อายมองคนที่ดวงตา
อายมองคนจากรอยยิ้ม
และอายเองก็หลงรักคนที่ดวงตาและรอยยิ้มเช่นกัน
พี่ที่คุมนักกีฬากรีฑาคือคนที่อายปลื้มและประทับใจ
อายเลยซื้อน้ำขวดหนึ่ง ให้พี่เขาหลังจากพี่เขาแข่งเสร็จ
อายแค่หวัง หวังว่าพี่จะรู้บ้างว่า อายปลื้มนะ (ฮ่าฮ่า เขินจัง >w<)
คำขอบคุณของพี่ทำให้อายยิ้มแก้มปริ
อายไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าแก้มของอายแดงเป็นระเรื่อ
ฮ้า...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคะ (อายอยากจะซื้อน้ำให้พี่อีกจริงๆนะ)
ถ้าไม่ได้เจอกันอีก อายคงเหงาตายเลยล่ะ
(พี่ไม่ได้คุยอะไรกับอายมากเลย แต่อายก็กลับหลงเสน่ห์ดวงตากลมโตและรอยยิ้มนั้นได้)
แต่ชีวิตมันก็ต้องเดินหน้าต่อไป
ไม่มีสิ้นสุดจนกว่าลมหายใจจะจบ
นอกจากประทับใจในเรื่องนั้นแล้ว
งานกีฬาสี ช่วยให้อายได้คุยกับเพื่อนๆ ได้เล่นกับเพื่อนๆมากขึ้น
อายอยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไป
ตามจริง คำว่า "เจ๊" "พี่" อายก็ไม่ได้อยากให้เรียกหรอกนะ
เพราะมันทำให้มีเส้นกั้นระหว่างเพื่อน
อายอยากที่จะมีเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องจริงๆ
ไม่ใช่มีแต่เพื่อนที่เกรงใจกัน กลัวกันและไม่กล้าคุยด้วย ปรึกษาด้วย
อายไม่รู้ว่า วันพรุ่งนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
แต่สองวันที่ผ่านมาคือ ความทรงจำดีๆที่เกิดขึ้นกับตัวอาย ณ โรงเรียนหอวังอันเป็นที่รัก
วันพรุ่งนี้ อาจจะมีใครสักคนต้องลาจาก อาจจะมีใครสักคนต้องหายไป
ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น อายก็รู้สึกดีและมีความสุขแล้วล่ะค่ะ
หลังจากที่อายต้องอยู่เงียบๆในความเหงากับตัวเองมานานแสนนาน
อายอยากจะกู่ร้องว่า
"อายมีความสุข"
เท่านั้นแหละ ^ ^
แม้มันไม่สามารถย้อนเวลาเหล่านั้นกลับคืนมาได้
แต่ความสุขเหล่านั้น เราเก็บไว้ในความทรงจำดีๆ
จดจำไว้ เป็นภาพแห่งมิตรภาพและความรัก...
ปล. ขอใ้ห้ทุกคนมีความสุขเช่นเดียวกันนะคะ
t em
อายมองคนจากรอยยิ้ม
และอายเองก็หลงรักคนที่ดวงตาและรอยยิ้มเช่นกัน
พี่ที่คุมนักกีฬากรีฑาคือคนที่อายปลื้มและประทับใจ
อายเลยซื้อน้ำขวดหนึ่ง ให้พี่เขาหลังจากพี่เขาแข่งเสร็จ
อายแค่หวัง หวังว่าพี่จะรู้บ้างว่า อายปลื้มนะ (ฮ่าฮ่า เขินจัง >w<)
คำขอบคุณของพี่ทำให้อายยิ้มแก้มปริ
อายไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าแก้มของอายแดงเป็นระเรื่อ
ฮ้า...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะคะ (อายอยากจะซื้อน้ำให้พี่อีกจริงๆนะ)
ถ้าไม่ได้เจอกันอีก อายคงเหงาตายเลยล่ะ
(พี่ไม่ได้คุยอะไรกับอายมากเลย แต่อายก็กลับหลงเสน่ห์ดวงตากลมโตและรอยยิ้มนั้นได้)
แต่ชีวิตมันก็ต้องเดินหน้าต่อไป
ไม่มีสิ้นสุดจนกว่าลมหายใจจะจบ
นอกจากประทับใจในเรื่องนั้นแล้ว
งานกีฬาสี ช่วยให้อายได้คุยกับเพื่อนๆ ได้เล่นกับเพื่อนๆมากขึ้น
อายอยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไป
ตามจริง คำว่า "เจ๊" "พี่" อายก็ไม่ได้อยากให้เรียกหรอกนะ
เพราะมันทำให้มีเส้นกั้นระหว่างเพื่อน
อายอยากที่จะมีเพื่อนที่คุยได้ทุกเรื่องจริงๆ
ไม่ใช่มีแต่เพื่อนที่เกรงใจกัน กลัวกันและไม่กล้าคุยด้วย ปรึกษาด้วย
อายไม่รู้ว่า วันพรุ่งนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
แต่สองวันที่ผ่านมาคือ ความทรงจำดีๆที่เกิดขึ้นกับตัวอาย ณ โรงเรียนหอวังอันเป็นที่รัก
วันพรุ่งนี้ อาจจะมีใครสักคนต้องลาจาก อาจจะมีใครสักคนต้องหายไป
ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น อายก็รู้สึกดีและมีความสุขแล้วล่ะค่ะ
หลังจากที่อายต้องอยู่เงียบๆในความเหงากับตัวเองมานานแสนนาน
อายอยากจะกู่ร้องว่า
"อายมีความสุข"
เท่านั้นแหละ ^ ^
แม้มันไม่สามารถย้อนเวลาเหล่านั้นกลับคืนมาได้
แต่ความสุขเหล่านั้น เราเก็บไว้ในความทรงจำดีๆ
จดจำไว้ เป็นภาพแห่งมิตรภาพและความรัก...
ปล. ขอใ้ห้ทุกคนมีความสุขเช่นเดียวกันนะคะ
t em
ความคิดเห็น