คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่8.บทบาทใหม่หัวใจสะออน
บทที่8.บทบาทใหม่หัวใสะออน
โีอนิราที่วันถัมาือวันหยุอเธอ ไม่อย่านั้นนทั้สวนไ้เห็นสภาพน่าเวทนาอนเอ รอย้ำที่แอบ่อนไ้ใ้เสื้อผ้าัวให่ที่เธอสวมไว้เป็นประำ แ่วามทรุโทรมนิราปปินอื่นไม่ไ้ หิสาวับไ้ หลัาพาร่าแหลยับลับมานอนที่เิม บนที่นอนเ่าๆ ในห้อพัอัวเอ แทนารนอนุอนๆ นั้น บนที่นอนหนานุ่มและอบอุ่น
รุ่เ้า...
นิราฝืนวามปวร้าว เธอลุึ้นเือบลานเ้าไปอาบน้ำ มีสายาปนวามสสัยอเพื่อนร่วมห้อมอามไป เมื่อหน้าาอนิราูีเียว อิโรย
“เธอเป็นอะไรไปนิา?” เิ่นมุยหวาเอ่ยถาม หลัาเพื่อนร่วมห้อออมาาห้อน้ำ
“ปวหัวนิหน่อย่ะ” หิสาวอบแบบอไปที
“อืม...เมื่อืนเธอาน้ำ้าล่ะสิ เลยทำให้ไม่สบาย ันิว่าเธอะไม่ลับมานอนที่ห้อเสียอี รอนเผลอหลับไปอนไหนไม่รู้” สาวเวียนามบ่นพึม เธอเผลอหลับนลืมับผินิรา เพื่อนร่วมห้ออเธอหายหน้าไปทั้ืน หล่อนลับมาอนที่นเอหลับไปแล้ว
“นิามีเรื่อลุ้มใ่ะ เลยเผลอิอะไรเรื่อยเปื่อย” หิสาวรีบแ้ัว เธอวยหวีที่วาหน้าระึ้นมาแปรผมเียบๆ
“ไม่สบายยัะสระผมอี” สาวเวียนามอไม่ไ้ที่ะำหนิ เมื่อผมอนิราเปียุ่ม ทั้ที่ร่าายหล่อนไม่ปิ
“นิาว่าะไป้านอ” หิสาวเปรยเสียแผ่ว เธอ้อนำเินที่ไ้รับมา โอนให้เพรมพู ่อนที่ะมีนนอรู้เรื่อระหว่านเอับายผู้นั้น หาะโนนรอบัวประาม เธอ็้อ้มหน้าทน เมื่อเาือฟาเส้นสุท้ายที่เธอว้าไว้ไ้ ่อนะมน้ำาย
“เธอะไปไหนเหรอ หมอในสวน็มี ไม่้อไป้านอหรอ” เิ่นมุยหวาท้วเธอเ้าใเอาเอว่านิรา้อารพบแพทย์ ่อนะผลุบหายเ้าไปในห้อน้ำ
สาวเอเียัวเล็ถอนใเฮือ ่มวามรวร้าวไว้ แล้วเินเิหน้าออไป เธอนั่รอยาอบอยู่หน้าออฟฟิ นเามาถึ
หัวหน้านานพยัหน้าทัทาย นานสาวในสวน ่อนะเินึ้นบันไเ็ยๆ หน้าออฟฟิ
“ยาอบะ นิาอยาออไป้านอเพื่อส่สา์ลับบ้าน่ะ” เธอระับระเป๋าสะพายที่ล้อไว้ที่หัวไหล่แนบอ อนที่เอ่ยเสียสั่นๆ ออไป
ยาอบเหลียวับมามอ เาเพิ่สัเเห็นวามีเียวบนใบหน้าเล็ๆ นั่น
“ไ้สิ...หนูไม่สบายเหรอ?” ายสูวัยถามลับ ่อนะเินเ้ามาใล้ๆ
นิราา้มหน้าหลบ “ยาอบพอะบอนิาไ้ไหมะ นิา้อเริ่มรไหน” เสียระิบอบแผ่วเบานยาอบใหาย
ายร่าให่มวิ้ว เิอะไรึ้นันแน่ เารู้ว่านิราำลัมีปัหา แ่ปัหานั่น ทำให้เธอทรุโทรมไ้ถึเพียนี้เียวหรือ ่ำืนที่ผ่านมา ผู้หิน่าสสารรหน้าไปทำอะไรมา? รอยำถามเิึ้นในหน่วยาอหัวหน้านาน แ่เาไม่สามารถละลาบละล้วไ้ เมื่อมันเป็นเรื่อส่วนัว นอเหนือารวบุมอเา
“ไ้สิ...เี๋ยวันให้ หนูะเอาเ้านั้นไปใ้็ไ้นะ” รถไฟฟ้าันเล็ พาหนะที่เาให้นิราไว้ใ้สอย ระยะทาาสวนไปในเมือนั้นไม่ไล รถันนั้นสามารถอำนวยวามสะวให้หล่อนไ้
“อบุ่ะ” หิสาวประหนมมือไหว้ ่อนะเินามยาอบไป หัวหน้านานรายละเอียยื่นให้นิรา เาอยาถาม แ่ปาหนัเินว่าะเปิปาพู
ยาอบสะบัหน้าแรๆ “ฟุ้่านน่า เ้านายไม่ใ่นแบบนั้นหรอ” เาปัวามิววนในหัว เมื่อมาโ ไม่นิยมินเ็ ายผู้นั้น พยายามอยู่ห่าาสาวบริสุทธิ์ เาเบื่อปัหาหยุมหยิมวนใที่ะามมาหลัเิวามสัมพันธ์ทาาย่อัน
แ่ยาอบ็้อมาสะุอีรั้...อนสายๆ
มาโวิ่พรวพลาึ้นมาบนออฟฟิ สีหน้าื่นใ พร้อมับราาเหมือนะมอหาใรสัน
“Morning boss!!”
