คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Our College : 4
Krystal’s part
“เรื่องเทอมที่แล้ว ตอนคืนวันเลี้ยงปิดเทอมหลังสอบ” จงอินพูดขึ้นมา
“.......................” ฉันเริ่มเงียบแล้วมองไปที่จงอิน
“เธอจูบกับจงฮยอนฮยองที่ห้อง” ^_,^
.
.
.
.
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอ้กัมจง ไอ้ดำ ราหูอมจันทร์ จันทรุปราคา ไปรู้มาจากไหน ฉันโกรธนายแล้ว ไอ้ไก่ตกท่อน้ำมัน ไปไหนก็ไปเลยไป” ฉันเกิดอาการสติแตกโวยวายขึ้น
“ผมจะทำตามครับคุณหนู” จงอินพูดแล้ววิ่งขึ้นตึกเรียนทันที
ย้อนไปเมื่อเดือนที่แล้ว
ไม่มีใครเคยรู้เรื่องของฉันกับจงฮยอนโอป้าเลย ไม่ใช่ว่ากลัวพ่อแม่ของฉันไม่โอเคนะ แต่เป็นเพราะจงฮยอนโอป้าขอไว้ต่างหาก เขาบอกกับฉันในวันเลี้ยงปิดเทอมแรกว่าเขาชอบฉัน ฉันก็เลยตอบตกลง ก็แหงแหละฉันกับโอป้าเป็นพี่น้องสายรหัสกันเราเลยรู้นิสัยกันดี แต่ด้วยความที่งานเลี้ยงมีเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ด้วยเลยทำให้ฉันมึนหัวไปหน่อย แต่เหตุการณ์เหล่านั้นฉันจำได้ขึ้นใจว่าพี่เขาขอฉันคบแล้วประคองหน้าขึ้นมาแล้วปากของเราก็สัมผัสกัน จงฮยอนโอป้าจูบฉันอย่างนุ่มนวล เหมือนขนนกที่สัมผัสริมฝีปากของฉันแต่พอฉันเริ่มหายใจไม่ออกฉันก็อ้าปากเพื่อจะช่วยให้หายใจสะดวกแต่มันกลับเหมือนเป็นการเปิดโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามใช้ลิ้นมากอบโกยเอาความหวานของฉันอย่างหิวกระหาย และจับคอของฉันให้เอียงเพื่อจะได้จูบให้ถนัดขึ้น เราสองคนจูบกันเป็นเวลานานแล้วจึงค่อยๆถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง รสจูบของพี่เขาหวานมากจนตอนนี้ฉันยังจำได้ แต่หลังจากที่พี่เขาจูบฉันได้ประมาณ 5 นาที
“คริสตัล”
“ค่ะ?”
“พี่ขอให้อย่าให้ใครรู้ได้ไหมว่าเราคบกัน ขอให้เป็นความลับได้ไหม?”
