Ultimate Dream of Fantasy

โดย สิทธิกาล

นับถอยหลังสู่การล่มสลายของโลก เอ๊กซ์กับพรรคพวกอีกสองคนซึ่งอยู่ในฐานะ 'ผู้ตกหล่น' จำเป็นต้องอาศัยการนำทางของนางฟ้าแห่งมิติทั้งสองที่มาช่วย เพื่อหนีออกไปจากโลกที่กำลังล่มสลายนี้ให้ได้ก่อนเวลานั้นจะมาถึง

อ่านนิยาย

รีวิวจากนักอ่าน

รีวิว

พล็อตของเรื่องนี้เป็นอะไรที่แปลกใหม่ บรรยายโดยรวมเข้าใจดี

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 9

เยี่ยมมาก

แนะนำตัวก่อน ร้านวิจารณ์นิยายสไตล์ RED (จัดเต็ม) โดย แม่มดแห่งสลีธีรีน

พล็อตของเรื่องนี้เป็นอะไรที่แปลกใหม่ ดูน่าสนใจ แต่ดูแล้วเหมือนมีแต่น้ำ เนื้อแท้แก่นเรื่องจริงๆยังไม่ปรากฏให้เห็นชัด อันที่จริง ในส่วนของบทนำนิยายมีหรือไม่มีก็ได้ แต่ถ้ามีแล้วเปิดเรื่องมาควรให้ผู้อ่านต้องถือหนังสือเล่มนี้อย่างวางไม่ลง อยากอ่านตอนที่1 2 3 4ต่อไปเรื่อยๆ ฉากอื่นล่องลอยในอากาศอาจเพิ่มเหตุการณ์ให้น่าสนใจให้ดึงดูดผู้อ่านมากกว่านี้ ลองผูกปมมาว่าจุดประสงค์ของโลกใบนี้มันคืออะไร ไม่ใช่แค่ต่อสู้ไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย

ทำไมทุกคนต้องมาเรียนและมีโลกใหม่ มันมีพื้นฐานมาจากอะไร หรือถ้าเป็นจินตนาการที่สร้างขึ้นมา มันคืออะไร ต้องบรรยายให้ขาด “...บอสเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยม.ต้น (มัธยมต้น) มัธยมต้นในโลกของไรท์เป็นอย่างไร จัดมายาวๆเลย รู้จักกันมาได้อย่างไร ตอนเรียนวิชาบู๊หรือยังไง ทำไมถึงได้มีฝีมือกัน การมีฉากผจญภัยและแอคชั่นเป็นตามท้องเรื่องเป็นเรื่องดี แต่ควรบรรยายฉากให้เห็นเด่นชัด ในห้วงอวกาศเคว้งคว้าง พูดถึงฉากที่สนุกก็มี ตอนที่เอ็กซ์และบอสกำลังต่อสู้อยู่ในห้องทดลองใต้ดินของโรงเรียน สัตว์ประหลาดที่มีร่างกายเป็นดั่งภูเขา มีกลิ่นเน่า มีเลือดมีน้ำหนองด้วย แค่อ่านก็สะพรึงตามแล้ว ตรงนี้บรรยายได้ดี

อารมณ์ของเด็กหนุ่มคนนี้คือเขามีความกล้าหาญ ไม่เหมือนคนอื่นตรงไหน ความเป็นตัวละครเอกไม่จำเป็นต้องหล่อ รวย นิ่งขรึม หญิงตรึม เย็นยะเยือกดั่งภูเขาน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ ฟันพระเจ้าร่วงในดาบเดียว แล้วตัวละครอื่นๆ ยกตัวอย่างเช่นยมทูต X ในนิยามของไรท์คืออะไร หน้าตาเป็นอย่างไร สัตว์ประหลาดต่างๆมันมีกี่ประเภทแน่ แล้วอะไรที่ทำให้มันเป็นแบบนั้น เรื่องการเปลี่ยนมุมมองตัวละคร อันนี้อ่านแล้วลื่นไหลใช้ได้ หากมันไม่ถูกดรอปโดยตัวพล็อตเรื่องรวม

