[จบแล้ว] Croston College ปริศนาปราสาทครอสตัน

โดย เด็กหญิงจากโลกอดีต

ทำไมพี่ชายเธอถึงได้กลายเป็นเจ้าชายนิทรา เกิดอะไรขึ้นที่โรงเรียนแห่งนี้ อเล็กซามาที่ครอสตันเพื่อหาคำตอบ แต่เธอกลับพบกับปริศนาอย่างไม่จบไม่สิ้น!

อ่านนิยาย

รีวิวจากนักอ่าน

รีวิว

ปมชี้ชวนควรติดตาม

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 6

เยี่ยมมาก
ส่งงานวิจารณ์นิยายเรื่อง Croston college ปริศนาปราสาทครอสตัน
1.ชื่อเรื่องเข้ากับเรื่องไหม 17/20
สวัสดีค่า เปิดเรื่องแนะนำตัวละครและเล่าเรื่องย่อ ชี้ให้เห็นถึงสาเหตุของปมปัญหาในเรื่องได้ดี ดึงให้คนที่ชอบอ่านแนวๆ ปริศนา เข้ามาอ่านเยอะอยู่ แต่แนะนำว่าตัวอักษรค่อนข้างเยอะ ไม่ค่อยมีรูปเลย หรือแทบไม่มีรูป อาจจะย่อให้คำโปรยลดน้อยลง มันดีค่ะ ต่อคนที่ชอบอ่านหนังสือเยอะๆ แต่กลับบางคน เห็นข้อความเยอะๆ เขาก็กดแล้วออกอะค่ะ ส่วนแนะนำตัวละคร น่าจะแปะในตอนย่อย แต่ไม่ทันแล้วเนอะ สรุปชื่อเรื่องเข้ากับเนื้อหานะคะ แต่ค่อนข้างธรรมดาและเห็นได้ทั่วๆ ไป ชื่อยังไม่แปลกจนน่ากดเข้ามา แต่ยอมรับว่าคำโปรยปมใหญ่น่าสนใจค่ะ ให้ 17 ตรงกับเนื้อเรื่อง แต่ค่อนข้างเรียบอยู่

2.ภาษาสำนวนลื่นหรือเปล่า 17/20
อ่านทั้งหมด 6 ตอนแล้วค่ะ เราขอยกตัวอย่างปัญหาหรือประโยคไม่รื่นหูในแต่ละบทมาชี้แจงนะคะ
มองออกไปนอกหน้าต่างจากที่นั่งผู้โดยสาร ขณะรถสีดำประจำตระกูลกำลังไต่ขึ้นเนินเขา
คาดว่าน่าจะหมายถึงนางเอกนั่งอยู่บนรถประจำตระกูลของตัวเอง ใช่ไหมคะ ถ้าเราเข้าใจผิดต้องขออภัยแต่ที่เราคิดแบบนี้เนอะ ฉะนั้น ที่นั่งผู้โดยสารควรตัดออกไปเลยค่ะ บอกว่าแค่มองออกไปนอกหน้าต่างรถเฉยๆ ก็ได้ค่ะ มันเหมือนนางเอกนั่งรถสองแถวมาเลยอะ มันเสียอรรถรสค่ะ บรรยากาศเนอะ

มีเพียงผู้ได้รับเชิญเท่านั้นที่อาจมาเยือน
อาจมาเยือนเราค่อนข้างแน่ใจว่าอ่านๆ แล้วอาจจะเขียนตก อาจมาเยือน น่าจะหมายถึง สามารถมาเยือนได้ใช่ไหมคะ แต่เราอ่านแล้วสะดุดน่ะค่ะ น่าจะลองเปลี่ยนคำเป็นคำง่ายๆ ว่าสามารถมาเยือนได้ น่าจะเข้าใจง่ายกว่าค่ะ
เธอสูดลมหายใจเข้าลึก เดินผ่านประตูใหญ่เข้าไป
น่าจะเติมไม้ยมก เพื่อบ่งบอกอาการนางเอกนะคะ เขียนแค่ลึกเฉยๆ ดูแปลกๆ ค่ะ เราอ่านไปสะดุดนิดหน่อย ถ้าเป็นลึกๆ จะสื่อถึงอาการได้ดีกว่านี้น้า

