แอบชอบ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

         

แอบชอบ

               เช้าบรรยากาศอันสดใส…

                 แต่เป็นกลายเป็นวันที่เศร้าหมองสำหรับฉัน เพราะคนที่ฉันแอบชอบมาตลอดห้าปีกำลังจะไปบอกรักรุ่นพี่ห้อง A ดาวประจำโรงเรียน มันเป็นอะไรที่เจ็บปวด...
                 ตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมาฉันได้แต่เฝ้ามองเขาอยู่ห่างๆ ในฐานะคนที่ไม่รู้จักกัน...มีหลาย
ครั้งที่ฉันพยายามสารภาพรักกับเขาแต่ก็ไม่เคยสำเร็จเพราะฉันไม่กล้า T^T
                 หลังจากนั้นฉันก็ได้แต่คอยเฝ้ามองเขาอยู่ห่างๆตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาแล้วถึงห้าปี

                 ตอนนั้นฉันเรียนอยู่มอต้นซึ่งก็คือม.1 ฉันแอบชอบเขาตั้งแต่ตอนเข้าโรงเรียนมาใหม่ๆ และตอนนั้นเขาก็เรียนอยู่มัธยม 2 ครั้งแรกที่ฉันเจอเขาก็รู้ได้เลยว่าเขาคือรักแรกของฉัน (จะหาว่าฉันเพ้อก็ได้นะ แต่ฉันพูดจริงๆ) เขาเป็นคนที่น่ารักสดใสแถมยังยิ้มสวยอีกต่างหาก จะอธิบายยังไงก็อธิบายไม่หมด เขาเป็นคนที่น่ารักสำหรับฉันเสมอมาตลอดห้าปี ซึ่งตอนนี้ฉันก็อยู่มัธยม5แล้ว T^T และตอนนั้นเพื่อนๆ แนะนำให้ฉันไปสารภาพรักเขาอีกครั้งซึ่งฉันก็ลองทำตามคำที่เพื่อนๆ บอกมา ก็คือเมื่อวานนี้เอง

              เมื่อวานจันทร์…

              “เอ้า! เข้าไปได้แล้วเร็วยัยเหมยลี่ (ชื่อฉันเองล่ะ)”

              “รู้แล้วๆ ก็เขาอยู่กับเพื่อนๆ จะให้ฉันเข้าไปเลยเนี่ยนะ” ฉันตั้งใจจะมาสารภาพรักเขาตอนเลิกเรียน และตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าห้องเขาแล้ว แต่ก็ไม่กล่าเข้าไปเพราะเพื่อนๆ เขายังอยู่กันเต็มเลย

              “เอ่อ…ถ้างั้นอยู่รอก่อน ^^;”

              สองชั่วโมงผ่านไป…

              “จะคุยอะไรกันหนักหนา เมื่อไรจะไปกันสักที พ่อฉันโทรมาตามหลายรอบแล้วนะโว๊ยย”
เพื่อนฉันเริ่มโวยวาย

              “อย่าพูดเสียงดังสิ เดี๋ยวพวกเขาได้ยินเอาหรอกยัยบ้า”

              “ก็มันกี่โมงแล้วเนี่ย ไหนคุยอะไรกัน...แอบไปฟังหน่อยดีกว่า”เพื่อนฉันเริ่มอยากรู้อยากเรื่องชาวบ้านเขามาทันใด

              แต่ฉันก็อยากรู้นะ ^^ ฉันเลยเดินไปเกาะอยู่หน้าประตูอย่างแอบๆ อยู่กับเพื่อน  มันอยู่ใกล้จนทำให้ฉันได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน

               “มึงแน่ใจเหรอวะ นั่นดาวประจำโรงเรียนเลยนะโว๊ย” เพื่อนของเขาพูดขึ้น

               เขาคุยอะไรกัน??

               “เออดิ ฉันจริงจังว่ะ พรุ่งนี้ฉันว่าจะลองไปสารภาพดู” เขาพูดอย่างสีหน้าจริงจัง

              “ชอบใครไม่ชอบ แกดันไปชอบดาวประจำโรงเรียน”

              “ไม่รู้ดิ แต่เพิ่งชอบมาไม่นานนี้เอง”

               O_O!?! เขามีคนชอบแล้วงั้นเหรอ…

              “ไหนแกบอกว่าชอบผู้หญิงคนนั้นไงวะ…”

              “เฮ้ย! ไอ้เหมยลี่แกจะไปไหน” เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินคือเสียงเพื่อนของฉันเรียก

              ฉันไม่อาจอยู่ทนฟังอีกต่อไปได้ ฉันได้แต่วิ่งหนีออกมาทั้งน้ำตาไหลพรากแทบไม่ขาดสาย รุ่นพี่เขามีคนชอบแล้วงั้นเหรอ ฮึก… ตลอดเวลาที่ผ่านมา...ที่ผ่านมาตลอดห้าปีของฉันมันแทบจะศูนย์เปล่า เขามีคนชอบแล้ว ทำไม? ทำไมฉันถึงได้ไม่ยอมสารภาพรักเขาไปตั้งแต่แรก ทำไม!! ทำไมๆ ฮือๆๆ

