ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♛ ИOT REΛL BUT SPECIΛL ; (B.A.P)

    ลำดับตอนที่ #4 : - 34N6CH4N ✖ Milk himchan

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.74K
      1
      8 ธ.ค. 55

     

    Title :: Milk himchan

    Author :: toreraC

    Couple :: BangChan

    Rate :: NC-17

    Talk :: ยังคงเอ็นซีเบาๆ นมฮิมชานอยากกินแทน -.....- ,ฟิคนี้แต่งขึ้นมาเพราะเราชอบกินนม #ห๊ะ ไม่เกี่ยวนะ5555555555555555555555.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    คิม ฮิมชานชอบดื่มนม

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ร่างสูงของบังยงกุกทอดน่องเข้ามาในห้องครัวที่มีใครนั่งอยู่แล้ว มือทั้งสองข้างยังคงแบกแพ็คนมกล่อง 2 - 3 แพ็คที่พึ่งไปซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อใกล้บ้าน ก่อนจะนำมันไปวางบนโต๊ะ ฮิมชานที่นั่งกินข้าวอยู่ละจากของตรงหน้าแล้วเงยมองคนมาใหม่ที่จัดการนู้นนี่ เอานมใส่ตู้เย็น

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "หยิบมากล่องนึงดิ" ออกคำสั่งราวกับคุณนาย ร่างบางเท้าคางกับโต๊ะรอร่างสูงเอานมกล่องมาให้ คนถูกสั่งแกล้งชักสีหน้าเล็กน้อยแต่กระนั้นก็หยิบมันมาให้แล้วทรุดตัวลงนั่งกับเก้าอี้ตัวตรงข้ามร่างบาง

     

     

     

     

     

     

     

    "เจาะๆ"

     

     

     

     

    ยงกุกอยากจะโบกหัวไอ้คนสั่งเหลือเกิน คือมีมือมีตีนทำไมเหมือนกันวะครับ แล้วมาใช้เพื่อ ? แม้จะไม่พอใจเท่าไหร่แต่ก็ต้องทิ้งความคิดนั้นไปเพราะยังไงเขาก็ขัดใจร่างตรงข้ามไม่ได้

     

     

     

     

     

     

     

    ตาคมเหลือบมองคนตัวเล็กเป็นระยะ ฮิมชานที่อยู่ในชุดนอนตัวใหญ่ ตาปรือๆ หัวยุ่งๆ นั่งเท้าคางดูดนมกล่องราวกับเด็กน้อย ภาพตรงหน้าทำให้ร่างสูงเผลอมองอยู่นานสองนาน

     

     

     

     

     

     

     

    "มองไร"

     

     

     

    "เปล่า.."

     

     

     

     

     

     

     

    สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะยักไหล่ตอบกลับไปแสร้งว่าไม่มีอะไร ฮิมชานมองค้อนไม่เชื่อคำพูดแต่ปากเล็กนั้นก็ยังทำหน้าที่ดูดนมกล่องต่อไป จู่ๆมือหนาของคนตรงข้ามก็ฉวยมาดึงกล่องนมของเขาไป้ก่อนจะมองดูหลอดที่ร่างบางใช้ดูดแล้วแหยหน้ารังเกลียด

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ฮิมชานชอบกัดหลอดเหมือนเด็กๆ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "เอามาเลย" คว้าเท่าไหร่ก็ไม่ถึงเมื่อร่างสูงเบี่ยงตัวหลบได้ทุกครั้ง ซ้ำยังเอานมของเขาไปดูดหน้าตาเฉย ฮิมชานเบะปากแสดงอาการงอนก่อนจะหันหน้าหนีละความพยายามที่จะเอานมคืน

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "กินไปได้ไงวะ ไม่เห็นจะอร่อย" ว่าแล้วก็วางกล่องนมกระแทกกับโต๊ะก่อนจะบีบกล่องเล่นแรงๆจนนมที่ไม่หมดดีกระเด็นพุ่งเปื้อนทั่วตัวของคนตรงข้าม

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "โอ๊ะ โทษที" แม้ยงกุกจะพูดขอโทษแต่ใบหน้านั้นไม่ได้ทำให้อีกคนเชื่อเอาซะเลย

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ในเมื่อตอนนี้ไอ่บ้ายงกุกมันกำลังนั่งอมยิ้มอยู่น่ะสิ!!

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "ไอ่ห้อย!!!!!!!!!!!!!!!!" ร่างบางหวีดลั่นลุกขั้นมาชี้หน้าคนตรงข้ามที่ทำหน้ากวนอวัยวะเบื้องล่างอยู่ ก่อนจะลุกไปตีต่อยแขนด้วยสองมือของตนเหมือนเด็กที่ทำอะไรไม่ได้

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ยงกุกไม่ได้รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำหรืออะไรเลย เพราะมันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจไว้อยู่แล้ว ซ้ำยังหัวเราะเยาะกับท่าทางนั้น แต่เมื่อร่างสูงไม่ยอมหยุดเมื่อไหร่ร่างบางก็ยิ่งตีย้ำไปอีก

     

     

     

    เป็นคนตัวเล็กเองที่ยอมสงบศึกเพราะเหนื่อยกับการออกแรงตีมากเกินไป เห็นเช่นนั้นยงกุกจึงรวบเอวบางที่อยู่ภายใต้ชุดนอนสีขาวตัวใหญ่ มือใหญ่รู้สึกได้ของเหลวเหนียวที่ยังคงติดเป็นคราบอยู่ตามเสื้อนั้น

     

     

     

     

     

     

    ภาพในตอนนี้คือร่างบางที่นั่งค่อมตักของคนตัวสูงกว่าด้วยท่าที่ล่อแหลม ยงกุกยิ้มกรุ่นอย่างพอใจก่อนจะสำรวจร่างกายนั้นด้วยสายตาที่สื่อความหมาย ตาคมกวาดมองใบหน้าหวานลงมายังลำคอระหงส์นั้นจนถึงหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงนั้นภายใต้ชุดนอนที่เลอะคราบนมนั้น

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    พี่ห้อยอยากกินนมครับ....

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "มองอีกละ เขินว่ะ" ฮิมชานว่าพลางก้มหน้างุดๆ แก้มขาวค่อยๆแดงขึ้นเองโดยไร้การแต่งเติมจากเครื่องสำอางค์ ก่อนจะหยิบกล่องนมกล่องเดิมมาดูดหมดกล่องแล้วอมไว้จนแก้มอูมให้แก้เขิน เหมือนเด็กที่ชอบอมข้าวไม่มีผิด.. ร่างสูงมองด้วยความเอ็นดู ฮิมชานใสซื่อเหมือนเด็กตัวเล็กคนนึง

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ร่างบางที่กำลังจะกลืนนม จู่ๆปากสีสดนั้นก็ถูกปากหนาของอีกคนทาบทับแทนหลอดที่เอาออกทันที

     

     

     

     

     

     

     

    เนื้อหาต่อไปนี้ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำว่า 17 ปี..

    > 3angchan

     

     

     

     

     

     

     

    "อะไรกันแค่นี้ก็ถึงแล้วหรอฮิมชานนี่.."

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "อะ..อะไร!" คนถูกจับผิดเงยหน้าจากอารมณ์ที่ค้างพลางหอบใจหนักที่โดนโลมเลีย ทำหน้าเหรอหราเป็นไม่รู้เรื่อง ทั้งที่ความจริงมันเป็นของเขาเองละ..

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    "หึหึ ไปกินนมต่อกันที่ห้องกันเถอะฮิมชานนี่.."

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    END..

     
     
    © Tenpoints !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×