ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : chapter12 return
"สรุปเเล้วดาร์กนายน่าจะเป็นสายประชิดเเต่ดูค่าความเเม่นเเล้วระยะไกลก็ไม่เลวเเต่ที่น่าเหนื่อยใจคงเป็นความเเรง"หัวหน้าพูดพลางเปิดเอกสารในมือไปเรื่อยๆ มองหน้าคนที่จะหลับเเหล่ไม่หลับเเหล่ ดวงตาสีดำสนิทปรือลงเเต่ก็พยายามฝืนถ่างตาขึ้นมาฟังหัวหน้า
"ครับ..."ดาร์กว่าเสียงอ่อยๆเมื่อเเรงใกล้จะหมดเต็มที
'ดาร์กสภาพเจ้าตอนนี้นิสุดๆไปเลยนะ'เสียงที่กลั้นขำของนิ๊กน๊อกดังขึ้นเเต่ตอนนี้เขาล้ามากจนไม่มีเวลาไปต่อล้อต่อเถียงกับไอพวกนี้
'นั่นสิ ไอหนูนั่นคงเล่นหนักใช่ย่อยซะที่ไหน'พอพูดถึงไอมาร์ชทีไรหน้ายิ้มสยองของมันก็ลอยขึ้นมาทันทีจนต้องสะบัดหน้าเเรงๆสักสองสามที
"นายคงเหนื่อยจะเเย่เเล้ว เอาเป็นว่าไปพักก่อนเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเรียกนะ ข้าวเย็นเรียบร้อยเเล้วใช่ไหม? เอ้อ!วันนี้เห็นมาร์ชมันบอกว่าต้องล็อคเอาท์เเล้วสินะ"ดาร์กพยักหน้าหงิกหงักโดยไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมา ก่อนจะเดินโซซัดโซเซกลับห้องตนเอง พอทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มๆตาก็ปิดลงทันทีเเบบสมองไม่ต้องสั่ง
กริ๊ก
เสียงสะเดาะกอนประตูก่อนจะมีคนร่างสูงเจ้าของผมสีทองสว่างค่อยๆเปิดมามองร่างเล็กที่หลับอุตุไม่รู้เรื่องพลางพินิจหน้าอย่างละเอียดจนตัวเองอดคิดไม่ได้ว่า..
โอ๊ย..น่ากินเกินไปเเล้วไม่น่าเชื่อว่าเป็นผู้ชาย เสียดายโฮกกก!!!
หลังจากกลับมาจากห้างเพื่อไปเที่ยวกับไวท์มาดาร์กก็กลับมาออนไลน์อีกครั้ง ในห้องในกิลด์ซึ่งหัวหน้าได้ยกให้เขาเรียบร้อยเเล้ว การเข้ากิลด์เป็นอะไรที่มีประโยชน์มากค่าที่พักก็ไม่ต้องเสียไหนจะเป็นการเก็บเลเวลที่ค่อนข้างดีกว่าระบบปาร์ตี้เล็กน้อย เเละเเน่นอนหลังจากที่พวกสมาชิคคนอื่นๆก็ช่วยสอนอะไรเกี่ยวกับเกมได้หล่ยอย่าง
ดาร์กเปิดหน้าต่างตัวละครขึ้นมาซึ่งมันอยู่ในเเถบสถานะสำหรับคนที่อยากดูหน้าตาตัวละครหรืออุปกรณ์สวมใส่โดยรวม
"กลับมาเป็นเหมือนเดิมเเล้ว"ดาร์กพึมพำกับตัวเองเบาๆเมื่อหน้าต่างที่เปรียบเสมือนกระจกบานใหญ่สะท้อนเงาของเด็กหนุ่มคนเดิมผิวขาวอมชมพูในตอนเเรกกลับมาเป็นสีขาวซีดดังเดิมผมที่ยาวจนถึงกลายหลังกลับมาสั้นซอยเกือบบ่า หน้าอกฟูๆนูนๆนั่นก็กลับไปเป็นเเบนราบ
ดาร์กยืนยิ้มด้วยความดีใจที่ในที่สุดเขาก็กลับมาเป็นเเบบเดิมก่อนจะเริ่มขมวดคิ้วน้อยๆ
โคตรตุ๊ดเลย...
