ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Great Warrior Online สงครามมหาราชันย์

    ลำดับตอนที่ #25 : Chap.XX เกมสงคราม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 447
      9
      14 มิ.ย. 58

    CHAPTER XX.

     

     

     

    เกมสงคราม

     

     






     

    เรย์นาคงจะนอนยาวไปถึงเย็นถ้าหากอัซลานไม่เดินชนข้าวของจนร่วงระเนระนาดเต็มพื้น เกิดอะไรขึ้นอัซลาน เจอแมลงสาบรึไง

     

                นั่นมุกใช่ไหม ฉันไม่ใช่สาวน้อยวัยแรกแย้มที่กลัวแมลงแล้ววุ่นวายไปทั่วนะ เจ้าของชื่อกลอกตาพลางเก็บของที่ระเกะระกะตามพื้นขึ้นมาวางบนชั้น เรย์นาถอนหายใจก่อนกระตุกรอยยิ้ม วัยแย้มฝาโลงน่ะสิ

     

                “เฮ้ยๆ!” อัซลานโวยวายหลังได้ยินคำนิยามที่เหมือนจะเป็นคำแช่งของผู้เป็นนาย แต่เธอกลับหัวเราะหึและทิ้งเขาไว้กับเศษซากข้าวของเครื่องใช้

     

                หลังออกจากโรงแรมแล้วทั้งคู่ถึงได้รู้ว่าอีเว้นท์เมื่อคืนถูกกล่าวถึงอย่างกว้างขวาง ทั้งเรื่องใครเป็นผู้ชนะและใครเป็นผู้ก่อฆาตกรรมหมู่ก่อนถึงถ้ำศิลา ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นฝีมือของคนเดียวกันกันและคนๆ นั้นก็คือเธอ นับเป็นโชคดีที่ความมืดยามราตรีนั้นปิดบังใบหน้าไว้ ไม่เช่นนั้นคงไม่ต้องหวังว่าจะได้เจอความสงบสุขในเกมนี้อีก

     

                เรย์นาไม่รู้ว่าหน้าตาของดาบคู่นิลกาฬทมิฬเคยถูกเปิดเผยมาก่อนหรือไม่ ดังนั้นการเก็บไว้ในหน้าต่างระบบดูจะเป็นทางเลือดที่ดีกว่า ขณะนี้จึงมีเพียงเรเปียร์ที่คาดเอวไว้

     

                ประเด็นถัดมาที่เป็นทอล์กออฟเดอะทาวน์คือเรื่องของรองหัวหน้ากิลด์ความมืดที่ถูกทำลายหอกแสนรักโดยผู้เล่นปริศนา หลายคนพยายามเชื่อมโยงว่าผู้เล่นคนนั้นเป็นใครและเกี่ยวข้องยังไงกับรองหัวหน้ากิลด์นี้

     

    ในตอนแรกผู้ต้องสงสัยเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสมาชิกกิลด์นักรบที่เป็นคู่อริกันแต่เมื่อตรวจสอบที่อยู่เมื่อวานของทั้งหัวหน้าและรองหัวหน้ากิลด์นักรบแล้วก็พบว่าทั้งคู่ไม่ได้ล็อกอินเข้ามา ตัวเลือกนี้จึงถูกตัดทิ้งไป จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครสืบสาวมาถึงผู้เล่นคนดังกล่าวได้ ประเด็นนี้จึงเงียบไปในที่สุดและเรย์นาก็พอใจกับผลลัพธ์มาก

     

    มาสเตอร์ ..ที่จริงก็ไม่ได้มีอะไรสำคัญหรอก แต่แค่อยากบอกให้รู้ไว้น่ะ ประโยคแปลกๆ จากอัศวินผมแดงทำให้เธอเลิกคิ้วขึ้น ทำไมเหรอ

     

    ฉันคิดว่าเวทของเธอน่ะ ถ้าไม่ฝึกใช้ให้คล่องมันอาจจะเป็นปัญหาได้ ยิ่งเป็นเวทที่ธาตุตรงกันข้ามด้วยแล้ว ถึงจะทรงพลังแต่ก็คุมยาก รีบใช้ให้ได้ก่อนเกิดเรื่องจะดีกว่า

     

    อันที่จริงเรย์นาไม่ได้สนใจเรื่องสายพลัง Element Resist ที่พึ่งได้มาใหม่เลยแม้แต่น้อย แทบจะบอกว่าลืมไปแล้วก็ได้แต่พอคนเปิดประเด็นเป็นอัซลานเธอยิ่งเลิกคิ้วสูงกว่าเก่า ก็จริง น้ำกับไฟรวมกัน ไม่ไฟดับก็น้ำเดือด ยิ่งใช้เป็นเร็วยิ่งดีเผื่อจะมีประโยชน์อะไรบ้าง

     