“ทำไมค่ะโอป้า” ฉันเริ่มสงสัย
“เพราะพี่จะลงสมัคร Popular boy ของโรงเรียนแต่กฎเหล็กของเขาคือห้ามมีแฟนตอนสมัคร แล้วหลังจากนั้นพี่ถึงจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเรารักกันมาก”
ฉันได้แต่ยิ้มทำอะไรมากไม่ได้เพราะมัวแต่เขิน แต่เพราะเห็นพี่เขาจึงไม่กล้าปฏิเสธ แต่ Popular boy มันจะมีคนจากคณะกรรมการมาเลือกไปไม่ใช้หรอ? หรือว่าเป็นกติกาใหม่กันแน่ ช่างเถอะไว้ใจพี่เขาก็พอ หลังจากที่เรามีข้อตกลงแบบคบกับแบบลับๆแล้วหลังจากนั้น 3 สัปดาห์ วันเปิดเทอมภาคเรียนที่สอง วันแรกฉันนั่งเล่นกับซอลลี่อยู่ใต้ต้นไม้ตามประสาเพื่อนสาวคุยกันแต่สักพักแอมเบอร์ เพื่อนห้อง C ก็เดินมาพร้อมข่าวในมือ
“ได้อะไรมาล่ะ แอมเบอร์” ซอลลี่ถามอย่างสงสัย
“ฉันได้ข่าวมาเล่าให้ฟัง นี่ๆๆในเพจข่าวคนดังโรงเรียนขึ้นเต็มเลย” แอมเบอร์เล่า
“เรื่องประกวด Popular girl and boy หรอ?” ฉันถามบ้าง
“อืมๆๆ เขาบอกว่าคณะกรรมการนักเรียนเริ่มมองหา Popular girl and boyแล้ว”
“มีอะไรต่อล่ะ” ฉันถามต่อ
“ได้ยินข่าวเรื่องรุ่นพี่จงฮยอนกับรุ่นพี่แทยอนยัง เดินไปส่งกันถึงหอพักทุกวัน”
“เธอไปเอาข่าวมาจากไหน มั่วหรือเปล่า รุ่นพี่แทยอนไม่ชอบเพลย์บอยนะ แต่รุ่นพี่จงฮยอนเพลย์บอยจะตาย”
ซอลลี่ถามหลังจากนั่งเงียบมานาน และคนที่นั่งเงียบก็กลายเป็นฉันซะเอง
“ซอลลี่ นี่โรงเรียนประจำนะ เดินไปส่งกันที่หอแน่นอนแหละว่าคนทั้งโรงเรียนต้องเห็น” แอมเบอร์ตอบซอลลี่อย่างมั่นใจแต่มันทำให้จิตใจของฉันดรอปลงไปเลยล่ะ
“อ่าวคริสตัลจะรีบไปไหนน่ะ” ซอลลี่ถาม
“จะไปหาจื่อเทาที่ชมรมหน่อยล่ะ เจอกันนะ” ฉันบอกลาสองคนนั้นก่อนจะไปหาจื่อเทาที่ชมรมกังฟู จื่อเทาเป็นเด็กแลกเปลี่ยนแต่เป็นคนที่น่ารัก เข้าใจฉันเสมอ เวลาไม่สบายใจอะไรฉันก็จะมาหาเขาแหละ แต่นี่เพิ่งบ่ายสามจื่อเทาเลิกตอนสี่โมงครึ่งฉันก็คงต้องนั่งรอสินะ แต่ว่าเพราะอะไรก็ไม่รู้ฉันจึงต้องชะโงกหน้าออกไปรับลมคงร้อนล่ะมั๊ง แต่พอเอาหน้าออกไปรับลมแค่นั้นแหละ ฉันก็เห็นเขาเดินกลับหอพร้อมกับรุ่นพี่แทยอน ม.ปลายปี 3 ห้อง B จริงๆ จริงอยู่ที่พี่เขาเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ฉันพยายามคิดในแง่ดี แต่มันจำเป็นต้องไปส่งกันกลับหอด้วยหรอ? มันใกล้มากเลยนะ แค่หอกับโรงเรียนน่ะ แล้วทำไมไม่เดินกลับกับรุ่นพี่ชางมินล่ะ ทำไมต้องเป็นรุ่นพี่แทยอน คำถามมากมายเข้ามาในหัว พอคิดแล้วน้ำตาก็พาลไหลออกมาดื้อๆ
กลับสู่ปัจจุบัน
“เธอเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม?” เซฮุนลูบหัวฉันพร้อมกับดึงฉันไปกอด
“ฉันโอเคฮุนนี่ ฉันโอเคดี” ฉันพยายามบอกเซฮุนเพื่อให้สถานการณ์ดีขึ้น
******************************************************************************************************************************
ปล : แด่รีดเดอร์ที่รัก
กำลังดราม่าแล้วล่ะซิ กากหน่อยนะ
ต้องขอโทษเมนจงฮยอนด้วยนะค่ะที่แต่งในเป็ดจงร้าย ขอโทษจริงๆนะ
เม้นเป็นกำลังให้ใจไรท์เตอร์บ้างนะ
YUMI'
ความคิดเห็น