ถึงหน้าตาจะติดน่ารักเเต่ก็ไม่ได้หวานปานผู้หญิงจะมาใส่ชุดเเบบนี้คงดูประหลาดพิลึก พอลองเช็คคุณสมบัติชุดดีๆเเล้วถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อพบว่ามันสามารถเปลี่ยนรูปเเบบได้เหมือนรองเท้าเพียงเเต่เราจะระบุได้เอง เนื่องจากเป็นไอเทมระดับสูง
ดาร์กกดยืนยันเมื่อพอใจกับชุดที่ปรับเเต่งไปพอสมควร เสื้อข้างในทำให้เหมือนกับเสื้อกล้ามทั่วๆไปของผู้ชายตามด้วยเสื้อทับเเขนยาวอีกตัวซึ่งยาวเลยเข็มขัดมาเล็กน้อยถุงมือเหมือนเดิมส่วนกางเกงนี่รีบปรับให้ยาวทันที จากนั้นก็เอาปืนสองกระบอกเสียบไว้ตรงที่เก็บทั้งสองด้านอย่างเคบชิน เพราะมีดกับเข็มนั้นพังไปหมเเล้ว
ดาร์กก้าวออกจากห้องเพื่อจะไปหาของมาประทังชีวิตเเต่ยังไม่ทันจะก้าวไปถึงห้องครัวก็ถูกใครซักคนล็อคตัวไว้ก่อน
"เเกเป็นใคร..."เสียงเข้มที่เขาคุ้นเคยกดเสียงต่ำลงอย่างน่ากลัว
"ผมเองครับ ดาร์กไง"ร่างสูงที่ล็อคตัวคนเเปลกหน้าขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพิจรนารูปร่างคนในเเขนตัวเองอีกครั้งเพราะไม่สามารถอ้อมไปดูได้ถนัดนัก
"โทษทีๆ"ต้ากล่าวก่อนจะปล่อยคนตัวเล็กให้เป็นอิสระเหลือบไปเห็นเเขนขาวๆที่มีรอยเเดงเล็กน้อย จนเขาต้องรู้สึกผิดเเต่ก็ไม่ได้กล่าวขอโทษออกไป
"เเล้วคนอื่นละครับ?"ดาร์กถามขึ้นเมื่อมาถึงห้องครัวเเต่ก็ไม่พบเเม้เเต่เงาของสมาชิกคนอื่น
"เฟรย์กับก้าล็อคเอาท์ไปน่ะส่วนคนที่เหลือไปหาภารกิจทำฆ่าเวลา"คนตัวใหญ่ตอบกลับเเบบไม่ได้มองหน้าเเล้วเดินเข้าครัวไปหยิบอะไรซักอย่างก่อนจะยื่นให้ผม
ดาร์กพยักหน้ารับทราบกล่าวขอบคุณก่อนจะเริ่มโซ้ยอาหารข้างหน้าตนทันที
"..."
ดาร์กผงะเล็กน้อยเมื่อมือหยาบเอื้อมมาเช็ดมุมปากเขาเบาๆเเต่ก็ไม่ได้เเสดงความตกใจออกมาเพียงเเต่มองไปทางอีกคนอย่างงๆ
"กินเป็นเด็กเลยนะนายเนี่ย"คำพูดนิ่งๆเเต่ใบหน้าที่ประดับด้วยความหงุดหงิดอยู่ตลอดกลับมีรอยยิ้มเล็กปรากฏซึ่งมันดูดีไม่น้อยเลยทีเดียวเเต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะรู้สึกตัวที่ถูกอีกฝ่ายจ้องนานไปหน่อยเลยรีบหุบยิ้มลงทันทีก่อนจะเก็กหน้าขรึมต่อทันที
"..."ต่างคนต่างเงียบไม่มีใครเอ่ยเอื้อนคำใดๆออกมาเนื่องจากต่างฝ่ายต่างพูดไม่ค่อยเก่งกันอยู่เเล้ว ซักพักพอกินเสร็จดาร์กก็ตัดสินใจชวนคุยเพราะต้องอยู่ด้วยกันอีกทั้งวัน
เอาวะ....
"พี่ว่าผมหล่อไหม?"คำถามที่โผลงขึ้นมาเสียดื้อๆทำเอาคนถูกถามเเทบสำลักน้ำลายตัวเอง เเต่ก็สำรวจหน้าอีกฝ่ายเเบบจริงๆจังๆครั้งเเรก
"อืม....น่ารักมากกว่า"คำตอบที่ได้หลับมาทำเอาดาร์กมุ่ยหน้าน้อยๆตามนิสัยเก่าๆของตัวเองอย่างลืมตัว
"ทำหน้าเเบบนั้นยิ่งเข้าไปใหญ่เลย หึหึ"ดาร์กยังไม่ทันได้ตอบกลับเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นสักก่อนพอเห็นชื่อคนที่ติดต่อมาก็รับทันที
"ครับ?"
/อ่า...ออนไลน์ซะที ว่าจะชวนไปเก็บเวลหน่ะ เเล้วนี่กลับมาเป็นผู้ชายเเล้วนิ!?/อาเรสตกใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าร่างบางกลับมาเป็นผู้ชายอย่างที่ตนพูดไว้...ถึงหน้าตาไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ก็เถอะ....
