กลัวเธอรู้

******************************************

หวัดดี หลังจากที่พักผ่อนมาหลายวัน วันนี้กลับมามีแรงแต่งฟิคและนิยายอีกครั้ง หลังจากที่พักช่วงไปนานเพราะสมองไม่ค่อยแล่น

เฮ้อ .. บางครั้งมันก็ดีนะกับการที่ได้เจอกับคนที่เราแอบชอบ ...

แต่บางครั้งมันก็ไม่ดีเหมือนกัน ทั้งๆที่จะตัดใจ และการที่ทำให้เจอครั้งนี้ มันก็ทำความรู้สึกที่ลืมมันกลับมาอีกครั้ง

เรารู้จักกับคนๆนั้นมานานแล้ว แต่ตอนเด็กๆมันก็มีเรื่องที่ทำให้ต้องขัดใจกัน และตั้งแต่นั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

เราอยากจะคุยกับเขาเหมือนอย่างที่คนอื่นๆคุยกับเขา แต่เราก็ได้แอบมองและแอบฟังเรื่องของเขาตลอด

ถึงเขาจะรู้ตัวว่าเรายืนอยู่ใกล้ๆ แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาเลยซักนิด

เวลาที่เราอยากเจอเขา เราก็ไม่เคยได้เจอเขาหรอก แต่พอวันไหนไม่อยากเจอ ก็ดันเจอ 

และเวลาเจอเราก็ก้มหน้าก้มตาเดินผ่านเขาไป บางวันเดินผ่านและเงยหน้ามองเขา สายตาของเขาก็มองตรงไปข้างหน้าตลอด

เรื่องราวที่ทำให้ขัดใจกัน เราไม่รู้เลยว่าเขาลืมมันไปหรือยัง แต่ถ้าลืมไปแล้ว ก็ดีแล้วล่ะ

แต่ถ้าเขายังไม่ลืมจนมันทำให้เขากลัวที่พูดกับเรา เราเองก็อยากจะบอกเขาว่า เราหายโกรธ เขานานแล้วล่ะ เลิกโทษตัวเองได้

อยากจะบอก แต่ไม่เคยมีโอกาสได้บอกแบบนั้นเลย เราได้แต่เดินสวนกันไปสวนกันมา 

เอาเถอะ วันนั้น ไม่คงไม่มีวันมาถึงหรอก เรารู้ดี และเราก็ยอมรับกับสิ่งนี้ได้ด้วย ถึงจะต้องแอบเสียใจก็เถอะ

เอาล่ะวันนี้อาจจะอัพอะไรที่นอกเรื่องไปบ้าง แต่ก่อนไปขอฝากเพลงไว้เหมือนเดิม

วันนี้เอาเพลง กลัวเธอรู้ ของ ตอง มาให้ฟัง

ไม่ใช่อะไรหรอก เพลงนี้มันตรงชีวิตช่วงนี้ของเราอย่างที่อัพไปนั้นล่ะ   

และก่อนไปก็เล่าเรื่องที่ดู คู่กรรม หน่อย ( อยากดูไง )

คืนนี้ก็คงจะเป็นอีกคืนหนึ่งที่นอนดึก ไม่มีอะไรทำก็เลยเข้า Youtube เข้าไปดูละครเก่าๆ และหนึ่งในนั้นก็ละครเรื่องโปรดของเราอยู่เรื่องหนึ่ง

มันเป็นเรื่องที่เราชอบมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ ชอบมากจนคิดมาแต่เด็กเลยว่า นี่ล่ะ ผู้ชายในสเปกเราต้องเป็นแบบนี้เลย 


ละครเก่าเรื่องนี้พูดชื่อก็ร้องอ่อแล้วล่ะ นั้นก์คือเรื่อง คู่กรรม และที่เราเจอคู่ของ ศรรามกับเบนซ์ ถึงเราจะดูมาหลายคู่ แต่เราก็คิดนะว่าบท

และเนื้อหาของละครที่คู่นี้เล่นมันลงตัวที่สุด เพราะมีฉากหลายอย่างที่ทำให้ซึ้งจนดูไปแล้วน้ำตาต้องไหลออกมา 

บทพูดของพระเอกเวลาที่พูดกับนางเอกออกมา บางครั้งมันก็ตรงกับเราเหมือนกัน ดูไปถึงได้ร้องไห้ไป สงสัยคงอินมากเกินไปล่ะมั่ง

และเมื่อกี้เราก็ดูถึงตอนที่พระเอกกับนางเอกหลบระเบิดอยู่ 


บรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยระเบิดที่ถูกปล่อยมาจากเครื่องบิน

พระเอกปกป้องนางเอกอยู่ในอ้อมกอด และอยู่ๆก็มีระเบิดอยู่ลูกนึ่งตกลงมาใส่ใกล้ๆพวกเขาทั้งสองคน พระเอกที่เดิมทีมีแผลถูกฟันที่หลัง

เมื่อถูกแรงระเบิดเมื่อกี้เข้า เลือดของเขาก็ออกมา นางเอกตกใจต้องถามเขาอยู่ตลอดว่า เป็นอะไรมั๊ย หรือไม่ก็ คุณต้องไม่ตายนะ

ถึงแม้ตัวเองจะเจ็บปวดจากบาดแผล แต่เมื่อได้ยินคำพูดเมื่อครู่ มันก็ทำให้เขารู้ว่านางเอกที่ใจแข็งเหมือนหินเป็นห่วงเขาอยู่บ้าง

นั้นล่ะมันจึ่งทำให้เขาเผลอพูดความรู้สึกที่มีอยู่ในใจออกมา " ผมรักคุณฮิเดโกะ " และเขาก็ค่อยๆบรรจงจูบที่ริมฝีปากของนางเอก

ก่อนที่จะหมดสติไปเพราะความเจ็บปวดของแผล 

ฉากนี้ดูแล้วน้ำตาไหลเลย อะไรจะซึ้งกินใจแบบนี้ แค่ดูถึงตอนนี้ก็น้ำตาไหลแล้ว แล้วตอนที่เหลือล่ะ และยิ่งตอนจบอีก 

เอาล่ะ คราวนี้ไปจริงๆแล้วล่ะ ไปดูต่อ หุหุ

****************************************