คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : FRIEND 12 : พ่อครับแม่ครับ
D.O’PART
หลังจากที่ผมร้องไห้มาหลายวัน เพราะ โดนจงอินบอกเลิก สุดท้ายแล้วผมก็ได้เค้ากลับคืนมาอีกครั้ง การที่เราได้คนรักกลับมานี่มัน อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกจริงๆครับ
ผมรู้แค่ว่า ผมมีความสุขมาก มากจริงๆ
ตึ๊ง!
ไลน์เด้ง ใครทักมา เนี่ย!
ไครวย(อย่าผวนนะจ๊ะ) : คยองซูววววววว
แด๊บยังไม่โต้ (นี่อย่าผวนสิ) :ว่างายยยยย
ไครวย : คิดถึงจังงงงงงงงง!!!!!!!!!!
แด๊บยังไม่โต้ : เราเพิ่งห่างกันไม่ถึง ชม. เลยนะ คิดถึงแล้วหรอ
ไครวย : คิดถึงสิ มากด้วยยยยย
แด๊บยังไม่โต้ : บ้าหรอ เราเขินแย่ -////-
ไครวย : ปกติว่าน่ารักยิ่งเขินยิ่งน่ารัก
แด๊บยังไม่โต้ : -/////////- จงอินคนบ้า
ไครวย : ใช่เรามันบ้า……..บ้ารักคยองซูวววว ><
แด๊บยังไม่โต้ : ไม่คุยด้วยแล่ววววว ไปนอนเลยไป
ไครวย : นอนไม่ได้ เพิ่งไปส่งแฟนมา ตอนนี้อยู่ในรถ
แด๊บยังไม่โต้ : เออ เนาะ ลืมไป 55555
ไครวย : เหอะๆ =______=
แด๊บยังไม่โต้ : จงอินนอนกี่โมง
ไครวย : ไม่รู้ดิถึงบ้านเมื่อไหร่ก็นอนตอนนั้น
แด๊บยังไม่โต้ : ไม่อาบน้ำหรอ O___O
ไครวย : นี่ที่รัก
แด๊บยังไม่โต้ : ???
ไครวย : โง่ หรือ ซื่อ =___=
แด๊บยังไม่โต้ : …..จงอินว่าเราหรอ
ไครวย : ไม่ได้ว่า ด่าเฉยๆ =___= กิ้วๆ
แด๊บยังไม่โต้ : อ่อเดียวนี้หัดว่าเราหรอ
ไครวย : …………….
แด๊บยังไม่โต้ : ใช่เซ่….อยู่กันคนละห้องแล้วนิ
ไครวย : เกี่ยวไร?
แด๊บยังไม่โต้ : อยู่ห้องใหม่ จงอินคงจะเจอคนใหม่ที่น่ารักกว่าเราใช่มั้ยละ
ไครวย : ………………..
แด๊บยังไม่โต้ : หึ เรามันเก่าแล้วนิ เรามันไม่สำคัญแล้วนิ เรามันไม่ใช่เผือก…….
ไครวย : เกือบเศร้าละ 555 อะไรคือเรามันไม่ใช่เผือก มุขไรเนี่ยยยยย!!!!!!! 555555555555
แด๊บยังไม่โต้ : มุขในเปลือกหอยไม่ใช่มุขในสร้อยคอ
ไครวย : 5555555
แด๊บยังไม่โต้ : ชิงอนจงอินแล้วววววววว ง้อด้วย
ไครวย : โอ๋ คยองซูคนดี คยองซูคนน่ารัก คนน่าฟัด น่ารักทุกอย่าง
แด๊บยังไม่โต้ : หายงอนละ555555
ไครวย : 555555 มาเล่นเกมส์กัน
แด๊บยังไม่โต้ : เกมไร?
