secret world online (S.W.O) {yaoi}

ลำดับตอนที่ #24 : Chapter 20 Up [100%]

ฟรึ่บ!

 

 

ดาร์กลืมตาขึ้นมาในห้องที่คุ้นเคยดี ผมค่อยๆดันตัวลุกขึ้นมาจาหเตียงนุ่ม ตากลมมองไปรอบๆจนสบแผ่นหลังของไนท์อยู่ที่ปลายเตียง

 

 

"ไนท์..."ผมเรียกอีกคนที่นั่งขีดๆเขียนๆอะไรบางอย่าง

 

 

ไนท์รีบหันมาหาร่างบางบนเตียงด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะเดินมาจับๆลูบๆคลำๆ(?)ตั้งเเต่หัวตัวยันเท้า 

 

 

"เฮ้อ!...ไม่เป็นไรนะ เมื่อกี้หลับไป4ชั่วโมงเเหน่ะ"ไนท์เสยผมตัวเองอย่างโล่งอก ก่อนจะดึงผมให้ลุกขึ้นซึ่งผมก็ก้าวตาไปอย่างงงๆ

 

 

 

"เอ่อ...?"

 

 

 

"จะพาไปหาเพื่อนนาย เห็นตามไม่หยุดเลยหงุดหงิดชะมัด"ไนท์หันมาตอบคิ้วหนาๆนั่นกดลงเเสดงถึงอารมณ์ตามตำพูดของเจ้าตัวเลย

 

 

"เพื่อน??"

 

 

"กิลด์นายไง " ผมเเทบจะร้องอ่อมายาวๆนี่ผมอยู่ที่นี่จนลืมพวกนั้นไปหมดละหรอเนี่ย

 

 

 

"Spaze ona.. Aquarrius tone"

 

 

ไนท์พึมพำศัพท์บางอย่างที่ผมไม่อาจเข้าใจก่อนที่ประตูประตูไม่ใหญ่มากจะปรากฏออกมา

 

 

ไนท์เปิดมันออกก่อนจะผายมือเป็นเชิงให้ผมเดินเข้าไป ผมก้าวเข้าไปถ้าให้เดาเขาคงพาผมไปจุดหมายด้วยมิติเขาละนะ

 

 

 

วาร์ปป..!

 

 

 

"ดาร์กกกกก~!!!"เสียงใสพร้อมกับร่างเล็กๆของไวท์กระโจนเข้าใส่ผมจนเเทบล้ม ดีที่คว้าคนใกล้ๆมือไว้ ไม่งั้นมีหวังลงไปนอนกอดกันบนพื้นอันศรีวิไลย์เเน่ๆ

 

 

"คร้าบๆ" ผมตอบรับเอื่อยๆ กอดตอบคนตัวเล็กเบาๆก่อนจะคลายออก 

 

 

 

"คิดถึงง ไอไนท์แมร์ห่าหอยนั่นมันทำอะไรดาร์กรึเปล่าห้ะ !?" ไวท์จับตัวผมตรงนู้นทีนี้ทีก่อนหันไปจ้องเขม็งกับไนท์ ซึ่งไนท์ก็ทำหน้าเอือมๆ

 

 

 

"เขาไม่ได้ทำอะไรหน่า "ผมบอกปัดๆ

 

 

 

"โอเคๆ เชื่อก็ได้ อย่าให้รู้นะพ่อจะตามไปบึ้มถึงบ้านเลยคอยดู!"ไวท์พูดอย่างยอมแพ้ก่อนหันไปชี้หน้าแยกเขี้ยวขู่ใส่ไนท์

 

 

เด็กหนอเด็ก

 

 

ไนท์กับดาร์กคิดในใจอย่างปลงๆก่อนจะนึกบางอย่างขึ้นมาได้

 

 

"แล้วนี่คนอื่นหล่ะสโนว์?" ผมถามพอมองซ้ายมองขวาก็เห็นแต่เจ้าตัวเล็กคนเดียวเท่านั้น อ่อ ผมคุยกับไวท์เเล้วเขาบอกว่าในเกมให้เรียกว่าสโนวถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยชินเท่าไหร่นัก

 

 

"กำลังมามั้ง เขานัดไว้จะไปลงดันกันเลยชวนดาร์กไงจะได้ไปเก็บระดับกัน!" ผมพยักหน้าเข้าใจ จะว่าไปผมค้างอยู่เลเวลเท่านี้มาตั้งนานละ 