การบรรยาย คำผิดน้อย แต่เรื่องการใช้เครื่องหมายต่างๆแทนอารมณ์หรือความคิดของตัวละครดรอปนิยายไปเลย ลองเปลี่ยนเทคนิคการบรรยายใหม่นะคะ ไม่ต้องใช้เครื่องหมาย ใส่ฝีมือการเขียนลงไปล้วนๆ จุดประสงค์ของนิยายคือต้องทำให้มันเสมือนเป็นอีกโลกหนึ่ง เหมือนกับว่าเราหลุดเข้าไปในโลกนั้นจริงๆ แต่ไม่ใช่การอ่านการ์ตูนเล่มหนึ่ง เพราะมันไม่มีภาพประกอบทุกฉาก เราต้องเขียนออกมา ลดการใช้ไปยาลน้อย ลดการใช้คำว่า ฉัวะ ฟาว ปัง! ตุบ หวอ แกร๊ก แกร๊ก บรืน โครก กึก ครึก พรึบ วิ้งๆๆ โพละ ชู่ชู่ ครึกๆ ตึง ตึกๆ หมับ ปิ๊บ ซ่าๆ แวบ มันไม่ถึงอารมณ์ ไม่ใช่ว่าใช้ไม่ได้นะคะ แต่ลดลงหน่อย เขียนลงไปเลย ไม่ใช่ๆจริงๆ = ไม่ใช่จริงๆ คร้าบ คร้าบ = ครับ แล้วผมต้องทำอะไรบ้าง? เรื่องเครื่องหมายอัศเจรีย์ควรใช้ตัวเดียวค่ะ โครม! การบรรยายไม่ค่อยมีคำซ้ำ คำกำกวม หรือก็ ก็ ให้เยอะแยะ ใช้ได้เลยค่ะ / ทั้งคู่หันมองหน้ากันเพื่อย้ำความมั่นใจครั้งสุดท้าย ค่ะ/อืม ไม่ต้องมีแล้วก็ได้ค่ะ เครื่องหมายวรรคตอน จุดไข่ปลาเยอะดี ไม่ควรเบิ้ลตัวอักษร ว้ายยยย กรี้ดดดด

เพิ่มเติม ชื่อเรื่องเข้าแล้วค่ะ ขอตัวหนังสือใหญ่กว่านี้หน่อย ภาษาอังกฤษประกอบดูไม่เลว ขอชื่นชมเรื่องฉากบู๊ บรรยายได้ลุ้นดี ลดอีโมติคอน และใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง เด็กรุ่นใหม่ไม่ใช้ภาษาวิบัติ สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้นิยายได้ตีพิมพ์เป็นรูปเล่มนะคะ แม่มดแห่งสลีธีรีน รายงานตัว

มีพล็อตที่น่าสนใจ การบรรยายแบบ pov3 ทำได้ดี

รีวิวถึงลำดับตอนที่ 8

เยี่ยมมาก
สวัสดีค่ะ จากกระทู้รับวิจารณ์นะคะ เราวิจารณ์แบบละเอียดถึงตอนที่สามของเนื้อเรื่อง อีกสองอ่านผ่านๆ นะคะ

เอาล่ะ เข้าเรื่องดีกว่า


พล็อตเรื่องนี้น่าสนใจนะ แต่เราจะไม่พูดถึงเรื่องนั้นมาก จำนวนตอนยาวเกินไปนะคะเราว่า เราคิดว่าสำหรับบนเว็บแบบนี้จำนวนตอนยาวๆ ไม่ใช่เรื่องดีค่ะ คุณสามารถซอยตอนให้เหลือตอนละ 3-4 หน้าเอสี่ หรือมากกว่านี้ไม่เกิน 7 น่าจะเหมาะกว่า

เรื่องนี้น้ำเยอะมากนะคะ จำนวนหน้าที่ยาวๆ ถ้าแต่ละตอนยาว 25 หน้าเอสี่ เวลานี้คงได้ประมาณ 70 กว่าหน้า(3 ตอน) แต่เนื้อเรื่องยังไม่ไปไหนเลย ถ้าลองสรุปสั้นๆ

"ตัวเอกและเพื่อนพบเหตุการณ์ประหลาด และพบนางฟ้ามิติ"

