันตลอดไป


    รัก ที่สุดคือคนนี้...

    และแล้ววันแห่งความรักของผมที่ผมคิดว่ามันไม่มีอะไร แต่ก็กลับตาระปัดเลยครับ ปอมทำอะไรให้ผมอึ้งได้หลายอย่างเลย ผมซึ้งมาจริง ๆ ผู้ชายคนนี้ทำให้ผมรักได้หมดทั้งหัวใจจริง ๆ ครับ ผมจะรักและรักและรักผู้ชายคนนี้ตลอดไปครับ


    ครบ 100% แล้ว เป็นไงคะ พี่ปอมทำเซอร์ไพร้สุดยอดเลยปะ อิอิ
    อ่านแล้วอย่าลืมเม้นกันด้วยน้า คิคิ



    มาแล้วค้า อิอิ มา 50% ก่อนน้า อิอิ ไม่อยากจะบอกเลยว่า อีกสามตอนก็จบแล้ว
    ไรท์จะลงไม่ครบ 100% นะคะ เพราะจะแบ่งเวลาไปแต่งตอนพิเศษด้วย
    จะได้รีบสั่งพิมค่า  ใครยังไม่โอนเงิน รีบ ๆ โอนน้า โอนครบเร็ว สั่งพิมพ์เร็ว ได้หนังสือเร็วกว่าเดิมที่กำหนดเอาไว้นะคะ ^^ 


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×