 

 

"ว่าแต่...ดันคืออะไรหรอ??" ผมถามตามที่สงสัยพลางเกาคอแก้เก้อพอทั้งสองคนทำหน้าเงิบกับคำถาม

 

 

"ไม่ต้องมามอง ก็คนมันไม่เคยเล่นเกม"ผมเสหน้าไปทางอื่น เริ่มร้อนๆที่หน้า ผมไม่เคยมีฟีลเเบบนี้เลยส่วนใหญ่จะไม่ค่อยมีอะไรที่ผมไม่รู้ พอแบบนี้รู้สึกตัวเองโง่แปลกๆเเหะ

 

 

 

"อะ...เอ่อ คือดันมากจากดันเจี้ยนนะดาร์ก เหมือนเป็นเเหล่งมอนสเตอร์ขนาดใหญ่บางแห่งก็เป็นเควสหรือบางที่ก็ซ่อนอยู่ " สโนว์เป็นคนอธิบาย ผมพยักหน้ารับรู้ สงสัยผมต้องไปศึกษาเรื่องเกมบ้างเเล้วเเหะ

 

 

"ครั้งนี้จะไปไหนกัน?" ไนท์หันไปถาม

 

 

 

"ว่าจะไปปราสาททรายกัน"ไวท์ตอบเเต่หันมาพูดกับผมแทน

 

 

รู้สึกว่าคนถามจะไม่ใช่ผมนะ-_-

 

 

 

"พูดกับผู้ใหญ่หัดมองหน้าบ้างนะไอเปี๊ยก"เหมือนที่ไวท์หันมาพูดกับผมแทนมันจะไปกระตุกต่อมของไนท์เบาๆ 

 

 

เอาเเล่วๆ

 

 

"ใครเปี๊ยก!"

 

 

"มีอยู่คนเดียวยังจะถาม"

 

 

"บังอาจ!"ไวท์ชี้หน้าก่อนจะไปประชิดคนตัวสูงเเล้ว...

 

 

"โอ๊ย!"

 

 

ขาสั้นๆของไอตัวเล็กกระเเทกเข้า'เป้า'อย่างแม่นยำเเละรุนเเรงจนคนตัวสูงกว่าถึงกับทรุดลง เเทบเท้าของไวท์

 

 

" ดูปากนะครับ..." ไวท์ชี้ปากตัวเองเหลือบตาลงมองคนที่นอนกุมน้องอันเป็นที่รักอยู่ที่พื้น 

 

 

" อ่อน! ว่ะ!  ฮ่าๆๆๆ " เล่นหูเล่นตาตบด้วยเเลบลิ้นใส่รอบนึงเเล้วรีบหันกลับออกวิ่งพร้อมเอื้อมเเขนขาวโอโม่พลัสมาลากผมไปด้วย

 

 

"ไอเตี้ยยย!"เสียงร้องโอดโอยจากเเนวระนาบของพื้นดังไล่หลังมาเบาๆ ผมอดสงสารไม่ได้ ไม่รู้ว่าเกมมันเก็บทุกรายละเอียดควาทเจ็บจริงๆ

 

 

 

เเต่ตอนนี้ผมว่าผมโคตรเหมือนตัวประกอบเลย-_-*

 

 

 

 

ซ่า...

 

 

 

"โอ้ทะเลเเสนงามมม~ " ผมยิ้มแหยพอถึงที่หมาย คนยั้วเยี้ยไปหมด วันพีซ ทูพีซนี่มาหมด ไอคนพามานี่ก็วิ่งโล่ร้องเพลงลั้ลลาลงทะเลไปแล้ว 

 

 

คือพาผมมาปล่อยทะเล?