ไครวย : ต่อสำนวน
แด๊บยังไม่โต้ : โอเค
ไครวย : .ใครเริ่ม? ที่รักเริ่มละกัน
แด๊บยังไม่โต้ : กินบนเรือนขี้บนหลังคา
ไครวย : ไคกินหญ้าเพราะรักคยองซู
แด๊บยังไม่โต้ : เอิ่ม…..=___=
ไครวย : ต่อๆ สิ 55555
แด๊บยังไม่โต้ : ดูช้างให้ดูหาง ดูนางให้ดูแม่
ไครวย : หัวใจขาดคนดูแลแม่ครับผมอยากได้คยองซู
แด๊บยังไม่โต้ : เอิ่มมันไม่ช่ายยยจงอินมันไม่ช่ายยยย =___=
ไครวย : ไม่ใช่แล้วชอบปะละ?
แด๊บยังไม่โต้ : ชอบ =////=
ไครวย : มาๆเล่นกันต่อ
แด๊บยังไม่โต้ : ปลาหมอตายเพราะปาก
ไครวย : เราชอบมาก อยาก อู คยอง เซา
แด๊บยังไม่โต้ : ทะลึ่ง! =/////=
ไครวย : กิกิกิกิ >[++++]<
แด๊บยังไม่โต้ : เค้าว่ามันไม่ใช่เกมต่อสำนวนแล้วนะจงอินนนน
ไครวย : 5555 เค้าก็ว่างั้นแหละ
แด๊บยังไม่โต้ : จงอินเริ่มสำนวนบ้างสิ
ไครวย : อืมมม…..สำนวนอะไรดีน้า
แด๊บยังไม่โต้ : นึกอกกป่าว? 5555
ไครวย : นึกออกละ 5555
แด๊บยังไม่โต้ : ว่ามา 555555
ไครวย : คนดีชอบแก้ไข……………คนชื่อไคชอบคยองซู >3<
แด๊บยังไม่โต้ : เอิ่มมมม………
ไครวย : เขินอะดิ5555
แด๊บยังไม่โต้ : รู้ได้งายยยยยย
ไครวย : สามีย่อมรู้ใจเมียเป็นธรรมดา 55555
แด๊บยังไม่โต้ : อ๊ะ!….จะ 3 ทุ่มแล้ว จงอินถึงไหนแล้ว
ไครวย : ห้องนอน
แด๊บยังไม่โต้ : เห้ยยยย ก็คุยกันอยู่ตลอด ถึงบ้านตอนไหน อาบน้ำตอนไหน ไม่อาบน้ำใช่มั้ย ไม่อาบแน่ๆเลย สกปรกกกกกก!!!!! จงอิน สกปรกกกกกกกกกกก
ไครวย : ใครว่าไม่อาบอาบแล้วเหอะ
แด๊บยังไม่โต้ : ตอนไหน จะอาบได้ไงคุยกันอยู่ตลอด
ไครวย : ก็อาบไปคุยไปไง
แด๊บยังไม่โต้ : อ่อ….ห๊ะ อาบไปคุยไป ทำได้ไง
ไครวย : ความสามารถส่วนตัว 5555555
แด๊บยังไม่โต้ : 55555 เออ เก่งวะ สามีใครเนี่ย
ไครวย : สามีโดโด้ ครับผม 555555
แด๊บยังไม่โต้ : ว่าแต่ ทำไมถึงบ้านเร็วจัง
ไครวย : ก็บ้านเราไม่ได้ไกลกันมากนิ 5555
แด๊บยังไม่โต้ : อ่าวหรอ? บ้านจงอินอยู่ตรงไหนอะ
ไครวย : ตรง…..
แด๊บยังไม่โต้ : ตรงไหน????
ไครวย : อยากรู้หรอ 5555
แด๊บยังไม่โต้ : อื้ม!