พลางแอบชายตามองเบเนดิกต์ที่นั่งถัดจากวิลสันที่นั่งข้างเธอ
ประโยคนี้เราขัดคำว่าที่นั่งซึ่งเขียนติดกันใกล้ๆ กันน่ะค่ะ มันทำให้ไม่ไหลลื่น ถ้าลองเปลี่ยนรูปประโยคสามารถเปลี่ยนเป็น ซึ่งอยู่ข้างเธอ แบบนี้จะดีกว่านะคะ
มีอีกรูปประโยคที่เจอปัญหานี้ใกล้กันนะคะ

เพราะใครที่มองมาก็คงจะมองเห็นว่าเขานั่งหลับอยู่

สามารถเปลี่ยนรูปประโยคได้หลายแบบนะคะ ขึ้นอยู่กับว่าไรท์อยากเปลี่ยนแบบไหน ตามความเห็นเราคิดว่าตัดคงกับมองออกไป เปลี่ยนเป็น
เพราะใครที่มองมาก็จะเห็นว่าเขานั่งหลับอยู่

แบบนี้ง่ายกว่าเนอะ อ่านไม่สะดุดด้วยค่ะ นอกเหนือจากนั้นเราลองอ่านมาเรื่อยๆ จนครบ 6 ตอน ถือว่าภาษาของไรท์อยู่ในเกณฑ์ดีนะคะ เพราะพบปัญหาแค่บางประโยคเท่านั้นเอง แล้วหลายๆ ส่วน อาจเพราะไรท์วางข้อมูลไว้แน่น ทำให้ค่อนข้างมีเหตุผล ขอชื่นชมตรงนี้นะคะ เพราะมันทำให้เราเชื่อว่ามีโลกนี้จริงๆ โดยรวมแล้วเรื่องภาษาการบรรยายชมทางด้านหาข้อมูลวางข้อมูล การบรรยายมาถูกจังหวะ แต่บางส่วนเราอ่านแล้วก็แอบขัดๆ อาจเนื่องมาจากมิติของตัวละครด้วยน่ะค่ะ เอาไว้ยกพูดในอีกหัวข้อหนึ่งเนอะ ไรท์ต้องหาอ่านเยอะๆ คำไม่ซ้ำ คำที่มีความหมายใกล้เคียงเยอะๆ นะคะ อย่างฉากมาถึงโรงเรียนงี้ รถที่นางเอกนั่ง เนินเขา เราอ่านซ้ำมาบ่อยครั้ง แต่ยังเห็นภาพไม่ค่อยชัดน้า แล้วอารมณ์ร่วมของพระนางหรือตัวละคร เวลาบรรยาย เราสัมผัสได้ไม่ค่อยชัดเจนค่ะ ที่เห็นแบบชัดๆ เลยคือ วิลสัน ตัวนี้เด่นมากเลย แต่ชมแบบข้อมูลแน่นมากจ้า อันนี้ความเห็นเราน้า ตรงไปแอบฟังคนร้ายคุยกัน เราพอเดาออกนะว่าวิลจะช่วยไว้แน่ๆ นางใช้พลังของตัวเอง แต่ก็ยังลุ้นอยู่ดี ทำได้ดีมากเลย

3.โครงเรื่องน่าสนใจไหม 16/20
ถามความเห็นนะคะ เราว่าปมใหญ่ค่อนข้างน่าสนใจพอสมควร แต่เราติในเรื่องของการเปิดเรื่องนิดหนึ่ง เราเข้าใจนะเรื่องปมใหญ่ มันน่าสนใจ แต่ด้วยการบรรยายหรือการเปิดเรื่องมันเหมือนค่อยๆ ปูทีละนิดให้เรื่องเดินเรื่อยๆ แบบเรียบๆ ทำให้เราไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าที่ควร ค่อนข้างธรรมดา เรานึกออกเป็นรูปแบบการเดินเรื่องอนิเมะค่ะ อาจเพราะช่วงแรกไรท์ใส่นามธรรมลงไป แต่เรานึกเป็นรูปธรรมไม่ออกเลยค่ะ ทำให้ดึงอารมณ์ร่วมได้ไม่มากพอ มีแต่บรรยาย ถ้าเสริมเหมือนแบบนางเอกเหม่อลอย นึกถึงอดีตไป มันจะช่วยจุดชนวนความน่าสนใจมาก อย่างที่ว่านางเอกเล่าแค่พี่ชายเป็นเจ้าชายนิทราไปแล้ว มันเลยแบบเอ้อ...น่าจะมีสภาพตอนนั้นหรือเสียงในความทรงจำมากกว่านี้ให้เห็นถึงสาเหตุอันแรงกล้าที่นางเอกต้องมาอยู่ที่นี่ หรือไรท์จะเอาไว้เปิดตอนหลังๆ อันนี้ก็แล้วแต่ไรท์เน้อ รวมๆ น่าสนใจแต่การบรรยายลดความน่าสนลงไปนิดนึงจ้า ย้ำว่านิดเดียวน้า สู้ๆ