    จะว่าไป.. กิลด์นี้มีประชุมทุกวันที่สิบห้าสินะ นี่ก็วันที่เก้าแล้ว เหลือเวลาไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ไหนจะต้องหาที่ทำการกิลด์อีก เรย์นาเปรยขึ้นมาอย่างเหนื่อยหน่ายพลางกวาดสายตามองหาร้านอาหารแต่ไม่ทันไรก็ต้องชะงักลง

     

    พวกข้าขอจัดงานเลี้ยงเพื่อตอบแทนเหล่านักเดินทางที่ช่วยประชาชนในหมู่บ้านจากแวร์วูล์ฟ ขอให้พวกท่านสนุกสนานกับงานนี้

     

                ป้ายผ้าที่ถูกแขวนตามท้องถนนสร้างความแปลกใจให้ทั้งคู่ ดูเหมือนว่าภารกิจที่พวกเธอทำจะมีผลกระทบต่อสภาพโดยรวมของเมืองนี้ด้วย เมื่อสังเกตดีๆ จึงเห็นว่าถนนแต่ละเส้นนั้นครึกครื้นกว่าปกติ ทั้งผู้เล่นและnpcปะปนกันร่วมรื่นเริงกับงานเลี้ยง

     

                อะไรล่ะนั่น อัซลานผิวปากพลางมองโดยรอบ เธอเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเดินต่ออย่างไม่สนใจนัก ก็งานเลี้ยงไง

     

                “ไอ้งานเลี้ยงน่ะรู้ ฉันหมายถึงตรงนั้นที่คนไปรวมกันเยอะๆ ต่างหาก ไม่ว่าเปล่า มือที่เคยล้วงกระเป๋ากางเกงเปลี่ยนมาหมุนศีรษะของเธอไปยังทิศทางที่พูดถึง เรย์นาคิ้วกระตุกรอยยิ้มแปลกๆ ชวนสยองปรากฏบนใบหน้า เธอแทงศอกเข้าซี่โครงเต็มรักก่อนจะขัดขาอัซลานจากด้านหลังและกระชากคอเสื้อม้วนตัวลงพื้น ส่งอัศวินผมแดงลงไปนอนแผ่กับพื้นอย่างหมดรูป ลองอีกรอบไหม อัซ-ลาน

     

                “ขออภัยครับ คนลองดียิ้มแหยพลางนั่งตั้งสติหลังจากเห็นดาวกลางวันแสกๆ เจ้าของผลงานยิ้มสะใจแต่ก็ยังส่งมือไปดึงคนที่นั่งมึนงงอยู่กลางถนนให้ลุกขึ้นยืน คงกิจกรรมล่ะมั้ง เมื่อวานที่มีอีเว้นท์ก็คนเยอะอย่างนี้

     

                “จะไปดูไหมล่ะ เผื่อมีอะไรน่าสนุก อัซลานหันไปมองคนถามก่อนฉีกยิ้ม คิดว่าฉันจะปฏิเสธรึไง หาของมาเติมในคลังก็ไม่เลวเหมือนกัน 

     

                เมื่อความเห็นตรงกันทั้งคู่ก็เดินไปยังจุดที่มีผู้เล่นยืนรวม ยิ่งเข้าไปใกล้เสียงเอะอะโวยวายก็ยิ่งดังขึ้น ใจความส่วนใหญ่จะเป็นคำว่า เกมสงคราม’ ‘รวมได้ครบรึยังและ กิลด์หลักร่วมแข่งด้วยบอร์ดอีเว้นท์ขนาดยักษ์ตั้งอยู่กลางเมืองห้อมล้อมด้วยผู้เล่นมหาศาลที่ยืนแออัดกัน เรย์นาเห็นจำนวนคนแล้วถอนใจอย่างปลงตก "ลองเป็นแบบนั้น ฉันยอมไม่รู้ดีกว่า" อัซลานยิ้มเจื่อนพร้อมพยักหน้าเห็นด้วย "ก็ว่างั้นแหละ"

     

     

    ปิ๊งป่อง!

     

     

    สวัสดีค่ะผู้เล่นทุกท่าน อีเว้นท์พิเศษสำหรับวันนี้คือ 'เกมสงคราม' ค่ะ เนื่องจากมีท่านผู้เล่นจำนวนมากสนใจอีเว้นท์นี้ทำให้บอร์ดอีเว้นท์กระจายเนื้อหาได้ไม่ทั่วถึง ระบบจึงจะทำการประกาศเงื่อนไขให้ทราบโดยทั่วกัน

     

     

    เสียงประกาศที่ดังขึ้นเรียกความสนใจจากผู้เล่นได้เป็นอย่างดี เสียงพูดคุยจอแจเงียบลงก่อนที่หน้าต่างอีเว้นท์จะปรากฏขึ้นในหน้าต่างระบบของผู้เล่นทุกคน

     

     

    อีเว้นท์พิเศษ เกมสงคราม

     