ไครวย : ลงมาเปิดประตูบ้านสิ
แด๊บยังไม่โต้ : ประตูบ้าน บ้านเราหรอ
ไครวย : อื้ม
จงอินจะให้ลงมาเปิดประตูบ้านทำไมเนี่ย? =___=
แล้วผมจะลงมาเปิดทำไม วะ 55555 ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันแต่ก็หวังให้เปิดไปเจอจงอิน
“นานจัง ยืนรอนานจงยุงกัดแล้วนะเนี่ย”
“ O___O จงอิน….มาได้ไงเนี่ย”
เหลือเชื่อ จงอินอาบน้ำแล้วจริงๆ หอมมากอะ หอมเหมือน กลิ่น….กุหลาบ ให้ตายเหอะโครตเย้ายวนอะถ้าไม่ติดว่าเรื่องนี้ผม เคะ นะผมเมะจับจงอินปล้ำไปนานแล้ว 555555555
“บอกให้เราอาบน้ำ ตัวเองยังไม่ได้อาบเลยนิ”
“อ่า….5555”
“ยืนเขินอยู่นั่นแหละ ยุงจะหอบเราไปแล้วนะ ตัวยิ่งมืดๆอยู่ ยุงนี่ก็เกาะจริงวุ้ย -___-”
“อ่าโทษๆ 5555 เข้ามาก่อนสิ”
ระหว่างที่ผมกำลังชวนคุณสามี เข้าบ้าน
“ใครมานะลูก”
“เพื่อนครับพ่อ”
“ที่ตัวดำๆปะลูก”
“ใช่แล้วครับพ่อ”
“เชิญเค้าเข้ามาสิ -______,-” ทะ….ทำไมพ่อผมยิ้มร้ายแบบนั้น แล้วพ่อรู้ได้ไงเพื่อนผมที่ว่าตัวดำ กรี๊สสสส พ่อมี ญานทิพ
แล้ว จงอินก็ได้ พบกับ พ่อของผม
“….. O____O ” <<< หน้าของ จงอิน
“ว่าไงลูก….จงอินใช่มั้ย แหม่ไม่ได้เจอ สองวัน ดำขึ้นนะเรา”
“5555 ก็นิดหน่อยครับ แต่ คุณลุง เป็นพ่อของซู หรอครับ”
“ไม่นิดแล้วละ ดำจนไหม้เลยลูก 55555 ใช่แล้วละ ลุงเนี่ยพ่อคยองซู”
“อ่าครับๆ 5555”
“คืนนี้ นอนนี่สิ”
“จะดีหรอครับ คุณพ่อ”
“ดีสิ…..แต่ต้องนอนห้อง คยองซู นะ”
“อ่า ทั้งบ้านเหลืออยู่ห้องเดียวหรอครับ”
“เหลือหลายห้องแต่พ่อจะให้ จงอิน นอนกับลูกชายพ่อ”
“จะดีหรอครับคุณพ่อ ไม่กลัวผมปล้ำลูกชายคุณพ่อหรอครับ”
“ปล้ำก็ดี รับผิดชอบด้วยแล้วกัน ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆ”
=____= พ่อผมและจงอิน คุยกันอย่างเมามันส์ นี่ลืมแล้วใช่มั้ย ว่ากูอยู่ตรงนี้ เหอะๆ
แต่ เห้ย! พ่อผมกับจงอินไปรู้จักกันตอนไหน O..O
ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่….ตอนที่เท่าไหร่วะ =___= อ่อ ตอนที่ 6
รถยนต์ คันหรู ค่อยๆแล่นออกไปตามท้องถนน เฮ้ออออ ผมจะต้องไปเจอใครในโรงงานบ้างเนี่ย
ไม่นานนัก ผมก็มาถึงโรงงานของพ่อ ผมค่อยก้าวขาลงจากรถ แล้วเดินไปอย่างช้าๆ
‘ไม่ได้มานานแค่ไหนแล้วนะ’
ก็นะครับปกติถ้าไม่จำเป็นผมก็ไม่มาหรอก ที่นี่ดูเปลี่ยนไปเยอะ
อะไรๆก็ดูทันสมัยไปหมด ไหนๆก็มาแล้ว ห้องทำงานพ่อ เป็นไงนะ
ผมค่อยๆเดิน ไปเรื่อยไปตามทางที่พอจะจำได้
“เหนื่อยมั้ยครับพ่อ ^^”
“อ่าวว มาแล้วหรอลูก ”
“ครับ พ่อให้ผมมามีอะไรรึเปล่าครับ”
“ก็ พอดีพ่อจะ พาคนงานไปเที่ยวหน่อยนะ 555 แม่ไม่ได้บอกลูกหรอ”