นิยายเรื่องนี้มีดำเนินเรื่องช้าก็ไม่ใช่ เพราะน่าจะเป็นมัวแต่ละเมียดละไมกับน้ำมากไป ฉากหลายฉากตัดออกได้โดยไม่ทำให้เนื้อเรื่องเปลี่ยนไป

ผู้เขียนเรียบเรียงหลายๆ อย่างที่ให้ความรู้สึกเป็นการ์ตูนมากเกิน เรานึกถึงการ์ตูนเรื่องนึงในตอนที่หนึ่ง จะว่าไปเราก็ยังไม่เห็นส่วนสำคัญของตอนที่ 1 เลย มันรู้สึกเหมือนคนละเรื่องกับตอนที่ 2 ด้วยซ้ำ

ช่วงแรกที่ใช้การบรรยายแบบ pov3 เราว่าทำได้ดีเลยค่ะ แต่พอเปลี่ยนไปใช้ pov1 แล้วมันดูดรอป-ลงเหลือนคุณยังไม่รู้จะให้ตัวละครบรรยายอะไรดี หรือบางทีคุณรู้แต่คุณสื่อไม่ถูก เราไม่ค่อยชอบตรงที่ pov1 คือความคิดของตัวละคร แต่ยังมีการใส่เครื่องหมายในบางประโยคเพื่อบอกว่านี่คือความคิดของตัวละคร ทั้งๆ ที่ทั้งช่วงนั้นคือมุมมองของตัวละครอยู่แล้ว

ในตอนที่พูดถึงมิติที่เชื่อมกันมั่วซั่วมัน ตัวเอกเข้าใจได้ง่ายมาก เราคิดว่าคุณคงลืมไปว่าเหตุประหลาดมันไม่ใช่เรื่องที่จะเข้าใจได้ง่ายขนาดนั้น ตอนนี้มันขัดแยังไปถึงตอนแนะนำตัวละคร คุณบอกไว้ว่า 'ยากจะเข้าใจ' แต่ตัวเอกกลับเข้าใจได้ง่ายๆ ไม่มีการ 'สับสน' 'มึนงง' หรือสิ่งที่ควรมีที่สุด 'ตื่นกลัว' ตัวละครดูเหมือนเคยผ่านเคยรับรู้(ไม่ใช่แค่ตัวเอก แต่หมายถึงเพื่อนตัวเอกด้วย) ทั้งที่พวกเขาไม่น่า(อ้างอิงจากที่อ่าน)จะเคยพบ

พวกเสียงเอฟเฟกต์ทำให้สดุดนิดหน่อย เพราะใส่มาไม่ตรงจังหวะ

ในตอนที่สาม ฉากปรากฏตัวของมิฉะ มีการใช้คำว่าของซ้ำไป ของปีกของเธอ ตรงนี้น่าจะตัดคำว่าของเธอทิ้งไปได้เพราะตอนนี้ผู้มีปีกมีแค่คนเดียว ไม่ต้องบอกก็คงได้

ตอนที่ตัวเอกแนะนำตัว เราไม่เห็นความจำเป็นและไม่คิดว่าคนเราจริงๆ จะแนะนำตัวเองว่าธรรมดา และประมาณเก้าบรรทัดต่อจากนั้นก็เป็นน้ำที่ไม่น่ามี

มีการพบอิโมติคอนเล็กน้อย มันดูไม่เหมาะนะ เราคิดว่าอิโมไม่ควรมีอยู่ในนิยาย แต่ดูแล้วที่ใส่มาคงเพราะคุณไม่รู้จะบรรยายอย่างไร แนะนำว่าลองค่อยๆ นึกภาพแล้วพิมพ์ถึงสิ่งที่เห็นออกมา หรืออ่านให้มากๆ เพราะยิ่งเราอ่านมากมันก็คือการเพิ่มประสบการณ์ เพิ่มคลังศัพท์ เพิ่มเทคนิคของเราได้


ขอบคุณที่นำนิยายมาให้วิจารณ์ค่ะ ขอให้ได้ตีพิมพ์หรือสำเร็จกับการเขียนนิยายในรูปแบบที่ต้องการในเร็ววัน สวัสดีค่ะ
reviewer author
@RigerRen/B.V.Rita/มินตรา
8 ส.ค. 59 / 10:28 น.

0