 

 

พอถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เลยตัดสินใจเดินเล่นเลียบชายฝั่งเเถวๆนั้นไป คือตอนนี้แดดโคตรเปรี้ยงเลยครับ คือพระอาทิตนี่เซย์เฮนโหลวอยู่กลางกระบาลเดะๆ  

 

 

ดีที่เกมมันไม่มีโหมดผิวไหม้เกรียมแต่ถึงไม่ดำแต่เหงื่อนี้ อื้อหือ....ไหลยิ่งกว่าน้ำตกทีลอซู=_=

 

 

 

ผมเหลือบมองหาไวท์อีกรอบ แต่เจ้าตัวนี้คงลืมผมไปแล้วล่ะ เล่นน้ำซะลืมโลกเลย 

 

 

ผมปล่อยให้ตัวเล็กเล่นน้ำต่อไป เพราะผมรู้ดีว่าไวท์หน่ะชอบเที่ยวขนาดไหนแต่ทางบ้านไม่ค่อยปล่อยเท่าไหร่ 

 

 

 

 

พอตัดสินใจมานั่งมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆใต้ร่มไม้อันร่มรื่นเเทน บอกได้เลยว่าผมเกลียดแดด แสง ความร้อนเเละไม่ค่อยถูกชะตากับทะเลซักเท่าไหร่นัก 

 

 

 

คนที่นี่จัดว่าเยอะมากถึงมากที่สุด นับว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเลยก็ได้คือบางคนก็ต้ังใจมาพักผ่อนมากกว่ามาเก็บเวลนะ แต่ละคนนี่แต่งตัวอวดรูปร่างกันน่าดู 

 

 

"ไง" 

 

 

"หวัดดีครับ"ผมเงยหน้าทักคนที่ยืนค้ำหัวอยู่ ลืมกันไปรึยังครับ โจ๊กเกอร์ อ่ะเเหล่ะ 

 

 

เขาพยักหน้ารับคำทักทายอันเเสนธรรมดาสามัญชนของผมก่อนจะนั่งลงบนขอนไม้ข้างๆ

 

 

"ทำไมอยู่คนเดียวเเล้วที่เหลือหล่ะ"เขาหันมาถาม

 

 

"ผมมากับสโนว์หน่ะ เขาลงไปเล่นน้ำโน้น"ผมชี้ไปที่ชายฝั่ง เห็นร่างเล็กๆที่ออร่าโอโม่มันแผ่เมื่อยามต้องกับแสงอาทิตย์ ผู้ชายเเถวนั้นนี่มองกันตาเป็นมันเชียว

 

 

"ไม่ลงไปเล่น?"

 

 

"มันร้อนผมไม่ชอบ"

 

 

"อืม"

 

 

"แล้วคุณไม่เล่นหรอครับ?"ผมถามกลับ

 

 

"เห็นฉันอายุเท่าไหร่กันใครจะลงไปเล่นเป็นเด็กๆ"จบประโยคนี้เราทั้งคู่ต่างเหลือบไปมอง'เด็ก'ที่ว่านั้นแล้วขำๆ 

 

 

"ก็มีอยู่คนนึงแล้วหล่ะครับ "ผมยิ้มบางๆให้กับภาพตรงหน้า แดดเริ่มร่มลงบ้างแล้ว ก่อนที่ผมจะนึกเรื่องสำคัญขึ้นได้

 

 

"แล้วนี่โจ๊กจะมาลงดันรึเปล่าครับ?"

 

 

"อ่า..สงสัยต้องรอไอแสบมันเล่นให้หนำใจซะก่อนละมั้ง"เขาว่าขำๆปากเรียวสีสดติดคล้ำหน่อยๆยกยิ้มมุมปากดูดีมีเสน่ห์ปนเจ้าเล่ห์เข้ากับลุคเขาดี จะว่าไปวันนี้โจ๊กก็ใส่ชุดสบายๆดูแปลกตาดีปกติจะอยูชุดสูทตลอดนี่ เเต่ยังคงมีหมวดสีดำใบเดิมกับเสื้อเชิ๊ตกางกางขาสั้นเหนือเข่านิดหน่อย 

 

 

ชุดเสมือนมาเที่ยวนี่ลงดันจริงรึเปล่า-_-?

 

 

"ผมว่ารีบไปตามเถอะ โดนหนุ่มรุมละนั่น"ผมบู้หน้าไปอีกฝั่งที่ไวท์อยู่ซึ่งปฏิกิริยาที่ได้กลับมาก็ไม่เกินคาดจริงๆ 

 

 

โจ๊กลุกพรึบทันทีก่อนจะเดินมุ่งเข้าไปหาไวท์ 

 

 

ผมว่าสองคนนี้มีซัมติงพรองชัวร์!

 

 

 

ว่าเเต่...

 

 

 

นี่ผมถูกทิ้งอีกแล้วซินะ เฮ้อ..!