“ก็บอกมาหน่อยแล้วละครับ แล้วคนงานไปเที่ยวเกี่ยวไรกับผมหรอครับ”
“ก็….พ่ออยากให้ลูก ไปเที่ยวด้วยกัน”
“อ่อ ครับ ขอผมคิดดูก่อนได้มั้ยครับ”
“แล้วแต่ลูกเถอะ แต่พ่อรู้สึกว่า เจ้าของกิจการทัวร์เค้าก็ไปกับเราด้วย แล้วลูกชายเค้าก็รุ่นๆเดียวกับลูก ถ้าลูกไปทริปนี้ลูกจะได้มีเพื่อนไง ”
“รุ่นเดียวกับผม ? น่ารักรึเปล่าครับ 555”
“น่ารัก สิพ่อว่าหน้าตาใช้ได้เลยแหละ ตาโตๆเหลือกเลยแหละ 555 ตัวเล็กๆ แต่ท่าทางแมนๆไปหน่อย 5555”
“อ่า ชักอยากรู้จักแล้วละสิครับพ่อ 555 ไว้ผมจะไปด้วย ละกัน”
“ดีมากลูก 5555”
มันเป็นเรื่องปกติครับ ถ้าจะคุยกับพ่อ เรื่องพวกนี้ ผมไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะครับ ผมคิดว่าผมหล่อ เลยมักทำให้เก้งกวางทั้งหลาย มาชอบผมซึ่งหลายคน เป็นลูก เจ้าของกิจการที่พ่อผมต้องติดต่อทำงานด้วยทั้งนั้น
ลูกชายเจ้าของกิจการเหล่านั้น ก็มักจะ เลือกที่จะบอกพ่อผมตรงๆว่าชอบลูกชายคนนี้
คิมจงอิน คนนี้ 5555 ก็คนมันหล่ออะนะ 555555
“อะนั่น เจ้าของกิจการทัวร์ มาแล้วลูก สวัสดีเข้าด้วยนะ”
“ผมรู้น่าพ่อ มารยาทผมดีพอ 555”
“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้ บุคคนที่มาใหม่
“อ่าจ๊ะ สวัสดี ^^ แหม่ ลูกคุณคิมนี่หล่อ อย่างที่เค้าว่ากันจริงๆนะครับ 555”
“หล่อเหมือนพ่อมันนะครับ 555 แล้ววันนี้ลูกชาย คุณ ไม่มาหรอครับ”
=__= พ่อกูไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลย
“ไม่อะครับ วันนี้ ลูกผมมัน ไม่สบายนิดหน่อย เลยปล่อยให้นอนอยู่บ้านแทนไม่งั้นก็จะได้มาเจอกับจงอินแล้ว เนาะ 555 ”
“อ่อ 555 อดเจอกันเลยลลูกชายเรา 555”
“ไว้คราวหน้าละกันนะ จงอิน 555 เดียวน้าจะพาลูกชายมารู้จัก อายุเท่าๆกับจงอินเนี่ยแหละ”
{จริงๆ เพื่อนของพ่อจงอินคือ พ่อของคยองซู ซึ่งคยองซูไม่รู้ แต่จงอินก็เพิ่งรู้เอะยังไง555 อ่านต่อไปเดียวก็รู้}
^ PS.ใครจำไม่ได้ให้กลับไปอ่านที่ตอน 6 กร๊ากกกกก!! (จากวันนั้นถึงวันนี้พวกมันก็ยังไม่ได้ไปเที่ยวกัน 5555555555)
ย้อนกลับไปเมื่อ อาทิตย์ก่อนนู้นนนน!!!
พ่อของ คยองซูได้โทรหาพ่อของ จงอิน
.
.
.
.
“ฮัลโหล ครับคุณชาย คิม ใช่มั้ยครับ”
“อ่าใช่ครับ ผม คิม ศักดิ์ เองครับ นั่นคุณ โด ดิล โด้ ใช่มั้ยครับ”
“อ่าใช่แล้วครับ คือผมอยากจะคุยเรื่อง ลูกๆเรานะครับ”
“อ่า……ลูกผมกับลูกคุณ ทำไมหรอครับ ”
“คือ ผมรู้สึกว่า ……ลูกชายผมมันจะชอบลูกชายคุณนะครับ”
“ O,.O คุณ ดิลโด้ ว่าไงนะครับ”
“ลูกชายผมชอบลูกชายคุณนะครับ”
“………………..รับประทานจุด……….........”
