: : Atlas Star Online : :

บทที่ 45 : เตรียมตัวทำอาหารอลเวง

     "มาแล้วๆ"

     เสียงหวานของโยโกะดังขึ้นด้านหน้าอาคารกิลด์พร้อมกับร่างบางของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเดินมาพร้อมกับถุงกับข้าวแบบเต็มไม้เต็มมือจนผู้เล่นบางคนถึงกับสงสารเลยเข้าไปช่วยถือ

     "มาครับผมช่วยเอง"

     "งั้นก็นี่จ้ะ"

     ผู้เล่นชายคนนึงอาสาซึ่งโยโกะก็ยื่นให้โดยไม่คิดมากแต่พออีกฝ่ายรับมาปุ้บผู้เล่นชายคนนั้นก็ทรุดลงไปทันทีเพราะมันหนักมาก

     "อ้าวๆเป็นอะไรรึเปล่าจ้ะ"

     โยโกะที่ยิ้มแป้นเดินเข้ามาดูอาการของผู้เล่นคนนั้น

     "ไม่เป็นครับแค่นี้เอง"

     ชายคนนั้นพูดแล้วยกถุงขึ้นมาอีกครั้งโดยพยายามกลบเกลื่อนสีหน้าเอาไว้ให้ได้มากที่สุด

     "งั้นก็ตามมาเลยคะ"

     โยโกะพูดแล้วเดินนำตัวปลิวทันทีปล่อยให้ชายหนุ่มยืนอึ้งกับความสามารถของร่างบางที่เพิ่งเดินไป

     "อ้าว! พี่โยโกะมาตั้งแต่เมื่อไรเหรอคะ"

     บลูที่นั่งอยู่บนโซฟากับไอวี่ถามโยโกะที่พุ่งเข้ามากอดทั้งสอง

     "ก็แหม...อยากจะเซอร์ไพรส์นิดหน่อยเองแล้วก็พี่ซื้ออาหารมากินกันด้วยนะรวมถึงพวกเธอทั้งเจ็ดด้วย"

     "จริงเหรอคะพี่โยโกะ"

     เสียงของเหล่าเจ็ดบาปดังขึ้นในตัวของบลูก่อนจะมีเด็กสาวหกคนพุ่งออกมาจากหน้าอกของร่างบางที่นั่งอยู่เล่นเอาไอวี่ที่นั่งอยู่ใกล้แทบร้องลั่นเลยทีเดียว

     "กลับมาแล้วค่า..."

     เสียงของเบลดังขึ้นพร้อมกับร่างของเด็กหญิง 3 คนโผล่มากระโดดเกาะหลังบลูจนเกือบล้ม

     "อ้าว! กลับมาครบแล้วสินะ"

     มาร์กที่เห็นว่าทุกคนมาครบแล้วก็เชิญไปกินข้าวแต่บลูบอกว่าจะไปกินข้าวกันข้างนอกมาร์กและเกรสที่เป็นรองหัวหน้ากิลด์จึงขอไปด้วยทำให้ตอนนี้กลุ่มของบลูมีจำนวนสมาชิกทั้งหมดด้วยกัน 20 คน

     "น้องบลูเลือกได้หรือยังว่าจะไปกินกันที่ไหนเอ๋ย"

     โยโกะถามบลูที่เดินนำอยู่ด้านหน้าสุด

     "คนเยอะขนาดนี้คงต้องเป็นทุ่งหญ้านอกเมืองแล้วล่ะคะ"

     บลูพูดแล้วก็เดินนำไปที่กระดานแผนที่ที่ตั้งอยู่ใกล้เพื่อดูว่าทำเลที่ไหนเหมาะสำหรับไปปิ้กนิกมากที่สุดแต่เธอกลับเหลือบไปเห็นบางอย่างเข้าแต่ทำเป็นไม่สนใจโดยไล่หาไปเรื่อยๆเหมือนเดิม