 

 

 

 

 

 

 

...ด้านของไวท์...

 

 

[white 's part]

 

 

 

ซ่า....

 

 

เสียงเกลียวคลื่นสีฟ้าใสกระทบชายฝั่ง ร่างเล็กสูดหายใจเข้าให้เต็มปอดอย่างสดชื่น ลมทะเลเหนียวๆลอยมาประทะหน้าใส เสียงคนเจี้ยวจ้าวไปทั่ว อีกทั้งแดดเปรี้ยงๆอยู่กลางหัว

 

 

ศรีวิไลจริงๆ

 

 

 ผมวิ่งลงไปในทะเลยาวสุดลูกหูลูกตาโดยที่ทิ้งเพื่อนรักเอาไว้แบบไม่ได้ตั้งใจ 

 

 

ก็แหม...นานๆทีจะได้มาทะเล

 

 

ถึงจะบอกว่ามาลงดันจริงๆแล้วก็กะมาเที่ยวมากกว่าอ่ะแหละ ก็มันน่าหมั้นไส้นิ!! ไอฝันร้ายอะไรนั่นจู่ๆก็เอาดาร์กของเค้าไป เเถมไม่คืนด้วยติดต่อก็ไม่ได้ ลองถามพี่เฟรย์นางก็ทำอะไรไม่ได้แค่บอกว่า ไนท์ดีอย่างงั้น ดีอย่างงู้น 

 

 

คิดเเล้วก็รม'เสียลงทะเลเล่นน้ำดีกว่า 

 

 

ตู้ม!!

 

 

ผมกระโดดลงในน้ำเย็นๆอย่างสดชื่นนน 

 

 

อ่าส์...เวลาอากาศร้อนๆแบบนี้มันฟินดีจริงๆ

 

 

ผมไม่รู้ว่าผมแช่น้ำไปนานเเค่ไหน แต่พอลุกขึ้นมาก็เจอสายตาหลายคู่มองมา

 

 

เอิ่บ..ถ้าจะมองกูขนาดนี้แดกหัวกูเลยดีไหม=_=?

 

 

 

ผมทำหน้าเอือมๆให้หนุ่มๆทั้งหลาย แน่นอนว่ามีเเต่ผู้ชาย ผมชินเเล้วหล่ะคือผู้หญิงก็มองนะมองเเบบโคตรเหยียด

 

 

ตบกับผมไหมป้า-*-?

 

 

ลองก้มดูสภาพตัวเองเเล้วนี้รู้สึกอยากRIP. โดดลงมาไม่ได้ดูหรือเปลี่ยนเสื้อเลย ผมเริ่มรู้แล้วว่าเขามองไรกัน 

 

 

คือทุกคนก็มีเหมือนผมป่ะ ? หน้าอกตูมๆก็ไม่มีจะมองอะไรนักหนาวะครับแหม...

 

 

ก็อย่างว่าแหละคนมันดูดีมีออร่าคนก็ต้องหลงเป็นตำมะดา~

 

อุอิ

 

 

ผมเดินขึ้นจากน้ำบิดเสื้อสีขาวของตัวเองเล็กน้อยสะบัดไล่น้ำเค็มๆออกจากหัวซักสองสามที พอเงยหน้ามาอีกที อื้อหือออ คุณมึงมาทำไมกันเยอะเเยะครับ?

 

 

หนุ่มๆมากหน้าแปลกตาค่อยๆเข้าหาผมทีละน้อยอย่างเเนบเนียนเเละเปิดเผย(ห้ะ?) 

 

 

ผมไม่ได้มโนนะเออ 

 

 

แต่หาสนใจไม่ ว่าแต่ดาร์กหายไปไหนเเล้วน๊า..?? 

 

 

เห้ย!! หรือมีคนฉุดไป!?!?

 

 

ไม่นะ!! ดาร์กของผม โฮ~ยิ่งหน้าตาน่ารักน่าฟัดน่าจับทำเมียอยู่ U_U

 

 

หมับ!