4.ตัวละครมีมิติไหม
15/20

ขอพูดถึงตัวนางเอก แปลกมากเลย นางเอกเป็นเด็กขาดความมั่นใจ เพราะตัวเองคุมพลังไม่ได้ รับความหวังจากคนอื่นเยอะ แต่การบรรยายดูแข็งๆ ทื่อๆ ยังสื่ออารมณ์ไม่พอ น่าจะบรรยายเสริมได้อีกให้ดูน่าสงสารคือ ไรท์สร้างตัวละครได้มีเสน่ห์นะคะ แต่ไรท์ยังเอาเสน่ห์มาใช้ไม่หมดเลย แง อย่างขาดความมั่นใจ ใช่ แล้วอะไรที่เรียกความมั่นใจ ความกล้า ปกติถ้าตัวละครคิดจะสู้กับความกลัว บอกเลยว่าขนลุกค่ะ ยิ่งเป็นแนวแฟนตาซี เพราะจะเห็นความเติบโตของตัวละครง่ายมาก แต่นางเอก บางครั้งดูไม่มั่นใจ บางครั้งดูกล้าขัดๆ กับนิสัย เราทราบว่าน่าจะเกี่ยวกับสาเหตุของพี่ชาย แต่ว่าเรายังสัมผัสไม่ถึงตรงนั้นเลย มันเหมือนยังไม่ใช่อะ
แต่ไรท์บรรยายวิลสันดีมาก สื่อวิลสันดีมากเลยค่ะ ดูมีมิติและน่าสนใจ ในขณะที่แฝดเขา ดูตรงข้าม เบเนดิกต์ดูหงุดหงิดง่าย มีมิติอยู่ แตกต่างจากวิล เราค่อนข้างนึกภาพออกนะคะ สำหรับแฝดคู่นี้เราเลือกข้างไม่ถูกเลย แต่เบเนดิกต์บทน้อยมากง่ะ บรรยายน้อยมาก ส่วนใหญ่วิลแย่งซีน บางทีอาจอยู่ที่ไรท์จะลำดับโฟกัสเนอะ บางทีนางเอกอาจจะคู่เบเนดิกต์ก็ได้ ฮ่าๆ ในส่วนของนางวิกตอเรีย นึกภาพออกออกเช่นกัน ที่ไรทท์ยังสื่อมาไม่มีมิติคือนางเอกอย่างเดียวน้า สู้ๆ เด้อ
คะแนนพิเศษส่วนตัวให้ 16/20
5.โดยรวมบอกจุดที่ควรปรับเป็นข้อๆ
81/100
-ฝึกด้านบรรยายเพิ่มขึ้นนะคะ ภาษายังแข็งบ้าง ลื่นบ้าง แต่ข้อมูลเต็มมาก สร้างโลกเวทมนต์ได้ อนาคตไกลค่ะ
-เสริมมาจากตัวละครนี่แหละที่ไรท์ต้องหาข้อมูลหรือวิธีนำเสนอตัวละครในหลายๆ รูปแบบเอามาปรับเพิ่มเติม มันต้องใช้ทักษะบรรยายรวมกับข้อมูลเนอะ
-โดยรวมดีนะคะ ปมน่าสนใจค่า ถือว่าลำดับเรื่องราวค่อยๆปูเรื่องทีละน้อย แต่เรียบไปนิดในความคิดดเรา ไม่เคืองกันเน้อ ตามความรู้สึกเราจ้า
reviewer author
@Amsawriter
30 ต.ค. 60 / 09:37 น.