     "ตรงนี้น่าจะได้นะคะ"

     บลูชี้ไปในจุดที่ห่างจากนอกเมืองไม่มากไม่น้อยเกินไปซึ่งไม่น่าจะอันตรายมากนักเหมาะแก่การเดินเล่นสลับกับเก็บระดับไปด้วย

     "อืม...งั้นเดี๋ยวพี่เรียกฮินาตะมาด้วยดีกว่า"

     "ไม่ต้องเรียกหรอกจ้าาา"

     สิ้นเสียงร่างของฮินาตะก็พุ่งพรวดออกมาจนกับโยโกะจนล้มลงไปทั้งคู่

     "อูย...เจ็บนะยัยฮินาตะหัดดูมั้งสิ"

     โยโกะบ่นออกมาแต่ก็ลุกขึ้นมาอย่างสบายๆ

     "เรื่องแค่นี้เองอย่าคิดเล็กคิดน้อยสิ"

     ฮินาตะที่อยู่ในชุดนักเรียนญี่ปุ่นพูดแล้วลุกขึ้นมาปัดฝุ่นเล็กน้อยแล้วแนะนำตัวกับคนที่เหลือแล้วบอกว่าจะไปกินด้วยทั้งกลุ่มเลยกลายเป็นยี่สิบเอ็ดคน

     "แต่ว่านะบลูจัง สำนักของบลูจังเนี่ยสวยจริงๆเลยนะ"

     จู่ๆฮินาตะก็พูดขึ้นทำให้บลูหยุดเดินแทบจะในทันที

     "เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะคะ"

     "เอ่อ...บลูจังหูฝาดรึเปล่า ฉันไม่ได้พูดนะ"

     ฮินาตะพูดแล้วส่ายหน้ารัวๆทำให้บลูถอนหายใจแล้วหันกลับไปเดินต่อ

     "ฟู่...เกือบไปแล้วไม่ล่ะยัยบ๊อง"

     "โทดทีๆปากมันไวไปหน่อยน่ะ เอาเถอะตามไปกินข้าวดีกว่า"

     ว่าแล้วฮินาตะก็ออกวิ่งตามไปทันทีปล่อยให้โยโกะยืนถอนหายใจอยู่คนเดียวก่อนจะเดินตามไปเงียบๆ

     "ถึงแล้ว"

     "เย้!!!"

     ภาพที่ทุกคนเห็นคือภาพของทุ่งหญ้าเขียวขจีที่มองจากมุมของขอบป่า ห่างไปไม่มากเห็นเมืองฮิเมะจิอยู่ไม่ไกลมาก

     "พี่โยโกะเตรียมอะไรมาบ้างเหรอคะ"

     โอเดียถามพลางเอานิ้วจิ้มๆถุงกับข้าวอย่างสนใจซึ่งโยโกะก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

     "วันนี้มีเนื้อสูตรพิเศษส่งตรงมาจากอินาริสุดยอดเชฟของหุบเขาจิ้งจอก"

     โยโกะพูดแล้วโชว์เนื้อวัวสีแดงสดให้ทุกคนดูเล่นเอาบางคนถึงกับน้ำลายไหลลงพื้นเลยทีเดียว

     "และเพื่อความสนุกสนานของพวกเรา..."

     พูดจบบริเวณที่ทุกคนยืนอยู่ก็มีวงแหวนสีแดงโผล่ออกมาครอบตัวทุกคนก่อนจะค่อยซึมเข้าไปในตัว

     + ผู้เล่นถูกคำสาปผนึกพลังคะ +

     + ผู้เล่นไม่สามารถใช้พลังทั้งสามแบบได้เป็นเวลา 8 ชั่วโมงคะ +

     เสียงของระบบดังขึ้นทำให้บลูนั้นเผยรอยยิ้มออกมา

     "วันนี้เราจะทำอาหารกันเองโดยไม่ใช้พลังกัน!"

@@@@@@@@@@