I am normal ผมนี้ละคนธรรมดา

นิยายเร่ื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่บอกไม่ถูกว่า ตัวละครอย่างพระเอกจะเป็น ฮีโร่ หรือจะ เป็นคนธรรมดา ดี
ทั้งนี้ขอวิจารณ์ไปเป็นทีละข้อๆ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ได้วิจารณ์งานเขียนของนักเขียนนิยายในเด็กดีนี้

1.เรื่องย่อ เป็นเรื่องของเด็กชายอายุ18ปีที่กำลังเอ็นเข้ามหาลัย แต่เจอปัญหาใหญ่จากพ่อของตนเองที่ไปท้าพนันเข้ากับเพื่อนตระกูลอื่นว่า "ใครสอบเข้ามหาลัยเวทมนต์ได้เป็นผู้ชนะ" ที่มารู้ภายหลังว่า มีตนเองที่ไม่รู้เลยว่า ครอบครัวเป็นผู้มีเวทมนต์ เป็นเด็กที่ใช้ชีวิตธรรมดามากจนมาถึงจุดเปลี่ยนที่ไม่ธรรมดา 

2.โครงเรื่องในการเขียนมีช่วงแรกๆที่เขียนเรียงลำดับไม่ค่อยสวยงาม สลับกันไปมาพอสมควร ทำให้อ่านยาก ไม่ได้ปูทางอะไรมากมายแต่จะมาเข้มข้นในช่วงท้ายๆของการเดินเรื่องไปสักพักที่เขียนได้คมคาย เล่าเรื่องได้สนุกดี และมีมุกกะล่อนอารมณ์ขันพอดีๆ ไม่เครียด ออกแนวบ้าบอมากกว่าอะไร  ตอนแรกที่อ่านมาไม่ได้เข้าใจว่า พระเอกจะเป็นคนสำคัญอะไรขนาดนั้น ยังคิดว่า เป็นเรื่องของดวงมากกว่าที่เอาตัวรอดได้ ความขัดแย้งของเนื้อเรื่องมันมีจุดที่ไม่ปูทางไปถึงตอนจบในช่วงเวลาแต่ละภาค แต่จะเป็นสิ่งที่ปูทางไปในแต่ละภาคในตอนสุดท้ายที่น่าจะใช้สำนวนให้เข้าใจง่ายกว่านี้คะ เพราะตอนอ่านจะสับสนมากถึงพึ่งมาเข้าใจในตอนท้ายๆของภาคคะ

-เนื้อหาดี ข้อมูลที่ใช้ในการเขียนดี ขาดแค่การเดินเรื่องช่วงเปิดตัวจะอออกสับสน
-ฉากบรรยายในการต่อสู้ หรือ ลุยอะไรสักอย่างยังมีสำนวนต้องปรับปรุงให้ผู้อ่านจินตนาการได้เพียงแค่แวบเดียวแล้วเข้าใจได้เลย
-มีมุกอารมณ์ขันในการเอาตัวรอด และมีสมองที่ลื่นไหลยิ่งกว่า ปลาไหลที่ชอบทำให้ใครเข้าใจผิดไปได้ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี  (ดวงก็เป็นสิ่งสำคัญ)

3.ตัวละครไม่ต้องบอกเลยว่า ยอดเยี่ยมแค่ไหน เป็นตัวละครที่ธรรมดาที่สุดที่มีฝีมือในเรื่องความกะล่อนมากกว่า แล้วยังมาเจอน้องสาวที่ในช่วงแรกรู้สึกหน่อมแน้มมาก พอเรื่องเดินไปกับมีฝีมือไม่ธรรมดา นอกนั้นตัวเอกเด่นๆไม่ค่อยมี จะเน้นไปที่ ตัวร้ายเลย ซึ่งเป็นจุดทำให้พระเอกกลายเป็น ฮีโร่ ขึ้นมาทันที 

4.การใช้ภาษา เด่นในเรื่องของมุกกะล่อนและ การวิเคราะห์สถานการณ์ที่ยอมรับว่า แตกฉานและยอดเยี่ยมมาก ส่วนในแง่ของการเรียนรู้คนรอบตัว หรือปฏิสัมพันธ์มีน้อย ซึ่งพอเข้าใจเหตุผลที่ทำให้ตัวพระเอกมีคาแรกเตอร์พูดน้อย จนนำไปสู่ความเข้าใจผิดแบบบังเอิญๆ และเกิดเป็นปัญหาไม่รู้จบสิ้นในทางที่ดีนะ

ใช้เวลาในการอ่านรวดเดียว 2 - 3 วัน จึงรู้สึก เป็นนิยายที่น่าติดตามคะ แต่จะไม่ค่อยโดดเด่นในเรื่องสำนวนภาษา อยากให้แก้ไขในเรื่องสำนวนภาษา กับการเดินเรื่องหน่อยคะ เอาให้กระชับเข้มข้นและอ่อนไหวในแต่ละฉาก จะดีมากเลยคะ 

ข้อคิดของเรื่องนี้ - ได้รับรู้ว่า ผู้ชายมีความกะล่อนในตัวเยอะ และเส้นแบ่งระหว่างคำว่า คนปกติกับฮีโร่ไม่แตกต่างกันนัก  โดยรวมชอบพระเอกแบบนี้ แม้จะขัดแย้งในจินตนาการที่ตนเองชอบลึกๆก็ตามคะ แล้วก็ข้อคิดเรื่องของ ความซิสค่อนคะ กับคนที่อ่อนแอก็เป็นฮีโร่ได้ หรือ ฮีโร่ก็อ่อนแอได้