    เงื่อนไขการเข้าร่วมภารกิจ : แต่ละทีมต้องมีผู้เล่นจำนวนยี่สิบคน

    รูปแบบ-เงื่อนไขการบรรลุอีเว้นท์ : แต่ละทีมจะได้รับเมืองซึ่งมีมงกุฎซ่อนอยู่ หากฝ่ายตรงข้ามสามารถชิงมงกุฎไปได้ฝ่ายนั้นจะตกรอบ หรือ ถ้าผู้เล่นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกสังหารทั้งหมด อีกฝ่ายจะเป็นผู้ชนะ

    ระยะเวลาอีเว้นท์ : จนกว่าจะเหลือเพียงทีมสุดท้าย

    รางวัลภารกิจ : เงิน 100,000 Gold

    ข้อจำกัด : เป็นผู้เล่นชนชั้นทหาร

     

     

    เสียงฮือฮาดังขึ้น เงินจำนวนขนาดนี้หาไม่ได้ง่ายๆ แม้จะต้องหารอีกยี่สิบคนก็ยังนับว่าเป็นเงินจำนวนมากอยู่ดี แน่นอนว่ารางวัลนี้เพียงพอให้ทั้งคู่สนใจแต่ปัญหาอยู่ที่จำนวนคน หากอีเว้นท์เป็นรูปแบบการสงครามทีมเวิร์คเป็นสิ่งสำคัญซึ่งจะตัดสินผลแพ้ชนะ ต่อให้เก่งแค่ไหนทว่าไม่สามารถโจมตีอย่างสอดคล้องกันได้ก็ไม่ชนะ เพราะฉะนั้นจะสุ่มหาทีมก็คงไม่ได้

     

    "สนรึเปล่า" ถามทั้งที่รู้คำตอบ เธอหันมามองคนข้างๆ ที่ฉีกยิ้มแทนคำตอบ "แน่นอน!" เรย์นาไหวไหล่ก่อนจะหลบฝูงชนออกมาอีกด้านของจัตุรัสเมือง

     

    "ถ้าจะร่วมอีเว้นท์ เราก็ต้องหาทีม นั่นแหละประเด็น.." เธอพูด แล้วเราจะเอายังไงล่ะ ไม่ทันได้พูดออกไป เสียงตะโกนที่เหมือนจะมีเป้าหมายคือเธอก็ดังจากด้านหลัง เรย์นาเหลือบตามองอย่างแปลกใจ "เฮ้!"

     

    "เธอน่ะ สนใจร่วมทีมกับพวกเรารึเปล่า" ชายคนหนึ่งเดินตรงมาพร้อมกับผู้เล่นอีกสี่ห้าคน ดูท่าว่าจะมีอีกหลายทีมที่มีปัญหาเรื่องจำนวนผู้เล่น "พวกเราหาได้สิบแปดคนแล้ว ขาดอีกสอง พวกนายจะรวมกับเรารึเปล่า"

     

    เรย์นาเลิกคิ้วขึ้นก่อนถามอัซลานโดยไม่หันไปมอง "ว่าไง ตกลงไหม" เธอว่า ในขณะที่คนถูกถามยักไหล่อย่างไม่สนใจนัก "ก็เอาสิ ฉันยังไงก็ได้"

     

    "เดี๋ยวสิ! เฟรย์! ยังไม่รู้เลยนะว่าพวกนี้เก่งรึเปล่า" ผู้เล่นหญิงคนหนึ่งก้าวออกมาขวางหน้าชายที่เอ่ยปากชวนเรย์นาร่วมทีม หล่อนมีผมสีน้ำเงินเข้มเกือบดำปล่อยสยายถึงกลางหลัง

     

    คำสบประมาทชวนให้เรย์นาหรี่ตามองหญิงสาวเล็กน้อยแต่พริบตาเดียวแววตาก็กลับเป็นเช่นเดิม เรย์นาหลับตาลงก่อนพูดเสียงเรียบ "จะลองดูก็ได้นะ" 'เฟรย์' ที่เริ่มเห็นท่าไม่ดีทำหน้าเลิ่กลั่ก รีบปรามเพื่อมร่วมทีม "เคธ! ไม่เอาน่า ..ขอโทษเรื่องเธอด้วยนะ" ประโยคหลังเขาพูดกับเรย์นาซึ่งส่งสายตาไร้อารมณ์มองมาทางเขาชวนรู้สึกหนาวแปลกๆ อัซลานยิ้มเจื่อนอย่างรู้นิสัยผู้เป็นนายในขณะที่เฟรย์กลืนน้ำลายอย่างเฝื่อนคอ

     

    'ที่ชวนมาร่วมทีมนี่คิดถูกมั้ยวะเนี่ย'

     

     

     

     





    ________________________________________________

    *หายไปนาน กลับมายุ่งๆ อีกแล้วค่ะ ทั้งป่วยทั้งไม่ได้อยู่บ้าน คงลงช้าหน่อยแต่จะพยายามรีบ
    อาทิตย์นี้อาจจะไม่ได้ลง แต่ถ้าเจียดเวลามาได้จะหาโอกาสมาอัพนะคะ






     

    ©
    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×