 

 

"น้องครับ..สนใจไปเที่ยวกับพี่ไหมพี่เลี้ยง"ในขณะที่ชะเง้อชะเเง้เเลมองก็มีมือหยาบๆของใครซักคนคว้าข้อมือผมเอาไว้ก่อนจะกระชากเบาๆ(แต่กูปลิวไง สัส) จนผมเซนิดหน่อย เเอ๊ะๆ อย่าหวังไม่มีฉากกระชากเเล้วลงซบอกล้มทับกันหรอกนะ :P

 

 

"ไม่เป็นไรฮะ ผมรวย"

 

 

ปึด

 

 

เอ๋...เหมือนได้ยินเสียงคิ้วใครกระตุกหรือผมไปเหยียบหางใครหว่า...

 

 

"ปล่อยฮะ " ผมสะบัดข้อมือออกในขณะที่มันเงิบอยู่ 

 

 

บอกเลยถึงน้องไวท์จะแรดเเต่ก็เลือกนะฮะ//ทำตาใสซื่อ

 

 

"คือขอแอดเฟรนด์ไว้หน่อยได้ไหมครับ อยากรู้จัก"

 

 

"แต่ผมไม่อยาก"

 

 

ปึด..

 

 

ดอกที่สอง

 

 

"แค่เฟรด์ในเกมเองนะ นะครับ"มันเริ่มตื้อ มันเริ่มบีบข้อมือผมเเรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ผมไม่สะทกสะท้าน

 

 

เอ้า! ก็นี่เกมความเจ็บมันก็ได้เเค่2ใน10ของโลกจริงหล่ะว๊า...

 

 

ถ้าโลกจริงนี่ไม่กระดูกร้าวก็หักคามือไอหอยนี่เเน่ๆ 

 

 

ผมทำหน้ารำคาญเต็มทนใช้มืออีกข้างที่เหลือเเกะมือหยาบๆของมันออก เหนียวจริงเว้ย!

 

 

ผมเริ่มนิ่วหน้าเมื่อมีอีกหลายมือยึดร่างผมไว้ ก่อนจะลากไปอีกทาง

 

 

ไอสัสมาเป็นแก็ง แล้วกูจะเอาเเรงที่ไหนไปสู้=_=

 

 

"ปล่อยดิวะ!" 

 

 

ผมดิ้นตามฉบับนางเอกผู้อ่อนแอเวลาโดนพวกโฉดโหดร้ายมันกระทำชำเรา(?)

 

เเม่งไม่เรียกลากละเรียกฉุดกระชากไปๆมาๆหิ้วปีกผมเลย 

 

 

จะฉุดก็ช่วยถนอนผมหน่อยเถอะนะ=_=

 

 

พลั่ก!

 

 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อ(อย่าคิดลึก)พร้อมกับร่างของผู้ชายคนที่จับผมอยู่ลอยไปแล้ว

 

 

โอ้วว..มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วยด้วยวุ้ย

 

 

นุ้งไวท์ปลื้ม>.,<

 

 

"ยุ่งไรด้วยวะ!!"เสียงคนในกลุ่มคนที่ยืนล้อมๆผมอยู่ คือออกไปหน่อยได้ไหมอยากเห็นหน้าเจ้าชายโว้ย

 

 

"..." 

 

 

เขาเงียบไม่ตอบเเต่พุ่งเข้ามาใส่ไอคนพูด ดาบคมเงินสะท้อนเเสงแวววับพาดลงบนไหล่ของคนพูดอย่างหมิ่นเหม่ 

 

 

ผมนี่เสียวเเทนเลยครับ..

 

 

ผู้ชายคนนั้นเหงื่อเเตกพลั่กไม่รู้อากาศมันร้อนหรืออน่างไรก่อนที่มันจะ..

 

 

 

ยกมือข้างขวาขึ้น!

 

 

และตามด้วยซ้าย...

 

 

เเล้วเอามาประกบกันตรงกลางระหว่างหน้าอก ก่อนจะยกขึ้นสูงลวกๆ เเล้วก็วิ่งหนีไป..

 

 

ลูกผู้ชายกันจริงๆ=_=

 

 

ถ้าถามถึงคนที่เหลือละก็..หึๆ หนีไปตั้งเเต่เจ้าชายเขาชักดาบเเล้ว..

 

 

"เอ่อ..ขอบ..คะ...คุณ..เห้ย!!!!"

 

 

"ทำไม?ตกใจอะไรขนาดนั้น?" 

 

ผมเบิกตากว้างเท่าดาวอังคารเมื่อหันมาเจอเจ้าชายที่วาดหวังไว้

 

 

"ไอไนท์!!"