0

กลิ่นอายหม่นๆ ที่ชวนให้อยากอ่าน

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 30

เยี่ยมมาก
ประเด็นหลักของเรื่องคือหนึ่งตัวเอกเข้าไปเรียนที่คลอสตันด้วยจุดประสงค์ของตัวเองว่าจะตามหาคนที่ทำร้ายพี่ชายให้ได้ การสร้างปมเป็นไปอย่างเรียบๆ แต่ก็มีจุดกระชากอารมณ์อยู่บ้างซึ่งช่วยให้เนื้อเรื่องน่าอ่านมากยิ่งขึ้น สองคือ 'พลัง' ของตัวเอก เธอมีพลังที่สามารถใช้ไฟได้ แต่ก็มีปมที่ทำให้เธอไม่ต้องการใช้มัน เห็นได้ชัดเจนจากการที่เธอใช้แล้วเหมือนไม่มีสติ ถือเป็นอีกประเด็นที่น่าค้นหาทีเดียวสำหรับปูมหลังของตัวละครตัวนี้

ผู้เขียนใช้ภาษาที่ทำให้เข้าถึงตัวละครได้ง่ายไม่วกวน เวิ่นเว้อ แต่ก็มีบ้างจุดเหมือนกันที่ผู้เขียนอธิบายมากเกินไป จนกลายเป็นการกล่าวซ้ำๆ ทำให้อรรถรสบางช่วงมันลดลงมากทีเดียว ตัวอย่างเช่น มีการอธิบายว่าตัวเองไม่เอาไหน ใช้คำว่า 'เก้ๆกังๆ' บ่อยมากเกินไป แนะนำให้ตัดออกหรือปรับภาษาให้เป็นไปในทางที่ต้องการอธิบายตัวละครตัวนั้นโดยหลีกเลี่ยงคำซ้ำ

มีการใช้คำที่มีความหมายซ้ำซ้อน ตัวอย่างเช่น "ข้าวของตกจากกระเป๋าที่เปิดคาทิ้งไว้" แนะนำเหมือนเดิมคือให้ตัดหรือปรับสำนวนภาษา (ตัดคำว่าคาออกก็ได้ ความหมายไม่ปลี่ยน)

เครื่องหมาย ' ! ' ควรใส่เมื่อต้องการเน้นย้ำการกระทำหรือคำพูดที่เกินกว่าปกติของตัวละคร ตัวอย่างเช่น "ขอโทษด้วย" เธอโพล่งออกไป ตรงนี้คำว่าโพล่งแสดงให้เห็นแล้วว่าตัวละครมีอาการตกใจควรใช้เครื่องหมาย ! ในบทสนทนาเพื่อเน้นย้ำอาการของตัวละคร

การเว้นวรรคตอน ตัวอย่างเช่น "ความผิดของเพื่อน สมัยเด็ก เธอกับพี่ชาย" ตัวอย่างนี้คือประโยคที่เว้นวรรคตอนไม่ถูกต้องอย่างร้ายแรง ผู้วิจารณ์ได้อ่านประโยคนี้ซ้ำกันหลายรอบก็ยังไม่สามารถทำความเข้าใจต่อข้อความข้างต้นได้

มีคำผิดบ้างประปราย อาทิ 'ซักครู่' จริงๆ แล้วต้องเขียนเป็น 'สักครู่'

สุดท้ายจึงให้คะแนนโดยรวมอยู่ที่ 8 คะแนนนะ เราเห็นศักยภาพที่ยังพัฒนาต่อได้อีกดังนั้นจึงต้องกดดันสักเล็กน้อย
reviewer author
@Thisis1602
17 ก.ย. 60 / 23:16 น.

0

ตัวละครน่าสนใจ ชัดเจน บรรยายได้ดี ไม่น่าเบื่อ

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 10

เยี่ยมมาก

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวสักหน่อยนะคะ เรามาจากกระทู้รับฝากนิยายค่า

เราอ่านไปถึงตอนที่ 10 งานเลี้ยงต้อนรับปีที่ 1 (ตอนที่ 2) แล้วนะคะ

ในส่วนของข้อมูลเบื้องต้น

ดีมากเลย มีเนื้อเรื่องย่อชัดเจน ภาพประกอบสวย บรรยายตัวละครได้ดีและเห็นภาพ อยากให้เพิ่มรูปประกอบตัวละครหน่อย แล้วก็เปลี่ยนรูปแบบการแนะนำตัวละครจากความเรียงเป็นรูปแบบนี้ค่ะ มันจะน่าสนใจกว่า