“คือ ……….. คุณคิมจะรังเกียจมั้ยถ้าจะรับ ลูกชายผมไปเป็นลูกสะใภ้ ถึงมันจะไม่ใช่ผู้หญิงแต่มันมีมดลูกนะครับ คือ ถึงตอนนี้มันไม่มีแต่เดียวมันโตอีกหน่อย ผมค่อยพามันไปแปลงเพศได้ งานบ้านงานเรือนมันก็เก่งนะครับ ทุกวันนี้มันเป็น ประธาน ชมรม เย็บปักถักร้อยนะครับ กับข้าวก็ทำได้ทุกอย่าง เย็บผ้าก็ได้ ทำได้ทุกอย่างที่ผู้หญิงเค้าทำได้ แล้วมันก็………รักลูกชายคุณคิมมากเลยนะครับ มันมาปรึกษาผมกับพี่สาวมันบ่อยมาก”
“=___= เอ่อคุณ ดิลโด้ครับ ผมไม่รังเกียจหรอกนะ ถ้าลูกคุณรักลูกผมมันก็ดี แต่มันติดอยู่ที่ว่า แม่มันเนี่ยสิ คุณ ดิลโด้ รู้มั้ยครับ แม่จงอิน มันเกลียดพวกลัขเพศ มากแค่ไหน”
“อ่า อันนั้นผมพอทราบมาบ้างแล้วครับ แต่ผมเชื่อว่าลูกชายผมจะต้องชนะใจ แม่ยาย ได้”
“ปัญหายังติดอยู่อีกอย่างครับผมรู้สึกว่าลูกชายผมมันจะชอบผู้หญิง”
“ผมเชื่อ ครับ ว่าศรีริโด้ ลูกชายผมจะชนะใจลูกชายคุณคิมได้”
“แหม่ แลดูมุ่งมั่นนะครับ คุณดิลโด้”
“ครับ ผมสงสารลูกชายผมมาก ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยอยากจะยอมรับหรอกเรื่องที่มันชอบผู้ชายด้วยกัน แต่มัน ก็ร้องไห้บ้าง บลาๆๆๆๆๆ สารพัดจนผมทนไม่ได้ ยอมใจอ่อนให้มันชอบผู้ชาย”
“อ่า ครับๆผมเห็นใจลูกชายคุณนะ แต่เห้ย! ลูกเราไปรู้จักกันตอนไหน”
“แหม่คุณคิมอย่าลืมนะครับ ลูกเราอยู่โรงเรียนเดียวกัน”
“เออ นั่นสิเนาะ 5555 เอาเป็นว่าผมเอาใจช่วยแล้วกันนะครับ”
“เอาใจช่วยอย่างเดียวไม่ได้ครับ ต้องเอากายช่วยด้วย”
“ยังไงครับ”
“ให้ลูกคุณมาอยู่กับลูกผม”
“ยังไงครับ”
“คุณทำไงก็ได้ให้ลูกชายคุณ มาอยู่ใกล้ๆบ้านลูกชายผม”
“นี่คุณ ดิลโด้ จะให้ลูกชายสุดที่รักของผมย้ายบ้านไปเพื่อให้ลูกเราสองคนอยู่ใกล้กันหรอครับ”
“ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ลูกเราจะรักกันได้ไงละครับ ได้โปรถ เถอะครับคุณ คิม ถือว่าสงสารเด็กมัน”
“ถ้าคุณ ดิลโด้ ต้องการผมก็จะทำให้ครับ”
[ได้ละคู่จิ้นคู่ใหม่ พ่อโด้ พ่อไค กร๊ากกกกก 555555555555]
กลับมาที่ ปัจจุบัน =___= [กลับไปกลับมา งง เนาะว่ามะ เออ กรูว แต่งกรูวส์ ก็ งง]
“ตกลงวันนี้จงอินจะนอนนี่ปะ?”