"อ่อครับ ตอนนี้กลับมาเป็นเหมือนเดิมเเล้ว ส่วนเรื่องเก็บเวลนี่ไว้วันหลังนะครับ"
/ไม่เป็นไรๆ ไว้อยากไปเมื่อไหร่ก็ติดต่อมาได้นะ/อาเรสยิ้มให้อย่างอบอุ่น
"เอ่อ..เรส.."
/หืม?ว่าไงครับ?/อาเรสเลิกคิ้วน้อยๆเมื่อเห็นคนตรงหน้าดูกังวลเเปลกๆ
"คือเสื้อคลุมที่ให้ยืมมันพังไปเเล้วอ่ะครับ..."ดาร์กเอ่ยอย่างสำนึกผิดไม่สบตา
ก้มมองพื้นเเทน
/คิดมากหน่า ของเเค่นั้นหาใหม่ก็ได้ อย่าคิดมากเลย เเค่นี้ก่อนนะดาร์กเพื่อนมาตามเเล้ว/
"ครับ"
/ดูเเลตัวเองดีๆหล่ะ/
"เหมือนกันครับ"
หลังจากวางสายก็หันมาพบกัยฝบสายตาคมๆของคนที่นั่งมองหน้าเขาอยู่
"คุยกับใคร"เสียงห้วนๆถามดาร์กเลิกคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจ เเต่มันก็ไม่ใช่ความลับอะไร
"เพื่อนหน่ะครับ เจอกันตอนผมเริ่มเกมใหม่ๆ"ดาร์กตอบตามตรง
"ป่ะ "ต้าลุกขึ้นก่อนจะคว้าเเขนอีกคนให้ลุกตามก่อนจะลากลงมาชั้นใต้ดินที่เคยเป็นฝันร้ายของเขาตอนมาเพิ่มทักษะทนพิษกับชูก้าเเละเเรบบิท ภาพในหัวตอนเขาโดยกรอกยาพิษเกือบตายเเล้วก็รักษาจากนั่นก็ทำซ้ำไปซ้ำมาทำเอาคนลุกซู่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
"พามาที่นี้ทำไมหรอครับ..?"ดาร์กกวาดตามองรอบๆพบเเค่ลานกว้างๆกับห้องเก็บของเท่านั้น
"มาหาอาวุธไง ถ้านายยังใช้เเต่อาวุธนะดับสูงอย่างปืนนั่นเเล้วเมื่อไหร่ทักษะนายจะขึ้นหล่ะ เอ้าไปเลือกมาอันไหนก็ได้ เลือกได้เฉพาะสองกองซ้ายที่เหลือห้าม" ดาร์กพยักหน้าหงิกหงักก่อนจะเดินไปเลือกมาสามอย่างมีมีดซักกับมีดสั้นเเละก็ปืนพก
"โอเคเเล้วใช่ไหม?ไปลองกัน"ดาร์กที่กำลังเก็บปืนเเละมีดที่เพิ่งได้มาใส่ไว้ตรงช่องเก็บที่เข็มขัด เงยหน้าขึ้นมามองคนที่พูดอย่างไม่เข้าใจ
"ลอง??"
แปะๆ
"ใช้ได้เลยหนินายหน่ะ เเต่เอาเเต่ฟันหุ่นนิ่งๆเเบบนี้ต่อไปหน้าเบื่อเเย่..."ต้าพูดขึ้นมาหลังจากดูคนตัวเล็กฟันหุ่นไปฟันหุ่นมาเกือบชั่วโมงได้
"อีกเเล้วหรอครับ...."ไม่ต้องคิดเลยไอทุ่งนั้นชัวร์!
"เห็นไอหมีนั่นไหม?"พี่ต้าว่าเเล้วชี้ไปที่หมีควายตัวเท่ารถถังที่นั่งพิงต้นไม้อยู่
"อ่าว?ไม่ได้ให้ผมมาตีกระต่ายหรอกหรอครับ??"ผมหันไปทำหน้างงๆนี่จะเปิดด้วยหมียักษ์เลยหรอ
"มอนกากๆตีไปก็ไม่ได้ไร ดูนะ "ผมมองไปตามมือพี่เขาที่หยิบก้อนหินโง่ๆก้อนหนึ่งเท่านั้น มีเเวบนึงที่ผมสังเกตเห็นเเสงสีเเดงอ่อนๆก่อนที่เขาจะปาออกไปสุดเเรง
Critical!!
-1302!
ผลที่ได้รับกับลดเลือดของหมียักษ์นั่นได้เกือบครึ่งหลอด ด้วยก้อนหินก้อนเดียวเนี่ยนะ!!