รูป

ชื่อ:

อายุ:

สิ่งที่ชอบ/เกลียด:

ลักษณะ:

ข้อมูลอื่นๆ:

หน้าข้อมูลเบื้องต้นสวยมากค่ะ ดึงดูดคนอ่านได้ดีพอสมควร


เราขอแบ่งการวิจารณ์ออกเป็น 2 ส่วนนะคะ เป็น ชม กับ ติ เราขอเริ่มจาก ชม ก่อนละกันค่ะ

ก่อนอื่น ขออนุญาตตั้งชื่อเล่น 55

อเล็กซา=ซา

วิกตอเรีย=วิก

วิลสัน=วิล

เบเนดิกต์=เบน

ชม

1. อย่างแรก เอาเป็นเรื่องบทบรรยายก่อนเลย คุณเด็กหญิง ค่อนข้างจะมีจุดแข็งตรงนี้พอสมควรเลยค่ะ คือ สามารถหาจังหวะแทรกบทบรรยายได้อย่างเหมาะสม แล้วในแต่ละครั้งก็ไม่ได้อัดข้อมูลเยอะมากจนคนอ่านเบื่อ เป็นคนบรรยายได้ลื่นไหลดีมากค่ะ อ่านไปนี่แทบไม่สะดุดเลย :)

2. ต่อมา คุณเด็กหญิงใช้ภาษาได้ดีค่ะ ค่อนข้างกระชับ เข้าใจง่าย ที่สำคัญคือแทบหาคำผิดไม่เจอเลย แล้วก็รู้จักใช้ ตัวเอียง ให้เป็นประโยชน์

3. เรื่องการใช้ภาษาไปแล้ว ต่อไปขอเป็นเกี่ยวกับตัวละครนะคะ คุณเด็กหญิงออกแบบตัวละครได้ดีค่ะ พอซา,วิก,วิล,เบน อยู่รวมๆกันแล้วมันกลมกล่อม ดูน่ารัก ดูช่วยชูจุดอ่อน จุดแข็งซึ่งกันและกัน เราชอบความเป็นมิตรกันของทั้งสี่คนนะคะ รู้สึกว่ามันทำให้อมยิ้มได้

4. ยังคงต่อในเรื่องของตัวละครนะคะ คุณเด็กหญิง keep character ได้ดีมากค่ะ ตัวละครคงนิสัยเดิมเสมอต้นเสมอปลายในช่วงต้นได้ดีมาก โดยเฉพาะซา (นางโลกมืดมนตลอด ไม่มั่นใจตลอด อาจจะมีส่วนเสียนิดนึงที่ด้วยนิสัยแบบนี้อาจจะทำให้ผู้อ่านรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเพราะว่าแนวคิดของซาไปในแนวด้านร้ายซะส่วนใหญ่) แต่เนื่องจากเราอ่านไม่จบ ก็เดาว่าเดี๋ยวช่วงท้ายๆซาต้องมีการเปลี่ยนแปลงให้มองโลกในแง่ดีขึ้น มั่นใจมากขึ้น เราเข้าใจถูกรึเปล่าคะ

5. เรื่องของการดำเนินเรื่องและพล็อตค่ะ พล็อตเรื่องคล้ายๆแฮร์รี่เลย ซึ่งถือว่าดีสำหรับแนวนี้ คุณเด็กหญิงดำเนินเรื่องเร็วดีค่ะ แล้วก็เพิ่มปมมาเรื่อยๆ ทำให้ไม่น่าเบื่อ

6. คุณเด็กหญิงดังคนอ่านเข้าสู่พล็อตหลัก ซึ่งคือการไขปริศนาเรื่องอเล็กซิสบ่อยดีค่ะ เวลาดึงเข้าไปมันก็ไหลลื่น ไม่สะดุดดีด้วย เหลือแค่อยากให้ระวังไม่ดึงมากเกินไปทำให้เรื่องค่อนข้างเครียดตลอดเวลา ควรจะให้มีฉากผ่อนคลายด้วยนะคะ