“นอนนี่ก็ได้ คยองซู นายไปอาบน้ำ ได้แล้วมั้ง =_=”
“งั้น จงอินคุยกับพ่อเราไปก่อนนะ”
“อื้ม” แล้วผมก็เดินขึ้น มาชั้นสองของบ้าน เพื่อ อาบน้ำ
KAI’PART
“นี่ พ่อหนุ่ม”
“ครับ”
“ชอบผู้หญิง หรือ ผู้ชายอะเรา”
เอาไงดีครับถ้าผมตอบว่า ชอบลูกชายคุณพ่อมีหวังโดนเตะออกนอกบ้านแน่เลย
“ชอบ ผู้หญิงครับ”
“อ่อ หรอ -____-”
“ครับ (_ _)! ”
“ไม่คิดจะชอบ เพศเดียวกันมั่งหรอ *____,*”
“=[]=……………..’’ เอิ่ม ไอสายตาหวานเยิ้ม นั่นมันอะร้ายยยยยย!!!! อย่าบอกนะ พ่อคยองซู ชอบผม ม้ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!
“5555 ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้น แหม่ ผมไม่กินเด็กหรอกน่า………”
พ่อ คยอง ญานทิพ แน่ๆรู้ได้ไงผมคิดอะไรอยู่ =[]=’’
“คุยกับใครอยู่หรอคะ”- แม่คยอง
“อ่าวคุณมาพอดีเลย นี่ จงอิน ลูกชายคุณ คิม ศักดิ์ ที่เราทำธุรกิจร่วมกัน”-พ่อคยอง
“อ้าวว ว่าไงลูก แหม่ หล่อไม่แพ้คุณ คิมศักดิ์ หนุ่มๆเลย -////-” -แม่คยอง
=[]= แม่คยองซู หน้าแดงทำไมครับ
“=[]= อ่า…..ขอบคุณครับ ”-กูเอง
“อรั๊ยยยย !!! >///< หล่อจริงๆเล้ยยยย จงอินน หล่อเหมือนพ่อเธอหนุ่มจริงๆ”-แม่คยอง
“นี่คุณผมนั่งอยู่นี่นะ”-พ่อคยอง
“ก็นั่งไงไม่ได้ยืน =___= คุณนี่อย่าขัดชั้นจะคุยกับ…….ลูกชายคุณคิม” –แม่คยอง
“o__o……………”-พ่อคยอง
“นี่จงอินหิวมั้ยลูก ใช้ครีมอาบน้ำอะไรเนี่ย หอมจัง”-แม่คยอง
“อ่า อิ่มแล้ว ครับ ^____^ ใช้…..สบู่ตรานกแก้วครับ =,.=”-กูเอง
“หล่อจังเยยอ่า จงอินนนน!!”-แม่คยอง
“คุณแม่ชอมบ่อยๆผมก็เขินนะครับ”
“ก็นิดนึงน่าเห็นเธอแล้วชั้นนึกถึงพ่อเธอ……เธอนะ หน้าเหมือนพ่อตอนหนุ่มๆเลยนะไม่แปลกใจเลย ว่าทำไม พ่อเธอถึงเป็นรักแรกของชั้น ก็เล่นหล่อซะขนาด”
O,.O เมื่อกี้ผมฟังไม่ผิดใช่มั้ย แม่คยองเคยชอบพ่อผมให้ตายเหอะ นี่มันอัลล้ายย~
ครอบครัวผมกับคยองซู รู้จักกันมาก่อน พ่อแม่พวกเราเคยชอบกันมาก่อน
ให้ตายเหอะนี่ยังมีอะไรที่ผมยังไม่รู้อีกเยอะเลยนะเนี่ย
“คุณพ่อคุณแม่ครับ ผมง่วงแล้วขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ไม่ทราบว่าห้องคยองอยู่ตรงไหนหรอครับ”
“เดินขึ้นไป เลี้ยวขวาเลี้ยวซ้าย ตรงเลี้ยวซ้าย เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา แล้วก็ตรงไป ตรงไปเรื่อยๆ เจอทางแยกสามทาง ตรงไป แล้วเลี้ยว ขวาเดียวก็เจอเองจ้า ^^”
“(_ _) ขอบคุณครับ”
ให้ตายเหอะ คิดว่ากูจะจำได้หรอ มันสมองกู แม่งมีอยู่นิดเดียว
แล้วไอทางห้องนี่มันอะไร ซับซ้อน สัตว์ =___= ใครแม่งออกแบบบ้าน วะครับ
ระหว่างทางที่ผมเดินๆ ผมได้เจอกับห้องห้องนึงสภาพเหมือนห้องเก็บของในห้องมีโต๊ะ โต๊ะหนึ่ง ด้วยความสงสัย ผมเลยเดินเข้าไปดู
“จงอิน หนูเข้าไปทำอะไรในนั้น!”