ยาอบล่าวทัทาย เายับแว่นสายาบนใบหน้า มอเ้านายหนุ่มลอแว่นเลยทีเียว ับท่าทาแปลๆ พิลอมาโ
ายร่าให่แ่หนุ่มว่านที่นั่อยู่ถอนใแรๆ “ยัยนั่นยัไม่มาทำานเหรอ?” เสียแหบแผ่วๆ เอ่ยถาม
“นิาหยุรับ เธอมีธุระ” ยาอบอบ พยายามับสัเปิิริยาอนาย้า
“หล่อนเป็นไบ้า?” ายหนุ่มถาม่อ
เารู้ีว่านเออาะรุนแรไปสัหน่อย ับรั้แรอสาวบริสุทธิ์ ที่เาไม่ิะผ่อนปรนให้เธอ มาโวนเวียน ื่มิมวามหอมหวานเ็มที่ เาเสียแรไปไม่น้อยับบทรั8รั้ในหนึ่ืน เพราะว่าเผลอหลับ ึทำให้นิราลาสายา เาอยาเห็นหน้าหล่อนทันทีที่ลืมา แ่รั้นื่น...ที่้าๆ เหลือไว้แ่รอยยับย่น ับวามเย็นือผิวผ้า ผู้หินนั้น้าวลาเียอนที่เาหลับ มาโรับไม่ไ้ที่นเอถูทิ้ไว้บนเียนเียว!!
“เป็นไบ้า? ุรู้ว่าเธอเป็นอะไรเหรอ?” ยาอบไม่ไ้อบำถามเ้าอสวน เาย้อนถามนมาโไปไม่เป็น
“ะไปรู้เหรอ? เห็นไม่อยู่็ถามถึ ไม่ไ้หรือไล่ะ!!” มาโแสร้ทำเป็นไม่พอใ เาผุลุึ้นยืน ยาอบึท้วึ้นอีรั้
“ุวรไปอาบน้ำนะ สภาพุอนนีู้ไม่ืเลยล่ะ”
มาโใ เารีบ้มูัวเอ...ให้ายเถอะ!! เพราะรีบร้อน เาึออมาทัุ้นอน ุนอนที่มีเพียาเาสั้น ับเสื้อลุมัวนอ ร้อเท้าใส่อยู่ภายในบ้าน เท่านั้น
“สาวทีุ่หิ้วมาเมื่อ ร้อนไม่เบา” ยาอบำเลือมอแผออนายหนุ่ม ริ้วรอยแๆ นั่น บ่บอิรรมยาม่ำอหนุ่มไฟแรไ้เป็นอย่าี
“ที่สุ” มาโหันไปหลิ่วาให้หัวหน้านาน เารีบเินลาออฟฟิ ่อนที่ะมีนานนอื่นมาเห็นนเอในสภาพเ่นนี้
ายหนุ่มิปา อนที่ึ้นมานั่หลัพวมาลัยรถยน์ นิราทำให้เาเือบหน้าแห หลัาเล่น้ำี้ับหล่อน เาเพี้ยนหลายเรื่อเลยทีเียว...
หุหุ....
สำหรับนที่ยัไม่ไ้แ้ที่อยู่(นที่ไ้ราวัล)
่วยแ้้วยนะะ ะแพ็รอ....
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น