7. ข้อสุดท้ายเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆค่ะ คุณเด็กหญิง เลือกจังหวะการย้อนอดีต ความทรงจำของซาได้ดีมากค่ะ ไม่รู้สึกสะดุด แล้วก็ในตอนที่ 6 แผนร้าย คุณเด็กหญิง สร้างสถานการณืให้มีแค่ซากับวิลลงไปในห้องลับ 2 คน ซึ่งดีมากค่ะ เพราะบางครั้งในเหตุการณ์ที่ฉุกละหุก การมีตัวละครเยอะ (หมายถึงว่าเบน,วิกลงไปด้วย) จะทำให้เขียนได้ไม่กระชับค่ะ

ติ

ในหัวข้อนี้เราขออนุญาตวิจารณ์แยกแต่ละตอนนะคะ เพื่อให้ง่ายต่อการปรับแก้ค่า

ตอนที่ 1 ประตูแรก

ตอนเปิดเรื่องมาก็ย้อนอดีตเลย อันนี้ไม่ได้ผิดค่ะ แต่ว่าบางครั้งการเปิดเรื่องด้วยบทบรรยายอาจจะทำให้นักอ่านบางท่านรู้สึกเมื่อได้ค่ะ ควรจะเขียนให้กระชับและดูน่าสนใจข้าไว้

ตรงที่ขีดเส้นใต้สีแดง เราอยากให้เปลี่ยนจาก รู้ตัวอีกทีอเล็กซาก็นั่งกองอยู่กับพื้นแล้ว เป็นเล่าเหตุการณ์ณืที่เกิดขึ้นว่าชนกับวิลไปเลยค่ะ

ตอนที่ 2 พลังที่ซ่อนอยู่

เปิดตอนมาไม่ค่อยเชื่อมต่อกับตอนจบของตอนแรก ควรจะบอกก่อนว่าทั้งคู่มาถึงห้องประชุม (หรือสถานที่ที่อาจารย์ใหญ่พูดทักทายนักเรียนใหม่) แล้ว

ตอนที่ 3 จดหมายลับ

ติจุดเดิมค่ะ คือเปิดตอนไม่ค่อยเชื่อมต่อกับตอนที่แล้ว

ตอนที่ 4 เปลวเพลิง

ตรงที่เป็นข้อความในจดหมาย อยากให้เปลี่ยนเป็นแบบนี้ค่ะ

อเล็กซานั่งลงบนเตียงตัวเอง.........................................................................................

......................................

อย่าเข้ามายุ่งกับเรื่องเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว

ตอนที่ 7 ลูกธนู

ตอนที่ตัดฉากให้เห็นถึงการฝึกในอีกสองสามวันถัดมา ควรจะเกริ่นก่อนนิดนึงว่า สองสามวันต่อมา ซาเข้าไปฝึกยิงธนูในห้องฝึกลับ ประมาณนี้นะคะ

ที่เหลือก็จะเป็นการเพิ่มเครื่องหมายวรรคตอนค่ะ อันแรก เวลาเป็นความคิด ความจะเพิ่มเครื่องหมาย ‘…’ ด้วย เช่น ‘ฝันไปหรือ’ ในบทที่ 5 แล้วก็เครื่องหมาย ... เช่น “ห้องหมายเลข...” ในตอนที่ 3 ค่ะ

เราก็พล่ามมานานแล้วนะ 555 เอาเป็นว่าโดยรวมถือว่าดีมากค่ะ ขอให้คุณเด็กหญิงทำข้อดีของตัวเองต่อไปและปรับแก้ข้อเสียนะคะ

reviewer author
@บุปผาสีมุก
20 ส.ค. 60 / 19:49 น.

