ไปต่างโลกทั้งทีก็ต้องไปกับปืนคู่วิเศษสิ

     "จะถามอีกครั้งนะ จะเอาอะไร"

     "ปืนครับ"

     ผมซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม กับหญิงสาวผมสีทองอร่าม สวมชุดราตรีสีขาวผ่อง กำลังเครียดจนเว้นเลือดปูดบวม กับคำตอบของผม ผมซึ่งนั่งสเก๊ตต์ภาพของตัวเองอยู่ ก็ตอบเช่นนี้มาแล้ว 4 รอบ และผมก็รอฟังว่า เหตุผลครั้งนี้จะเป็นยังไง

    "คือว่า ปืนมันดียังไง"

 

    "มันเท่" ผมตอบคำถามนี้เป็นครั้งที่ 4 

    "แล้วกระสุนล่ะ ที่ๆ นายจะไปมีแค่ลูกธนูนะ"

    "ก็ให้ปืนวิเศษสิครับ คุณเป็นเทพธิดาประทานพรให้แด่ผู้โชคร้ายในอุบัติเหตุรถชน ไฟไหม้ ถูกฆาตกรรม ตกน้ำ ตกเรือ ตกท่าน้ำ ตกจากเรือที่อยู่บนน้ำ ตกเพราะน้ำขึ้นเรือ ตกเพราะเรือขึ้นท่าน้ำ ละอื่นๆ อีกมากมาย ไม่ใช่เหรอ"

    หล่อนฟังคำตอบผมพร้อมกับอ้าปากค้างไปซักพักหนึ่ง ก่อนที่จะถอนหายใจ และรูปที่กำลังสเก๊ต ก็ใกล้จะเสร็จแล้ว

    "คือว่า นายแน่ใจนะ"

    "แน่ใจ" ผมตอบเป็นครั้งที่ 4 "เอาล่ะรูปของผมเสร็จแล้ว คุณว่าเป็นไงมั่ง"

    ผมยื่นภาพนั้นให้กับเทพธิดาเรื่องมากดู

    "อืม สำหรับฉันแล้ว ฉันว่าธรรมดามากเลย" "สวยเลือกได้รึไงครับ"

    "แน่นอน" หล่อนพูดพร้อมกับปัดผม เรื่องมากแถมยังหลงตัวเองอีก 

    "ฉันขอถามเป็นครั้งสุดท้าย จะเอาอะไร"

    "ปืนครับ"

    หล่อนร่ายเวทมนต์พร้อมกับใส่รูปของผม ก่อนี่จะเกิดวงแหวนเวทใต้ฝ่าเท้าของผม พร้อมกับโต๊ะและเก้าอี้ที่หายไป

    "จงเอ่ยนามของเจ้ามา"

    "ฟูเมตสึ อารากิ" 

    "ฟูเมตสึ อารากิ หลังจากนี้เจ้าจะได้ไปกิดใหม่ พร้อมกับปืนวิเศษคู่นี้ จงถือมันและใช้มันจนกว่าเจ้าจะทำภารกิจลุล่วง รูปลักษณ์ของเจ้าจะเปลี่ยนไป จงออกไปพ่อหนุ่ม ออกไปผจญภัยซะ"

    แสงจ้าเจิดจรัดสีขาวส่องวาบเข้ามาในจิตใจของผม และการผจญภัยก็จะเริ่มขึ้น

- ไปต่างโลกก็ต้องไปกับปืนคู่วิเศษสิ -