คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO
เวลา 7.30 น. หอพั
“เห้ยๆแบมแบม! มาูไรนี่เร็ว นน้อยัวนี้เ้ามาในหอเราไ้ไเนี่ย”
แ็สันเรียน้อายที่รัให้มาูอะไรบาอย่า
“ไหนๆแ็สันฮยอ นน้อยอะไรที่ไหน”แบมแบมเินมาูอย่า ๆ
“นี่ไๆๆนายไม่เห็นหรอแบมแบม”
แ็สันไ้อุ้มนน้อยัวนั้นึ้นมาให้แบมแบมู
“โอ๊ะ!! ริ้วยย น่ารัั นี่แเ้ามาไ้ยัไเนี่ย....หื้มม”
แบมแบมพูออมา้วยวามสสัย
พลาลูบหัวนน้อยัวนั้นอย่าอ่อนโยน
“นี่พวนาย 2 นเอะอะอะไรันแ่เ้าเนี่ย..?”
เบีเินออมาาห้อนอนอ้วยท่าทาที่ัวเีย
“เบีฮยอมาพอีเลย นี่ไๆนน้อยัวนี้มาาไหน็ไม่รู้
ผมเห็นมันนอนอยู่รนี้อ่ะ”
“ย่าาาา!! ันเห็นมัน่อนนายอีแบมแบม หยั่มมา”
แ็สันรีบหันมาแย้แบมแบมทันวัน
“เอาเถอะๆ พวนายรีบเอามันไปปล่อย้านอะ”
เบีรีบับท่อนที่2นะเถียันไปมาว่านี้
“หาาาาา? ะเอาไปปล่อยเลยหรอแบอมฮยอ”
แบมแบมรู้สึไม่พอในิหน่อยที่แบอมะให้เอานัวนั้นไปปล่อย
“นั่นสิ..นน้อยัวนี้็น่ารัออ เราน่าะเลี้ยมันนะ
มันอาะนำพาโลาภ เอ้ย!โีมา็ไ้ ”
แ็สันเอ็เสียายนน้อยัวนี้เ่นัน เลยหันไปเปรยอแบอม
“ใ่ๆๆ พี่แ็สันพูถู แบมอยาเลี้ยมันอ่า นะๆแบอมฮยอ นะๆ”
แบมแบมุมมือึ้นมาที่อแล้วทำหน้าอ้อนวอนอร้อแบอม
“แหม่ๆ ทีอย่าี้เ้าันเป็นปี่เป็นลุ่ยเลยนะ ็ไ้ๆ แล้วแ่พวนายแล้วัน"
เบีเห็นว่า2นนี้อยาเลี้ยนัวนี้มาๆ
็เลยามใแล้วเา็เินเ้าห้อน้ำ
แ่ริๆแล้วเาใอ่อนเพราะแบมแบมอ้อนหรอน่า #วามพ่อลูนี้หนา
“เย้ๆ!!!” แ็สันะแบมแบมีอีใให่
โยเพาะแบมแบมนี่ระโโลเ้นเลยยล่ะ
“ั้นันไปนอน่อละ นายูแลเ้านน้อยนี่ไปละันนะ ”
ว่าบแ็สัน็เินลับเ้าห้อัวเอ แล้วทิ้ให้แบมแบมัารับเ้านัวนี้่อไป
“โหยยยย ไรอ่าาาา ทิ้ันเย..ิ ไม่เป็นไรน้า เ้านน้อย
เี๋ยวแบมหาที่นอนให้น้า แ่วมาสินะ ”
แบมแบมบ่นพี่ายสุที่รัที่ทิ้เาไว้ับนน้อย
พลาพูับเ้านัวนั้นไปลูบหัวไปอย่าน่าเอ็นูสุๆ
ระหว่าที่แบมแบมยันั่เห่อับนน้อยัวนั้นอยู่
ินยอ็ไ้เินออาห้อมาหาแบมแบมอย่าสสัย
ว่าน้อายนนี้ำลัทำอะไรอยู่
“แบมแบมอ่า นายทำไรอยู่ โอ๊ะ!นนี่ ไปเอามันมาาไหน
ื้อมาเลี้ยหรอ ? น่ารััเลยย ันอับมันหน่อยิแบม”
ินยอเห็นนน้อยที่อยู่ในมือแบมแบมเลยถามอย่าสสัย
แ่พอเห็นมันน่ารัเลยส่สายาไปอ้วนวอนแบมแบม
เพื่อที่ะอับนัวนั้น แล้วเา็ยื่นนัวนั้นให้ินยออย่า่ายาย
“ินยอฮยออุ้มมันีๆนะ อย่าทำมันหลุมือล่ะ แบมไม่ไ้ื้อมาหรอ
เห็นแ็สันฮยอเอ่อนเาเลยเรียแบมมาูเนี่ยแหละ
ยัอยู่เลยมันมาไ้ไ บลา บลา ๆๆๆ”
แบมแบมไ้อธิบายให้ินยอฟัอย่าละเอียยิบ
“พี่ว่าเราเอาเ้านนี่ไปนอนในห้อเรา่อนีว่า
เี๋ยว11โมพวเรา้อไปถ่ายรายาร่อนะ
เราวระนอนพัเอาแร่อน ลับมา่อยว่าันเรื่อนเนาะ”
แบมแบมไ้แ่พยัหน้าหีๆแล้ว็ทำามที่ินยอบอ
านั้น็พาเ้านน้อยไปนอนในห้ออเา
ึ่มียูยอมนอนอยู่ในห้อนั้น้วย
เวลา11.00น. ่อมาาาา
(สรุปนที่เหลือไ้เห็นเ้านไปแล้ว
อาาร็ไม่่าอะไรับินยอือสสัยและเอ็นู
ยเว้นยูยอมที่เหมือนะไม่่อยเอ็นูเท่าไหร่)
“พวนายเรียบร้อยันแล้วใ่มั้ย ? ป่ะๆ ไปันเถอะเี๋ยวะสายเอา”
แบอมึ่เป็นลีเอร์อวไ้ถามเมมเบอร์ทุนในว
ที่ำลัะเินไปึ้นรถั้นล่าอหอพั
“เี๋ยวพี่...แล้วเ้านนั่นล่ะ ะปล่อยทิ้ไว้ี้หรอ? ”
แบมแบมถามลีเอร์้วยวามเป็นห่วเ้านเพราะำลัเห่อ
“็้อเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว นายะถามทำไมเนี่ย?”
นที่อบไม่ใ่ลีเอร์ แ่เป็นมัเน่ยูยอมนั่นเอ
แบมแบมไม่อบโ้อะไรลับ ไ้แ่ส่สายาทำสราม-
ประสาทับยูยอมเท่านั้น นแบอมแทรึ้นมา
“เอาน่าๆ พอๆพวนายเลิทะเลาะันไ้ละ
ไม่้อห่วหรอน่าแบมแบม เี๋ยวาลับเรา่อยแวะ
ื้ออาหารับรให้มันละันนะ โอเมั้ย ?”
“เย้!! ผมรัแบอมฮยอที่สุเลยยย”
แบมแบมีใมาและหายัวลไปนินึ
เมื่อไ้ยินสิ่ที่ลีเอร์พูแบบนั้น แล้วทุน็ไปถ่ายรายารัน
..............................................................................................................
เป็นไันบ้า น่าิามหรือป่าว 5555
ถ้าพิมผิหรือหล่นรไหน แ้้วยน้าา
ความคิดเห็น