สี่ปีกับปริญาตรี.. ในที่สุดก็...

>[]<

ในที่สุดสี่ปีที่เรียนมา กับนิเทศศาสตร์ การโฆษณา ณ หอการค้าไทย ก็ถึงเวลาจบเสียที

เย้ๆๆๆๆ สามเดือนกับการฝึกงานที่บริษัทโฆษณา ที่แสนเหนื่อย จบลงไปด้วยพร้อมกับเกรดฝึกงาน
สวยๆอย่าง A

พร้อมกับช่วยเพิ่มคะแนนเกรดเฉลี่ยให้เป็น 2.5 คราวนี้ก็ได้เอาไปต่อโทได้แล้วล่ะ

เป็นอะไรที่รอมานานมากๆ เพราะเกรดออกช้าจริงๆ พึ่งออกมาเมื่อ 2 วันที่ผ่านมานี้เอง

อยากจะตะโกนดังๆว่า " ลาก่อนปริญญาตรี ที่แสนเหนื่อย + โหดมันฮา "

พ่อจ้าแม่จ้า ในที่สุดลูกก็ทำได้แล้ว 

ถึงจะยังไม่ได้รับปริญญา ( รับเดือนพฤศจิกายน )  แต่ก็ถือว่าจบออกมาแล้วได้ล่ะมั่ง เกรดที่รอก็ออกมาแล้ว 

วันนี้ดีใจที่สุดเลยในที่สุด วันที่รอคอยมานานก็จบลงไปแล้ว อยากจะกรี๊ดๆๆๆ เสียงดังๆๆในโลกแตกเลย

ดีใจจัง ไม่มีอะไรติดค้างกับที่นั้นแล้ว ( เหลือแต่เอกสารยื่นยันการจบเท่านั้นเอง )

คราวนี้เส้นทางที่มุ่งต่อไปก็คือ การเรียนต่อโท ยังไงก็ไม่ยอมแพ้เด็ดขาด จะสู้ๆต่อไปเช่นเคย

แต่ก็เสียใจอยู่เหมือนกันที่ไม่ได้จบพร้อมกับเพื่อน แต่ยังงเพื่อนคนนี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนสุดเลิฟนะ สู้ๆ

เก็บอีกแค่ตัวเดียวเท่านั้น ปีหน้าแกก็ได้รับเหมือนฉันแล้ว สู้ๆนะเพื่อน

และในสถานะที่เป็นคนที่ผ่านป.ตรีมาแล้ว ก็....

ขอเป็นกำลังใจให้กับน้องๆที่พึ่งเข้าเรียนมหาลัยปีนี้เป็นปีแรก อย่ายอมแพ้นะจ๊ะ

เรียนไปมันอาจจะยากก็จริง พี่เองก็ไม่ใช่คนเก่งอะไรหรอกนะ แต่เพราะพยามยามสู้กับมันล่ะนะ

 ถึงมันทำให้พี่สามารถจบป.ตรี น้องๆๆเองก็ต้องพยายามเช่นเดียวกันนะ และน้องก็จะประสบความสำเร็จเอง สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้จ๊ะ

เพลงนี้ขอมอบให้กับทุกคน อย่ายอมแพ้นะ 

^ ^