 

 

"เออดิ ขอบคุณกูด้วย"มันว่าก่อนจะยืนกระดิกเท้าเสยผมขึ้น 

 

 

หล่อตายเเหละ

 

 

"ฝัน! ไม่ได้ขอให้ช่วยเว้ย "ผมเบ้หน้า

 

 

"ตามใจ..ลืมไปว่านายเป็นคนที่อกตัญญูไร้มารยาท ไร้ศีลธรรม ไม่รู้จักบุญคุณคน ไร้ค่ายิ่งกว่าเล็บขบ.."

 

 

"พอเลยๆ เออๆขอบใจ!"ผมรีบเบรคไอเเรกๆก็เข้าใจอยู่หรอกที่ด่ามา เเต่พอถึงเล็บขบผมชักตะหงิดๆ 

 

 

"ก็แค่เนี่ย จริงๆเเล้วไม่ต้องขอบคุณก็ได้นะเพราะกูไม่ได้ตั้งใจช่วยพอดีผ่านมาจะมาถามอะไรนิดหน่อยเเต่ดันมาเจอลูกหมามันกำลังจะโดนพาไปเชือดก็เลยช่วยด้วยความใจบุญ"มันพูดลอยหน้าลอยตา 

 

 

"ไม่ต้องมากวนตีน "

 

 

"ป่าว..แค่พูดความจริง"ไนท์ยังคงพูดหน้าตายต่อไป ผมไม่คุยกับมันละ ปวดหัวขอยาพาราด่วน

 

 

"เออ! จะมาถามว่าดาร์กอยู่ไหน?" ตอนที่ผมกำลังจะหันเดินออกห่างจากมัน ไนท์คว้าข้อมือผมเอาไว้ก่อน

 

 

"ไม่รู้"

 

 

"เอาดีๆดิ๊ มาด้วยกันนิ"คิ้วหนาๆขมวดลงบอกให้รู้ว่าเขากำลังจริงจัง

 

 

"ไม่รู้เว้ยย ! ไม่ได้ตัวติดกัน" ผมเหวี่ยงใส่ก่อนจะเเกะมือเเละจะเดินออกมา

 

 

มันน่าหงุดหงิดไหมหล่ะ!? ถามหาแต่ดาร์กๆๆๆ ดูเวลาเเม่งพูดกะผมกับพูดกับดาร์กโคตรคนละคน ผมต้องเอาเพื่อนผมออกห่างจากมันให้ได้ ตอนอยู่กับดาร์กโคตรสุภาพบุรุษ คำหยาบคายซักคำไม่มีหลุดมา พูดกับผมนี่เเทบจะเปิดสวนสัตว์ได้เเล้ว ไอคนสองหน้าแบบนี้โคตรไม่น่าไว้ใจสุดๆ!!

 

 

แล้วผมจะหงุดหงิดทำไมวะ?

 

 

เออ!ใช่ๆผมต้องหงุดหงิดที่มันหลอกเพื่อนผมเเน่เลย!!

 

 

 

 

 

End white's part

 

 

 

100% l o a d i ng |COMPLETE|

 

 

-----------

 

 

ครบ แล้ว เย้เย ~

 

มันค่อนข้างหลายคู่อยู่นะ ก็ค่อยๆเปิดตัวไปทีละคู่เถอะเนอะ!

คู่หลักมาหลังสุด 5555//เห้ย!รองเท้าใครบินมา

 

และสุดท้ายก็เหมือนเดิม ตื๊ดโจ้ด้วย

 

ขอบคุณทุกวิว ทุกเม้น ทุกเฟบ เเละทุกคนที่คอยให้กำลังใจเน้อ กดโหวตให้เค้าด้วยย (ถึงจะไม่รู้ว่าเอาไว้ทำอะไรเเต่ก็กดให้หน่อย ขอ10นะ 5555)

 

เหยยย!!!!!!! อย่าอันเฟบนะเออ ใจมันหาย~

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---------


จบกีฬาสีแล้ว
คัมแบคเเล้วน๊า
ถึงเเม้จะช้าเเละโคตรพ่อโคตรแม่สั้น
ปล.กีฬาจบออกจ่างจังหวัดปั๊ป(อยู่เเม่ฮ่องสอน)อย่าเพิ่
งอันเฟบกันเลยTT