              กลับเข้าสู่ปัจจุบันของวันอังคาร

             ฉันนั่งอยู่ในห้องเรียนรอคอยเวลาที่จะได้กลับบ้าน แต่เหมือนว่าวันนี้พระเจ้าจะกลั่นแกล้งฉัน ให้ฉันได้เจอหน้าเขาทั้งวัน ทั้งๆ ที่ฉันไม่อยากเจอ อยากจะให้เวลาผ่านไปเร็วๆ แต่กลับเป็นอะไรที่ช้ามาก กว่าจะผ่านไปแต่ละนาที
              วันนี้ทั้งวันฉันไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนหนังสือเพราะคิดแต่ว่าเขาจะไปสารภาพรักรึเปล่า และฉันก็ได้แต่ภาวนาขอให้มันไม่เป็นจริง

              “วันนี้แกจะดูคนที่แกชอบสารภาพรักรึเปล่า” เพื่อนที่นั่งข้างๆ หันมาถามฉัน

              “แกคิดว่าฉันจะทนดูได้เหรอ…ฮึก” ฉันหันไปมองเพื่อนทั้งใบหน้าแดงก่ำ

              “เฮ้ย! ฉันไม่ได้จะพูดให้แกร้องไห้นะโฟ๊ยยย…โอเคๆ เลิกพูดๆ”

              “ฮือๆ ฮืออออ ทำไมๆ ทำไม…ฮึก” ที่เห็นว่าฉันร้องไห้ได้เพราะว่าตอนนี้ไม่มีใครนอกจากฉันกับเพื่อน

             “ยัยเหมยลี่ฉันจะทำยังไงกับแกดีนะ เลิกร้องได้แล้ว เดี๋ยวฉันก็ร้องตามด้วยหรอก ฮึก…T^T”

             “ฮึก ฮือออ ฉะ…ฉันรักเขามากนะ ฮึก…”

              “ฉันสงสารแกจังT^T”

              “ฉันรัก...ฉันรักเขาอย่างหมดหัวใจ…จริงๆนะ ฮึก…”

              ตอนเย็น

               ฉันเดินกลับบ้านคนเดียวบนเส้นทางอันเงียบกริบ ในหัวมีแต่เรื่องของรุ่นพี่ ตอนนี้เขาคงจะสมหวังกันแล้วสิ ยังไงฉันก็ดีใจด้วยนะคะรุ่นพี่ J 

               แต่ในใจโคตรเจ็บปวดเลยอ่ะL!!

               “ฮึก…ฮือๆๆ ไอ้รุ่นพี่บ้า ฉันอุตสาห์แบบชอบมาต้องห้าปี แต่ดันไปชอบดาวโรงเรียนได้ไง ฉันออกจะน่ารักกว่าตั้งเยอะ!!” ฉันทรุดตัวลงคุกเข่าอยู่กับพื้นถนน และปล่อยโห ร้องไห้อย่างหนัก

              “นั่งอยู่กลางถนนไม่กลัวรถชนรึไง?”

              เอ๊ะ O_O!?! เสียงนั้นเหมือนกับ…

             “ระ…รุ่นพี่!!” เขามาอยู่ตรงนี้ได้ไง?

             ตอนนี้เขายืนอยู่ตรงหน้าฉัน  เขาโน้มหน้าลงมาตรงกับหน้าฉันพอดี

            “ดูสิ ร้องไห้ ไม่น่ารักเลยนะ ^^” เขาเอื้อมมือมาจับฉันให้ยืนขึ้นประจันหน้า “ร้องไห้ทำไมกัน”

            “รุ่นพี่มาได้ไงคะ ไหนว่าจะไปสารภาพรักดาวโรงเรียน”

            “โห เรื่องฉันดังไปทั้งโรงเรียนเลยรึไง ขนาดเธอยังรู้เลย…ฉันไม่ได้ไปหรอกเพราะฉันเพิ่งคิดได้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับฉัน”                 

            “O_O จริงๆ เหรอคะ…”   
            ดีใจโว๊ยยยย (ได้แต่พูดในใจทั้งๆที่อยากจะตะโกนออกมาจะแย่อยู่แล้ว)

            “(-_-)(_  _)(-_-) แล้วจะบอกฉันได้มั้ยว่าร้องไห้ทำไม” ถามมาก็ดีจะได้บอกกันตรงๆไปเลย

            “คือฉันแอบชอบรุ่นพี่คนนึงมาตลอดห้าปี แต่รุ่นพี่คนนั้นเขาไม่ได้ชอบฉัน เขากลับไปชอบคนอื่น(._.)” (นี้คือบอกตรงๆแล้วเหรอ?)

            “พอจะบอกได้มั้ยว่าเขาคนนั้นคือใคร”

            “เอ่อ…พี่นั่นแหละคะ”

            “O_o จริงเหรอ (._.)”

             “(-  -)(_  _)(-  -)(_  _)”
             "ฉัน..."
             "ฉันไม่ได้ต้องการให้รุ่นพี่มาชอบตอบหรอกนะคะ ขอแค่...ฉัน...ได้ชอบรุ่นพี่แบบนี้ตลอดไป ดะ...ได้มั้ย (._. )"

             “เปล่าหรอก ฉันแค่อยากจะบอกว่า...ดีใจจัง ^^” ว่าแล้วรุ่นพี่ก็ดึงฉันเข้าไปกอดแน่น “ฉันก็ชอบเธอมาตลอดห้าปีเหมือนกันนะ ^^”

             =[]= เฮือก!

            

      


 

 

 

B B