"มองไร!? ที่เหลือก็ไปจัดการซะเมื่อกี้ฉันปลุกมันให้เฉยๆ"ในตอนที่ผมยังเงิบไม่หาย คิดความเป็นไปได้ ก็เผลอพยักหน้ารับปากไปซะเเล้ว
หมียักษ์เมื่อถูกใครก็ไม่รู้ปาหินใส่หัวตอนที่ตนเองหลับอยู่ยืนขึ้นสองขามองซ้ายมองขวาอย่างโกรธเเค้นก็จะหันมาเจอดาร์ก
'ผู้เล่นดาร์กพบหมีควาย ระดับ10 เนื่องจากติดสถานะคลั่งทำให้ความสามารถทั้งหมดคูณสองค่ะ'
"เห้ย!"ดาร์กร้องอย่างตกใจ ถึงเเม้จะไม่ใช่รอบเเรกที่ได้สู้เเต่มันก็มีตกใจกันบ้าง หมีควายวิ่งเข้าใส่อย่างไม่คิดชีวิตหวังฆ่าหนุ่มร่างเล็กให้ได้
เเต่เเค่นี้ไม่คณามือผมหรอก!!
ฉึบๆ!
-87
-87
ตัวเลขสีเเดงเด้งขึ้นมาสองครั้งได้ผลลัพธ์ที่เเตกต่างจากของต้าราวฟ้ากับเหวเเต่ดาร์กไม่ได้หวังเอาค่าดาเมจอยู่เเล้วเเต่ซัดมีดไปตัดเอ็นข้อเท้าทำเอาหมีนั่นต้องล้มลงนอนกับพื้นอย่างช่วยไม่ได้ ดาร์กเดินไปใกล้ขึ้นเล็กน้อย
หมีควายเงยหน้าขึ้นมาตาสีเเดงสดจ้องมองหมายจะฆ่าคนตรงหน้าเเต่ก็ทำได้เพียงกวาดกงเล็บไปมาในอากาศเท่านั้น
ปัง!
Critical!!!!
โฮกกกก
มันส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะกลายเป็นเเสงหายไปเเต่ไม่นานเท่าไหร่มันก็เกิดใหม่เนื่องจากเป็นมอนสเตอร์ระดับสูง
"แปะๆ"พี่ต้าเดินเข้าตบไหล่ผมนิดหน่อยก่อนจะไปเพิ่มทักษะอีกเล็กน้อยเเล้วก็กลับเหมือนพี่มาร์ชจะโทรตามเเหะ
"ว่า"ผมเหลือบมองคนตัวสูงข้างหน้าเล็กน้อย
"กำลังกลับ"ว่าเเล้วก็ขอเงี่ยหูฟังหน่อยเถอะ
"อย่างอเเงได้ไหม"พี่ต้าเก็กเสียงดุขึ้นนิดหน่อย ถ้าผมเป็นพี่มาร์ชผมคงตัวหดลงไปเหลือเซนเดียวเลยด้วยซ้ำ
"เออๆ" ว่าเเล้วพี่ต้าก็วางสายหันมามองผมเล็กน้อย คิ้วเข้มขมวดเป็นปมเหมือนตอนที่พี่เขาหงุดหงิด เเต่พอหันมาคงมองเห็นเเววตาสงสัยของผมเลยบอก
"ไอมาร์ชหน่ะ มันบอกว่าฉันฉุดนายให้เอากลับไปคืนด่วน"อ่อ...เข้าใจอย่างถ่องเเท้เเล้วครับผม...
"ดาร์กกกกกกกกกกก เห้ยยยยย!!!"มาร์ชกระโจนเข้าใส่ทันทีพอเห็นวัตถุสีดำๆขาวๆก้าวเข้ามาในตึกกิลด์ เเต่ก้ต้องตกใจในความเปลี่ยนไปของดาร์กสุดที่รักของเขา
"O[ ] o"
"ครับตอนนี้ผมก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเเล้ว"เสียงที่ทุ้มลงเล็กน้อยตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มบางๆอย่างดีใจ
จึกๆ
ก้าเดินมาจิ้มหน้าผมเบาๆก่อนจะเริ่มจับตัวจับเอวจับนม(?)ดึงเเก้ม
"อืม..ผู้ชาย เเต่ น่ารักจัง"เพียงเเค่คำพูดสั้นๆก็ทำเอาคนที่เเพ้ของน่ารักอย่างเเฟนต้าวิ่งเข้ามาจับเสมือนได้ของเล่นใหม่
"พอๆๆ เออดาร์กพรุ่งนี้พวกเราจะเดินทางกันนะ "หัวหน้าเข้ามาห้ามทัพก่อนจะบอก
"จะไปไหนหรอครับ?"ผมถามเอียงคอน้อยๆ
"ไปร่วมอีเว้นท์หน่ะ ที่ทวีปอควอ..."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น