“ข ขอโทษ ครับคือผมหาทางไปห้องคยองซูไม่เจอเห็นห้องนี้เลยคิดว่าเป็นห้องคยองซู”
โกหกหน้าด้านๆเลยกรูวววว –[]-‘’
“เดียวแม่เดินไปส่งห้อง คยองเอง จริงๆบ้านนี้ก็เข้าได้หมดทุกห้องอะนะ แต่ห้องนั้น ห้ามข้า !”
“ค ครับ (_ _)”
สงสัยจังในห้องนั้นมันมีอะไร
SEHUN’PART
“โอ้ยยยยย คิดถึงลูฮานเว้ยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ตะโกนหาพ่องงง คุณเมิงหรอครับ =___=”
“พ่อกูหลับไปแล้ว”
“=____=”
“เทา มึงรักซูโฮ ปะวะ”
“………ไม่รู้วะ”
“อ่าวเห้ยนี่มึงคบกันทั้งๆที่มึงยังไม่รู้ตัวว่ารักหรือเปล่าเนี่ยนะ”
“เออ…….”
“มึงบ้าเปล่าเนี่ย คนเราคบกันก็ต้องรักกันดิวะ ดูอย่างกูกับอาลู่นี่”
“จำเป็นด้วยหรอว่าต้องรักกัน……ก็มันขอมาเลยคบ”
“นี่เทา คนเราจะคบกัน มันต้องรักกันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่อีกคนทั้งรักทั้งหลงส่วนคนแค่คบเพราะสงสาร”
“……..กู ไม่รู้ว่าความรักมันเป็นยังไง”
“โถ่เว้ยยย ไม่คุยกับมึงละ คุยกับลู่น้อยดีกว่า”
โอ้ฮุนเซน :
โอ้ฮุนเซน : ลู่ฮาน ขาดเธอเหมือนขาดใจ ยามไกลใจคะนึงหา ฮุนแทบบ้าเมื่อขาดฮ่าน
ลู่อานบ้านไฟไหม้ :
เขินจุง ฮุนนี่
โอ้ฮุนเซน :
คิดถึงเธอจัง ที่รัก
ลู่ฮานบ้านไฟไหม้ : เดียวพรุ่งนี้ก็ได้เจอแล้ว
โอ้ฮุนเซน : อยากเร่งวัน เร่งคืน เร่งเวลา เพื่อไปหาเธอที่รัก
ลู่ฮานบ้านไฟไหม้ :
โอ้ฮุนเซน : ที่รักทำไรอยู่หรอแจ๊ะ
ลู่ฮานบ้านไฟไหม้ : นั่งคิดถึงคนชื่อ โอ เซ ฮุน
โอ้ฮุนเซน : 55555555555 นอนกี่โมงที่รัก
ลู่ฮานบ้านไฟไหม้ : กำลังจะนอน คิคิคิ
โอ้ฮุนเซน : งั้นเรามานอนพร้อมกันนะ
ลู่ฮานบ้านไฟไหม้ : OK เลยยยยย
แล้วจะนั่งทำไมต่อ นอนสิเห้ยย
CHEN”PART
จากปิดเทอมวันนั้นจนถึงเปิดเทอมวันนี้
หลังจากที่ผมกับ ซิ่วหมิน ชวนกันไปบวช นี่ก็ล่วงเลยมา เป็นปีแล้ว
ผมของผมสองคนก็ยังไม่ขึ้น สงสัยแดด ที่วัดจะร้อนและเผาเซลล์ผมของผมไปเรียบร้อยแล้ว ไรท์แม่งแต่งให้ผมแค่นี้ ก็ต้องจบแค่นี้ บายครับ =____=
ความคิดเห็น