หวัดดี ไม่ได้อัพไดอารี่หลายวันเลย หุหุ ตอนนี้งานใกล้จะเสร็จแล้ว ก็เริ่มแต่ส่งงานกับอาจารย์เท่านั้นเอง
ความจริงก็เริ่มท้อแล้วเหมือนกันนะ ประมาณว่าคนอื่นเค้าได้หยุดตอนปิดเทอม แต่เราทำไมกลับต้องไปมอทุกวันด้วย
ก็นะ คิดไปอย่างงั้นนั้นล่ะ หลายวันผ่านไป มันก็ทำให้ความคิดเปลี่ยนไปเหมือนกันนะ เวลามักผ่านไปเร็วเสมอ
พอเราคิดว่าเมื่อไรจะหยุด เมื่อไรจะพอซักที แต่พอเวลาผ่านไปจริงๆ มันก็คิดเหมือนกันนะว่า ผ่านไปเร็วจัง แปบเดียวก็ใกล้จะเสร็จล่ะ
เมื่อก่อนเราก็เคยคิดอย่างนี้เหมือนกันตอนอยู่ม.6 เผลอแปบเดียวก็มาอยู่มหาลัยแล้ว ตลกดีออก หุหุ
เมื่อกี้เข้าเว็บ Google แล้วตกใจสุดๆ อะไร ทำไมเว็บมันดำปี้แบบนั้นล่ะ ตอนแรกก็นึกว่าคอมเป็นไร
แต่ที่ไหนได้ คิดไปคิดมาก็ถึงบางอ้อจนได้ เขาชวนให้ประหยัดไฟ ช่วยโลกร้อนน่ะ
เราก็ลืมไปว่า พรุ่งนี้เขาชวนดับไฟที่ได้ใช้ 2 ทุ่ม - 3 ทุ่ม ทั้งโลก ลืมสนิทเลย ก็คงเป็นเรื่องเดี๋ยวกันล่ะมั่ง
ยังไงก็พรุ่งนี้ก็ร่วมมือช่วยกันล่ะกันเนอะ พรุ่งนี้เราเองก็จะทำเหมือนกันล่ะ ^^
พอดีช่วงนี้กำลังฮิตกับโฆษณาโลกร้อน พอดีทำโฆษณาชิ้นนี้อยู่ไง มันก็เลยฮิต ไม่ใช่อะไรหรอกนา
วันนี้เอาภาพสมบัติส่วนตัวมาให้ดู
เป็นไง ความจริงมีอีกนะนี่ เก็บในกล่องลังใหญ่ไปแล้ว 2 กล่อง หนังสือการ์ตูนที่ตั้งอยู่นี่
พึ่งซื้อตู้หนังสือมาเมื่อวานอะ ซื้อเพื่อมาใส่หนังสือการ์ตูน มันเป็นสมบัติของเราจริงๆ ใครก็เตาะไม่ได้เลยล่ะ หวงมากๆ ><
ถามว่าทำไมถึงรักมากแบบนี้ ก็ทำไงได้ หนังสือการ์ตูนมันเหมือนเป็นเพื่อนคลายเหงาอะ
มันมีครบทุกเรื่องและทุกรสเลย อ่านแล้วสบายใจ ไม่ทำให้เครียด อีกอย่างจะพูดว่าเป็นคนรักก็ได้ล่ะมั่ง
รักกับหนังสือการ์ตูนนี่ล่ะสบายใจดี แต่ความจริงมันไม่สบายใจหรอกนะ อย่างเช่นหนังสือบางเล่มเนื้อเรื่องกำลังมันส์ แล้วมาจบ ก็มีโมโหเหมือนกันล่ะ ฮาๆๆ เอาเถอะ รวมๆก็อ่านแล้วสบายใจ หุหุ
อีกอย่างอ่านหนังสือการ์ตูนแล้วมันก็ช่วยทำให้เกิดไอเดียแต่งนิยายได้เหมือนกัน ทำให้เกิดไอเดียอะไรๆใหม่ๆได้หลายอย่างเหมือนกัน
เรารักหนังสือการ์ตูนมากๆ รักมากที่สุดเลยล่ะ ^[]^
วันนี้ขอจากไปด้วยเพลงของ Rapter เพลงรู้สึกอย่างไร พอดีคิดถึงน่ะ อยากฟังด้วยก็เลยเอามาลง
ตอนประถมเคยมีคนๆหนึ่งร้องเพลงให้ฟังอะเมื่อก่อน เป็นครั้งแรกเลยล่ะมั่งที่รู้จักกับคำว่าความรัก
และเป็นครั้งแรกที่เริ่มแอบชอบใครบางคนเหมือนกัน ^^
ความคิดเห็น