พันธะรักดวงใจบริสุทธิ์

พันธะรักดวงใจบริสุทธิ์

โดย

นามปากกา........กนกดารินทร์

นักเขียนฝึกหัด

“พี่ขอโทษครับ แต่พี่ขอโอกาสได้แก้ตัว ให้พี่ดูแลฝันกับลูกได้ไหม พี่รู้ว่าพี่ทำผิดกับฝัน แต่พี่ไม่อยากให้ฝันกับลูกต้องลำบาก ฝันให้โอกาสพี่เถอะนะให้โอกาสพี่ได้ทำหน้าที่ของสามีและพ่อได้หรือเปล่า” แดนเนียลค่อยๆคุกเข่าลงตรงหน้าของปลายฝันผู้หญิงที่เขารักเพื่อขอโอกาส ทั้งปลายฝัน ทอมสันและเอริกก็ต่างตกใจในสิ่งที่แดนเนียลทำ พวกเขารู้ดีเจ้านายหยิ่งในศักดิ์ศรีมากแค่ไหน

“เรื่องของเรามันจบไปแล้วค่ะ ฉันไม่อยากกลับจะมาเริ่มต้นใหม่กับคนที่ไม่เชื่อกัน” ปลายฝันใจแข็งกับเขาเพราะไม่อยากจะเสียใจอีก เพราะไม่รู่ว่าเขาจะรักเธอรักลูกจริงๆไหม ขนาดเคยบอกว่าท้องยังไล่ให้ไปเอาออก

“แล้วฝันจะให้พี่ทำยังไง ฝันถึงจะให้อภัยพี่” แดนเนียลยังคงคุกเข่าอยู่อย่างนั้น

“ห้ามบอกปลายฝนว่าคุณคือพ่อของเขา และก็ออกไปจากชีวิตของฉันและลูก อย่ามาเจอพวกเราสองคนอีก” ปลายฝันน้ำตาไหล

“ไม่นะฝัน อย่าทำแบบนี้กับพี่เลย พี่อยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีฝันกับลูก ระยะเวลาที่ผ่านมาพี่ก็เจ็บปวดใจมากพอแล้ว พี่ไม่อยากเห็นฝันกับลูกต้องลำบากแบบนี้อีก” แดนเนียลพูดออกมาจากหัวใจ

“อย่ามาดูถูกฉันนะ ถึงฉันจะไม่รวยเหมือนคุณแต่ฉันก็เชื่อว่าฉันให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูกของฉันเสมอ” เธอเชื่อว่าทุกสิ่งที่ให้ลูกนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่แม่คนนึงจะหาได้

“พี่ไม่ได้คิดอย่างนั้น” แดนเนียลกลัวเธอจะเข้าใจผิดจะหาวาเขาดูถูกเธอ เขาเห็นว่าเธอเลี้ยงลูกได้ดีมาก ปลายฝนเป็นเด็กน่ารักและฉลาด

“ปล่อยเราสองคนแม่ลูกไปเถอะค่ะ ฉันเชื่อว่าสักวันคุณก็จะลืมพวกเราได้ และมีคนที่คุณรักจริงๆ”เมื่อได้ยินที่ปลายฝันพูดเขารีบลุกขึ้นมาจับมือของเธอไว้

“ที่ผ่านมาพี่ไม่เคยลืมฝันและต่อไปพี่ก็จะไม่มีทางลืมและจะไม่มีใครนอกฝันคนเดียว” แดนเนียลบอกเธอน้ำเสียงจริงจังเพราะเขาคิดแบบนั้นจริงๆ

“นั่นมันเรื่องของคุณ อย่ามายุ่งกับฉันและลูกอีกก็พอ”

“ถ้าอย่างนั้นพี่ก็จะยุ่ง เพราะฝันเป็นเมียพี่ และน้ำฝนก็เป็นลูกของพี่ด้วย” ในเมื่อปลายฝันไม่ยอมเขาก็ไม่ยอมเช่นกัน

“แต่ลูกก็คงรับไม่ได้ที่ครั้งหนึ่งพ่อแท้ๆของตัวเองเคยคิดจะฆ่าแกตั้งแต่ยังไม่ได้ออกมาดูโลก และอย่าคิดที่จะพูดอะไรกับน้ำฝนเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้ลูกเกลียดคุณ” ปลายฝันรีบสะบัดมือจากการเกาะกุมแล้วเดินเข้าบ้านไปทันที