0

คาแรคเตอร์ชัด เนื้อเรื่องมีทิศทาง บรรยายเข้าถึงง่าย มีช่องว่างให้จินตนาการ

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 30

เยี่ยมมาก
Croston College นิยายออนไลน์ที่มีกลิ่นอายเวทมนตร์ในโรงเรียน มาพร้อมกับปริศนาชวนคิดชวนติดตาม มิตรภาพที่ค่อยๆก่อขึ้นระหว่างตัวละคร และเหนือสิ่งอื่นใดคือการสร้างโลกเสมือนจริงนี้ให้ผู้อ่านเข้าถึงได้อย่างง่ายดาย
เรื่องย่อของนิยาย ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังอ่านปกหนังสือนิยายเล่มหนึ่ง มีการกล่าวถึงปมสำคัญของเรื่องแต่ไม่เปิดเผยจนเกินไป และเสริมด้วยการแนะนำตัวละครหลักแบบพอสังเขปกำลังดีและไม่น่าเบื่อ
สิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยคือจุดเด่นของเรื่องนี้ที่ keep character ของตัวละครเอาไว้อย่างเหนียวแน่น ไม่ว่าจะเป็นตัวเอกอย่างอเล็กซาที่อุปนิสัยเป็นอย่างไรก็จะต้องมีฉากที่แสดงให้เห็นถึงนิสัยนั้น เช่น ช่วงที่เธอคิดกับตัวเองในตอนเพิ่งเริ่มเข้าเรียนนั้น สื่อให้เห็นชัดเจนว่าเธอไม่ค่อยสันทัดกับการหาเพื่อน และนิสัยส่วนนั้นก็สืบเนื่องมาจนเห็นว่าเธอไม่ถนัดจริงๆแต่ก็กำลังพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองอยู่นะ...อีกสิ่งหนึ่งที่น่าชื่นชมคือการกำหนดทิศทางที่ชัดเจนของแต่ละฉากแต่ละตอน โดยเนื้อหาจะสอดคล้องกับชื่อตอนและทำให้ผู้อ่านเข้าใจได้ว่าสื่อถึงสิ่งนี้
สำหรับลักษณะการบรรยาย นับได้ว่าจัดสรรปันส่วนได้อย่างค่อนข้างลงตัว เพราะช่วงที่ต้องอัดข้อมูล ก็แทรกเข้าไปแบบพอประมาณโดยไม่ทำให้เบื่อไปซะก่อน...ในส่วนของการบรรยายลักษณะตัวละครหรือสถานที่ ก็พรรณนาได้อย่างเป็นกลาง คือ บรรยายแบบเห็นภาพในระดับหนึ่งแต่ก็ยังมีจุดที่ปล่อยให้ผู้อ่านจินตนาการต่อได้บ้าง เช่น สิ่งก่อสร้างที่เป็นทรงยุโรปโบราณ ผู้อ่านก็จะจินตนาการรูปทรงนั้นได้ตามแต่ใจต้องการ ในขณะเดียวกัน ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่เป็น"ยุโรปโบราณ"
พล็อตเรื่องค่อนข้างแน่นพอสมควร จะมีการแทรกปมปริศนาเข้ามาทีละปมอย่างค่อยเป็นค่อยไปสมชื่อเรื่อง "ปริศนาปราสาทครอสตัน" ตั้งแต่เรื่องพี่ชายที่กลับมาด้วยสภาพอันน่าตกใจ จดหมายเตือน พลังล้นเอ่อที่ควบคุมไม่ได้ และอีกมากมายที่มาพร้อมกับมิตรภาพที่ค่อยๆก่อตัวและความรักใสๆแบบวัยรุ่น
ส่วนสุดท้ายคือสำนวนการเขียนที่ค่อนข้าง smooth อ่านได้ไม่มีสะดุดซะส่วนใหญ่ แต่จะมีติดขัดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น บางประโยคอาจต้องอ่านทวนอีกครั้งเพราะอาจเผลอเลือกใช้คำที่เป็นบทพูดลงในส่วนบรรยายไปบ้าง เช่น ถึงแม้ว่าจะเพิ่งรู้จักกับวิกตอเรียได้เมื่อไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว อาจจะเปลี่ยนให้กระชับและความหมายตรงขึ้นกว่าเดิม เช่น ถึงแม้ว่าจะเพิ่งรู้จักกับวิกตอเรียได้ไม่ถึงชั่วโมงดี...นอกจากนี้ อาจจะลองดึงอารมณ์จากประโยคที่มีความสำคัญด้วยการขึ้นบรรทัดใหม่ด้วยประโยคนั้นๆ ซึ่งจะทำให้ดูมีพลังมากขึ้น (หรืออาจใช้ตัวเอนร่วมด้วย) เช่น ข้อความในจดหมายเตือนที่อเล็กซาได้รับ หรือประโยคที่อกาธาพูดจนทำให้อเล็กซาฉุนขาด เป็นต้น
โดยรวมแล้วดีมากเลยค่ะสำหรับพล็อตแนวรักแฟนตาซี ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปในเส้นทางนี้จนถึงฝั่งฝันนะคะ
reviewer author
@SailorVfan / หลงอักษร
4 ส.ค. 60 / 12:07 น.

0